คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก 49

Now you are reading คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก Chapter 49 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

นิยาย คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก   ตอนที่ 49   พอเห็นไดอาน่า ริกก์ขึ้นจัด วิลเลี่ยมก็รีบพูดว่า : “วันนี้ผมเป็นแขกที่พระราชวังเคนซิงตัน แถมผมก็กําลังขี่ม้ากับเจ้าชายวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ ผมได้รับคําเชิญจากเจ้าชายวิลสันให้มาที่พระราชวังเคนซิงตันเมื่อวานนี้ พระองค์เชิญผมมาเป็นการส่วนพระองค์เลยนะครับ คุณจะให้ผมทํายังไงล่ะเบบี้?”   “วิลเลี่ยม! ฉันว่าคุณก็หาเหตุผลดีๆมาหลอกฉันได้ร้อยแปด คุณไม่ได้รู้จักกับเหล่าเชื้อพระวงศ์ซะหน่อย แล้วคุณจะไปที่พระราชวังเคนซิงตันในฐานะแขกได้ยังไง?”   วิลเลี่ยมมองไปที่เจ้าชานวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ที่แอบฟังอยู่ข้างๆ เขาเลยขอความช่วยเหลือ: “เจ้าชายวิลสันช่วยกระหม่อมด้วย”   วิลสันถือโอกาสซะเลย : “คุณติดหนี้เราเรื่องความรักส่วนตัวแล้วนะ เรื่องนี้พอถึงเวลาต้องตอบเราด้วยล่ะ”   วิลเลี่ยมครุ่นคิดสักพักและพูดว่า “กระหม่อมเป็นหนี้เรื่องส่วนตัวกับพระองค์หนึ่งครั้งพะยะค่ะ ส่วนจะใช้อย่างไรสุดแท้แต่พระองค์จะบัญชา”   “ดิว” เจ้าชายวิลสันและวิลเลี่ยมปรบมือและตกลงที่จะรับโทรศัพท์มือถือของวิลเลี่ยม   เจ้าชายวิลสันรับโทรศัพท์และพูดว่า “สายันสวัสดิ์เลดี้ไดอาน่าใช้ไหม? เราคือวิลสันหลุยส์”   ทันใดนั้นไดอาน่า ริกก์ที่คุยโทรศัพท์ก็ตะโกนขึ้นแถมเสียงก็ดังมากพอๆ กับเสียงกรีดร้อง จนทําให้เจ้าชายต้องขยับโทรศัพท์ออกไปจากหู “โอ้มายก๊อด พระองค์คือเจ้าชายวิลสัน จริงๆ คุณไม่ได้โกหกฉันทําไมล่ะ?? เอ๋เจ้าชายกับวิลเลี่ยมรู้จักกันได้อย่างไรเพคะ หม่อมฉันมีโอกาสได้สัมภาษณ์เจ้าชายไหมเพคะ?”   เจ้าชายวิลสันถึงกับตะลึงกับคําพูดของไดอาน่าริกก์ เจ้าชายแฮร์รี่มองเสด็จพี่อย่างเห็นใจพลางพูดกับวิลเลี่ยมว่า “ตอนนี้เรารู้สึกเห็นใจคุณบ้างแล้ววิลเลี่ยม แบบนี้แฟนสาวของเรายังดีกว่าเสียอีก ขออย่าได้เจอแบบนี้เลย”   วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่เข้าใจ: “แฮร์รี่เจ้าชายน้อย พระองค์มีแฟนสาวแล้วหรือกระหม่อม เจ้าชายทรงเคยจับมือเด็กผู้หญิงจริงๆ หรือเปล่ากระหม่อม. กระหม่อมได้ยินมาว่า เจ้าหญิงเด็จแม่พระองค์เข้มงวดกับเจ้าชายมาก ขนาดเสด็จพี่ของพระองค์กว่าจะทรงมีโอกาสมีแฟนก็พระชนมายุ 15 ชันษาไปแล้ว ได้ยินมาว่าเจ้าชายทรงยังไม่มีแฟนนี่พะยะค่ะ”   “ไอ้คนที่แพร่ข่าวลือนี้ก็จริงๆ เรามีแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ เราบอกแค่เด็จพี่วิลสัน วิลเลี่ยมคุณเป็นคนที่สองที่รู้” แฮร์รี่อธิบายกับวิลเลี่ยมอย่างรีบร้อน “แต่คุณอย่าบอกเสด็จแม่ของเรานะ เสด็จแม่ประสงค์ให้เราอายุ 16 ปีก่อน จึงจะมีแฟนได้อย่างเป็นทางการก็อีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อย่าให้เสด็จแม่ของเรารู้นะ” เจ้าชายองค์น้อยวางมือบนไหล่ของวิลเลี่ยมหลังจากที่พระองค์ตรัสอย่างกังวล   “อย่ากังวลพะย่ะค่ะ ปากของกระหม่อมแข็งมาก เกิดเจ้าหญิงทรงทราบเรื่องนี้เข้าเจ้าชายคงจะหนีไม่พ้น…” วิลเลี่ยมกล่าวอย่างมั่นใจ   เจ้าแฮร์รี่ผู้ถูกจับได้พระพักต์ม้านไป คิดกับวิลเลี่ยมว่าเราก็เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้   “พระเจ้า! เราไม่น่าบอกคุณเลย เราไม่คิดว่าคุณจะไร้ยางอายขนาดนี้”   “ฮ่าๆๆ เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมกําลังสอนพระองค์ว่าอย่า ได้เผยความลับส่วนพระองค์แม้แต่สหายที่ดีที่สุด โอเคๆ กระหม่อมแค่หยอกพระองค์เล่น กระหม่อมเอาไปพูดต่อหรอกพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมรับรองเจ้าชายด้วยเสียงหัวเราะแล้วตบไหล่เจ้าชายแฮร์รี่   “เฮ้วิลเลี่ยม เห็นไดอาน่าบอกว่าคุณยังคงเป็นหนี้สัญญากับเธออยู่ ถามว่าวันนี้คุณจะทําตามสัญญาไหม? วิลเลี่ยม หรือเราจะทดสอบที่เคนซิงตันไปเลยดี เราก็อยากดูว่าฝีมือการยิงธนูเป็นจริงอย่างที่คุณพูดที่งานแถลงข่าวหรือเปล่า? เคนซิงตันมีสนามยิงธนูในร่มด้วยนะ” เจ้าชายวิลสันกระตุ้นอย่างคาดหวังสุดๆ   “โนโนโน เป็นไปไม่ได้แน่นอนกระหม่อม ถ้าถ่ายในเคนซิงตันจะเป็นปัญหามากเกินไป มีผู้สื่อข่าวจํานวนมากที่จะเข้ามา มันไม่ปลอดภัยพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมปฏิเสธเจ้าชายพลางมองไปที่นาฬิกาของเขาและพูดว่า “ตอนนี้แค่บ่าย 3 เองกระหม่อม ออกจากที่นี่ไปไม่ไกลมีสนามกีฬาโอลิมปิกอยู่ ถ้าเจ้าชายทั้งสองพระองค์ประสงค์จะเสด็จ ก็ขอราชานุญาตจากเจ้าหญิง เสด็จแม่ของพระองค์ก่อน ไม่งั้นกระหม่อมเองก็ไม่กล้าพาเจ้า ชายออกไป”   “โอเคไม่มีปัญหาเด็จพี่วิลสันกับเราก็ออกไปข้างนอกกันบ่อยๆ” เมื่อได้ฟังคําวิลเลี่ยม เจ้าชายแฮร์รี่ก็ตื่นเต้นพยักหน้าอย่างรีบร้อน   เมื่อเจ้าชายแฮร์รี่เห็นเจ้าชายวิลสันพยักหน้าเป็นสัญญาว่าจะเชิญเจ้าหญิงเสด็จแม่   วิลเลี่ยมรับโทรศัพท์กลับมาจากเจ้าชายองค์โต มาพูดกับไดอาน่า ริกก์ต่อ : “ที่รักคุณไปที่โอลิมปิกสเตเดียมได้ไหม? ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเราจะเริ่มตอนโมง 4 เย็นเป็นไง?”   ไดอาน่า ริกก็รีบตอบว่า : “ไม่มีปัญหาค่ะวิลเลี่ยม ฉันจะเตรียมรถสัมภาษณ์ ตอนนี้หัวหน้างานของเราเห็นด้วยแน่นอน วิลเลี่ยมคุณตรงไปที่สนามกีฬาโอลิมปิกได้เลยนะคะ ทางสถานีโทรทัศน์จะเช่าสถานที่เอง ที่รักของฉันคุณน่าพึ่งมาก ตอนนี้ฉันจะรีบบอกหัวหน้าเดี๋ยวนี้เลย” ไดอาน่าริกก์วางสายทันทีหลังพูดจบ   “วิลเลี่ยม เสด็จแม่ของเราตกลงจะให้ไปกับเด็จพี่วิลสัน แต่เราต้องกลับบ้านก่อน 6 โมงเย็น” เจ้าชายแฮร์รี่พูดกับวิลเลี่ยมอย่างมีความสุข   “โอเคพะย่ะค่ะ เจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่ พระองค์รีบเสด็จเตรียมตัวกันเถอะกระหม่อม กระหม่อมจะไปที่ฮอลล์สนามยิงธนูเพื่อเตรียมตัว กระหม่อมต้องหาคันธนูก่อน เพื่อทําความคุ้นเคย มิฉะนั้นถ้ากระหม่อมเกิดพลาดการทดสอบขึ้นมามันคงน่าอายจริงๆ พะย่ะค่ะ พวกเราจะมารวมตัวกันที่ฮอลล์ยิงธนูนะพะย่ะค่ะ กระหม่อมต้องรีบไปก่อนแล้ว แล้วพบกันพะย่ะค่ะ”   เจ้าชายทั้งสองพยักหน้าแล้วพูดว่า “โอเคเจอกัน..”   