ตอนที่ 94 การกำหนดพฤติกรรม

 

ใครเป็นคนตัดสินว่านี่เป็นภาคแยกแสนอบอุ่นหัวใจกันค๊า！！！！！

 

ก็ฉันเองไงล๊า

ขอโทษจริง ๆ เจ้าค๊า……

 

「โอย、นายชื่ออะไร」

 

「……นาตากิ เคย์ครับ」

 

「อะ？ นาตากิงั้นเรอะ？จะบอกว่าเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลนาตากิเหรอ」

 

「ใกล้เคียงครับ」

 

พูดไม่ได้

ตอนนี้ฉันเป็นลูกชายคนที่สามที่ถูกตัดขาดจากตระกูลหลัก

 

「เราชื่อว่า มิทัตสึ คอนนี่(三辰コニエ) จะเรียกว่ารุ่นพี่คอนนี่ก็ได้」

 

「อะ、ครับ」

 

「ยังไงก็เถอะ ตระกูลนาตากิสิเน๊ ……โอ้、ไปนั่งบนม้านั่งตัวนั้นกันก่อนเถอะ」

 

「ครับ……」

 

คอนนี่จังให้ฉันนั่งบนม้านั่ง、และเธอก็นั่งลงข้าง ๆ เช่นกัน และจ้องมองมาที่ฉัน

อาโน……ใกล้ไปแล้วค๊า คงไม่ใช่กำลังคิดที่จะทำฉันเป็นเนื้อสับหรอกใช่ไหมค๊า？

 

「ชั้นปี」

 

「ปีหนึ่ง(ม.4)ครับ」

 

「เรียนอยู่โรงเรียนไหน」

 

「โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมครับ」

 

「งั้นเหรอ พูดถึงเฟกตอมแล้ว、หัวข้อที่ขาดไปไม่ได้เลยก็ต้อง、ผู้ได้รับตำแหน่ง Ｓ แร๊งค์หน้าใหม่、ผู้ครอบครองดีม่อนเกียร์คนล่าสุดน๊า？」

 

คอนนี่จังโอบแขนรอบไหล่ของฉัน、และดึงฉันเข้าไปใกล้มากขึ้น

 

「เรารู้ด้วยว่าโรงเรียนนี้มีความกล้าที่จะต่อสู้กับโรงเรียนคิโซด้วย ……ดีล่ะ」

 

คอนนี่จังมีรอยยิ้มที่ดุร้ายบนใบหน้า

อะ、ฉันคิดว่าฉันกำลังมีความรู้สึกเดจาวูล่ะ、แต่นี่คือประเภทโรคุฮาระซัง

 

「……อืม、แทบไม่ผ่านเลย」

 

「เอ๊ะ？」

 

「เมื่อกี้แย่เลยน๊า เราคิดว่าจะฆ่านายอยู่น่ะ ขึ้นอยู่กับคำตอบ、แต่อืม เกิดมาในตระกูลครอบทรงเกียรติ ตอนนี้โรงเรียนยังเป็นแค่ขยะ、แต่จากนี้ไปต่างหาก แล้วก็ดูดีเหมือนกัน」

 

คอนนี่จังพยักหน้า、ขณะให้คะแนนฉัน

ยังไงดี、เหมือนพ่อมองแฟนของลูกสาวเลยล๊า

 

「นาย、คงจะสมบูรณ์แบบมากถ้าไม่พามิยูเมะกลับมาที่นี่ เราคิดว่าถ้ามิยูเมะไม่อยู่ที่นี่ เราคงจะสามารถต่อสู้ได้อย่างไม่ลังเลใจแล้วน๊า」

 

「อาโน……คุณมีความสัมพันธ์แบบไหนกับมิยูเมะจังครับ」

 

「นาย、คิดว่ามิยูเมะเก่งไหม？」

 

กรุณาตอบคำถามด้วยสิค๊า……

 

「ครับ ที่จริงแล้ว、เธอกำลังสร้างไดฟ์เกียร์ให้กับรุ่นพี่ของผม แล้วก็การบำรุงรักษาไดฟ์เกียร์ก็มีประสิทธิภาพมากแม้แต่ในมุมมองของมือสมัครเล่น พูดตรง ๆ、เธอเป็นอัจฉริยะหรือเปล่าครับ」

 

คอนนี่จังพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ、กับคำพูดของฉัน

 

「ก็น๊า、เธอเป็นอัจฉริยะล่ะ ไม่ว่าจะพูดถึงโรงเรียนไหน、เธอก็จะมีบทบาทอย่างแข็งขันในแนวหน้า และมีคุณค่าสูงล่ะนะ」

