คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก 31 ออกกำลังกายยามเช้า

Now you are reading คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก Chapter 31 ออกกำลังกายยามเช้า at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

(ขอแก้ชื่อจาก

แกร์รีส มัลโลรี => แกเร็ธ มัลลอรี

BestStar,Blockbuster => Sinolink

นะครับ)

วิลเลี่ยมซึ่งออกกำลังกายใต้ร่มผ้ากับไดอาน่าริกก์อีกครั้งถูกปลุกโดยไดอาน่า ริกก์ตอนเช้า

วิลเลี่ยมลืมตาขึ้นและเห็นว่าไดอาน่า ริกก์ซึ่งแต่งตัวเรียบร้อยแล้วกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้แต่งหน้า เธอหันมาหาเขาแล้วพูดว่า “ที่รักฉันต้องไปแล้วค่ะฉันจะไปสายแล้ว ถ้าฉันไม่ไปวันนี้หัวหน้าของฉันต้องฆ่าฉันแน่”

วิลเลี่ยมวางมือบนไหล่ของไดแอนพร้อมรอยยิ้มอย่างจริงจังบนใบหน้า : “คุณยังไม่ได้ออกกำลังกายตอนเช้าเลย จะมาเลิกออกกำลังกายกลางคันไม่ได้นะ ผมต้องดูแลคุณและดูผลของการออกกำลังกายของคุณทุกวัน” (ไม่เคยว่างเว้นจากเรื่องพวกนี้เลยนะเพื่อน..)

“วิลเลี่ยม เดวอนเชอร์!! เจ้าสัตว์ร้าย! ไม่เหนื่อยบ้างเหรอไง โอ้พระเจ้า ฉันไปสายแน่ไม่รู้ว่าจะโดนดุอีกสักเท่าไร” ไดแอนมองนาฬิกาของเธอแล้วคร่ำครวญ

“ฮ่าๆ ง่ายมากไดแอนมาดูว่านี่คืออะไร” วิลเลี่ยมหยิบเครื่องเล่น MP3 ของตัวเองออกมาและพูดกับไดแอน “ผมจะให้คุณถ่ายภาพระยะใกล้คุณถ่ายได้เต็มที่เลย บางทีหลังจากที่คุณกลับไปที่สถานีวิทยุหัวหน้าคุณจะหยุดดุคุณไปเลย ฉันขอเถอะ คุณเป็นนักข่าวคนเดียวที่สามารถเข้าใกล้ในระยะประชิดขนาดนี้”

“คุณพูดจริงนะคะวิลเลี่ยม” ไดแอนมองดู MP3 ที่วิลเลี่ยมมอบให้ด้วยความตื่นเต้น

“แน่นอนที่รัก คุณเป็นผู้หญิงคนแรกของผมและถ้าผมช่วยคุณได้ผมจะช่วยคุณแน่นอน” วิลเลี่ยมพยักหน้าตอบ

“ใครจะเชื่อ คุณดูเชี่ยวนักเรื่องการออกกำลังกายบ้าเนี่ย คุณคิดว่าฉันจะเชื่อว่านี่เป็นครั้งแรกของคุณหรอ ไปหลอกผีเถอะไป๊ นี่เป็นครั้งแรกของฉันนะ ขาฉันนี่อ่อนเลย”

วิลเลี่ยมคิดว่านี่เป็นครั้งแรกของร่างนี้จริงๆนี่แต่แค่วิญญาณไม่ใช่

ไดแอนช่างอุดมไปด้วยไฟหน้าขนาดใหญ่จริงๆ เมื่อมองไปที่ไฟหน้าของเธอขนาดคัพ 36D ช่วงเอวที่ขอดได้รูปสมส่วน ใบหน้าเรียวรูปไข่ วิลเลี่ยมรู้สึกว่านี่แหละคือชีวิต

ทันใดนั้นไดแอนก็รู้สึกว่าวิลเลี่ยมกำลังแอบมองดูเธออยู่นะจ๊ะ เธอจึงรีบลุกขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงวิลเลี่ยมและพูดอย่างระแวดระวังว่า “อย่าแม้แต่จะคิดเลยนะคะวิลเลี่ยม คุณคงไม่มาทำงานกับฉันทั้งอาทิตย์นี้แน่ ฉันเหนื่อยจะแย่แล้ว ถ้าให้ฉันทำงานต่อไปฉันคงเหนื่อยตาย..”

พอเห็นไดแอนแสดงออกชัดเจนว่าเขาไม่สามารถออกกำลังกายได้อีกต่อไป วิลเลี่ยมคิดว่าร่างกายนี้ดีเกินไปและมีข้อเสียคือกำลังกายดีเวอร์ เขายังไม่ทันได้ทำท่าขึ้นและก็ลงอีกหลายครั้ง หญิงสาวคนสวยที่มา Feat. กับเขาที่ต้องทำงานหนักก็ไปต่อไม่ไหวเสียแล้ว ถ้าตลอดทั้งอาทิตย์ต้องอยู่โดยไม่มีใคร แม่มคงโคตรจะอึดอัดเลย ฉันควรทำยังไงดีน้อ?

