กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม 899 ไม่สนใจเด็กน้อย

Now you are reading กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม Chapter 899 ไม่สนใจเด็กน้อย at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

จงเหยียนซีนั่งนิ่งไม่ขยับเขยื้อน

“ลงมาเถอะ ผมอุ้มคุณไม่ไหวหรอกนะ”กู้เสียนพูดติดตลก

เธอเหล่มองเขาแล้วก้มตัวเดินลงจากรถ กู้เสียนลากเธอเข้าไปในร้านอาหาร

“สองคน”หลังจากที่เข้าไปกู้เสียนก็พูดกับพนักงานขึ้น

“เชิญด้านใน”พนักงานต้อนรับทำท่าผายมือเพื่อเป็นการเชื้อเชิญ

จงเหยียนซีไร้ซึ่งเรี่ยวแรง เธอดูอ่อนล้าและอิดโรยมากกู้เสียนใช้ข้อศอกสะกิดเธอ”ทำตัวให้มีชีวิตชีวาหน่อย”

“อะไร. .”เธอยังไม่ทันพูดจบก็เห็นเจียงม่หานนั่งอยู่ไม่ไกล ดูเหมือนว่าเขากำลังเจรจาเรื่องธุรกิจกับใครบางคนอยู่ พอรู้สึกเหมือนว่ามี
คนกำลังมองตัวเองอยู่ เขาก็มองตรงมา

จงเหยียนซีรีบยืนตัวตรงพร้อมกับส่งยิ้มทักทาย”ประธานเจียง”

เขาพยักหน้าลงพลางเหลือบมองกู้เสียนอยู่พักหนึ่ง

กู้เสียนวางมาดสุขุมแล้วดึงจงเหยี่ยนซีไปนั่งที่โต๊ะ

“เอาอาหารที่อร่อยๆของที่นี่มาเสิร์ฟให้หมด”กู้เสียน ทำหน้าใหญ่ใจโต

จงเหยียนซี…”

นี่มันสถานการณ์อะไรเนี่ย?

ทำไมเขาทำตัวแปลกไป?

พนักงานอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วรีบพยักหน้ารับ”ครับ พวกเราจะมาเสิร์ฟให้อย่างรวดเร็วเลยครับ”

“ทำตัวให้ใกล้ชิดกับผมหน่อยสิ”กู้เสียนเข้ามาใกล้

จงเหยียนซีเอนตัวถอยไปข้างหลัง”ฉันไม่สนใจเด็กน้อย”

กู้เสียนขมวดคิ้วขึ้น”คุณน่ะสิเด็กน้อย”

จงเหยียนซีไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรจึงกระซิบถามขึ้น”นายกินยาผิดมาเหรอ? ”

“สามีเก่าของคุณอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ? เมื่อกี้ผมเห็นสายตาที่เขามองผมดูไม่ค่อยเป็นมิตรก็เลยอยากจะกระตุ้นให้เขาโกรธ เพราะงั้น

คุณทำตัวให้ใกล้ชิดกับผมหน่อย”

จงเหยียนซีมองเขาเหมือนคนโง่ จากนั้นก็เอ่ยพูดออกไปอย่างชัดถ้อยชัดคำ”ตอนนี้ตัวตนของฉันไม่ใช่ภรรยาเก่าของเขา”

กู้เสียน “……”

พนักงานยกอาหารมาเสิร์ฟ ไม่นานบนโต๊ะก็เต็มไปด้วยอาหาร

จงเหยียนซี”……”

กู้เสียนเอ่ยขึ้น”คุณจ่ายนะ”

จงเหยียนซี”……”

“ถึงคุณจะตกอับคุณก็มีเงินมากกว่าผมอยู่ดี”กู้เสียนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

จงเหยียนซี่”……”

“ช่วยผมหน่อยสิ หั่นสต๊กนื้อวัวในจานให้ผมเป็นชิ้นๆแล้วป้อนผม”กู้เสียนเอามือท้าวคางไว้

