นิยาย การตอบโต้ของผู้แข็งแกร่ง [Strongest Co…

บทที่ 66 วัชระ…

ฮาวเหลยเป็นนักเรียนนายร้อยที่ดีที่สุดในค่ายทหารทั้งหมดในเวลาของเขาแต่เขาเลือกที่จะออกจากกองทัพเมื่อเขาได้รับเลือกเข้าสู่หน่วยพิเศษอย่างไรก็ตามเขาถูกช้างชางฮีพ่ายแพ้ซึ่งใช้พลังเพียง 30%

ซิงเฉิงซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของอาจารย์ที่มีชื่อเสียงและผ่านการฝึกฝนมานานกว่าสองปีซึ่งหลายคนใกล้ชิดกับความตายตอนนี้ต้องเผชิญหน้ากับหยางเติงศิษย์ของปรามจารย์หรูที่สามในการ ต่อสู้ครั้งแรกนี้ตั้งแต่เขากลับมาที่เซี่ยงไฮ้เนื่องจากความพึงพอใจซิงเฉิงจึงสามารถทุบต้นขาของหยางเติงได้เท่านั้นที่ประตูของบ้านพักตากอากาศที่ สนามกอล์ฟทอมสันหยางเด็งก็มอบให้เขาเท่านั้นที่จะพ่ายแพ้ในที่สุดแม้ว่าเขาจะนําฉางป่าจีมาด้วยความประหลาดใจก็ตาม

ไม่มีใครรู้ว่าขีดจํากัดสูงสุดของความสามารถของฉางป่าจี้ ยกเว้นว่าฉางป่าจี้ไม่เคยแพ้ใครโดยไม่คํานึงถึงความสามารถของพวกเขาตลอดหลายปีที่ผ่าน มาในซีอาน

ดังนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับผู้ปฏิบัติงานศิลปะป้องกันตัวกลุ่มนี้ที่เจียงเซียนแบงจ้างโดยใช้เงินจํานวนมากฉางป่าจี้ยังคงเรียกพวกเขาอย่างมั่นใจว่าขยะ

ผู้ปฏิบัติงานศิลปะการต่อสู้กลุ่มนี้ไม่เชื่อตามธรรมชาติ

ตอนนี้คนแรกที่ขึ้นไปก็พ่ายแพ้ในครั้งเดียวดังนั้นทุกคนจึงตกตะลึงกับผลลัพธ์

จากความคิดเห็นที่เป็นตัวหนาของฉางป่าจี้ทุกคนรู้ว่าเขาต้องมีทักษะและความแข็งแกร่งเป็นพิเศษแต่พวกเขาก็ตกใจเมื่อเห็นว่ามันใช้เวลาสักครู่และดูผลลัพธ์ที่น่าสงสารในขณะนี้มีความ เงียบทั้งหมดอยู่ทั่ว

หน้าต่างชั้นสองทั้งหมดของฉางชานเหลาฉุยเต็มไปด้วยผู้ชมและทุกคนรวมถึงซูหลันเฉิง,ซิงเฉิง,คุณอันและหยเฟิงจี้ตกใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ตามมาต่อไปนั้นน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม…

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนช่วยคนที่พ่ายแพ้ชื่อของเขาคือซุนลี่และเขาก็เป็นทหารเกษียณเช่นกันเห็นได้ชัดว่าเขาไม่มั่นใจว่าฉางป่านั้นยอดเยี่ยมมากดังนั้นเขาจึงก้าวไปข้าง หน้าก่อนที่จะท้าทายเขา

“ดูสิว่าคุณประเมินความสามารถของคุณมากเกินไป! ฉางป่าจพูดอย่างไม่ต้องสงสัยฉางป๋าจไม่เพียงแต่เอาชนะเขาอย่างไร้ความปราณีเขายังแสดงความคิดเห็นอย่างดุเดือดแต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดกับเขา

“มีใครอีกบ้างที่ไม่มีความสุขในเรื่องนี้โปรดก้าวไปข้างหน้าอย่าให้ฉันดูถูกคุณแม้ว่าคุณจะได้ประโยชน์ก็ตามอย่าเป็นคนขี้ขลาด” ฉางป่าจี้ปลุกปั่น

หนึ่ง, สอง, สาม

ในที่สุดคนหกคนก็ก้าวไปข้างหน้าแต่ละคนคิดในใจว่าเขาสามารถเอาชนะฉางป่าจี้ได้พวกเขายินดีที่จะพ่ายแพ้แต่ไม่ละอายใจ

ฉางป่าจี้พยักหน้าคิดว่าอย่างน้อยคนกลุ่มนี้มีศักดิ์ศรีแม้ว่าพวกเขาจะไม่มีความสามารถมิฉะนั้นพวกเขาทั้งหมดจะถูกไล่ออกในฐานะนักสู้หลังจากนี้

ฉางป่าจี้คลายกล้ามเนื้อที่คอแขนและขาราวกับว่าเขากําลังออกกําลังกายอุ่นๆและพูดด้วยน้ําเสียงที่ผ่อนคลาย”หากคุณหกคนหันไปข้างหน้ามันจะลําบากทําไมทําไมดอนพวกคุณหกคนต่อสู้กับฉันในคราวเดียวกัน”
คําแถลงที่เขาเป็นคลื่นสะท้อนในหมู่ผู้ชม

มันจะไม่เป็นปัญหาสําหรับฉางป่าจี้ที่จะเอาชนะชายทั้งหกถ้าพวกเขาเป็นแค่คนธรรมดาปัญหาคือว่าผู้ชายหกคนนี้แต่ละคนได้รับการคัดเลือกมาอย่างดีฉางป่าจี้จะจัดากรพวกเขาคงจะไม่ง่ายนัก?

ในขณะนี้ใบหน้าของหยวนหัวและซุนเจ้าก็เฉยพวกเขาจ้องมองที่ฉางป่าจี้อย่างตั้งใจและสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาไม่ได้คิดว่าพวกเขาทั้งสองรวมกันสามารถต้านทานคู่ต่อสู้ทั้งหกได้

อย่างไรก็ตามชายทั้งหกยืนอยู่ที่นั่นชั่วครู่หนึ่งโดยไม่เคลื่อนไหวใด ๆ พวกเขาสงสัยว่าถ้าฉางป่าจทําสิ่งที่เขาพูดจริงๆ

“ฉันบอกไปแล้วว่าพวกคุณทุกคนได้ ประโยชน์ดังนั้นพวกคุณทั้งหกคนกับพวกเพื่อนไร้ประโยชน์หกคน”ฉางป่าจี้พูดพร้อมกับยิ้ม เขาไม่ได้รับผลกระทบใด ๆจากผู้ชายเลย

คําสั่งของฉางป่าจทําให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนยั่วโมโหและพุ่งไปหาช่างบาจิด้านหลังที่เหลืออีกสี่คนพุ่งไปข้างหน้าหลังจากพวกเขาพวกเขาออกไปทั้งหมดโดยไม่คํานึงถึงผลที่จะตามมาแม้ว่าฉางป่าจจะต้องจบด้วยน้ําตานี่คือสิ่งที่เขาขอ
ฉางป่าจี้ไม่ได้ดูผ่อนคลายเหมือนเมื่อก่อนในความเป็นจริงเขาเริ่มจริงจังมากเขาเพิ่งเข้ารับตําแหน่งผู้จัดการความปลอดภัยและเขาก็เต็มไปด้วยความร้อนแรงแต่เขาต้องทําให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ ทําผิดพลาดใด ๆ เพราะผลลัพธ์จะตัดสินว่าเขาได้รับความเคารพในฉางชาน เหลาฉยในอนาคตหรือไม่

