กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม 997 อย่ามาบิ้วหน่อยเลย

Now you are reading กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม Chapter 997 อย่ามาบิ้วหน่อยเลย at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ อ่านทั้งวัน.com
จวงเจียเหวินก็มองไปที่ชามผลไม้ จากนั้นก็ค่อยๆ มองเธอ เมื่อเห็นว่าเธอกำลังตั้งใจมองไปที่จอคอม ก็มีความคิดบางอย่างผุดขึ้นมา เขาฉีกแอปเปีลออกมาชิ้นหนึ่งแล้วหนีบ
เข้าไปในปากครึ่งชิ้น จากนั้นก็ยื่นไปทางเสิ่นซินเหยา
แล้วส่งเสียงออกมาจากลำคอว่า” ให้ ”
เสิ่นซินหยาที่ปิดสี่หน้าต่างแชทบนหน้าจอเรียบร้อยแล้ว จังหวะที่หันไปเป็นเพราะว่าจวงเจียเหวินอยู่ใล้กินไป แก้มเลยแฉลบผ่านแอปเปีล จากนั้นก็เห็นจวงเจียเหวินกำลังใช้
ปากคาบแปเปิ้ลไว้อยู่ วินาทีนั้นหน้าของทั้งสองใกล้กันมาก แค่เธออ้าปากไม่จำเป็นต้องขยับตัวไปข้างหน้าก็สามารถกัดแอปเปิลได้
เธอขมวดคิ้วอยู่ แต่แบบนั้นไม่ได้แสดงท่าทีอะไร
จวงเจียเหวินเอื้อมมือไปเกี่ยวศีรษะของเธอไว้ แล้วส่งแปเปิ้ลให้กับเสิ่นซินเหยาแบบปากต่อปาก
ครึ่งที่เขากัดอยู่ในปากนั้นอยู่นานจนอุ่น เสิ่นซินเหยาทำยึกยักไม่ยอม ” น้ำลายคุณคงเคลือบเต็มแอปเปีลหมดแล้ว ”
” ผมไม่ได้สกปรกสักหน่อย ” จวงเจียเหวินหัวเราะแล้วถาม ” อร่อยไหม?”
เสิ่นซินเหยาไม่ได้สนใจเขา แต่เคี้ยวแปเปีลไปแล้วให้เขามองจอไปด้วย ” ฉันต้องเอาเรื่องนี้รายงานให้บริษัทซะแล้ว คุณดูสิบัญชีนี้ที่ชื่อว่าฉันคือราชินี เธอคุยกับผู้ชายสี่คนใน
เวลาเดียวกัน แถมสถานะอาชีพก็ไม่เหมือนกันอีกต่างหาก ทั้งเป็นภรรยาของพ่อค้าร่ำรวย พยาบาล แอร์โฮสเตส ไหนจะยังเป็นหัวหน้าอีก”
เธอชี้นิ้วไปที่หน้าจอตรงหน้าต่งสนทนา ” พวกเขาแลกรูปกัน ไม่รู้ว่าเธอไปเอารูปผู้หญิงสวยๆ จากไหนมาใช้ ส่งออกไปแล้วบอกว่าเป็นตัวเอง คงจะเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามหล่อ ก็
เลยบอกเขาไปว่าตัวเองเป็นหัวหน้า ฉันล่ะกลุ้มใจจริงๆ รู้จักบทสนทนาของพวกเขาแล้ว เหมือนอีกฝั่งจะเชื่อใจด้วย”
” ไม่แน่ผู้หญิงคนนั้นอาจจะเป็นหัวหน้าจริงๆ ก็ได้ ”
เสิ่นชินเหยาเหอะเสียงเย็น ” ถ้าเป็นหัวหน้าจริง จะเอาเวลาจากไหนมาคุยกับผู้ชายพร้อมกันสี่คน? แล้วสถานะยังไม่เหมือนกันอีก ถ้าตามที่ฉันว่า ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นพวกผู้หญิง