“นายบ้าไปแล้วเหรอ? หรือว่านิ้วมือหักไปแล้ว? ”

“สามีเก่าของคุณกำลังมองพวกเราอยู่”กู้เสียนยิ้ม

จงเหยียนซีกวาดสายตามองไปทางด้านนั้น ซึ่งก็เห็นจริงๆว่าเจียงโม่หานกำลังมองมาทางนี้

แต่ว่าเธอก็ไม่ได้สนใจกู้เสียน เธอก้มหน้ากัมตาทานอาหาร ถือซะว่าวันนี้จิตใจเขาไม่ปกติ

พอกู้เสียนเห็นเธอไม่สะทกสะท้าน เขาลั่งเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจู่ๆก็ตะโกนออกมา”ที่รัก ระวังลวกปากด้วยนะ! ”
จงเหยียนซี…..

จากนั้นก็มีหลายๆคนมองมาทางนี้เป็นสายตาเดียวกัน

จงเหยียนซีเอามือกุมหน้าผาก เธออยากจะแทรกแผ่นดินหนีเดี๋ยวนี้เลย

วันนี้สมองเขาต้องผิดปกติไปแล้วแน่ๆ

เมื่อเจียงโม่หานเจรจาคุยเรื่องงานกับคนที่มาทานอาหารด้วยกันเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป

กู้เสียนเคี้ยวอาหารเสียงดังแจ๊บๆออกมา

เมื่อทานอาหารเสร็จกู้เสียนก็ไปจ่ายเงิน ทว่าจงเหยียนซีแย่งไว้”ฉันจ่ายเอง”

“ผมแค่ล้อเล่นเพื่อหวังว่าคุณจะมีความสุขขึ้นมานิดหน่อยเฉยๆ แต่ว่าคุณกลับกินเรียบเลยนะเนี่ย”เขาหยิบบัตรออกมาวางบนหน้า
เคาน์เตอร์”ผมจะให้ผู้หญิงเลี้ยงผมได้ยังไง? ”

“พวกเราเป็นเพื่อนกัน”จงเหยียนซีพูดขึ้น

หลังจากที่รูดบัตรเสร็จ กู้เสียนก็เก็บบัตรเข้ามาใส่ในกระเป๋าสตางค์”ไปกันเถอะ”

ทั้งสองเดินออกมาด้วยกัน”อารมณ์ดีขึ้นรึยัง? ”

จงเหยียนซียิ้มออกมา”ดีขึ้นมากแล้ว”

“ถ้างั้นขึ้นรถ ผมไปส่งคุณเอง”กู้เสียนเปิดประตูรถออก

จงเหยียนซีไม่ขึ้นไป”นายกลับไปเถอะ เดี๋ยวฉันเรียกรถกลับคนเดียวได้”

กู้เสียนดันเธอเข้าไปในรถ”ดึกป่านนี้ผมจะวางใจให้คุณกลับบ้านคนเดียวได้ยังไง?”

จงเหยียนซีเหลือบมองเขา”ทำไมต้องเบ่งอำนาจขนาดนี้ด้วย? ”

“เบ่งอำนาจมากกว่าสามีเก่าของคุณรึเปล่า? ”

จงเหยียนซี”…..”

“ถ้านายทำแบบนี้อีก เราเลิกเป็นเพื่อนกัน”เธอทำหน้าขรึม

เธอไม่ชอบให้คนรอบข้างพูดถึงเรื่องในอดีตบ่อยๆ โดยเฉพาะเขา!