วิลเลี่ยมเดินออกจากคอกม้าและขับรถไปยังสนามยิงธนู ภายใต้การนําของคนรับใช้   เมื่อวิลเลี่ยมมาถึง Olympic Archery Hall เจ้าหน้าที่ของ ที่นี่และ BBC สังเกตว่า วิลเลี่ยม จะมาที่ Archery Hall เพื่อเตรียมทดสอบ   วิลเลี่ยมซื้อชุดกีฬาที่ฮอลล์สนามยิงธนูหลังจากใส่แล้ว โค้ชวัยกลางคนก็นําคันธนูและลูกศรมาให้วิลเลี่ยมเลือก เขาเลือกคันธนูแบบรอกขนาดใหญ่และปรับน้ําหนักให้เป็น 64 ปอนด์ ลองใช้ดูก็เห็นว่าใช้งานได้อย่างง่ายดาย   ตอนนี้วิลเลี่ยมแข็งแรงกว่าผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ทั่วไปหลาย เท่าแถมเขาไม่มีแรงกดดันใดๆ จากการวาดคันธนูขนาด 64 ปอนด์ โค้ชที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับตาค้าง เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ได้อย่างง่ายดายขาดนี้มาก่อนเลย โค้ชเห็นวิลเลี่ยมดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ชิวๆ อย่างกับดึงคันธนูยี่สิบปอนด์อย่างไรอย่างงั้น   ผมนี่อึ้งไปเลย จะขอธนูในมือของวิลเลี่ยมมาลองมั่ง มันก็พอดึงได้อยู่หรอกแต่โคตรยาก ภายในไม่กี่วินาทีที่ดึงมันโค้ชรู้สึกว่าแขนของเขาสั่นและเขาก็รีบถอยกลับทันที ในใจก็ซูฮกให้วิลเลี่ยมขึ้นอีกโข..   วิลเลี่ยมยิ้มให้โค้ชที่มองดูเขาเหมือนสัตว์ประหลาด เขาคัดเลือกลูกศร 30 ดอกอย่างระมัดระวังพลางขอให้โค้ชพาเขาไปที่สนามยิงธนูที   เขายังพอมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการทําความคุ้นเคยอยู่ บรรพบุรุษของวิลเลี่ยมได้เคยค้นคว้าเกี่ยวกับคันธนูและลูกศรอย่างมาอย่างยาวนานและเข้มข้นหากจะนับเป็นเลเวลในเก มก็คงจะบอกได้แค่ว่าเวลเต็ม แต่ถึงจะบอกงั้นตัวเขาเองเสียอีกที่ได้ไม่เต็มร้อย   แต่ตอนนี้เขามีประสบการณ์จากฮอคค์อาย ลูกศรไม่เคยพลาดเป้าจาก Marvel และการประสานมือและตาบวกกับสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของเขามันก็อัปเวลให้เขาถึง 99 ไม่ก็เวล 100 ทันที   หลังจากที่วิลเลี่ยมทําความคุ้นเคยกับการยิงศรไปสิบดอกแล้ว 20 ดอกถัดไปจะเป็นการเล็งเป้าเล็งจริงๆ แล้ววิลเลี่ยมก็ยังยิงลูกศรสิบดอกสุดท้ายแบบหลับตา… ทั้งหมดเข้าเป้าเป๊ะ   ทันทีที่เขาหยุดลง วิลเลี่ยมก็ได้ยินเสียงปรบมืออยู่ข้างหลัง เขาและเมื่อเขาหันหน้าไปเขาก็เห็นเจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่รวมทั้งชายสี่คนในชุดสูทและแว่นดําดูแล้วเหมือนน่าจะเป็นบอดี้การ์ด   วิลเลี่ยมวางคันธนูและลูกศรลงแล้วกอดทักทายเจ้าชายวิลสัน เจ้าชายแฮร์รี่   เจ้าชายแฮร์รี่กอดไหล่ของวิลเลี่ยมอย่างตื่นเต้นและพูดว่า “วิลเลี่ยมคุณสอนเราได้ไหม? คุณเจ๋งมาก เราคิดว่าการยิงธนูเป็นกีฬาที่ดีที่สุดสําหรับลูกผู้ชาย มันหล่อกว่ากอล์ฟและ เทนนิสเยอะเลย ถ้าเราทําได้เหมือนคุณล่ะก็ อื้อหือ สาวๆ คงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนเราให้ขวัก สุดจัดจริงๆ”   “เอาเถอะแฮร์รี่ นายก็เพิ่งพูดรอบที่แล้วว่าการ แข่งขันยิงปืนลูกซองนั้นหล่อที่สุด นายฝึกมาหลายเดือนแต่ต