“โอเคๆ ผมจะปล่อยคุณไป วันนี้มาออกกำลังกายกันอีกสักครั้งแล้วพรุ่งนี้มาถ่ายรูปกันเถอะ”

“คุณวางเครื่องเล่น MP3 ไว้บนโต๊ะเลยค่ะ อีกสักแป๊บฉันจะถ่ายรูปเอง อย่าโกหกฉันเลยค่ะแล้วคุณต้องไม่พาฉันไปออกกำลังกายในสัปดาห์นี้แล้วฉันต้องการพักผ่อนจริงๆ”

“ต้องใช้เวลาพักนานขนาดนั้น? หรือเราจะช่วยกันทำงานกันวันมะรืนนี้เป็นไงครับ?” วิลเลี่ยมประนีประนอม

“ไม่ค่ะ หนึ่งสัปดาห์ ฉันไม่อยากออกกำลังกายเลย ฉันต้องพักผ่อนในสัปดาห์นี้” ไดแอนรีบส่ายหัว

“เวรเอ๊ย ร่างกายนี้แม่มดีเกินไปจนเป็นปัญหาแล้ว แล้วจะหาใครมาร่วม feat. ล่ะทีนี้” วิลเลี่ยมสบถในใจ

“… ก็ได้ ผมปล่อยคุณไป แล้วเราค่อยคุยกันอีกทีเนอะ” หลังจากนั้นวิลเลี่ยมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งอาหารเช้าที่แผนกต้อนรับไปห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดกายา เมื่อวิลเลี่ยมแต่งตัวแล้วเขาก็เห็นไดแอนแต่งตัวเรียบร้อย ถือกล้องและหันหน้าไปทางเครื่องเล่น MP3 คอยจับหามุมโน่นนี่

หลังมื้อเช้าวิลเลี่ยมขับรถพอร์ช 911 ที่เพิ่งซื้อใหม่เพื่อส่งไดแอนไปทำงานสำนักข่าวทีวี

ก่อนที่จะลงจากรถวิลเลี่ยมนึกถึงการทดสอบการยิงธนูที่ตกลงไว้กับไดแอนและพูดกับไดแอนว่า : “ที่รัก ผมมีความคิดที่ดีหลังจากวันนั้นคุณจะบอกหัวหน้าของคุณว่าผมต้องการให้คุณทำโปรแกรมทดสอบการยิงธนูของเราเป็นพิธีกรด้วย คุณคิดว่าเขาจะเห็นด้วยไหม?”

“จริงเหรอคะ” ไดแอนพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นหลังจากได้ยิน

“แน่นอนสิครับ ผมใช่คนที่เคยช่วยคุณหรอ? เพราะงั้นพอคุณพบหัวหน้าของคุณปุ๊บ ถ้าเขาถามเกี่ยวกับการทดสอบการยิงธนูที่เราตกลงกันไว้คุณก็ขอให้เขาโทรหาผมเพื่อนัดหมายกับผม เดี๋ยวผมจะขอให้เขาลงคำสั่งมาที่คุณในฐานะผู้ดำเนินการทดสอบนี้ทีนี้ก็ถือว่าผมช่วยคุณแล้ว คุณเคยปรากฏตัวในทีวีมาแล้ว 2-3 ครั้งคุณก็ดูสวยมาก คงอีกไม่นานคุณจะกลายเป็นพิธีกรต่างชาติที่ช่องสถานีโทรทัศน์ของคุณเอง”

“อื้อหือ … เธอเข้ามาจูบวิลเลี่ยม จูบเขาย้ำๆ ไปหลายรอบ แถมยังให้สัญญาด้วยว่าจะพาวิลเลี่ยมไปออกกำลังในร่มแม้ขาเธอจะอ่อนระทวยก็ตาม

“เฮ้ ผมยังรักษาคุณไม่ได้นะ” วิลเลี่ยมพูดด้วยรอยยิ้ม : “แต่แน่นอนผมจะโทรหาคุณนะ จากนี้ผมคงยุ่งไปอีก 2-3 วันน่ะ”

“โอเคที่รัก อย่าลืมนะคะ ฉันรอให้คุณไปหาฉันเพื่อไปออกกำลังกายกัน” หลังจากพูดคุยกับวิลเลี่ยมในรถเป็นเวลานานก่อนที่จะบอกลาวิลเลี่ยมแล้วลงจากรถและเข้าสู่สถานีโทรทัศน์

