[นิยายแปล] Game of the World Tree 205 ภาพลวงตาของงานหนัก
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังเดินตามมินิแมปไปจนถึงจุดวาร์ปที่ระบุว่า ‘ปราสาทมังกรดำ’ ตามคำแนะนำของระบบ
เควสเหมือนจะต้องไปรับจากมังกรดำไมเรล…
อะเดะ …มีคำเตือนด้วย?
ตอนรับเควส… ต้องเรียกมันว่า ‘ท่านมังกรเงิน’?
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังนิ่งไปเล็กน้อยด้วยความงุนงง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก่อนก้าวเข้าสู่วงเวททันที
แสงสว่างวาบขึ้นรอบตัวผู้เล่นหนุ่ม สาดส่องจนทุกสิ่งกลายเป็นสีขาวโพลน
และเมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเองยืนอยู่ในปราสาทโบราณที่ดูเก่าแก่และยิ่งใหญ่
ปราสาทแห่งนี้กว้างขวางจนทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเล็กจ้อย พื้นที่ภายในนั้นเห็นได้ชัดว่าออกแบบมาเพื่อรองรับสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ ประตูปราสาทสูงตระหง่านถึงสิบเมตร และผนังที่เต็มไปด้วยร่องรอยแห่งกาลเวลา บ่งบอกถึงอายุอันเก่าแก่ของที่นี่
ขณะที่ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังสำรวจพื้นที่รอบ ๆ เขาเหลือบไปเห็นกลุ่มผู้เล่นเก่าที่ใส่อุปกรณ์หรูหรากำลังนั่งล้อมกองไฟอยู่ด้านนอกปราสาท
พวกเขากำลังย่างเนื้อก้อนโตอย่างอารมณ์ดี เนื้อย่างกองพูนอยู่ในรถเข็นข้าง ๆ สูงถึงครึ่งตัว
เนื้อย่าง…
เยอะขนาดนี้เลย?
เขาคิดด้วยความประหลาดใจ
ทันใดนั้น แสงจากวงเวทที่เขาเพิ่งใช้สว่างขึ้นอีกครั้ง ดึงความสนใจของผู้เล่นเก่าเหล่านั้นไปยังทรานส์ฟอร์เมอร์จีกัง พวกเขาหันมามองเขา และเมื่อเห็นชุดเริ่มต้นของผู้เล่นใหม่ พวกเขาก็แสดงสีหน้าสนใจ
“ผู้เล่นใหม่เหรอ? มาจากการทดสอบรอบที่สามใช่ไหม?”
คำถามดังกล่าวมาจากเด็กหญิงในชุดคลุมเวทมนตร์หรูหรา ตัวอักษรแสดงชื่อ ‘ลูกเมี้ยวเค็ม’ ปรากฏอยู่เหนือศีรษะของเธอ
ลูกเมี้ยวเค็ม?
ชื่อนี้คุ้น ๆ… เหมือนเคยเห็นในบอร์ดเลย
น่าจะเป็นผู้เล่นระดับตำนานอีกคนแน่ ๆ
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังคิด ก่อนจะยิ้มและตอบกลับอย่างสุภาพ
“ใช่ครับ! สวัสดีทุกท่าน ผมมาที่นี่เพื่อรับเควสเลี้ยงสัตว์จากมังกร… เอ่อ… ท่านมังกรเงิน”
เมื่อได้ยินคำตอบของเขา กลุ่มผู้เล่นเก่าหัวเราะเบา ๆ ดูเหมือนพวกเขาเข้าใจสถานการณ์ทันที
ลูกเมี้ยวเค็มยิ้มอย่างเป็นมิตรขณะสั่งให้เพื่อนพลิกเนื้อย่างบนกองไฟ ก่อนจะหันมากล่าวกับเขา
“งั้นนายต้องรอสักหน่อยนะ ไมเรลออกไปบินเล่นอยู่ คาดว่าน่าจะกลับมาตอนถึงเวลาอาหารเที่ยงแหนะ”
“เวลาอาหารเที่ยง?”