“ผมผิดไปแล้ว ผมนี่มันปากพล่อยจริงๆเลย ครั้งหน้าจะไม่พูดอีกแล้วเด็ดขาด”เสียนยิ้มแล้วขึ้นมานั่งประจำฝั่งคนขับ

เธอไม่อยากให้กู้เสียนพูดชื่อเจียงโม่หานขึ้นมาให้เธอได้ยินอีก”ถ้ามีครั้งหน้าล่ะก็ พวกเราตัดเพื่อนกันทันที”

“โกรธจริงเหรอเนี่ย? “กู้เสียนเหล่มองเธออย่างระมัดระวัง

จงเหยียนซีจ้องเขาเขม็ง”แล้วนายคิดว่าไงล่ะ? ”

กู้เสียนสตารท์รถแล้วเอ่ยขึ้น”เข้าใจแล้วครับ”

“ยังจะไปดื่มอยู่อีกไหม? “กู้เสียนถาม

“กู้เสียนทำไมนายถึงได้น่ารำคาญขนาดนี้เนี่ย? “จงเหยียนซีพูดออกมา”ตั้งใจขับรถไป”จากนั้นเธอก็หลับตาลงแกล้งทำเป็นหลับ

กู้เสียนรู้ว่าเธอไม่อยากคุยจึงไม่รบกวนเธออีก

ไม่นานรถก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม จงเหยี่ยนซีลงจากรถไป กู้เสียนลดกระจกรถลง”ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนไหม? ”

เขาถามออกไปด้วยท่าจริงจัง เนื่องจากวันนี้จงเหยียนซีดูอารมณ์ไม่ค่อยดี เขากลัวว่าเธอจะเศร้าเมื่ออยู่คนเดียวแล้วก็ไม่มีใครมาปลอบ
เธอสักคน

“ฉันไม่เป็นไร”จงเหยียนซียิ้มออกมา เธอจัดการอารมณ์ตัวเองได้แล้ว

เธอยืนอยู่ข้างถนน ไม่ได้เข้าไปในโรงแรมทันที แต่กลับพูดกับกู้เสียนออกไป”นายไปเถอะ ฉันจะยืนส่งนายตรงนี้”

กู้เสียนจึงขับรถออกไป

จงเหยียนซีมองส่งเขาจนลับสายตา ขณะที่หันหลังเดินเข้ารงแรมก็เห็นว่ามีใครกำลังเฝ้ามองเธออยู่ตรงข้างหลังแปลงดอกไม้ด้านหลัง

โรงแรม เมื่อเธอหันไปดูคนๆนั้นก็หลบลงไปด้านหลังแปลงดอกไม้

แววตาของเธอสุขุมลงอย่างรวดเร็ว หรือว่าหลิงเวยจะลงมือแล้ว?

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมากดส่งข้อความให้ลี่เฉิงเจี๋ยแล้วถามว่าเขาจัดการเสร็จรึยัง อีกฝ่ายส่งข้อความตอบกลับมาอย่าง
รวดเร็ว (จัดการเรียบร้อยแล้ว)

เมื่ออ่านข้อความจบ เธอก็ก็บโทรศัพท์ลงแล้วเดินตรงไปที่ซูเปอร์มาร์ก็ตฝั่งตรงข้าม เธอจงใจเผื่อเวลาให้คนที่ต้องการจับตัวเธอมี
โอกาส

ขณะที่เธอซื้อน้ำออกมาขวดหนึ่ง ตรงหน้าก็มีชายสองคนเดินเข้ามาประกบข้างกายแล้วพูดกระซิบขึ้น”พวกเราเป็นคนของพี่เจี่ย พี่เจี่ย
บอกพวกเราไว้แล้ว ตอนนี้คุณไปกับพวกเราเถอะ”

ชายทั้งสองจับเธอขึ้นรถไป

รถแล่นไปในทางเปลี่ยว ไม่นานรถก็แล่นมาถึงบริเวณชานเมือง มีบ้านที่ถูกไฟไหม้จนเกลี้ยงอยู่หลังหนึ่ง ซึ่งแทบจะดูไม่ออกเลยว่าสภาพ
เดิมเป็นยังไง