กระจอกแน่ ”
จวงเจียเหวินมองหน้าเสิ่นซินเหยา ” แล้คุณแน่ใจได้ยังไงว่าเธอเป็นผู้หญิง? ไม่แน่อาจจะเป็นผู้ชายได้ แต่แค่ล็อกอินเป็นผู้หญิง และอาจจะไม่ใช่แม้แต่ผู้หญิงกระจอกที่คุณว่า
ก็ได้นะ”
เสิ่นซินเหยา”
เธอไม่มีกำลังแม้แต่จะต่อต้าน เพราะสิ่งที่จวงเจียเหวินพูดก็มีเหตุผล
” คุณว่าเขาเป็นมิจฉาชีพหรือเปล่า เขาอยากจะได้อะไรจากคนอื่นล่ะ? ? ” เสิ่นซินเหยาเดา
” คุณเขียนป็นแผนไว้สิ ว่าจะทำป็นระบบป้องกันการถูกลอก จดีที่สุดถ้าในระบบไม่ต้องมีเลขโอนเงิน ไม่อนุญาตให้คุยกันเรื่องเงินทอง ถึงจะทำเป็นแพลตฟอร์มสนทนา พวก
คุณก็ต้องให้เป็นส่วนตัวที่สุด จนไม่แสดงสถานะที่แท้จริง ตอนที่ลงทะเบียนสร้างบัญชี ก็ให้ใช้สามวิธีนี้ อาจจะเป็นเบอร์โทรศัพท์ วีแซท หรือQ0 ถ้าผ่านการเข้าระบบพวกนี้ก็สามารถลง
ทะเบียนผู้ใช้ได้ ที่นี้ก็จะได้ตัวตนจริงๆ แล้ว ”
เสิ่นซินเหยาฉีดแอปเปีลออกมาอีกชิ้นแล้วยื่นไปที่ปากของจวงเจียเหวิน แล้วพูดว่า ” คุณช่วยฉันเขียนหน่อยสิ ”
” ใช้แอปเปิ้ลชิ้นเดียวมาติดสินบนผมเนี่ยนะ? ” จวงเจียเหวินไม่ยอมอ้าปาก
เสิ่นซินเหยาก็เลยกินเอง ” ตัวฉันแทบจะเป็นของคุณอยู่แล้ว จะมีอะไรที่ทำสามารถให้คุณได้อีกล่ะ? ”
จวงเจียเหวินอดไม่ได้ที่จะเอ็นดู จึงคว้าคอมพิวเตอร์ของเธอหันไปทางเขา แล้วนั่งลงช่วยเธอเขียนแผนแนะนำโปรแกรม
เช่นระหว่างการที่เธอใช้APPนี้ พบปัญหาอะไรบ้าง
สำหรับเขาแล้ว มันเป็นเรื่องปอกกล้วยเข้าปากทั้งนั้น
ไม่กี่นาทีก็จัดการเขียนจนเสร็จสรรพ
จากนั้นเขาก็หันหน้ามามองเสิ่นซินเหยา และทำหน้าจริงจังเล็กน้อย ” เหยาเหยาคุณชอบงานนี้ไหม? ”
เสิ่นซินเหยามองหน้าเขา ในใจก็รู้ว่าคำถามของเขาหมายถึงอะไร ” ชอบสิ แต่หลังจากที่ฉันแต่งงานกับคุณแล้ว ฉันจะลาออกล่ะ ”
เธอพูดอย่างจริงจัง ” ตอนนี้โปรแกรมได้เปิดใช้แล้ว ก็จะค่อนข้างว่าง ก่อนหน้านี้ช่วงที่เปิดตัว ก็จะโอทีบ่อย คุณก็รู้ ว่าตอนนั้นเลิกงานดึกมากแค่ไหน แต่ฉันว่าตั้งแต่โปรแกรม
เปิดตัวแล้ว ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว ก็ต้องมีโครงการใหม่เกิดขึ้นอยู่ดี ฉันก็จะวนทำงานแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ มันก็จะมีช่วงเวลาหนึ่งที่ยุ่งมากๆ พอได้พักไม่กี่วันก็กลับมายุ่ง
