กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม 909 นายมีความแค้นกับเขา

Now you are reading กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม Chapter 909 นายมีความแค้นกับเขา at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

 

 

ชั่ขณะหนึ่งที่จงเหยียนซีไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร ถ้าหากว่าเป็นคุณอากวนเธอจะแนะนำอย่างไร?

เธอทำใจให้สงบแล้วเดินไปเปิดประตูห้อง หลังจากนั้น…หน้าประตูห้องกลับไม่ใช่กวนจิ้ง แต่เป็นเจียงโม่หาน

“เรื่องที่หลิงเวยทำร้ายคุณ ผมล้วนทราบหมดแล้ว จึงอยากจะมาขอโทษคุณด้วยตัวเอง”

จงเหยียนซีมีสีหน้าจริงจัง “คุณต้องขอโทษฉันจริงๆ ถึงอย่างไรฉันก็เกือบจะถูกคนทำร้ายเพราะคุณแล้ว”

เธอชะงักไปครู่หนึ่ง “ถ้าอย่างนั้นประธานเจียง เตรียมประโยคขอโทษมาประโยคหนึ่งก็ต้องให้ฉันยกโทษให้แล้วหรือ”

“ความผิดที่เธอกระทำ จะมีกฎหมายเป็นผู้ลงโทษ” เจียงโม่หานเอ่ยด้วยน้ำเสียงอำมหิต

“เธอเป็นคนของคุณ…”

“ผมไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเธอ” ไม่รอให้จงเหยียนซีเอ่ยจบ เจียงโม่หานก็ต้ดบทเธอและอธิบายออกมา

ริมฝีปากจงเหยียนซีโค้งขึ้น เพียงแค่รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้นั้นเลือดเย็นไร้หัวใจจริงๆ หลิงเวยชอบเขาขนาดนั้น

ตอนนี้พูดว่าทิ้งก็ทิ้งเสียอย่างนั้น ไร้ซึ่งไมตรีจิตและความรักโดยสิ้นเชิง เหมือนกับเมื่อก่อนเลย

“คุณหลิน สามารถไปกินข้าวกับผม….”

“ใครกัน?”

ช่วงล่างของกู้เสียนพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ แต่ท่อนบนเปลือยเปล่า หยดน้ำไหลไปตามแผงอกหนั่นแน่นของเขา แสดงเสน่ห์ความเป็นชาย
ออกมาอย่างซัดเจน

เขาเช็ดผมไป พลางเดินเข้ามา

ใบหน้าสงบนิ่งของเจียงโม่หานเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเสียงคนเอ่ยพูด เมื่อเห็นทั้งร่างกู้เสียนมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ก็มืดทะมึนในทันที
เมื่อเห็นเจียงโม่หาน กู้เสียนก็ยื่มือไปโอบไหล่จงเหยียนซีเอาไว้ เอ่ยยิ้มๆว่า “ประธานเจียงนี่เอง มาหาแฟนสาวของผมเช้าขนาดนี้มีเรื่อง
อะไรหรือครับ”

จงเหยียนซีคิดจะขยับ กู้เสียนจับไหล่เธอแน่นอย่างไม่ยอมให้เธอขยับ

“ประธานกู้กับคุณหลินมีความสัมพันธ์เป็นแฟนกันหรือ” เจียงโม่หานลดมือที่อยู่ข้างกายลง ค่อยๆรวบเข้าหากันช้ๆ “คุณหลินไม่ได้อยู่ที่
ต่างประเทศมาตลอดหรือ ไปรู้จักกับประธานกู้ได้อย่างไรกันครับ”

“ก่อนที่ผมจะกลับประเทศมา ก็อยู่ที่ต่างประเทศมโดยตลอด ผมรู้จักมานานแล้ว การที่เธอกลับประเทศมาในครั้งนี้ก็เป็นเพราะผม ไม่
อย่างนั้นเธอที่ไม่มีญาติสักคนในประเทศจะกลับมาคนเดียวได้อย่างไรกัน” กู้เสียนจงใจโอบจงเหยียนซีเอาไว้แน่น “ถ้าหากว่าประธานเจียงอยาก
จะเชิญไปกินข้าวล่ะก็ ครั้งหน้าเถอะครับ เมื่อวานแฟนสาวของผมเหนื่อยเกินไป ไม่ค่อยได้นอนเท่าไร ผมอยากให้เธอพักผ่อนสักหน่อย”