เขาคงจะต้องเอาจริงมากขึ้นแล้ว

ชายสองคนอยู่ข้างหน้ายืนอยู่ที่ 45 องศาเพื่อไปทางขวาและซ้ายของฉางป่าจี้ตามลําดับเมื่อพวกเขาเริ่มการโจมตีไม่เพียงแต่ชายสองคนนี้มีทักษะมากกว่าและเป็นผู้ท้าชิงคนแรกแต่พวกเขาก็มอบทุกสิ่งเมื่อพวกเขาสาบานว่าจะเอาชนะฉางป่าจี้แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถทําเช่นนั้นได้พวกเขาก็จะได้รับกําลังจากฉางป่าจี้เพื่อพี่น้องของพวกเขาจะได้รับความได้เปรียบเหนือเขาในภายหลัง

ฉางป่าจีรักษาหน้าตรงให้ถอยห่างสองขั้นตอนจากนั้นพุ่งไปข้างหน้าเขาตัดสินใจว่าจะใช้เทคนิคการป้องกันตัวแต่การ จู่โจมอย่างรุนแรงเขาจะออกมาในเวลานี้

ทั้งสองฝ่ายตรงข้ามมาพบกันฉางป่าจี้กระโดดขึ้นอย่างฉับพลันกวาดขาของเขาไปทางเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทางด้านซ้าย พลังแห่งการ เคลื่อนไหวครั้งนี้ยอดเยี่ยมมากและความเร็วก็เร็วจนการเตะลงบนแขนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งเขายกขึ้นเองเพื่อป้องกันการโจมตีทันใดนั้นเขาก็รู้ว่ากระดูกของเขาพังเมื่อความเจ็บปวดระทมทุกข์พุ่งเข้าที่แขนของเขาและเขาแทบจะไม่สามารถร้องไห้ออกมาได้ตอนนี้ฉางป่าจี้ซึ่งเป็นฝ่ายเหนือ กว่าได้จับแขนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้วขว้างเขาไปที่ยามรักษาความปลอดภัยอีกสองคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา

หลังจากนั้นฉางป่าจี้พุ่งเข้าหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่นและหลบหมัดของเขาโดยการก้มตัวลงฉางป่าจี้ขยหลังและจับมือไว้แน่นกับข้อมือฉางป๋าจดึงข้อมือของเขาลงมาให้เข่าคุกเข่าอย่างแรงและเขาก็หมดสติทันที

ในช่วงพริบตาฉางป่าจี้ล้มยามรักษาความปลอดภัยสองคนที่เหลืออีกสี่คนรีบไปหาเขาแม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียความมั่นใจฉางป่าจี้เป็นเหมือนเสือดุร้ายที่พุ่งเข้าหาฝูงหมาป่าเพื่อต่อสู้กับพวกมัน

บรรยากาศทั้งหมดเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

ในเวลาไม่กี่นาทีครึ่งฉางป่าจี้ได้ต่อสู้กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหกคนเพื่อให้ฝ่ายรักษาความปลอดภัยทั้งหมดสั่นสะเทือนและผู้ชมทั้งหมดต่างตกตะถึงใบหน้าทั้งหมดของพวกเขาสวมใส่ดูไม่น่าเชื่อข้อยกเว้นอย่างเดียวคือซิงเฉิงและซุหลันเฉิงที่ไม่แปลกใจ

ในสวนในขณะนี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหกคนกําลังนอนอยู่บนพื้นดิน ส่งเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดขณะที่ฉางป่าจี้ยังคงอยู่ในตําแหน่งที่เขาอยู่เหมือนดั่งเทพวัชระ