อนนี้นายก็มีฝีมือระดับเดียวกับกีฬาอื่นๆ ที่นายเคยฝึกมีดี พอโชว์เสด็จแม่ดูว่าทําแค่นั้น” เจ้าชายวิลสันถ่มถุย   “เด็จพี่วิลสัน เด็จพี่อิจฉาหม่อมฉัน!! อิจฉาที่หม่อมฉันเก่งกว่าเด็จพในการแข่งขันยิงปืนลูกซอง วิลเลี่ยมคุณไม่รู้ว่า เด็จพี่ทุ่มทุนสร้างมากแค่ไหน เด็จพี่ฝึกซ้อมเหมือนกับเรามา 2-3 เดือนแล้วและตอนนี้พระองค์ก็ยังยิงไม่เข้าเป้า เราคิดว่าเรายัง มีพรสวรรค์ในการยิงปืนกว่า ฮึ่ย” เจ้าชายแฮร์รี่พูดเถียงตอบ   “เจ้าชายแฮร์รี่ไม่เป็นไรถ้าพระองค์อยากเรียน แต่ถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็ต้องเตรียมตัวฝึกเป็นสิบปี กระหม่อมฝึกยิงธนูมาเกือบสิบปี กระนั้นกระหม่อมก็ไม่คิดว่าความสามารถในการยิงธนูของพระองค์จะเทียบชั้นกระหม่อมได้ในเวลาไม่กี่เดือน แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกแค่สองสามเดือนแล้วจะเป็นเหมือนกระหม่อม” วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่อายปาก   “ช่าย แฮร์รี่นายยังต้องฝึกฝนยิงปืนลูกซองอยู่เลยวิลเลี่ยม ฝึกฝนมาสิบปีเพื่อให้บรรลุผลแบบในปัจจุบัน ธนูและลูกศรเรียนรู้ได้ยากกว่าปืนลูกซองมากนะ” เจ้าชายวิลสันเตือน เจ้าชายแฮร์รี่ว่าอย่าสองจิตสองใจเรียนในสิ่งที่คิดว่าคุณดูหล่อ   “อืมเรายังสามารถฝึกการยิงปืนลูกซองได้ แต่เราก็สามารถลองยิงธนูได้นี่นา เมื่อเราฝึกยิงลูกซอง วิลเลี่ยมๆ เราสามารถสอนการยิงปืนลูกซองให้คุณได้นะคุณก็สอนวิธียิงธนูให้เราด้วยไง” เจ้าชายแฮร์รี่พูดอย่างไม่ยอมแพ้ ตอนนี้เขาอายุยังไม่ถึง 16 ปีเขายังเป็นเด็กที่บ้าบินลองไปเรื่อยไม่ต้องทุ่มความพยายามมากนักในการสอนเขา   “อืม…ก็ลองดูได้กระหม่อม ถ้าพระองค์มีพรสวรรค์ มันก็ถือเป็นงานอดิเรกได้ ถ้ามันไม่ได้ผลก็แต่เลิกซะ แต่เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมก็ยิงปืนเก่งเหมือนกัน” วิลเลี่ยมพูดด้วยรอยยิ้ม   “ฮ่าฮ่าเยี่ยมที่สุด หาเวลามาดวลกันเถอะ สําหรับเด็จพี่วิลสัน เราคิดว่าต่อให้ใช้มือเดียวยิงก็อาจจะดีกว่าพระองค์…” เจ้าชายแฮร์รี่ทําการบัพเจ้าชายวิลสันทันที   เจ้าชายวิลสันหัวเราะอย่างเคืองๆ กับที่เจ้าชายแฮร์รี่ว่า พลางพูดขึ้น : “ถ้านายว่างั้นคราวหน้ามาเจอกับพี่เลย ลองยิงปืนมือเดียวนะ ดูสิว่าการโม้ของนายจะใหญ่แค่ไหน?”   ด้านหนึ่งวิลเลี่ยมรู้สึกขบขันกับการถ่มถุยของเหล่าเจ้าชาย เฮฮาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “เจ้าชายวิลสัน พระองค์ นี่เปิดศึกกับเจ้าชายแฮร์รี่เรื่อยเปื่อยจริงๆ นะกระหม่อม ถ้าเจ้าชายแฮร์รี่ทรงดวลปืนกับพระองค์มือเดียวจริงๆ ขึ้นมา..ก็รอเป็นตลกของทุกคนได้เลยกระหม่อม ฮ่า ๆ ๆ”   เจ้าชายวิลสันมีปฏิกิริยาประมาณว่า เออ ถ้าขึ้นเป็นแบบที่บอกขึ้นมาจริงๆ คงต้องเอาปืบคลุมหัวแล้ว   แต่เมื่อมองไปที่เจ้าชายแฮร์รี่ที่กําลังแอบมองอยู่ เขาทราบดีว่าน้องชายของเขาไม่ได้คิดเอาจริง ตอนที่พูดก็แค่เรื่องขําๆ ก็ไม่ได้แย่หรอก น้องเขาแค่อยากเอาคืนที่เขาทําให้อับอายบ้างแค่นั้น   วิลสันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และหัวเราะกับตัวเอง  