จงเหยียนซี “…”

คนโง่ก็ยังฟังออกถึงความหมายที่อยู่ในคำพูดของเขา

เจียงม่หานเม้มริมฝีปาก ไม่ได้ตอบกลับ แต่เบนสายตาไปที่ร่างของจงเหยียนซี

“ประธานเจียง ถ้าอย่างนั้นพวกเราค่อยนัดหมายกันในครั้งหน้า?” เธอเอ่ยเรียบๆ

ช่วงล่างของกู้เสียนพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ แต่ท่อนบนเปลือยเปล่า หยดน้ำไหลไปตามแผงอกหนั่นแน่นของเขา แสดงเสน่ห์ความเป็นชาย
ออกมาอย่างซัดเจน

เขาเช็ดผมไป พลางเดินเข้ามา

ใบหน้าสงบนิ่งของเจียงโม่หานเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเสียงคนเอ่ยพูด เมื่อเห็นทั้งร่างกู้เสียนมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ก็มืดทะมึนในทันที
เมื่อเห็นเจียงโม่หาน กู้เสียนก็ยื่มือไปโอบไหล่จงเหยียนซีเอาไว้ เอ่ยยิ้มๆว่า “ประธานเจียงนี่เอง มาหาแฟนสาวของผมเช้าขนาดนี้มีเรื่อง
อะไรหรือครับ”

จงเหยียนซีคิดจะขยับ กู้เสียนจับไหล่เธอแน่นอย่างไม่ยอมให้เธอขยับ

“ประธานกู้กับคุณหลินมีความสัมพันธ์เป็นแฟนกันหรือ” เจียงโม่หานลดมือที่อยู่ข้างกายลง ค่อยๆรวบเข้าหากันช้ๆ “คุณหลินไม่ได้อยู่ที่
ต่างประเทศมาตลอดหรือ ไปรู้จักกับประธานกู้ได้อย่างไรกันครับ”

“ก่อนที่ผมจะกลับประเทศมา ก็อยู่ที่ต่างประเทศมโดยตลอด ผมรู้จักมานานแล้ว การที่เธอกลับประเทศมาในครั้งนี้ก็เป็นเพราะผม ไม่
อย่างนั้นเธอที่ไม่มีญาติสักคนในประเทศจะกลับมาคนเดียวได้อย่างไรกัน” กู้เสียนจงใจโอบจงเหยียนซีเอาไว้แน่น “ถ้าหากว่าประธานเจียงอยาก
จะเชิญไปกินข้าวล่ะก็ ครั้งหน้าเถอะครับ เมื่อวานแฟนสาวของผมเหนื่อยเกินไป ไม่ค่อยได้นอนเท่าไร ผมอยากให้เธอพักผ่อนสักหน่อย”
จงเหยียนซี “…”

คนโง่ก็ยังฟังออกถึงความหมายที่อยู่ในคำพูดของเขา

เจียงม่หานเม้มริมฝีปาก ไม่ได้ตอบกลับ แต่เบนสายตาไปที่ร่างของจงเหยียนซี

“ประธานเจียง ถ้าอย่างนั้นพวกเราค่อยนัดหมายกันในครั้งหน้า?” เธอเอ่ยเรียบๆ

ช่วงล่างของกู้เสียนพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ แต่ท่อนบนเปลือยเปล่า หยดน้ำไหลไปตามแผงอกหนั่นแน่นของเขา แสดงเสน่ห์ความเป็นชาย
ออกมาอย่างซัดเจน

เขาเช็ดผมไป พลางเดินเข้ามา

ใบหน้าสงบนิ่งของเจียงโม่หานเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเสียงคนเอ่ยพูด เมื่อเห็นทั้งร่างกู้เสียนมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ก็มืดทะมึนในทันที
เมื่อเห็นเจียงโม่หาน กู้เสียนก็ยื่มือไปโอบไหล่จงเหยียนซีเอาไว้ เอ่ยยิ้มๆว่า “ประธานเจียงนี่เอง มาหาแฟนสาวของผมเช้าขนาดนี้มีเรื่อง
อะไรหรือครับ”