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังมองไปที่เนื้อย่างในมือของผู้เล่นเหล่านั้น แล้วเริ่มเดาสถานการณ์ในใจ
ลูกเมี้ยวเค็มสังเกตสายตาของเขา เธอยิ้มพร้อมอธิบายเพิ่มเติม
“นี่ก็เป็นเควสเหมือนกัน เป็นเควสส่วนตัวของไมเรล เราต้องเตรียมอาหารกลางวันให้มัน รางวัลดีใช้ได้เลยนะ ถ้านายเก่งเรื่องย่างเนื้อ อาจขอรับภารกิจนี้ได้เมื่อมันกลับมา”
“อ๋อ แบบนี้นี่เอง…”
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังพยักหน้าอย่างเข้าใจ
จากที่เขาศึกษาข้อมูลมา เขารู้ว่าในเกมนี้มีภารกิจอยู่ 4 ประเภท
ประเภทแรกคือภารกิจเนื้อเรื่องหลัก เป็นภารกิจที่สำคัญที่สุด มักเกี่ยวข้องกับเทพธิดา และเกิดขึ้นแบบสุ่มจากการสำรวจและความก้าวหน้าของผู้เล่น ช่วยขับเคลื่อนเนื้อเรื่องของเกม ผู้เล่นที่ได้รับภารกิจเนื้อเรื่องหลักมักจะได้กำไรสูง และบางครั้งยังได้พบกับเทพธิดาเพื่อรับพรพิเศษ
ประเภทที่สองและสาม คือภารกิจรองและภารกิจประจำวัน
ภารกิจเหล่านี้มักผูกโยงกับเนื้อเรื่องหลัก ภารกิจรองเป็นภารกิจที่ทำได้ครั้งเดียว รางวัลค่อนข้างสูง ส่วนภารกิจประจำวันให้รางวัลน้อยกว่า แต่สามารถทำซ้ำได้หลายครั้ง ภารกิจเลี้ยงสัตว์ของทรานส์ฟอร์เมอร์ จีกังจัดอยู่ในกลุ่มนี้ ประเภท
สุดท้ายคือภารกิจส่วนตัว เป็นภารกิจที่ NPC มอบให้ผู้เล่นตามความต้องการของพวกเขา รางวัลขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างผู้เล่นกับ NPC โดย NPC หายากเช่น NPC ระดับ สีม่วง มักให้รางวัลเทียบเท่ากับภารกิจเนื้อเรื่องหลัก!
ยกตัวอย่างคือภารกิจย่างเนื้อ ที่ไมเรลมอบให้เหล่าผู้เล่นคนสนิท…
ขณะที่ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังกำลังพูดคุยกับผู้เล่นเก่า เสียงคำรามกึกก้องดังขึ้นจากที่ไกล ๆ
“RUA——!”
เงาขนาดมหึมาทอดปกคลุมกลุ่มของพวกเขาพร้อมกับเสียงลมพัดแรง
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังเงยหน้าขึ้นมอง และสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือสัตว์ร้ายขนาดมหึมาที่มีปีกกว้างกว่า 20 เมตร ที่กำลังพุ่งลงมาจากฟากฟ้า
เกล็ดสีดำสนิท หัวกะโหลกที่ดูดุร้าย และแรงกดดันจากการปรากฏตัวของมันทำให้ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังรู้สึกขาสั่น หน้าซีดเผือด
มังกรดำ…
มังกรดำตัวจริง!
แม้เขาจะเคยเห็นมังกรตัวนี้บินผ่านเมืองผู้ถูกเลือก แต่เพราะมันอยู่ไกลเกินไป เขาไม่ได้รับรู้ถึงความน่าหวาดกลัวของมัน
ทว่าตอนนี้… เมื่อมังกรดำอยู่ตรงหน้า เขารู้สึกถึงความใหญ่โตและกลิ่นอายอันทรงพลังที่ทำให้ใจเต้นระรัว ความสมจริงของเกมทำให้ความหวาดกลัวซึมลึกเข้าไปในจิตใจของเขา
“เฮ้ ไมเรล! มีผู้เล่นใหม่อยู่ตรงนั้นแหนะ นายทำให้เขากลัวเฉยเลย!”