อีก
แต่ฉันรู้ คุณยุ่งยิ่งกว่า ฉันรู้เลยว่าหลังจากเราแต่งงานไปก็คงจะยุ่งมากขนาดไหน แล้วก็คงไม่มีใครดูแลเรื่องในบ้น ตอนนี้สุขภาพของคุณปู่เล็กก็ไม่ค่อยดี โรงงานทอผ้าคุณ
อาจจะได้รับช่วงต่อ เมื่อถึงเวลานั้นคุณก็จะต้องยิ่งยุ่งไปมากกว่าเดิม ฉันอยากดูแลชีวิตของคุณ ก็คงทำได้แค่ต้องยอมปล่อยงานที่ตัวเองทำอยู่ทิ้งไป คุณจะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง
จวงเจียเหวินคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะคิดเยอะแบบนี้ ถึงแม่เขาจะเพิ่งถามเธอ แต่ก็คิดไปจนถึงหลังแต่งงานแล้ว เขาไม่อยากให้ทั้งสองยุ่งแต่กับงาน
ไม่นึกเลยว่าเธอใจคิดเอาไว้แล้ว และเลือกที่จะทิ้งงานของตัวเอง
เขารู้สึกซึ้งใจเป็นอย่างมาก
และดึงเธอเข้ามากอด อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ อ่านทั้งวัน.com
” คุณอายุยังน้อย ถ้าไม่ทำงานก็จะหลุดออกจากวงสั่งคมน่ะสิ ”
เสิ่นซินเหยาซบเข้าไปที่อกของเขา ” คุณก็ไม่ได้แบกรับทุกอย่างไว้ตั้แต่ยังหนุ่มหรอกหรือไง? การที่ฉันแต่งงานกับคุณ แล้วสามารถดูแลครอบครัวของคุณได้ และทำให้คุณ
จดจ่ออยู่กับการทำงาน นี่คือหน้าที่ของฉัน อีกอย่างสิ่งที่คนแบกรับไว้มันหนักกว่าฉันเยอะ คุณปู่ช่าวตั้งซื่อนี้ให้คุณ ก็พอจะรู้แล้วว่า คุณไม่เหมือนกับพี่ชายและพี่สาวของคุณ”
เธอเงยหน้าขึ้น ” ฉันอยากให้คุณกลับบ้านมาทุกวัน แล้วเห็นว่าฉันทำกับข้าวรอคุณอยู่ที่บ้าน”
จวงเจียเหวินไม่พูดอะไรสักคำ แต่แค่กอดเธอไว้อย่างนั้น
ขอบคุณที่เธอพยายามเข้าใจเขา ขอบคุณที่เธอยอมสละตัวเองเพื่อเขาเช่นกัน
” ขอบคุณนะ ”
“ในอนาคตเราต้องอยู่ร่วมกันไปทั้งชีวิต ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก ” เสิ่นซินเหยายิ้มให้เขา ” อย่ามาบี้วหน่อยเลย นี่ไม่ใช่นิสัยของคุณนะ”
จวงเจียเหวินยิ้มตาหยี และก้มลงไปจูบหน้าผากของเธอ ” ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวั่ง ”
” ฉันเชื่อคุณค่ะ ” เสิ่นซินเหยายิ้มตาหยีช่นกัน แล้วก็นึกได้ถึงเรื่องที่ห้าง ” วันนี้ฉันกับพี่ไปเดินห้างกัน เหมือนกับว่าฉันจะเห็นเจียงโม่หานด้วยล่ะ ”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ อ่านทั้งวัน.com