“ฉันบอกว่าคุณไร้ประโยชน์แต่คุณปฏิเสธที่จะเชื่อ” ฉางป่าจี้พูดพึมพํา

หยวนหัวและซุนเจ้าให้ความรู้ซึ่งกันและกันพวกเขาวางแผนที่จะก้าวออกจากตําแหน่งและท้าทายฉางป่าเพื่อนําเขาออกจากกองไฟพวกเขาไม่สามารถปล่อยให้เขาคิดว่าเจ้าหน้าที่รักษาความ ปลอดภัยทั้งหมดไม่มีประโยชน์อย่างไรก็ตามพวกเขาได้ตระหนักว่าพวกเขาทุกคนจะพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวชหากพวกเขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อท้าทายฉางป่าจี้แทนที่จะนําความอับอายมาให้พวกเขา พวกเขาคิดว่ามันจะฉลาดกว่าในการปกป้องตนเองก่อนท้ายที่สุดการปรับโครงสร้างและการสรรหาสมาชิกใหม่สําหรับฝ่ายรักษาความปลอดภัยจะไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขาทั้งคู่

ตั้งแต่วันนี้พวกเขารู้ว่าพวกเขาต้องยอมจํานนต่อเขาแม้ว่าพวกเขาจะทําอย่างไม่เต็มใจก็ตามนอกจากนี้ฉางป่าจี้ยังเป็นรองผู้จัดการทั่วไปฝ่ายรักษาความปลอดภัยและพวกเขาก็อยากจะดูดซับเขาแล้วคิดหาวิธีที่จะทําร้ายเขา

หยวนหัวก้าวออกไปสอนคนอื่นๆสิ่งที่จําเป็นต้องทําพูดว่า “คนที่สบายดีลุกขึ้นแล้วสําหรับผู้บาดเจ็บส่งพวกเขาไปที่โรงพยาบาลทันที่ส่วนที่เหลือของคุณทํางานต่อไปในวันนี้สําหรับการประเมิน โดยหัวหน้าฉางเรามาเตรียมตัวกันดีกว่าฉันกลัวว่าคนที่ล้มเหลวในการประเมินจะถูกยกเลิก ”

ฉางป่าจี้หันไปดูที่หยวนหัวโดยคิดว่าเขาเป็นคนที่ดูสุขุมกว่าที่คิด
เขาช่วยทหารยามคนหนึ่งบนพื้นดินลุกขึ้นยืนเท้าตบไหล่ซ้ายแล้วยิ้มในขณะที่เขาเดินออกไปเขาให้ความประทับใจแก่ผู้เข้าชมการแสดง

“คุณอันครับหัวหน้าฉางนี่ยังเป็นมานุษย์ใช่ไหมครับ?”ตะลึงหยูเฟิงจที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างทางเดินที่สองพึมพําไม่สามารถแยกแยะฉากที่เธอเพิ่งเห็น

คุณอันที่เคยเห็นโอกาสเปิดหูเปิดตาและยิ้มแย้มแจ่มใสในชีวิตเพียงแค่ยิ้มแล้วพูดว่า”ไม่ใช่มนุษย์แล้วเขาเป็นอะไรโลกนี้กว้างใหญ่มากดังนั้นคุณจะได้พบกับผู้คนทุกประเภทดวงตาของคุณ เปิดกว้างอยู่เสมอเพื่อมิให้คุณจัดการหัวหน้าฉางฉันรู้สึกว่าผู้จัดการซ์ยกําลังจะจากไปและหัวหน้าฉางจะเข้ามาแทนที่ฉันเชื่อว่าวันนี้เป็นวันที่เขายอมรับความจริงนี้ผ่านการตัดสินใจในการต่อสู้”

“อะไรนะคุณพูดว่าผู้จัดการซุ่ยกําลังจะออกไปคุณอัน?” หยูเฟิงร้องไห้ด้วยความประหลาดใจเธอพลาดเรื่องนี้ไปอย่างสิ้นเชิง

ในทางตรงกันข้ามกับหยูเฟิงสําหรับอันแล้วในวัยปัจจุบันของเธอสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของฉางป่าจี้ที่รุนแรงยิ่งขึ้นเธอเห็นพลังในการเคลื่อนไหวของเขาและคิดว่าแม้แต่หลันเฉิงก็ไม่เข้าคู่กับเขาความคิดของเธอเริ่มหลงทางขณะที่เธอสงสัยว่าเขาจะอยู่บนเตียงได้อย่างไรและหัวใจเธอสั่นไหว