 

「อาโน……แล้วเกิดอะไรขึ้นกับมิยูเมะจังกันแน่ครั……」

 

「จ๊า、บุคลิกของเธอเป็นยังไง การอยู่ด้วยกันทำให้นายรำคาญไหม？」

 

คำถาม……คำถามของฉัน……

 

「ไม่เลยครับ อาจเป็นเพราะว่าผมพึ่งเจอเธอได้ไม่กี่วัน、แต่ก็คิดว่าเธอเป็นเด็กดีมากเลยครับ เธอไม่มีการเลือกปฏิบัติระหว่างใคร、และก็เต็มไปด้วยพลัง เมื่อได้มอง、ก็ทำให้รู้สึกมีพลังมากมายเลยล่ะ」

 

「ก็ต้องอย่างงั้นแหละน๊า」

 

ดวงอาทิตย์เริ่มส่องสว่างทั่วเขตปกครองตนเองของสถาบันซิลเนียสแล้ว

เหล่านักเรียนของสถาบันซิลเนียสตื่นกันแต่เช้าเลยสินะ、ฉันสัมผัสได้ถึงเสียงและสัญญาณของผู้คนที่เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว

 

อีกไม่นาน、ก็จะมีนักเรียนเข้าออกในบริเวณนี้เป็นจำนวนมาก 

 

「เธอฉลาด สามารภทำสิ่งต่าง ๆ ได้เกือบทุกอย่างหากถูกร้องขอให้ทำ、และยินดีที่จะทำต่อให้จะเป็นเรื่องโง่เง่าแค่ไหนก็ตาม ตอนนี้เธอเป็นเพียงนักเรียนปีหนึ่ง、ดังนั้นจึงน่าจะมีพื้นที่ให้เติบโตได้อีกมากในอนาคต จากมุมมองของโรงเรียนอื่น ๆ、เธอจะเป็นดั่งทรัพยากรมนุษย์ที่ต้องไขว่คว้าเน๊」

 

เมื่อได้ยินคำพูดของคอนนี่จัง、ฉันก็เข้าใจสิ่งที่เธอต้องการจะพูด

 

「……อยากให้มิยูเอมะจังเข้าโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมอย่างงั้นสินะครับ？」

 

「ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรจริงไหม 

 

「ไม่เข้าใจเหตุผลอยู่ดีครับ」

 

「นายเป็นคนที่เป็นทางการมากไปแล้วน๊า แค่คิดว่าตัวเองเหมือนกับถูกลอตเตอรีก็พอแล้ว」

 

คอนนี่จังพูดแบบนั้นด้วยความตกตะลึง、แต่ครู่ต่อมา ก็ก้มหัวของเธอ

มันกะทันหันมากจนฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในขณะหนึ่ง、แต่ฉันรีบขอให้เธอเงยหน้าขึ้น 

 

「ชะ、ช่วยหยุดด้วยเถอะครับ！」

 

「ขอร้อง」

 

คอนนี่จังไม่เงยหน้าขึ้น

 

「ช่วยพาเธอ、ไปที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมด้วย」

 

「คุณจะไม่บอกเหตุผลหน่อยเหรอครับ」

 

「เราอยากให้มิยูเมะมีเพื่อนรอบตัวที่ปฏิบัติต่อเธออย่างเท่าเทียม、ไม่ใช่ด้วยความเห็นอกเห็นใจหรือสงสาร นี่เป็นอัตตาของเราเอง、แต่โปรดตกลงด้วย แม้ว่าเราจะต้องแลกชีวิต ก็จะไม่ยอมให้มีคนเข้ามาทำในสิ่งที่จะทำให้คุณและคนอื่นต้องทนทุกข์ทรมาน」

 

คน ๆ นี้、ใช้ชีวิตแบบอัศวินงั้นเหรอ？

แม้ว่าเธอจะเป็นสาวสวย、แต่วิถีชีวิตเป็นเส้นตรงเกินไป

 

「เธอ、ช่วยมองเธอในฐานะของคารานาชิ มิยูเมะในฐานะคนหนึ่งคนได้ไหม？」

 

เป็นเสียงที่จริงจัง

ฟังดูทรงพลัง、แต่ทว่าก็ฟังดูเหมือนขอพึ่งพาด้วย

 

เมื่อเห็นท่าทางนั่น、ฉันก็เข้าใจทันที 

 

「คุณ、เป็นคนที่ร่วมปาร์ตี้กับมิยูเมะจังสิเน๊ะ」

 