เสียงของลูกเมี้ยวเค็มดังขึ้น เธอตะโกนไปยังมังกรดำ ขณะใช้มือปัดฝุ่นที่ลอยคลุ้งจากการลงสู่พื้นดินของมัน
“เราบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้ไปลงจอดไกล ๆ หน่อย”
“นี่มันฝุ่นทั้งนั้น… เนื้อย่างของนายเลอะฝุ่นหมดแล้ว! โตขนาดนี้แล้วทำตัวให้เรียบร้อยหน่อยสิ!”
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังมองภาพตรงหน้าอย่างอึ้ง ๆ
ลูกเมี้ยวเค็มกำลังพูดคุยกับมังกรร้ายที่ดูน่ากลัวราวกับมันเป็นเพื่อนสนิท
แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจกว่านั้นคือ มังกรดำตัวนี้ไม่ได้แสดงท่าทีโกรธเกรี้ยว กลับหัวเราะแห้ง ๆ ราวกับยอมรับความผิดของตัวเอง
“แค่ก ๆ ไม่เป็นไร ๆ! ครั้งหน้าท่านไมเรลจะระวังให้มากกว่านี้! ว่าแต่… ใส่น้ำผึ้งในเนื้อย่างหรือยัง?”
“ใส่แล้วจ๊ะ มากินเร็ว!”
ผู้เล่นเก่าดันรถเข็นที่เต็มไปด้วยเนื้อย่างไปยังมังกร ทันทีที่ได้กลิ่นอาหาร ดวงตาของไมเรลก็เปล่งประกาย มันพุ่งเข้าไปกินเนื้อย่างบนรถเข็นอย่างกระตือรือร้น ราวกับหมาน้อยที่เห็นขนม
ในขณะเดียวกัน ผู้เล่นเก่าบางคนใช้โอกาสที่ไมเรลกำลังเพลิดเพลินกับเนื้อย่าง เข้าไปใกล้ตัวมันพร้อมแปรงโลหะขนาดใหญ่ พวกเขาเริ่มขัดเกล็ดมังกร และเก็บเกล็ดที่หลุดร่วงจากตัวมัน
เกล็ดเหล่านั้นแวววาวและสวยงามราวกับอัญมณี บางคนถึงกับใช้มือแกะเกล็ดเก่าที่ใกล้หลุดออกจากตัวไมเรลโดยตรง
แบบนี้ก็ได้เหรอ?
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังคิดในใจด้วยความทึ่ง
เขาไม่รู้ว่าที่จริงแล้ว ไมเรลกำลังอยู่ในช่วงเติบโตอีกขั้น ร่างกายของมันขยายใหญ่ขึ้น และเกล็ดเก่าจะหลุดร่วงเพื่อให้เกล็ดใหม่ที่ใหญ่และแข็งแรงกว่างอกขึ้นมาแทน
ไมเรลไม่ได้ว่าอะไรกับการกระทำของพวกเขา เพราะลูกเมี้ยวเค็มและผู้เล่นเก่าอีกสองคนเป็นเหมือนผู้รับใช้คนโปรดของมัน ลูกเมี้ยวเค็มสามารถหาเนื้อสัตว์อสูรชั้นยอดให้มันได้อย่างไม่จำกัด ส่วนผู้เล่นชายอีกสองคนก็มีทักษะการย่างเนื้อที่ยอดเยี่ยม
“อืม ไมเรล ผู้เล่นใหม่คนนี้มาหานายเพื่อรับภารกิจเลี้ยงสัตว์ ฝากดูแลเขาด้วยนะ”
ลูกเมี้ยวเค็มพูดขณะเก็บเกล็ดมังกรด้วยความสุข
ไมเรลหันมามองทรานส์ฟอร์เมอร์จีกัง ดวงตาของมันใหญ่เท่าระฆัง เสียงคำรามเบา ๆ ดังออกมา
“ผู้เล่นใหม่? มาทำงานสินะ?”