วิลเลี่ยมเฝ้าดูการบิดเอวอย่างมีความสุข แม่นางฟ้าไดแอนเดินขึ้นบันไดไปในสถานีโทรทัศน์ อย่างหยิ่งผยองในใจ : “มันเป็นเรื่องจริงซะด้วย ถ้ามันสามารถช่วยให้เธอมีชื่อเสียงได้แม้จะสละร่างกายก็ไม่สนใจ แต่ไดแอนก็ยังดี ไม่งั้นสาวที่สวยขนาดนี้ถ้าเธอ bitch จริงๆ ตอนนี้เธอคงไม่มาเป็นนักข่าวต่างประเทศหรอก ด้วยเงินทุนของเธอ เธอไม่มีแม้แต่กล้องถ่ายรูปด้วยซ้ำ” เมื่อนึกถึงร่างอันเร่าร้อนของไดแอนวิลเลี่ยมก็รู้สึกมวลท้องเล็กน้อย

กึก วิลเลี่ยมหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและโทรหา แกเร็ธ มัลลอรี จากหน่วยความมั่นคงแห่งชาติ เขากำลังจะพบเจ้านายในอนาคตของเขาแล้ว

โทรศัพท์ถูกเชื่อมต่อและเสียงล้อเลียนของ แกเร็ธ มัลลอรี ก็ดังมาจากโทรศัพท์ : “งายวิลเลี่ยมพ่อนักรักใจบุญในที่สุดก็มีเวลาโทรหาเจ้านายของฉันได้นะ หนังสือพิมพ์เต็มไปด้วยเรื่องเธอและความหวานของไดอาน่า รีกก์รายงานกลิ่นน้ำผึ้งเดือนห้านี่จะทำโปรไฟล์ของเธอทำให้คนบางคนไม่พอใจใน Downing Street  ได้นะวิลเลี่ยม”

 

“ฮ่า ก็นี่มันเรื่องของผมถ้าพวกเขาไม่แฮปปี้ก็ไม่ใช่เรื่องของผมนี่แถมผมเองก็จะไม่อยู่ในความดูแลของพวกเขาเสียหน่อย นอกจากนี้ตอนนี้ในกลุ่มพิเศษของผมก็มีแค่ลูกแมวของผมเพียงตัวเดียว ผมยังคงเป็นคนเสแสร้งอยู่กลุ่มนี้สิทธิทั้งหมดไม่ได้อยู่ในมือของคณะกรรมการความมั่นคงของคุณหรอ ตอนนี้ผมเป็นมหาเศรษฐีแต่ก็ยังต้องรับใช้คุณในฐานะขี้ข้า ถ้าไม่ใช่เฮนรี่ตาของผม ผมคงจะไม่ ฉันไม่อยากไปที่กลุ่ม W ที่ถูกสาปนี่หรอก”

 

“หา.. คนอื่นต้องการสิทธิ์นี้แทบบ้าแต่เธอเป็นแค่เพลย์บอยกล้าดูถูกกรุ๊ป W เมื่อเธอเข้าร่วมกับเราอย่างเป็นทางการ เธอจะรู้ว่าพวกเรามีพลังมากเพียงใด วิลเลี่ยมนี่คือคุณธรรมของเธอภารกิจของตระกูลเดวอนเชอร์ เธอหนีไม่พ้นหรอก มันถึงวาระตั้งแต่เธอเกิดที่อังกฤษ “

“อ่า โอเค แกร์ริส ผมจะไปหาคุณที่นั่น พระเจ้า.. ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะหาคุณเจอได้ที่ไหน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ผมไปที่สำนักงานใหญ่บนแม่น้ำเทมส์โดยตรง” วิลเลี่ยมบ่น

“อีกครึ่งชั่วโมงถ้าเธอขับรถไปที่สะพานลอนดอนฉันจะส่งคนไปรับเธอ” หลังจากนั้นเขาก็วางสาย

ขับรถไปที่สะพานลอนดอน วิลเลี่ยมนั่งอยู่ในรถ ดูรถและนักท่องเที่ยวที่ไปมาบนสะพานลอนดอน เขาถอนหายใจในใจ ฉันไม่คิดเล้ยว่าวันหนึ่งฉันจะกลายเป็นมหาเศรษฐี ถึงเป็นโลกภาพยนตร์ก็คงจะดีกว่าเป็นคนรวยที่แค่ซื้อรถสปอร์ต ซื้อเรือยอทช์จ้างสาวบับเบิ้ล แล้วไงต่อ.. หากเป็นโลกนี้ก็กลายเป็นคนพิเศษเมื่อฉันเบื่อก็ยังมีระบบได้เปิดใช้งานเฉพาะเป็นเอเจนท์พิเศษแค่นั้นลองมาดูกัน ถ้ามันอันตรายเกินไปก็เผ่นหนีเอาเงินไปใช้ชีวิตที่เหลือชิวๆ

อย่าทำสิ่งที่อึดอัดเกินไป ยังเขาก็ไม่ใช่คนอังกฤษแท้ๆ อยู่ดี

 

========================

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด