กําเนิดใหม่ทายาทเนตรจุติ : Reborn into Naruto…

 

Chapter 18 : ภารกิจระดับ A

 

ความลับที่แม้แต่คนที่แข็งแกร่งระดับ โอโรจิมารุ ยังสนใจถ้า คุโรโตะ บอกว่าเขาไม่สนใจมันก็เป็นการหลอกตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย เขาจึงพูดอย่างตรงไปตรงมา “ถ้าผมอยากได้ผมต้องทําอะไรบ้างครับ?”

 

แต่คําตอบของ โอโรจิมารุ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาคาดคิด “เธอคิดยังไงกับ อุจิฮะ อิทาจิ?”

 

คุโรโตะ ตอบโดยไม่ต้องคิดมาก “เขาต่างจากอัจฉริยะคนอื่น เขาเป็นอัจฉริยะที่แท้จริง! บางทีในอีก 3 – 5 ปี เขาอาจจะเติบโตขึ้นจนไม่มีใครเทียบได้ก็ได้”

 

เมื่อฟังความคิดเห็นของ คุโรโตะ ที่มีต่อ อิทาจิ แล้ว โอโรชิมารุ ก็หยิบม้วนหนังสือออกมาจากแขนเสื้อของเขาและโยนให้ คุโรโตะ ก่อนจะพูดว่า “ช่วยจับตาดูเขาให้ฉันที จับตาดูอย่าให้คลาดสายตา ฉันสนใจเด็ก อุจิฮะ คนนี้มาก”

 

เมื่อทิ้งคําพูดนี้ไว้ ร่างของ โอโรจิมารุ ก็หายไปในเงามืดราวกับว่าเขาไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน

 

คุโรโตะ มองไปที่ม้วนวิชาลับที่อยู่ในมือที่ โอโรจิมารุ โยนให้เขา เขาจึงคิดว่า “อะไรกันที่ โอโรจิมารุ ต้องการ เนตรของ อิทาจิ หรือร่างของเขา?”

 

ไม่ต้องสงสัยเลยเกี่ยวกับความเป็นเลิศของ อิทาจิ แต่ คุโรโตะ รู้สึกสับสนเล็กน้อยเกี่ยวกับคําว่า “จับตาดูอย่าให้คลาดสายตา” ของ โอโรจิมารุ ว่ามันหมายความว่าอย่างไรกันแน่?

 

หลังจากกลับมาที่ค่าย คุโรโตะ ก็พบว่า อิทาจิ กําลังเขียนและวาดรูปในสมุดพกของเขา คุโรโตะ จึงถามเขาอย่างสบาย ๆ ว่า “เธอกําลังเขียนอะไรอยู่?”

 

อิทาจิ ตอบอย่างจริงจัง “ผมกําลังเขียนบันทึกภารกิจครับ”

 

ตามข้อบังคับของหมู่บ้าน นินจาทุกคนที่ปฏิบัติภารกิจจะต้องบันทึกข้อมูลภารกิจ เมื่อกลับไปที่หมู่บ้านเพื่อส่งมอบภารกิจ บันทึกภารกิจจะถูกเก็บไว้เป็นไฟล์และปิดผนึกไว้ในที่เก็บถาวรของศูนย์ภารกิจ

 

มันเป็นกฎ แต่ในความเป็นจริงมีนินจาเพียงไม่กี่คนที่เต็มใจที่จะบันทึกข้อมูลภารกิจในลักษณะที่ละเอียดเช่นนี้

 

นินจาส่วนใหญ่เช่น คุโรโตะ เพียงแค่เขียนบทสรุปของภารกิจแล้วส่งให้เจ้าหน้าที่ของศูนย์ภารกิจเท่านั้น

 

เมื่อเห็นความทุ่มเทของ อิทาจิ คุโรโตะ จึงพูดด้วยความชื่นชมว่า “อิทาจิ เธอเป็นนินจาที่พิถีพิถันที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา แม้ว่าเธอจะอายุยังน้อย แต่เธอก็ใส่ใจในทุกสิ่งที่ทํา”

 