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม 997 อย่ามาบิ้วหน่อยเลย

Now you are reading กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม Chapter 997 อย่ามาบิ้วหน่อยเลย at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ อ่านทั้งวัน.com
จวงเจียเหวินก็มองไปที่ชามผลไม้ จากนั้นก็ค่อยๆ มองเธอ เมื่อเห็นว่าเธอกำลังตั้งใจมองไปที่จอคอม ก็มีความคิดบางอย่างผุดขึ้นมา เขาฉีกแอปเปีลออกมาชิ้นหนึ่งแล้วหนีบ
เข้าไปในปากครึ่งชิ้น จากนั้นก็ยื่นไปทางเสิ่นซินเหยา
แล้วส่งเสียงออกมาจากลำคอว่า” ให้ ”
เสิ่นซินหยาที่ปิดสี่หน้าต่างแชทบนหน้าจอเรียบร้อยแล้ว จังหวะที่หันไปเป็นเพราะว่าจวงเจียเหวินอยู่ใล้กินไป แก้มเลยแฉลบผ่านแอปเปีล จากนั้นก็เห็นจวงเจียเหวินกำลังใช้
ปากคาบแปเปิ้ลไว้อยู่ วินาทีนั้นหน้าของทั้งสองใกล้กันมาก แค่เธออ้าปากไม่จำเป็นต้องขยับตัวไปข้างหน้าก็สามารถกัดแอปเปิลได้
เธอขมวดคิ้วอยู่ แต่แบบนั้นไม่ได้แสดงท่าทีอะไร
จวงเจียเหวินเอื้อมมือไปเกี่ยวศีรษะของเธอไว้ แล้วส่งแปเปิ้ลให้กับเสิ่นซินเหยาแบบปากต่อปาก
ครึ่งที่เขากัดอยู่ในปากนั้นอยู่นานจนอุ่น เสิ่นซินเหยาทำยึกยักไม่ยอม ” น้ำลายคุณคงเคลือบเต็มแอปเปีลหมดแล้ว ”
” ผมไม่ได้สกปรกสักหน่อย ” จวงเจียเหวินหัวเราะแล้วถาม ” อร่อยไหม?”
เสิ่นซินเหยาไม่ได้สนใจเขา แต่เคี้ยวแปเปีลไปแล้วให้เขามองจอไปด้วย ” ฉันต้องเอาเรื่องนี้รายงานให้บริษัทซะแล้ว คุณดูสิบัญชีนี้ที่ชื่อว่าฉันคือราชินี เธอคุยกับผู้ชายสี่คนใน
เวลาเดียวกัน แถมสถานะอาชีพก็ไม่เหมือนกันอีกต่างหาก ทั้งเป็นภรรยาของพ่อค้าร่ำรวย พยาบาล แอร์โฮสเตส ไหนจะยังเป็นหัวหน้าอีก”
เธอชี้นิ้วไปที่หน้าจอตรงหน้าต่งสนทนา ” พวกเขาแลกรูปกัน ไม่รู้ว่าเธอไปเอารูปผู้หญิงสวยๆ จากไหนมาใช้ ส่งออกไปแล้วบอกว่าเป็นตัวเอง คงจะเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามหล่อ ก็
เลยบอกเขาไปว่าตัวเองเป็นหัวหน้า ฉันล่ะกลุ้มใจจริงๆ รู้จักบทสนทนาของพวกเขาแล้ว เหมือนอีกฝั่งจะเชื่อใจด้วย”
” ไม่แน่ผู้หญิงคนนั้นอาจจะเป็นหัวหน้าจริงๆ ก็ได้ ”
เสิ่นชินเหยาเหอะเสียงเย็น ” ถ้าเป็นหัวหน้าจริง จะเอาเวลาจากไหนมาคุยกับผู้ชายพร้อมกันสี่คน? แล้วสถานะยังไม่เหมือนกันอีก ถ้าตามที่ฉันว่า ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นพวกผู้หญิง
กระจอกแน่ ”
จวงเจียเหวินมองหน้าเสิ่นซินเหยา ” แล้คุณแน่ใจได้ยังไงว่าเธอเป็นผู้หญิง? ไม่แน่อาจจะเป็นผู้ชายได้ แต่แค่ล็อกอินเป็นผู้หญิง และอาจจะไม่ใช่แม้แต่ผู้หญิงกระจอกที่คุณว่า
ก็ได้นะ”
เสิ่นซินเหยา”
เธอไม่มีกำลังแม้แต่จะต่อต้าน เพราะสิ่งที่จวงเจียเหวินพูดก็มีเหตุผล
” คุณว่าเขาเป็นมิจฉาชีพหรือเปล่า เขาอยากจะได้อะไรจากคนอื่นล่ะ? ? ” เสิ่นซินเหยาเดา
” คุณเขียนป็นแผนไว้สิ ว่าจะทำป็นระบบป้องกันการถูกลอก จดีที่สุดถ้าในระบบไม่ต้องมีเลขโอนเงิน ไม่อนุญาตให้คุยกันเรื่องเงินทอง ถึงจะทำเป็นแพลตฟอร์มสนทนา พวก
คุณก็ต้องให้เป็นส่วนตัวที่สุด จนไม่แสดงสถานะที่แท้จริง ตอนที่ลงทะเบียนสร้างบัญชี ก็ให้ใช้สามวิธีนี้ อาจจะเป็นเบอร์โทรศัพท์ วีแซท หรือQ0 ถ้าผ่านการเข้าระบบพวกนี้ก็สามารถลง
ทะเบียนผู้ใช้ได้ ที่นี้ก็จะได้ตัวตนจริงๆ แล้ว ”
เสิ่นซินเหยาฉีดแอปเปีลออกมาอีกชิ้นแล้วยื่นไปที่ปากของจวงเจียเหวิน แล้วพูดว่า ” คุณช่วยฉันเขียนหน่อยสิ ”
” ใช้แอปเปิ้ลชิ้นเดียวมาติดสินบนผมเนี่ยนะ? ” จวงเจียเหวินไม่ยอมอ้าปาก
เสิ่นซินเหยาก็เลยกินเอง ” ตัวฉันแทบจะเป็นของคุณอยู่แล้ว จะมีอะไรที่ทำสามารถให้คุณได้อีกล่ะ? ”
จวงเจียเหวินอดไม่ได้ที่จะเอ็นดู จึงคว้าคอมพิวเตอร์ของเธอหันไปทางเขา แล้วนั่งลงช่วยเธอเขียนแผนแนะนำโปรแกรม
เช่นระหว่างการที่เธอใช้APPนี้ พบปัญหาอะไรบ้าง
สำหรับเขาแล้ว มันเป็นเรื่องปอกกล้วยเข้าปากทั้งนั้น
ไม่กี่นาทีก็จัดการเขียนจนเสร็จสรรพ
จากนั้นเขาก็หันหน้ามามองเสิ่นซินเหยา และทำหน้าจริงจังเล็กน้อย ” เหยาเหยาคุณชอบงานนี้ไหม? ”
เสิ่นซินเหยามองหน้าเขา ในใจก็รู้ว่าคำถามของเขาหมายถึงอะไร ” ชอบสิ แต่หลังจากที่ฉันแต่งงานกับคุณแล้ว ฉันจะลาออกล่ะ ”
เธอพูดอย่างจริงจัง ” ตอนนี้โปรแกรมได้เปิดใช้แล้ว ก็จะค่อนข้างว่าง ก่อนหน้านี้ช่วงที่เปิดตัว ก็จะโอทีบ่อย คุณก็รู้ ว่าตอนนั้นเลิกงานดึกมากแค่ไหน แต่ฉันว่าตั้งแต่โปรแกรม
เปิดตัวแล้ว ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว ก็ต้องมีโครงการใหม่เกิดขึ้นอยู่ดี ฉันก็จะวนทำงานแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ มันก็จะมีช่วงเวลาหนึ่งที่ยุ่งมากๆ พอได้พักไม่กี่วันก็กลับมายุ่ง