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังสูดหายใจลึกก่อนตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อม
“แหะ ๆ …ใช่ครับ ท่านมังกรเงิน ผมมารับภารกิจเลี้ยงสัตว์ปีก”
ไมเรลดูพอใจกับคำเรียกของเขาและตอบรับภารกิจอย่างง่ายดาย
ฟาร์มเลี้ยงสัตว์ที่ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังต้องเดินทางไปตั้งอยู่ในป่าข้างปราสาทมังกรดำ ฟาร์มแห่งนี้กว้างขวางอย่างเหลือเชื่อ มันเต็มไปด้วยวัวและแกะกว่า 200 ตัว รวมถึงไก่ เป็ด และห่านในจำนวนที่น่าทึ่ง
ทำไมเอลฟ์ถึงมีฟาร์มด้วยล่ะ?
เลี้ยงไว้กินเหรอ?
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังคิดในใจขณะเดินสำรวจฟาร์ม
เขาทำตามคำแนะนำในภารกิจ เช่นเก็บหญ้า แปรรูปอาหารสัตว์ และให้อาหาร ซึ่งแม้จะไม่ใช่เรื่องยาก แต่ภารกิจเหล่านี้ต้องอาศัยความอดทน
ระหว่างนั้น ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังนึกย้อนถึงตอนที่เขาได้พบมังกรดำ
ถึงจะเคยได้ยินว่า NPC ในเกมนี้ มีระบบการคิดที่ล้ำขั้นสุด
แต่ไม่คิดเลยว่าจะสมจริงขนาดนี้!
การแสดงออก น้ำเสียง และบทสนทนาของไมเรลทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังพูดคุยกับสิ่งมีชีวิตจริง ๆ
ไม่น่าแปลกใจที่เกมนี้ถูกเรียกว่า ‘ชีวิตที่สอง’
สุดยอดโคตร ๆ เลยครับ…
แถมมีระบบเร่งความคิด เกมเดียวในโลก
ไม่ดังก็แย่แล้ว!
ทว่าเมื่อคิดมาถึงจุดนี้ ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังกลับถอนหายใจเล็กน้อย
ไม่รู้ว่าเควสหลักจะเป็นไงมั่ง
ถ้าจากคลิปที่เห็นนี่คือโคตรเดือด สงครามกับออร์คงี้คือดีงามขั้นสุด ท่านเทพธิดาก็แจ่มจริงจัง
ตอนนี้รีบอัพเวลก่อนดีกว่า…
ด้วยความมุ่งมั่นใจการเข้าร่วมภารกิจหลัก หัวใจชายหนุ่มพลันเต็มไปด้วยไฟลุกโชนอีกครั้ง
…
สำหรับผู้เล่นใหม่ที่ยังไม่ถึงเลเวล 11 เส้นทางดูเหมือนจะถูกจำกัดไว้แค่สองทางเลือก
ทางแรกคือการเข้าร่วมทีมผู้เล่นเก่าด้วยราคาที่ต้องจ่ายแพงลิ่วเพื่อเร่งการอัปเลเวล
หรืออีกทางคือการมุ่งหน้าทำภารกิจด้วยความขยันขันแข็งและความอดทน
ในช่วงแรกที่เกมเปิดตัว เขตปลอดภัยเต็มไปด้วยสัตว์อสูรที่เหมาะสำหรับผู้เล่นใหม่
แต่เวลาเปลี่ยนไป… สัตว์อสูรเหล่านั้นได้เลือนหายไปพร้อมกับการพัฒนาอย่างรวดเร็วของผู้เล่นเก่า
นอกจากในดันเจี้ยนเงา สัตว์อสูรทั่วไปกลายเป็นสิ่งหายาก สัตว์อสูรในเขตใกล้เมืองล้วนถูกกำจัดจนสิ้นซาก และพื้นที่ทางเหนือที่ยังเหลืออยู่กลับเต็มไปด้วยความอันตราย
สำหรับผู้เล่นใหม่ การทำภารกิจเพื่อเก็บเลเวลจนถึง 11 จึงกลายเป็นเส้นทางเดียวที่ปลอดภัย
โชคดีที่ภารกิจในเกมให้ค่าประสบการณ์ค่อนข้างมาก ภารกิจเลี้ยงสัตว์เพียงครั้งเดียวก็ทำให้ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังเลเวลอัพถึงเลเวล 2 ได้อย่างง่ายดาย
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังไม่คาดคิดคือ ภารกิจประจำวันในเกมนี้ไม่ได้เหมือนกับภาพที่เขาวาดฝันไว้
ไม่มีเนื้อเรื่องอันน่าตื่นเต้น
ไม่มีฉากการต่อสู้ยิ่งใหญ่
ภารกิจเหล่านี้กลับเรียบง่ายและเน้นใช้แรงกาย
เช่น ให้อาหารสัตว์ เก็บไม้ ขนหิน หรือส่งสินค้า
นี่เราเข้าเกมมาเพื่อ… ทำงาน..?