จงเหยียนซีมองออกไปนอกหน้าต่างรถ สถานที่แห่งนี้ดูเหมือน……

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม 899 ไม่สนใจเด็กน้อย

Now you are reading กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม Chapter 899 ไม่สนใจเด็กน้อย at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

จงเหยียนซีนั่งนิ่งไม่ขยับเขยื้อน

“ลงมาเถอะ ผมอุ้มคุณไม่ไหวหรอกนะ”กู้เสียนพูดติดตลก

เธอเหล่มองเขาแล้วก้มตัวเดินลงจากรถ กู้เสียนลากเธอเข้าไปในร้านอาหาร

“สองคน”หลังจากที่เข้าไปกู้เสียนก็พูดกับพนักงานขึ้น

“เชิญด้านใน”พนักงานต้อนรับทำท่าผายมือเพื่อเป็นการเชื้อเชิญ

จงเหยียนซีไร้ซึ่งเรี่ยวแรง เธอดูอ่อนล้าและอิดโรยมากกู้เสียนใช้ข้อศอกสะกิดเธอ”ทำตัวให้มีชีวิตชีวาหน่อย”

“อะไร. .”เธอยังไม่ทันพูดจบก็เห็นเจียงม่หานนั่งอยู่ไม่ไกล ดูเหมือนว่าเขากำลังเจรจาเรื่องธุรกิจกับใครบางคนอยู่ พอรู้สึกเหมือนว่ามี
คนกำลังมองตัวเองอยู่ เขาก็มองตรงมา

จงเหยียนซีรีบยืนตัวตรงพร้อมกับส่งยิ้มทักทาย”ประธานเจียง”

เขาพยักหน้าลงพลางเหลือบมองกู้เสียนอยู่พักหนึ่ง

กู้เสียนวางมาดสุขุมแล้วดึงจงเหยี่ยนซีไปนั่งที่โต๊ะ

“เอาอาหารที่อร่อยๆของที่นี่มาเสิร์ฟให้หมด”กู้เสียน ทำหน้าใหญ่ใจโต

จงเหยียนซี…”

นี่มันสถานการณ์อะไรเนี่ย?

ทำไมเขาทำตัวแปลกไป?

พนักงานอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วรีบพยักหน้ารับ”ครับ พวกเราจะมาเสิร์ฟให้อย่างรวดเร็วเลยครับ”

“ทำตัวให้ใกล้ชิดกับผมหน่อยสิ”กู้เสียนเข้ามาใกล้

จงเหยียนซีเอนตัวถอยไปข้างหลัง”ฉันไม่สนใจเด็กน้อย”

กู้เสียนขมวดคิ้วขึ้น”คุณน่ะสิเด็กน้อย”

จงเหยียนซีไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรจึงกระซิบถามขึ้น”นายกินยาผิดมาเหรอ? ”

“สามีเก่าของคุณอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ? เมื่อกี้ผมเห็นสายตาที่เขามองผมดูไม่ค่อยเป็นมิตรก็เลยอยากจะกระตุ้นให้เขาโกรธ เพราะงั้น

คุณทำตัวให้ใกล้ชิดกับผมหน่อย”

จงเหยียนซีมองเขาเหมือนคนโง่ จากนั้นก็เอ่ยพูดออกไปอย่างชัดถ้อยชัดคำ”ตอนนี้ตัวตนของฉันไม่ใช่ภรรยาเก่าของเขา”

กู้เสียน “……”

พนักงานยกอาหารมาเสิร์ฟ ไม่นานบนโต๊ะก็เต็มไปด้วยอาหาร

จงเหยียนซี”……”

กู้เสียนเอ่ยขึ้น”คุณจ่ายนะ”

จงเหยียนซี”……”

“ถึงคุณจะตกอับคุณก็มีเงินมากกว่าผมอยู่ดี”กู้เสียนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

จงเหยียนซี่”……”

“ช่วยผมหน่อยสิ หั่นสต๊กนื้อวัวในจานให้ผมเป็นชิ้นๆแล้วป้อนผม”กู้เสียนเอามือท้าวคางไว้