จงเหยียนซีคิดจะขยับ กู้เสียนจับไหล่เธอแน่นอย่างไม่ยอมให้เธอขยับ

“ประธานกู้กับคุณหลินมีความสัมพันธ์เป็นแฟนกันหรือ” เจียงโม่หานลดมือที่อยู่ข้างกายลง ค่อยๆรวบเข้าหากันช้ๆ “คุณหลินไม่ได้อยู่ที่
ต่างประเทศมาตลอดหรือ ไปรู้จักกับประธานกู้ได้อย่างไรกันครับ”

“ก่อนที่ผมจะกลับประเทศมา ก็อยู่ที่ต่างประเทศมโดยตลอด ผมรู้จักมานานแล้ว การที่เธอกลับประเทศมาในครั้งนี้ก็เป็นเพราะผม ไม่
อย่างนั้นเธอที่ไม่มีญาติสักคนในประเทศจะกลับมาคนเดียวได้อย่างไรกัน” กู้เสียนจงใจโอบจงเหยียนซีเอาไว้แน่น “ถ้าหากว่าประธานเจียงอยาก
จะเชิญไปกินข้าวล่ะก็ ครั้งหน้าเถอะครับ เมื่อวานแฟนสาวของผมเหนื่อยเกินไป ไม่ค่อยได้นอนเท่าไร ผมอยากให้เธอพักผ่อนสักหน่อย”
จงเหยียนซี “…”

คนโง่ก็ยังฟังออกถึงความหมายที่อยู่ในคำพูดของเขา

เจียงม่หานเม้มริมฝีปาก ไม่ได้ตอบกลับ แต่เบนสายตาไปที่ร่างของจงเหยียนซี

“ประธานเจียง ถ้าอย่างนั้นพวกเราค่อยนัดหมายกันในครั้งหน้า?” เธอเอ่ยเรียบๆ

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม 909 นายมีความแค้นกับเขา

Now you are reading กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม Chapter 909 นายมีความแค้นกับเขา at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

 

 

ชั่ขณะหนึ่งที่จงเหยียนซีไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร ถ้าหากว่าเป็นคุณอากวนเธอจะแนะนำอย่างไร?

เธอทำใจให้สงบแล้วเดินไปเปิดประตูห้อง หลังจากนั้น…หน้าประตูห้องกลับไม่ใช่กวนจิ้ง แต่เป็นเจียงโม่หาน

“เรื่องที่หลิงเวยทำร้ายคุณ ผมล้วนทราบหมดแล้ว จึงอยากจะมาขอโทษคุณด้วยตัวเอง”

จงเหยียนซีมีสีหน้าจริงจัง “คุณต้องขอโทษฉันจริงๆ ถึงอย่างไรฉันก็เกือบจะถูกคนทำร้ายเพราะคุณแล้ว”

เธอชะงักไปครู่หนึ่ง “ถ้าอย่างนั้นประธานเจียง เตรียมประโยคขอโทษมาประโยคหนึ่งก็ต้องให้ฉันยกโทษให้แล้วหรือ”

“ความผิดที่เธอกระทำ จะมีกฎหมายเป็นผู้ลงโทษ” เจียงโม่หานเอ่ยด้วยน้ำเสียงอำมหิต

“เธอเป็นคนของคุณ…”

“ผมไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเธอ” ไม่รอให้จงเหยียนซีเอ่ยจบ เจียงโม่หานก็ต้ดบทเธอและอธิบายออกมา

ริมฝีปากจงเหยียนซีโค้งขึ้น เพียงแค่รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้นั้นเลือดเย็นไร้หัวใจจริงๆ หลิงเวยชอบเขาขนาดนั้น

ตอนนี้พูดว่าทิ้งก็ทิ้งเสียอย่างนั้น ไร้ซึ่งไมตรีจิตและความรักโดยสิ้นเชิง เหมือนกับเมื่อก่อนเลย

“คุณหลิน สามารถไปกินข้าวกับผม….”