นิยาย คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก

 

ตอนที่ 49

 

พอเห็นไดอาน่า ริกก์ขึ้นจัด วิลเลี่ยมก็รีบพูดว่า : “วันนี้ผมเป็นแขกที่พระราชวังเคนซิงตัน แถมผมก็กําลังขี่ม้ากับเจ้าชายวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ ผมได้รับคําเชิญจากเจ้าชายวิลสันให้มาที่พระราชวังเคนซิงตันเมื่อวานนี้ พระองค์เชิญผมมาเป็นการส่วนพระองค์เลยนะครับ คุณจะให้ผมทํายังไงล่ะเบบี้?”

 

“วิลเลี่ยม! ฉันว่าคุณก็หาเหตุผลดีๆมาหลอกฉันได้ร้อยแปด คุณไม่ได้รู้จักกับเหล่าเชื้อพระวงศ์ซะหน่อย แล้วคุณจะไปที่พระราชวังเคนซิงตันในฐานะแขกได้ยังไง?”

 

วิลเลี่ยมมองไปที่เจ้าชานวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ที่แอบฟังอยู่ข้างๆ เขาเลยขอความช่วยเหลือ: “เจ้าชายวิลสันช่วยกระหม่อมด้วย”

 

วิลสันถือโอกาสซะเลย : “คุณติดหนี้เราเรื่องความรักส่วนตัวแล้วนะ เรื่องนี้พอถึงเวลาต้องตอบเราด้วยล่ะ”

 

วิลเลี่ยมครุ่นคิดสักพักและพูดว่า “กระหม่อมเป็นหนี้เรื่องส่วนตัวกับพระองค์หนึ่งครั้งพะยะค่ะ ส่วนจะใช้อย่างไรสุดแท้แต่พระองค์จะบัญชา”

 

“ดิว” เจ้าชายวิลสันและวิลเลี่ยมปรบมือและตกลงที่จะรับโทรศัพท์มือถือของวิลเลี่ยม

 

เจ้าชายวิลสันรับโทรศัพท์และพูดว่า “สายันสวัสดิ์เลดี้ไดอาน่าใช้ไหม? เราคือวิลสันหลุยส์”

 

ทันใดนั้นไดอาน่า ริกก์ที่คุยโทรศัพท์ก็ตะโกนขึ้นแถมเสียงก็ดังมากพอๆ กับเสียงกรีดร้อง จนทําให้เจ้าชายต้องขยับโทรศัพท์ออกไปจากหู “โอ้มายก๊อด พระองค์คือเจ้าชายวิลสัน จริงๆ คุณไม่ได้โกหกฉันทําไมล่ะ?? เอ๋เจ้าชายกับวิลเลี่ยมรู้จักกันได้อย่างไรเพคะ หม่อมฉันมีโอกาสได้สัมภาษณ์เจ้าชายไหมเพคะ?”

 

เจ้าชายวิลสันถึงกับตะลึงกับคําพูดของไดอาน่าริกก์ เจ้าชายแฮร์รี่มองเสด็จพี่อย่างเห็นใจพลางพูดกับวิลเลี่ยมว่า “ตอนนี้เรารู้สึกเห็นใจคุณบ้างแล้ววิลเลี่ยม แบบนี้แฟนสาวของเรายังดีกว่าเสียอีก ขออย่าได้เจอแบบนี้เลย”

 

วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่เข้าใจ: “แฮร์รี่เจ้าชายน้อย พระองค์มีแฟนสาวแล้วหรือกระหม่อม เจ้าชายทรงเคยจับมือเด็กผู้หญิงจริงๆ หรือเปล่ากระหม่อม. กระหม่อมได้ยินมาว่า เจ้าหญิงเด็จแม่พระองค์เข้มงวดกับเจ้าชายมาก ขนาดเสด็จพี่ของพระองค์กว่าจะทรงมีโอกาสมีแฟนก็พระชนมายุ 15 ชันษาไปแล้ว ได้ยินมาว่าเจ้าชายทรงยังไม่มีแฟนนี่พะยะค่ะ”

 

“ไอ้คนที่แพร่ข่าวลือนี้ก็จริงๆ เรามีแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ เราบอกแค่เด็จพี่วิลสัน วิลเลี่ยมคุณเป็นคนที่สองที่รู้” แฮร์รี่อธิบายกับวิลเลี่ยมอย่างรีบร้อน “แต่คุณอย่าบอกเสด็จแม่ของเรานะ เสด็จแม่ประสงค์ให้เราอายุ 16 ปีก่อน จึงจะมีแฟนได้อย่างเป็นทางการก็อีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อย่าให้เสด็จแม่ของเรารู้นะ” เจ้าชายองค์น้อยวางมือบนไหล่ของวิลเลี่ยมหลังจากที่พระองค์ตรัสอย่างกังวล

 

“อย่ากังวลพะย่ะค่ะ ปากของกระหม่อมแข็งมาก เกิดเจ้าหญิงทรงทราบเรื่องนี้เข้าเจ้าชายคงจะหนีไม่พ้น…” วิลเลี่ยมกล่าวอย่างมั่นใจ

 

เจ้าแฮร์รี่ผู้ถูกจับได้พระพักต์ม้านไป คิดกับวิลเลี่ยมว่าเราก็เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้

 

“พระเจ้า! เราไม่น่าบอกคุณเลย เราไม่คิดว่าคุณจะไร้ยางอายขนาดนี้”

 