“นายบ้าไปแล้วเหรอ? หรือว่านิ้วมือหักไปแล้ว? ”

“สามีเก่าของคุณกำลังมองพวกเราอยู่”กู้เสียนยิ้ม

จงเหยียนซีกวาดสายตามองไปทางด้านนั้น ซึ่งก็เห็นจริงๆว่าเจียงโม่หานกำลังมองมาทางนี้

แต่ว่าเธอก็ไม่ได้สนใจกู้เสียน เธอก้มหน้ากัมตาทานอาหาร ถือซะว่าวันนี้จิตใจเขาไม่ปกติ

พอกู้เสียนเห็นเธอไม่สะทกสะท้าน เขาลั่งเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจู่ๆก็ตะโกนออกมา”ที่รัก ระวังลวกปากด้วยนะ! ”
จงเหยียนซี…..

จากนั้นก็มีหลายๆคนมองมาทางนี้เป็นสายตาเดียวกัน

จงเหยียนซีเอามือกุมหน้าผาก เธออยากจะแทรกแผ่นดินหนีเดี๋ยวนี้เลย

วันนี้สมองเขาต้องผิดปกติไปแล้วแน่ๆ

เมื่อเจียงโม่หานเจรจาคุยเรื่องงานกับคนที่มาทานอาหารด้วยกันเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป

กู้เสียนเคี้ยวอาหารเสียงดังแจ๊บๆออกมา

เมื่อทานอาหารเสร็จกู้เสียนก็ไปจ่ายเงิน ทว่าจงเหยียนซีแย่งไว้”ฉันจ่ายเอง”

“ผมแค่ล้อเล่นเพื่อหวังว่าคุณจะมีความสุขขึ้นมานิดหน่อยเฉยๆ แต่ว่าคุณกลับกินเรียบเลยนะเนี่ย”เขาหยิบบัตรออกมาวางบนหน้า
เคาน์เตอร์”ผมจะให้ผู้หญิงเลี้ยงผมได้ยังไง? ”

“พวกเราเป็นเพื่อนกัน”จงเหยียนซีพูดขึ้น

หลังจากที่รูดบัตรเสร็จ กู้เสียนก็เก็บบัตรเข้ามาใส่ในกระเป๋าสตางค์”ไปกันเถอะ”

ทั้งสองเดินออกมาด้วยกัน”อารมณ์ดีขึ้นรึยัง? ”

จงเหยียนซียิ้มออกมา”ดีขึ้นมากแล้ว”

“ถ้างั้นขึ้นรถ ผมไปส่งคุณเอง”กู้เสียนเปิดประตูรถออก

จงเหยียนซีไม่ขึ้นไป”นายกลับไปเถอะ เดี๋ยวฉันเรียกรถกลับคนเดียวได้”

กู้เสียนดันเธอเข้าไปในรถ”ดึกป่านนี้ผมจะวางใจให้คุณกลับบ้านคนเดียวได้ยังไง?”

จงเหยียนซีเหลือบมองเขา”ทำไมต้องเบ่งอำนาจขนาดนี้ด้วย? ”

“เบ่งอำนาจมากกว่าสามีเก่าของคุณรึเปล่า? ”

จงเหยียนซี”…..”

“ถ้านายทำแบบนี้อีก เราเลิกเป็นเพื่อนกัน”เธอทำหน้าขรึม

เธอไม่ชอบให้คนรอบข้างพูดถึงเรื่องในอดีตบ่อยๆ โดยเฉพาะเขา!