เขาคิดพลางถอนหายใจ ขณะกลับไปยังแปลงเกษตรใกล้เมืองผู้ถูกเลือก เพื่อเริ่มทำภารกิจหว่านเมล็ดพืช
เมล็ดเล็ก ๆ ในมือยังคงสะท้อนแสงแดดจาง ๆ อย่างงดงาม
ทรานส์ฟอร์เมอร์จีกังจ้องมองมันอยู่นาน พลางปล่อยความคิดมากมายให้ไหลแล่นเข้ามาในหัว…
…
…
~~ ~~ ❀ ~~ ~~
วิเวียน: นี่มันเควสเริ่มต้นสุดคลาสสิกของเกมเลยไม่ใช่เหรอคะ! ฮ่า ๆ ๆ ? แทนที่จะได้ลุยตบมอนสเตอร์เท่ ๆ กลับต้องมาให้อาหารสัตว์ หว่านเมล็ดพืช เก็บผัก! ?✨
โนเอล: รุ่นพี่คะ เควสแบบนี้ทำให้ดิฉันนึกถึงไอเท็มหนังสือใน Skyrim ที่เวลาอ่านแล้วสามารถเพิ่มเลเวลสกิลได้ค่ะ~ ถ้าเกมนี้มีไอเท็มประเภทคล้าย ๆ แบบนั้น ฉันอยากได้มากเลยค่ะ จะได้เรียนรู้เนื้อเรื่องระหว่างที่ทำเควส หรือไม่ก็สะสมไว้เป็นห้องสมุดส่วนตัว~ ?✨
ถั่ว: ถ้าพวกที่ได้สกิลนั่น ถ้ากดอ่านแล้วจะหายไปจ้า ส่วนถ้าหนังสือไทป์อ่านได้ มันจะไม่ได้เลเวลสกิล แต่เนื้อเรื่องจะเป็น lore บ้าง หรือปั่น ๆ เช่น The Lusty Argonian Maid จำนวนหลายเล่ม ฮี่ฮี่ฮี่
โนเอล: อ๊ะ! …จริงด้วยค่ะ! ดิฉันจำผิดไปเอง! ?✨
ลิลี่: ถ้าพี่จ๋าอยากได้ภาคต่อ หนูจะช่วยเขียนให้ก็ได้นะ~ สนใจไหมเอ่ย~? ??
ถั่ว: ของเดิมมันแค่เล่นมุกสองแง่สามง่าม… แต่ถ้าให้ลิลี่เขียน เกรงว่าจะไม่จบแค่นั้นอ่าค่ะ ?
~~ ❀ ~~
ถั่ว: ตอนนี้สั้นหน่อยนึงแฮะ ศุกร์นี้ลงตอนเดียวละกัน เค้าไปพักก่อน z Z Z
~~ ❀ ~~
ถ้าเจองานแปลของเค้าที่อื่น…
สัญญานะว่าจะมาอ่านแปลไทยที่ https://www.nekopost.net/novel/12413 ♥
ส่วนใหญ่เค้าชอบทำเวอร์ชันแก้ไขคำผิดทีหลัง และปรับสำนวนแทบทุกตอนหลังอัพโหลด ดังนั้นต้องที่เนโกะฯเท่านั้น..!
ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ
Support the project https://book.qidian.com/info/1016509432
~~ ~~ ❀ ~~ ~~
Comments