“ฮ่าๆๆ เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมกําลังสอนพระองค์ว่าอย่า ได้เผยความลับส่วนพระองค์แม้แต่สหายที่ดีที่สุด โอเคๆ กระหม่อมแค่หยอกพระองค์เล่น กระหม่อมเอาไปพูดต่อหรอกพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมรับรองเจ้าชายด้วยเสียงหัวเราะแล้วตบไหล่เจ้าชายแฮร์รี่

 

“เฮ้วิลเลี่ยม เห็นไดอาน่าบอกว่าคุณยังคงเป็นหนี้สัญญากับเธออยู่ ถามว่าวันนี้คุณจะทําตามสัญญาไหม? วิลเลี่ยม หรือเราจะทดสอบที่เคนซิงตันไปเลยดี เราก็อยากดูว่าฝีมือการยิงธนูเป็นจริงอย่างที่คุณพูดที่งานแถลงข่าวหรือเปล่า? เคนซิงตันมีสนามยิงธนูในร่มด้วยนะ” เจ้าชายวิลสันกระตุ้นอย่างคาดหวังสุดๆ

 

“โนโนโน เป็นไปไม่ได้แน่นอนกระหม่อม ถ้าถ่ายในเคนซิงตันจะเป็นปัญหามากเกินไป มีผู้สื่อข่าวจํานวนมากที่จะเข้ามา มันไม่ปลอดภัยพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมปฏิเสธเจ้าชายพลางมองไปที่นาฬิกาของเขาและพูดว่า “ตอนนี้แค่บ่าย 3 เองกระหม่อม ออกจากที่นี่ไปไม่ไกลมีสนามกีฬาโอลิมปิกอยู่ ถ้าเจ้าชายทั้งสองพระองค์ประสงค์จะเสด็จ ก็ขอราชานุญาตจากเจ้าหญิง เสด็จแม่ของพระองค์ก่อน ไม่งั้นกระหม่อมเองก็ไม่กล้าพาเจ้า ชายออกไป”

 

“โอเคไม่มีปัญหาเด็จพี่วิลสันกับเราก็ออกไปข้างนอกกันบ่อยๆ” เมื่อได้ฟังคําวิลเลี่ยม เจ้าชายแฮร์รี่ก็ตื่นเต้นพยักหน้าอย่างรีบร้อน

 

เมื่อเจ้าชายแฮร์รี่เห็นเจ้าชายวิลสันพยักหน้าเป็นสัญญาว่าจะเชิญเจ้าหญิงเสด็จแม่

 

วิลเลี่ยมรับโทรศัพท์กลับมาจากเจ้าชายองค์โต มาพูดกับไดอาน่า ริกก์ต่อ : “ที่รักคุณไปที่โอลิมปิกสเตเดียมได้ไหม? ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเราจะเริ่มตอนโมง 4 เย็นเป็นไง?”

 

ไดอาน่า ริกก็รีบตอบว่า : “ไม่มีปัญหาค่ะวิลเลี่ยม ฉันจะเตรียมรถสัมภาษณ์ ตอนนี้หัวหน้างานของเราเห็นด้วยแน่นอน วิลเลี่ยมคุณตรงไปที่สนามกีฬาโอลิมปิกได้เลยนะคะ ทางสถานีโทรทัศน์จะเช่าสถานที่เอง ที่รักของฉันคุณน่าพึ่งมาก ตอนนี้ฉันจะรีบบอกหัวหน้าเดี๋ยวนี้เลย” ไดอาน่าริกก์วางสายทันทีหลังพูดจบ

 

“วิลเลี่ยม เสด็จแม่ของเราตกลงจะให้ไปกับเด็จพี่วิลสัน แต่เราต้องกลับบ้านก่อน 6 โมงเย็น” เจ้าชายแฮร์รี่พูดกับวิลเลี่ยมอย่างมีความสุข

 

“โอเคพะย่ะค่ะ เจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่ พระองค์รีบเสด็จเตรียมตัวกันเถอะกระหม่อม กระหม่อมจะไปที่ฮอลล์สนามยิงธนูเพื่อเตรียมตัว กระหม่อมต้องหาคันธนูก่อน เพื่อทําความคุ้นเคย มิฉะนั้นถ้ากระหม่อมเกิดพลาดการทดสอบขึ้นมามันคงน่าอายจริงๆ พะย่ะค่ะ พวกเราจะมารวมตัวกันที่ฮอลล์ยิงธนูนะพะย่ะค่ะ กระหม่อมต้องรีบไปก่อนแล้ว แล้วพบกันพะย่ะค่ะ”

 

เจ้าชายทั้งสองพยักหน้าแล้วพูดว่า “โอเคเจอกัน..”