「……อ้า、ใช่แล้ว เราเป็นคนไล่เธอออกเอง」

 

คอนนี่จังพูดเสริมถึงความจำเป็นต้องทำเช่นนั้น

 

ต้องมีเหตุผลบางอย่าง、 แต่มีหลายอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ 

เนื่องจากฉันไม่รู้สึกอาฆาตพยาบาท、ฉันไม่สามารถพยักหน้าอย่างจริงใจได้

 

「งั้นทำไม、ถึงทิ้งเธอไว้ภายในดันเจี้ยนล่ะครับ หากมีอะไรผิดพลาดเธออาจถึงตายได้เลยนะครับ」

 

ฉันรู้สึกเหมือนมีความขัดแย้งในคำพูดและการกระทำของเธอ โดยเฉพาะการบอกว่าทำไปเพื่อปล่อยให้มิยูเมะจังหลบหนี

แต่、เมื่อคอนนี่จังได้ยินคำพูดของฉัน ธอก็เงยหน้าขึ้นแล้วอุทานว่า「เป็นอย่างนั้นเหรอ」

 

「สำหรับมิยูเมะ、เธอมีระบบในตัวที่สามารถเปิดใช้งานได้สถานการณ์คับขันได้」

 

คอนนี่จังพูดต่อในขณะที่แตะหัวของเธอ

 

「บางทีอาจจะบอกได้ว่ามันเป็นสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดที่สร้างขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ไม่ใช่อะไรอย่างโรบ็อตหรอกเน๊ะน๊า เพราะอย่างงั้นแล้ว、ต่อให้จะไม่มีใครเข้าไปช่วยเหลือเธอในดันเจี้ยน、แต่ก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่เธอจะหนีออกมาได้ด้วยตัวเอง แต่ก็ยังเป็นการพนันัว่าจะถูกรับไปโดยที่ไหนล่ะน๊า」

 

หากยึดตามคำพูดของคอนนี่จัง、แปลว่ามิยูเมะจังถึงจะไม่ใช่นักสู้ แต่ก็ยังสามารถต่อสู้ได้

หืม？ หมายถึงเธอไม่ได้อ่อนแอเลยหากไม่ใช่เวลาที่ต้องเจอเนมเลสเหรอ？

 

「อะ？ เป็นอะไรไป」

 

「เรื่องนั้น……เมื่อสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดตื่นขึ้นมา เธอก็จะแข็งแกร่งขึ้นได้ยังไงครับ……？」

 

คอนนี่จังคิดอยู่สักพัก、สงสัยว่าเธอไม่อยากพูดหรือเปล่า แล้วจู่ ๆ เธอก็ลืมตาขึ้นมา

 

「ยังไงดี、เหมือนการเก๊ก เท่านี่ก็แข็งแกร่งขึ้น！ รู้สึกเข้าใจได้」

 

「เอ๋……」

 

『การที่เธอไม่ได้ให้ข้อมูลโดยละเอียด、หมายความจากมุมมองของเธอ นี่อาจเป็นสิ่งที่เธอไม่อยากพูดก็ได้เน๊』

 

คอนนี่จัง ตอนนี้、กำลังพยายามได้รับความไว้วางใจจากฉันโดยการเปิดเผยข้อมูลขั้นต่ำให้มากที่สุด

เป้าหมายคือการพามิยูเมะจังเข้าเรียนที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอม

 

ฉันยินดีต้อนรับสาวสวยที่จะเข้าร่วม、 แต่ถ้ามีโศกนาฏกรรมรอบ ๆ มิยูเมะจัง ฉันเองก็อยากจะยกเว้นเธอเหมือนกัน

 

「ผมไม่ได้รังเกียจที่มิยูเมะจังจะเข้าเรียนที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมหรอกนะครับ รุ่นพี่สองคนของทางนี้เอง、ก็ดูจะชอบเธอมากเช่นกันครับ、ถึงกับชักชวนอย่างโจ่งแจ้งเลยล่ะ」

 

「จริง ๆ เหรอ？ ขอบคุณ、ซาบซึ้งในความมีน้ำใจของพวกเขาเลย」

 

「แต่ว่า、กรุณาช่วยบอกผมเกี่ยวกับมิยูเมะจังหน่อยครับ」

 

「……เรื่องนั้น」

 

「รุ่นพี่คอนนี่！」

 

ฉันมองตรงเข้าใส่เลียนแบบบุคลิกของเธอ

ไล่ตาม、สาวสวยที่รักของฉัน！

 

「โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมจะยอรับมิยูเมะจังครับ ไม่มีทั้งความเห็นอกเห็นใจ、หรือความสงสาร แต่ในฐานะเพื่อนที่เท่าเทียมกัน」

 

รู้สึกถึคำพูดตรงไปตรงมาไม่มีคำโกหกหรือไม่、คอนนี่จังยืดหลังของเธอแล้วจ้องมองกลับมาที่ฉัน

 

「……จริงเหรอ」

 

「ครับ เราเป็นถึงโรงเรียนที่เลือกที่จะสู้กับโรงเรียนคิโซเพื่อช่วยเหลือเพื่อน ๆ เลยจริงไหมครับ？」

 

ลิ้มรสสาวสวยลึกลับ

นอกจากนี้ รุ่นพี่มิซุฮิก็อยู่ด้วย ！！！！

 

「งั้นเหรอ ……แบบนั้นสิน๊า、เข้าใจแล้ว」

 

คอนนี่จัง、พยักหน้าด้วยความมุ่งมั่นและส่งกระดาษแผ่นหนึ่งให้ฉัน

แล้วก็พูด、ด้วยเสียงแผ่วเบาที่มีเพียงฉันเท่านั้นที่ได้ยิน

 

「มาที่สถานที่ที่เขียนไว้ในกระดาษตอนเที่ยงคืนวันนี้ พาเพื่อนของนาย、กับมิยูเมะมาด้วย」

 

「ครับ ……แต่ว่า、ทำไมต้องเป็นกระดาษ？」

 

「หากทำเป็นดาต้า、ก็มีโอกาสที่จะถูกพบเจอโดยคาน่นอน เนื่องจากข้อจำกัดด้านเวลา、เราจึงไม่สามารถอธิบายเกี่ยวกับสถานการณ์ที่นี่ได้ ครั้งหน้าที่เจอกัน、มาคุยกันเถอะ」

 

คอนนี่จังยืนขึ้น、ขณะที่เธอพูดอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น、ก็หายตัวไปบนถนนสายหลักซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนมากมายโดยไม่แม้แต่จะมองมาที่ฉัน

 

คอนนี่จัง……

ครั้งหน้าจะมาเล่าสถานการณ์ให้ฟัง、หรือนัดพบกันในเวลากลางคืน อะไรแบบนั้น

การกระทำดังกล่าวนั้นเป็นการฆ่าตัวตายโดยตรง

มันคือธงมรณะล๊า……

 

『อยากไล่ตามไปไหม？』

 

ไม่ล่ะ、ถ้าสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริงสถานที่ที่มีคนพลุกพล่านก็อันตรายเช่นกัน

มาเชื่อในตัวคอนนี่จังกันเถอะ

 

「……มาสร้างกำลังใจกันใหม่อีกครั้งสินะ」

 

จะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

โศกนาฏกรรมครั้งใหญ่、ที่จะเกิดรายล้อมมิยูเมะจัง 

 

ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง、มาเปลี่ยนอารมณ์กันเถอะ

นี่มาทำให้พูดไม่ออกว่าสาวสวยลึกลับเป็นเพียงเรื่องเซอร์ไพรส์สำหรับแพทย์กันดีกว่า

 

『นั่นสิเน๊ นอกจากนี้、ดูเหมือนว่าหากต้องการช่วยมิยูเมะ เราก็ต้องทำอะไรบางอย่างกับคาน่อนจังก่อนอยู่ดี』

 

ความรู้สึกสปินออฟที่อบอุ่นหัวใจที่มีมาจนถึงตอนนี้

จะว่าไปแล้ว、ในเกมลูทราแห่งโลกกระจกนั้นมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก ดังนั้นภาคแยกนี้จึงไม่มีทางสร้างความอบอุ่นใจได้ล่ะ 

 

「ลุยกันเถอะ、ไปรวบรวมข้อมูลกัน」

 

ถึงจะยังไม่เข้าใจเท่าไหร่、แต่ฉันจะพยายามช่วยสาวสวยให้ดีที่สุด！

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณพีรวิชญ์ ธ.ก.ส. X-8515 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

ไร้สาระ

รู้สึกหนาวนี้ที่เหนือสุดในสยามจะสมเป็นหน้าหนาวที่ไม่เจอกันนาน ไปขายของตอนเช้ามืด ได้พบกับอากาศ 15องศา ลมแรงๆที่หนาวเหน็บ และหมอกที่ยิงยาว บางวันจะเที่ยงแล้วหมอกยังลง ฮา