“ใครกัน?”

ช่วงล่างของกู้เสียนพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ แต่ท่อนบนเปลือยเปล่า หยดน้ำไหลไปตามแผงอกหนั่นแน่นของเขา แสดงเสน่ห์ความเป็นชาย
ออกมาอย่างซัดเจน

เขาเช็ดผมไป พลางเดินเข้ามา

ใบหน้าสงบนิ่งของเจียงโม่หานเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเสียงคนเอ่ยพูด เมื่อเห็นทั้งร่างกู้เสียนมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ก็มืดทะมึนในทันที
เมื่อเห็นเจียงโม่หาน กู้เสียนก็ยื่มือไปโอบไหล่จงเหยียนซีเอาไว้ เอ่ยยิ้มๆว่า “ประธานเจียงนี่เอง มาหาแฟนสาวของผมเช้าขนาดนี้มีเรื่อง
อะไรหรือครับ”

จงเหยียนซีคิดจะขยับ กู้เสียนจับไหล่เธอแน่นอย่างไม่ยอมให้เธอขยับ

“ประธานกู้กับคุณหลินมีความสัมพันธ์เป็นแฟนกันหรือ” เจียงโม่หานลดมือที่อยู่ข้างกายลง ค่อยๆรวบเข้าหากันช้ๆ “คุณหลินไม่ได้อยู่ที่
ต่างประเทศมาตลอดหรือ ไปรู้จักกับประธานกู้ได้อย่างไรกันครับ”

“ก่อนที่ผมจะกลับประเทศมา ก็อยู่ที่ต่างประเทศมโดยตลอด ผมรู้จักมานานแล้ว การที่เธอกลับประเทศมาในครั้งนี้ก็เป็นเพราะผม ไม่
อย่างนั้นเธอที่ไม่มีญาติสักคนในประเทศจะกลับมาคนเดียวได้อย่างไรกัน” กู้เสียนจงใจโอบจงเหยียนซีเอาไว้แน่น “ถ้าหากว่าประธานเจียงอยาก
จะเชิญไปกินข้าวล่ะก็ ครั้งหน้าเถอะครับ เมื่อวานแฟนสาวของผมเหนื่อยเกินไป ไม่ค่อยได้นอนเท่าไร ผมอยากให้เธอพักผ่อนสักหน่อย”

จงเหยียนซี “…”

คนโง่ก็ยังฟังออกถึงความหมายที่อยู่ในคำพูดของเขา

เจียงม่หานเม้มริมฝีปาก ไม่ได้ตอบกลับ แต่เบนสายตาไปที่ร่างของจงเหยียนซี

“ประธานเจียง ถ้าอย่างนั้นพวกเราค่อยนัดหมายกันในครั้งหน้า?” เธอเอ่ยเรียบๆ

ช่วงล่างของกู้เสียนพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ แต่ท่อนบนเปลือยเปล่า หยดน้ำไหลไปตามแผงอกหนั่นแน่นของเขา แสดงเสน่ห์ความเป็นชาย
ออกมาอย่างซัดเจน

เขาเช็ดผมไป พลางเดินเข้ามา

ใบหน้าสงบนิ่งของเจียงโม่หานเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเสียงคนเอ่ยพูด เมื่อเห็นทั้งร่างกู้เสียนมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ก็มืดทะมึนในทันที
เมื่อเห็นเจียงโม่หาน กู้เสียนก็ยื่มือไปโอบไหล่จงเหยียนซีเอาไว้ เอ่ยยิ้มๆว่า “ประธานเจียงนี่เอง มาหาแฟนสาวของผมเช้าขนาดนี้มีเรื่อง
อะไรหรือครับ”

จงเหยียนซีคิดจะขยับ กู้เสียนจับไหล่เธอแน่นอย่างไม่ยอมให้เธอขยับ

“ประธานกู้กับคุณหลินมีความสัมพันธ์เป็นแฟนกันหรือ” เจียงโม่หานลดมือที่อยู่ข้างกายลง ค่อยๆรวบเข้าหากันช้ๆ “คุณหลินไม่ได้อยู่ที่
ต่างประเทศมาตลอดหรือ ไปรู้จักกับประธานกู้ได้อย่างไรกันครับ”