 

วิลเลี่ยมเดินออกจากคอกม้าและขับรถไปยังสนามยิงธนู ภายใต้การนําของคนรับใช้

 

เมื่อวิลเลี่ยมมาถึง Olympic Archery Hall เจ้าหน้าที่ของ ที่นี่และ BBC สังเกตว่า วิลเลี่ยม จะมาที่ Archery Hall เพื่อเตรียมทดสอบ

 

วิลเลี่ยมซื้อชุดกีฬาที่ฮอลล์สนามยิงธนูหลังจากใส่แล้ว โค้ชวัยกลางคนก็นําคันธนูและลูกศรมาให้วิลเลี่ยมเลือก เขาเลือกคันธนูแบบรอกขนาดใหญ่และปรับน้ําหนักให้เป็น 64 ปอนด์ ลองใช้ดูก็เห็นว่าใช้งานได้อย่างง่ายดาย

 

ตอนนี้วิลเลี่ยมแข็งแรงกว่าผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ทั่วไปหลาย เท่าแถมเขาไม่มีแรงกดดันใดๆ จากการวาดคันธนูขนาด 64 ปอนด์ โค้ชที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับตาค้าง เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ได้อย่างง่ายดายขาดนี้มาก่อนเลย โค้ชเห็นวิลเลี่ยมดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ชิวๆ อย่างกับดึงคันธนูยี่สิบปอนด์อย่างไรอย่างงั้น

 

ผมนี่อึ้งไปเลย จะขอธนูในมือของวิลเลี่ยมมาลองมั่ง มันก็พอดึงได้อยู่หรอกแต่โคตรยาก ภายในไม่กี่วินาทีที่ดึงมันโค้ชรู้สึกว่าแขนของเขาสั่นและเขาก็รีบถอยกลับทันที ในใจก็ซูฮกให้วิลเลี่ยมขึ้นอีกโข..

 

วิลเลี่ยมยิ้มให้โค้ชที่มองดูเขาเหมือนสัตว์ประหลาด เขาคัดเลือกลูกศร 30 ดอกอย่างระมัดระวังพลางขอให้โค้ชพาเขาไปที่สนามยิงธนูที

 

เขายังพอมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการทําความคุ้นเคยอยู่ บรรพบุรุษของวิลเลี่ยมได้เคยค้นคว้าเกี่ยวกับคันธนูและลูกศรอย่างมาอย่างยาวนานและเข้มข้นหากจะนับเป็นเลเวลในเก มก็คงจะบอกได้แค่ว่าเวลเต็ม แต่ถึงจะบอกงั้นตัวเขาเองเสียอีกที่ได้ไม่เต็มร้อย

 

แต่ตอนนี้เขามีประสบการณ์จากฮอคค์อาย ลูกศรไม่เคยพลาดเป้าจาก Marvel และการประสานมือและตาบวกกับสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของเขามันก็อัปเวลให้เขาถึง 99 ไม่ก็เวล 100 ทันที

 

หลังจากที่วิลเลี่ยมทําความคุ้นเคยกับการยิงศรไปสิบดอกแล้ว 20 ดอกถัดไปจะเป็นการเล็งเป้าเล็งจริงๆ แล้ววิลเลี่ยมก็ยังยิงลูกศรสิบดอกสุดท้ายแบบหลับตา… ทั้งหมดเข้าเป้าเป๊ะ

 

ทันทีที่เขาหยุดลง วิลเลี่ยมก็ได้ยินเสียงปรบมืออยู่ข้างหลัง เขาและเมื่อเขาหันหน้าไปเขาก็เห็นเจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่รวมทั้งชายสี่คนในชุดสูทและแว่นดําดูแล้วเหมือนน่าจะเป็นบอดี้การ์ด

 

วิลเลี่ยมวางคันธนูและลูกศรลงแล้วกอดทักทายเจ้าชายวิลสัน เจ้าชายแฮร์รี่

 

เจ้าชายแฮร์รี่กอดไหล่ของวิลเลี่ยมอย่างตื่นเต้นและพูดว่า “วิลเลี่ยมคุณสอนเราได้ไหม? คุณเจ๋งมาก เราคิดว่าการยิงธนูเป็นกีฬาที่ดีที่สุดสําหรับลูกผู้ชาย มันหล่อกว่ากอล์ฟและ เทนนิสเยอะเลย ถ้าเราทําได้เหมือนคุณล่ะก็ อื้อหือ สาวๆ คงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนเราให้ขวัก สุดจัดจริงๆ”

 

“เอาเถอะแฮร์รี่ นายก็เพิ่งพูดรอบที่แล้วว่าการ แข่งขันยิงปืนลูกซองนั้นหล่อที่สุด นายฝึกมาหลายเดือนแต่ต อนนี้นายก็มีฝีมือระดับเดียวกับกีฬาอื่นๆ ที่นายเคยฝึกมีดี พอโชว์เสด็จแม่ดูว่าทําแค่นั้น” เจ้าชายวิลสันถ่มถุย

 

“เด็จพี่วิลสัน เด็จพี่อิจฉาหม่อมฉัน!! อิจฉาที่หม่อมฉันเก่งกว่าเด็จพในการแข่งขันยิงปืนลูกซอง วิลเลี่ยมคุณไม่รู้ว่า เด็จพี่ทุ่มทุนสร้างมากแค่ไหน เด็จพี่ฝึกซ้อมเหมือนกับเรามา 2-3 เดือนแล้วและตอนนี้พระองค์ก็ยังยิงไม่เข้าเป้า เราคิดว่าเรายัง มีพรสวรรค์ในการยิงปืนกว่า ฮึ่ย” เจ้าชายแฮร์รี่พูดเถียงตอบ

 