“ผมผิดไปแล้ว ผมนี่มันปากพล่อยจริงๆเลย ครั้งหน้าจะไม่พูดอีกแล้วเด็ดขาด”เสียนยิ้มแล้วขึ้นมานั่งประจำฝั่งคนขับ

เธอไม่อยากให้กู้เสียนพูดชื่อเจียงโม่หานขึ้นมาให้เธอได้ยินอีก”ถ้ามีครั้งหน้าล่ะก็ พวกเราตัดเพื่อนกันทันที”

“โกรธจริงเหรอเนี่ย? “กู้เสียนเหล่มองเธออย่างระมัดระวัง

จงเหยียนซีจ้องเขาเขม็ง”แล้วนายคิดว่าไงล่ะ? ”

กู้เสียนสตารท์รถแล้วเอ่ยขึ้น”เข้าใจแล้วครับ”

“ยังจะไปดื่มอยู่อีกไหม? “กู้เสียนถาม

“กู้เสียนทำไมนายถึงได้น่ารำคาญขนาดนี้เนี่ย? “จงเหยียนซีพูดออกมา”ตั้งใจขับรถไป”จากนั้นเธอก็หลับตาลงแกล้งทำเป็นหลับ

กู้เสียนรู้ว่าเธอไม่อยากคุยจึงไม่รบกวนเธออีก

ไม่นานรถก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม จงเหยี่ยนซีลงจากรถไป กู้เสียนลดกระจกรถลง”ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนไหม? ”

เขาถามออกไปด้วยท่าจริงจัง เนื่องจากวันนี้จงเหยียนซีดูอารมณ์ไม่ค่อยดี เขากลัวว่าเธอจะเศร้าเมื่ออยู่คนเดียวแล้วก็ไม่มีใครมาปลอบ
เธอสักคน

“ฉันไม่เป็นไร”จงเหยียนซียิ้มออกมา เธอจัดการอารมณ์ตัวเองได้แล้ว

เธอยืนอยู่ข้างถนน ไม่ได้เข้าไปในโรงแรมทันที แต่กลับพูดกับกู้เสียนออกไป”นายไปเถอะ ฉันจะยืนส่งนายตรงนี้”

กู้เสียนจึงขับรถออกไป

จงเหยียนซีมองส่งเขาจนลับสายตา ขณะที่หันหลังเดินเข้ารงแรมก็เห็นว่ามีใครกำลังเฝ้ามองเธออยู่ตรงข้างหลังแปลงดอกไม้ด้านหลัง

โรงแรม เมื่อเธอหันไปดูคนๆนั้นก็หลบลงไปด้านหลังแปลงดอกไม้

แววตาของเธอสุขุมลงอย่างรวดเร็ว หรือว่าหลิงเวยจะลงมือแล้ว?

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมากดส่งข้อความให้ลี่เฉิงเจี๋ยแล้วถามว่าเขาจัดการเสร็จรึยัง อีกฝ่ายส่งข้อความตอบกลับมาอย่าง
รวดเร็ว (จัดการเรียบร้อยแล้ว)

เมื่ออ่านข้อความจบ เธอก็ก็บโทรศัพท์ลงแล้วเดินตรงไปที่ซูเปอร์มาร์ก็ตฝั่งตรงข้าม เธอจงใจเผื่อเวลาให้คนที่ต้องการจับตัวเธอมี
โอกาส

ขณะที่เธอซื้อน้ำออกมาขวดหนึ่ง ตรงหน้าก็มีชายสองคนเดินเข้ามาประกบข้างกายแล้วพูดกระซิบขึ้น”พวกเราเป็นคนของพี่เจี่ย พี่เจี่ย
บอกพวกเราไว้แล้ว ตอนนี้คุณไปกับพวกเราเถอะ”

ชายทั้งสองจับเธอขึ้นรถไป

รถแล่นไปในทางเปลี่ยว ไม่นานรถก็แล่นมาถึงบริเวณชานเมือง มีบ้านที่ถูกไฟไหม้จนเกลี้ยงอยู่หลังหนึ่ง ซึ่งแทบจะดูไม่ออกเลยว่าสภาพ
เดิมเป็นยังไง

จงเหยียนซีมองออกไปนอกหน้าต่างรถ สถานที่แห่งนี้ดูเหมือน……

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+