อีก
แต่ฉันรู้ คุณยุ่งยิ่งกว่า ฉันรู้เลยว่าหลังจากเราแต่งงานไปก็คงจะยุ่งมากขนาดไหน แล้วก็คงไม่มีใครดูแลเรื่องในบ้น ตอนนี้สุขภาพของคุณปู่เล็กก็ไม่ค่อยดี โรงงานทอผ้าคุณ
อาจจะได้รับช่วงต่อ เมื่อถึงเวลานั้นคุณก็จะต้องยิ่งยุ่งไปมากกว่าเดิม ฉันอยากดูแลชีวิตของคุณ ก็คงทำได้แค่ต้องยอมปล่อยงานที่ตัวเองทำอยู่ทิ้งไป คุณจะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง
จวงเจียเหวินคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะคิดเยอะแบบนี้ ถึงแม่เขาจะเพิ่งถามเธอ แต่ก็คิดไปจนถึงหลังแต่งงานแล้ว เขาไม่อยากให้ทั้งสองยุ่งแต่กับงาน
ไม่นึกเลยว่าเธอใจคิดเอาไว้แล้ว และเลือกที่จะทิ้งงานของตัวเอง
เขารู้สึกซึ้งใจเป็นอย่างมาก
และดึงเธอเข้ามากอด อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ อ่านทั้งวัน.com
” คุณอายุยังน้อย ถ้าไม่ทำงานก็จะหลุดออกจากวงสั่งคมน่ะสิ ”
เสิ่นซินเหยาซบเข้าไปที่อกของเขา ” คุณก็ไม่ได้แบกรับทุกอย่างไว้ตั้แต่ยังหนุ่มหรอกหรือไง? การที่ฉันแต่งงานกับคุณ แล้วสามารถดูแลครอบครัวของคุณได้ และทำให้คุณ
จดจ่ออยู่กับการทำงาน นี่คือหน้าที่ของฉัน อีกอย่างสิ่งที่คนแบกรับไว้มันหนักกว่าฉันเยอะ คุณปู่ช่าวตั้งซื่อนี้ให้คุณ ก็พอจะรู้แล้วว่า คุณไม่เหมือนกับพี่ชายและพี่สาวของคุณ”
เธอเงยหน้าขึ้น ” ฉันอยากให้คุณกลับบ้านมาทุกวัน แล้วเห็นว่าฉันทำกับข้าวรอคุณอยู่ที่บ้าน”
จวงเจียเหวินไม่พูดอะไรสักคำ แต่แค่กอดเธอไว้อย่างนั้น
ขอบคุณที่เธอพยายามเข้าใจเขา ขอบคุณที่เธอยอมสละตัวเองเพื่อเขาเช่นกัน
” ขอบคุณนะ ”
“ในอนาคตเราต้องอยู่ร่วมกันไปทั้งชีวิต ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก ” เสิ่นซินเหยายิ้มให้เขา ” อย่ามาบี้วหน่อยเลย นี่ไม่ใช่นิสัยของคุณนะ”
จวงเจียเหวินยิ้มตาหยี และก้มลงไปจูบหน้าผากของเธอ ” ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวั่ง ”
” ฉันเชื่อคุณค่ะ ” เสิ่นซินเหยายิ้มตาหยีช่นกัน แล้วก็นึกได้ถึงเรื่องที่ห้าง ” วันนี้ฉันกับพี่ไปเดินห้างกัน เหมือนกับว่าฉันจะเห็นเจียงโม่หานด้วยล่ะ ”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ อ่านทั้งวัน.com

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+