“ก่อนที่ผมจะกลับประเทศมา ก็อยู่ที่ต่างประเทศมโดยตลอด ผมรู้จักมานานแล้ว การที่เธอกลับประเทศมาในครั้งนี้ก็เป็นเพราะผม ไม่
อย่างนั้นเธอที่ไม่มีญาติสักคนในประเทศจะกลับมาคนเดียวได้อย่างไรกัน” กู้เสียนจงใจโอบจงเหยียนซีเอาไว้แน่น “ถ้าหากว่าประธานเจียงอยาก
จะเชิญไปกินข้าวล่ะก็ ครั้งหน้าเถอะครับ เมื่อวานแฟนสาวของผมเหนื่อยเกินไป ไม่ค่อยได้นอนเท่าไร ผมอยากให้เธอพักผ่อนสักหน่อย”
จงเหยียนซี “…”

คนโง่ก็ยังฟังออกถึงความหมายที่อยู่ในคำพูดของเขา

เจียงม่หานเม้มริมฝีปาก ไม่ได้ตอบกลับ แต่เบนสายตาไปที่ร่างของจงเหยียนซี

“ประธานเจียง ถ้าอย่างนั้นพวกเราค่อยนัดหมายกันในครั้งหน้า?” เธอเอ่ยเรียบๆ

ช่วงล่างของกู้เสียนพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ แต่ท่อนบนเปลือยเปล่า หยดน้ำไหลไปตามแผงอกหนั่นแน่นของเขา แสดงเสน่ห์ความเป็นชาย
ออกมาอย่างซัดเจน

เขาเช็ดผมไป พลางเดินเข้ามา

ใบหน้าสงบนิ่งของเจียงโม่หานเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเสียงคนเอ่ยพูด เมื่อเห็นทั้งร่างกู้เสียนมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ก็มืดทะมึนในทันที
เมื่อเห็นเจียงโม่หาน กู้เสียนก็ยื่มือไปโอบไหล่จงเหยียนซีเอาไว้ เอ่ยยิ้มๆว่า “ประธานเจียงนี่เอง มาหาแฟนสาวของผมเช้าขนาดนี้มีเรื่อง
อะไรหรือครับ”

จงเหยียนซีคิดจะขยับ กู้เสียนจับไหล่เธอแน่นอย่างไม่ยอมให้เธอขยับ

“ประธานกู้กับคุณหลินมีความสัมพันธ์เป็นแฟนกันหรือ” เจียงโม่หานลดมือที่อยู่ข้างกายลง ค่อยๆรวบเข้าหากันช้ๆ “คุณหลินไม่ได้อยู่ที่
ต่างประเทศมาตลอดหรือ ไปรู้จักกับประธานกู้ได้อย่างไรกันครับ”

“ก่อนที่ผมจะกลับประเทศมา ก็อยู่ที่ต่างประเทศมโดยตลอด ผมรู้จักมานานแล้ว การที่เธอกลับประเทศมาในครั้งนี้ก็เป็นเพราะผม ไม่
อย่างนั้นเธอที่ไม่มีญาติสักคนในประเทศจะกลับมาคนเดียวได้อย่างไรกัน” กู้เสียนจงใจโอบจงเหยียนซีเอาไว้แน่น “ถ้าหากว่าประธานเจียงอยาก
จะเชิญไปกินข้าวล่ะก็ ครั้งหน้าเถอะครับ เมื่อวานแฟนสาวของผมเหนื่อยเกินไป ไม่ค่อยได้นอนเท่าไร ผมอยากให้เธอพักผ่อนสักหน่อย”
จงเหยียนซี “…”

คนโง่ก็ยังฟังออกถึงความหมายที่อยู่ในคำพูดของเขา

เจียงม่หานเม้มริมฝีปาก ไม่ได้ตอบกลับ แต่เบนสายตาไปที่ร่างของจงเหยียนซี

“ประธานเจียง ถ้าอย่างนั้นพวกเราค่อยนัดหมายกันในครั้งหน้า?” เธอเอ่ยเรียบๆ

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+