คําพูดของหยูเฟิงจี้ปลุกอันจากฝันของเธอ เธอส่ายหัวแล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้มันเป็นความรู้สึกของฉันสักครู่ฉันจะ พยายามค้นหาว่ามีข่าวจากสํานักงานหรือไม่”

ซูหลันเฉิงผู้อยู่บนชั้นสามได้เห็นกระบวนการทั้งหมดซ์หลันเฉิงรู้ ทั้งซิงเฉิงและฉางป่าจี้ดีกว่านางอันมากเขาคาดเดาได้อย่างชัดเจนว่าฉางป่าจี้มาเพื่อช่วยเหลือซิงเฉิงไม่เช่นนั้นเขาจะไม่ได้ รับตําแหน่งรองผู้จัดการนอกจากนี้สําหรับตัวเขาเองเขารู้ว่าเขาจะต้องจากไปไม่ช้าก็เร็ว

ยุคของเขากําลังผ่านไปและยุคของซิงเฉิงนั้นกําลังจะเริ่มขึ้น เขาสงสัยว่าซิงเฉิงจะนําฉางชานเหลาฉุยไปสู่อีกระดับได้อย่างไร?

หลังจากดูการโชว์เทพของฉางป่าจี้เขาดูเหมือนจะไม่ถูกรบกวนดูเหมือนว่าเขาจะคุ้นเคยกับเรื่องนี้สําหรับเขาแล้วฉางป่าจี้เพิ่งจะเดินไปที่ธุรกิจของเขาหลังจากนึกถึงความปั่นป่วน

ฉางป่าจจะมีวันที่ยุ่งมากอย่างแน่นอนเขาต้องทําความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมของฉางชานเหลาฉุยในขณะเดียวกันเขาก็ต้องพิจารณาว่าจะดําเนินการปรับโครงสร้างแผนกรักษาความปลอดภัยอย่างไรการประเมินเจ้าหน้าที่รักษา ความปลอดภัยวิธีการสรรหาบุคลากรใหม่และวิธีการประสานงานกับแผนกอื่น

ในทางกลับกันซิงเฉิงนั้นค่อนข้างอิสระในช่วงบ่ายสมาชิกสโมสรนําเพื่อน หญิงสามคนมาที่ฉางชานเหลาฉุยในบรรดาผู้หญิงสามคนมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเป็นความงามในขณะที่อีกสองคนนั้นค่อนข้างห่างไกลจากความสวยเขาสงสัยว่าทําไมเจียเสียนปางจึงจ้างผู้หญิงที่สวยงามจํานวนมากมาทํางานที่ฉางชานเหลาฉุยเขากังวลเกี่ยวกับความพอใจของสมาชิกสโมสรชายเท่านั้นและไม่ได้พิจารณาผลกระทบของการระเบิดต่อสมาชิกสโมสรหญิง?

หลังจากซิงเฉิงเสร็จสิ้นในวันนั้นเขาไม่ได้แจ้งกับฉางป่าจี้แต่หลบหนีไปอย่างเงียบ ๆ เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศลซึ่งเขาสัญญากับเซียติงเพื่อพาเขา

ไปร่วมงาน

ซิงเฉิงไม่ทนต่อการเข้าร่วมฟังก์ชั่นดังกล่าวเนื่องจากเป้าหมายของเขาคือการขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของปิรามิดด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องได้รับเครือข่ายทางสังคมและทรัพยากรเจียเสียนปางถือเป็นจุดแรก ของเครือข่ายโซเชียลที่ปู่ของเขาทิ้งไว้ในขณะที่เขาจะต้องสร้างเครือข่ายของตัวเองและจัดการมันเองจากจุดนี้