อิทาจิ ตอบว่า “ผมยังต้องเรียนรู้จากพี่อีกเยอะครับ”

 

คุโรโตะ ส่ายหัวและยิ้มโดยไม่พูดอะไรมาก

 

การเดินทางกลับราบรื่นไม่เหมือนตอนที่พวกเขามา คุโรโตะ และ อิทาจิ วิ่งด้วยความเร็วเต็มที่เหมือนนินจาและกลับมาถึงหมู่บ้านในเวลาเพียงสัปดาห์เดียว

 

หลังจากส่งบันทึกภารกิจในศูนย์ภารกิจแล้ว ศูนย์ภารกิจก็ปรับระดับให้ภารกิจนี้จาก B เป็น A ทันที!

 

เหตุผลก็เพราะว่าภารกิจนี้เกี่ยวข้องกับ หมู่บ้านคุโมะ ซึ่งเป็น 1 ใน 5 หมู่บ้านใหญ่ และพวกเขายังส่ง พลังสถิตร่างและทีมอารักขาของพวกเขามาด้วย

 

พลังสถิตร่าง ถือได้ว่าเป็นคนที่มีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้านนินจา ยกเว้น คาเงะ พวกเขาถือเป็นเสาหลักของหมู่บ้านนินจาด้วยซ้ำ ดังนั้นเมื่อพบกับตัวละครที่ยุ่งยากเช่นนี้ ในภารกิจทําให้ภารกิจนี้ไม่ใช่ภารกิจที่จะทําสําเร็จได้ง่าย ๆ ดังนั้นโดยทั่วไปแล้วศูนย์ภารกิจจึงปรับระดับของภารกิจนี้ให้เป็นมาตรฐานที่เหมาะสม

 

แน่นอนว่าเงินรางวัลที่มอบให้แก่ คุโรโตะ และ อิทาจิ ก็ยังคงเป็นเงินรางวัลสําหรับภารกิจระดับ B แต่ไฟล์บันทึกการสําเร็จภารกิจถูกเก็บไว้ในภารกิจระดับ A

 

เป็นเรื่องยากมากที่ จูนิน จะทําภารกิจระดับ A ได้สําเร็จ ไม่ต้องพูดถึง อิทาจิ ที่ยังเรียนไม่จบเลยด้วยซ้ำ ดังนั้น อิทาจิ ที่เดินออกจากศูนย์ภารกิจจึงดูมีความสุขมาก

 

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของ อิทาจิ คุโรโตะ ก็พูดด้วยความเอนดูว่า “ตอนยิ้มค่อยดูไร้เดียงสาเหมือนเด็กจริง ๆ หน่อย”

 

ก่อนจากไป อิทาจิ ก็โค้งคํานับ คุโรโตะ อย่างสุดซึ้งและแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ “พี่คุโรโตะ ขอบคุณสําหรับคําแนะนํานะครับ ผมได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะเลยจากภารกิจนี้ พี่คือนินจา โคโนฮะ ตัวจริง!”

 

คุโรโตะ ยิ้มและพูดว่า “ฉันไม่เห็นจําได้เลยว่าฉันสอนอะไรเธอไป”

 

อิทาจิ ตอบว่า “ถึงพี่จะไม่ใช่คนช่างพูด แต่การกระทําของพี่ก็สอนผมหลายอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เราเจอกับพลังสถิตร่าง พี่สอนให้ผมเข้าใจถึงความแน่วแน่ของ นินจาโคโนฮะ ที่ควรจะมี!”

 

คุโรโตะ สะดุ้งเมื่อได้ยินคําพูดและถามกลับทันที “ตอนนั้นเธอไม่คิดเหรอกว่าฉันจะกลัวจนทําอะไรไม่ถูก?”

 

อิทาจิ ส่ายหัว

 

คุโรโตะ ยกมุมปาก “ถ้าอย่างนั้นเธอรู้ไหมว่าทําไมเมื่อเผชิญหน้ากับคําดูถูกของ นินจาคุโมะ ที่หยิ่งผยอง ฉันถึงยังสงบสติอารมณ์ได้?”

 

ว่า “เพราะความโกรธจะทําให้เราคิดและคัดสินใจได้ช้าลงหรือเปล่าครับ?”

 

“ไม่ใช่..” คุโรโตะ โบกมือและเขาก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย “เพราะฉันมี อุจิฮะ อิทาจิ ถูกดูถูกเป็นเพื่อนฉันยังไงล่ะ!”

 

อิทาจิ และ คุโรโตะ คุยกันอย่างสนุกสนานและหลังจากคุยกันต่ออีกไม่กี่คําพวกเขาก็แยกย้ายกันไป

 

เมื่อมองไปที่ อิทาจิ ที่กําลังเดินจากไป คุโรโตะ ก็ถอนหายใจเล็กน้อย

 

“ตระกูลอุจิฮะ เป็นพวกที่แปลกจริง ๆ เป็นพวกที่คิดอะไรก็จะทําให้สุดขั้วสินะ

 

ทั้ง โอบิโตะ ผู้ชายคนที่ต้องการทําให้โลกทั้งใบกลายเป็นภาพลวงตาเพื่อที่เขาจะได้อยู่ร่วมกับผู้หญิงที่เขารัก

 

ทั้ง อิทาจิ ผู้ชายคนที่ฆ่าทั้งตระกูลไม่เว้นแต่พ่อแม่ของเขาเพื่อความสงบสุขของหมู่บ้าน

 

และยังมี มาดาระ ผู้ชายที่ต้องการเพียงแค่ให้โลกนินจาทั้งใบอยู่ในคาถาลวงตาที่ไม่มีที่สิ้นสุดและตัดสินใจว่าจะให้ผู้คนใช้ชีวิตอยู่ในนั้น

 

อันที่จริงคนที่คิดสุดขั้วแบบนี้มีอยู่ทั่วโลก

 

แต่ อุจิฮะ นั้นแตกต่างออกไปและเป็นตัวแทนของความแข็งแกร่งอีกด้วย ยิ่งพวกเขาเจ็บปวดมากเท่าไรพลังของเขาก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น เมื่อ เนตรวงแหวน ของพวกเขาพัฒนาไปสู่ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา คนเหล่านี้จะมีทั้งแรงจูงใจในการพัฒนาความคิดที่สุดโต่งและความแข็งแกร่งที่พวกเขาต้องการ

 

แค่คิดก็ทําให้ คุโรโตะ ตัวสั่นไปถึงแก่น

 

อุจิฮะ น่าเหลือเชื่อจริง ๆ

 

ในสํานักงานโฮคาเงะ

 

โฮคาเงะรุ่น 3, ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น กําลังคาบไปป์ยาสูบอยู่ในปากขณะที่มองไปที่แฟ้มในมือ

 

ทันใดนั้นเอง โฮคาเงะรุ่น 3 ก็ถาม ผู้ช่วยโฮคาเงะ ที่อยู่ข้าง ๆ เขาว่า “เด็กอุจิฮะ คนนั้นทําภารกิจระดับ A เสร็จงั้นเหรอ

 

เนื่องจากในตอนนี้ หมู่บ้านได้ทําการตรวจสอบ ตระกูลอุจิฮะ อย่างจริงจัง ดังนั้นเมื่อ อิทาจิ ทําภารกิจเสร็จ แฟ้มเอกสารภารกิจจึงถูกส่งมายังสํานักงานโฮคาเงะ เพื่อให้ ซารุโทบิ ตรวจสอบทันที

 

ผู้ช่วยตอบว่า “ใช้ครับ ตอนแรกมันเป็นภารกิจระดับ B แต่พวกเขาเจอกับทีม นินจาคุโมะ ที่มาพร้อมกับพลังสถิตร่างศูนย์ภารกิจจึงเห็นว่าควรปรับระดับจากภารกิจระดับ B ให้เป็น ภารกิจระดับ A”

 

ขณะที่ดูบันทึกภารกิจ รุ่น3 ก็พูดว่า “ฮิวงะ คุโรโตะ คนนี้ใช่คนที่เกี่ยวข้องกับ โอโรจิมารุ หรือเปล่า?”

 

ผู้ช่วยตอบว่า “ใช่ครับ ในช่วง มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 โอโรจิมารุ ได้ช่วยชีวิตเขาจากในสนามรบและพาเขาไปที่โรงพยาบาล จากนั้นเขาก็ทําหน้าที่รักษาผู้บาดเจ็บอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่ระยะหนึ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่นินจาแพทย์ แต่ฝีมือในวงการนินจาแพทย์ของเขาก็ไม่เลวนัก นอกจากความเกี่ยวข้องนี้แล้วทั้งคู่ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องในด้านอื่นกันเลยครับ”

 

รุ่น3 หยิบแฟ้มข้อมูลส่วนตัวของ คุโรโตะ ขึ้นมาอีกครั้ง และอ่านข้อมูลของเขาแล้วขมวดคิ้ว “เขาเป็นเป้าหมายในการกวาดล้างไม่ใช่เหรอ?”

 

ผู้ช่วยตอบว่า “ใช่ครับ เขาถูกหน่วยรากพาตัวไปดําเนินการตามแผนการแล้วครับ แต่เพราะระหว่างทางพวกเขาพบกับนินจาประหลาด การกวาดล้างจึงล้มเหลวและทําให้นินจาหน่วยรากที่ชื่อ นารา มิซุย ถูกสังหาร”

 

รุ่น3 ขมวดคิ้วแน่นขึ้นอีกครั้ง “นินจาประหลาด? ยืนยันเรื่องนี้ได้ไหม?”

 

ผู้ช่วยตอบว่า “ครับ มีข่าวจากฝั่ง ซึนะ ว่าทีมลอบสังหารของพวกเขาที่รับผิดชอบในการกวาดล้าง ก็ถูกสังหารเช่นกัน อย่างไรก็ตามข่าวที่ ซึนะ ส่งมาก็ดูคลุมเครืออยู่เล็กน้อย ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้ว่าใครคือคนร้าย แต่พวกเขาไม่ต้องการ เปิดเผย ดังนั้นหน่วยข่าวกรองของเราจึงวิเคราะห์ว่า นินจาประหลาดที่พวกเขาพูดถึงน่าจะเป็นนินจาถอนตัวของ ซึนะ”

 

ตอนนี้คิ้วของ รุ่น3 คลายลงเล็กน้อย “ในเมื่อมีหลักฐานแน่ชัดว่า ฮิวงะ คุโรโจะ ไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมาก็แล้วไป หลังจากนี้ก็จับตาดูเขาอีกสักพักหนึ่ง ถ้าเขาไม่มีอะไรผิดปกติก็ให้เอารายชื่อเขาออกจากรายการกวาดล้างส่ะ”

 

หลังจากเกิดความวุ่นวายจากการถอนตัวของ โอโรจิมารุ

 

เงะไปถึง 3 คน ได้แก่ โอโรจิมารุ โฮคาเงะรุ่น 4 และ พลังสถิตร่างคนที่ 2 ของ 9 หาง ยังไม่รวมถึง โจนินอาวุโส และ โจนินระดับสูง อีกหลายคน และ จูนิน กับ แกะนิน อีกนับไม่ถ้วน

 

และตามข้อมูลที่สายลับที่แฝงตัวอยู่ในหมู่บ้านใหญ่อื่น ๆ แจ้งข่าวกลับมาก็ดูเหมือนว่าหมู่บ้านอื่น ๆ เริ่มที่จะร่วมมือกันหลังจากรู้ข่าวว่า โคโนฮะ ได้รับผลกระทบอย่างหนัก พวกเขาทั้งหมดพร้อมที่จะเคลื่อนไหว

 

ควบคู่ไปกับปัญหาของตระกูลอุจิฮะ ในหมู่บ้าน ทําให้รุ่น3 ต้องทํางานอย่างหนักเพื่อรับทั้งศึกภายในและภายนอก ดังนั้นปัญหาเล็ก ๆ อย่างการดําเนินการกวาดล้างของ ดันโซ จึงจําเป็นต้องหยุดลงอย่างไม่มีกําหนด