“เจ้าชายแฮร์รี่ไม่เป็นไรถ้าพระองค์อยากเรียน แต่ถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็ต้องเตรียมตัวฝึกเป็นสิบปี กระหม่อมฝึกยิงธนูมาเกือบสิบปี กระนั้นกระหม่อมก็ไม่คิดว่าความสามารถในการยิงธนูของพระองค์จะเทียบชั้นกระหม่อมได้ในเวลาไม่กี่เดือน แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกแค่สองสามเดือนแล้วจะเป็นเหมือนกระหม่อม” วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่อายปาก

 

“ช่าย แฮร์รี่นายยังต้องฝึกฝนยิงปืนลูกซองอยู่เลยวิลเลี่ยม ฝึกฝนมาสิบปีเพื่อให้บรรลุผลแบบในปัจจุบัน ธนูและลูกศรเรียนรู้ได้ยากกว่าปืนลูกซองมากนะ” เจ้าชายวิลสันเตือน เจ้าชายแฮร์รี่ว่าอย่าสองจิตสองใจเรียนในสิ่งที่คิดว่าคุณดูหล่อ

 

“อืมเรายังสามารถฝึกการยิงปืนลูกซองได้ แต่เราก็สามารถลองยิงธนูได้นี่นา เมื่อเราฝึกยิงลูกซอง วิลเลี่ยมๆ เราสามารถสอนการยิงปืนลูกซองให้คุณได้นะคุณก็สอนวิธียิงธนูให้เราด้วยไง” เจ้าชายแฮร์รี่พูดอย่างไม่ยอมแพ้ ตอนนี้เขาอายุยังไม่ถึง 16 ปีเขายังเป็นเด็กที่บ้าบินลองไปเรื่อยไม่ต้องทุ่มความพยายามมากนักในการสอนเขา

 

“อืม…ก็ลองดูได้กระหม่อม ถ้าพระองค์มีพรสวรรค์ มันก็ถือเป็นงานอดิเรกได้ ถ้ามันไม่ได้ผลก็แต่เลิกซะ แต่เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมก็ยิงปืนเก่งเหมือนกัน” วิลเลี่ยมพูดด้วยรอยยิ้ม

 

“ฮ่าฮ่าเยี่ยมที่สุด หาเวลามาดวลกันเถอะ สําหรับเด็จพี่วิลสัน เราคิดว่าต่อให้ใช้มือเดียวยิงก็อาจจะดีกว่าพระองค์…” เจ้าชายแฮร์รี่ทําการบัพเจ้าชายวิลสันทันที

 

เจ้าชายวิลสันหัวเราะอย่างเคืองๆ กับที่เจ้าชายแฮร์รี่ว่า พลางพูดขึ้น : “ถ้านายว่างั้นคราวหน้ามาเจอกับพี่เลย ลองยิงปืนมือเดียวนะ ดูสิว่าการโม้ของนายจะใหญ่แค่ไหน?”

 

ด้านหนึ่งวิลเลี่ยมรู้สึกขบขันกับการถ่มถุยของเหล่าเจ้าชาย เฮฮาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “เจ้าชายวิลสัน พระองค์ นี่เปิดศึกกับเจ้าชายแฮร์รี่เรื่อยเปื่อยจริงๆ นะกระหม่อม ถ้าเจ้าชายแฮร์รี่ทรงดวลปืนกับพระองค์มือเดียวจริงๆ ขึ้นมา..ก็รอเป็นตลกของทุกคนได้เลยกระหม่อม ฮ่า ๆ ๆ”

 

เจ้าชายวิลสันมีปฏิกิริยาประมาณว่า เออ ถ้าขึ้นเป็นแบบที่บอกขึ้นมาจริงๆ คงต้องเอาปืบคลุมหัวแล้ว

 

แต่เมื่อมองไปที่เจ้าชายแฮร์รี่ที่กําลังแอบมองอยู่ เขาทราบดีว่าน้องชายของเขาไม่ได้คิดเอาจริง ตอนที่พูดก็แค่เรื่องขําๆ ก็ไม่ได้แย่หรอก น้องเขาแค่อยากเอาคืนที่เขาทําให้อับอายบ้างแค่นั้น

 

วิลสันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และหัวเราะกับตัวเอง

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก 49

Now you are reading คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก Chapter 49 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

นิยาย คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก   ตอนที่ 49   พอเห็นไดอาน่า ริกก์ขึ้นจัด วิลเลี่ยมก็รีบพูดว่า : “วันนี้ผมเป็นแขกที่พระราชวังเคนซิงตัน แถมผมก็กําลังขี่ม้ากับเจ้าชายวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ ผมได้รับคําเชิญจากเจ้าชายวิลสันให้มาที่พระราชวังเคนซิงตันเมื่อวานนี้ พระองค์เชิญผมมาเป็นการส่วนพระองค์เลยนะครับ คุณจะให้ผมทํายังไงล่ะเบบี้?”   “วิลเลี่ยม! ฉันว่าคุณก็หาเหตุผลดีๆมาหลอกฉันได้ร้อยแปด คุณไม่ได้รู้จักกับเหล่าเชื้อพระวงศ์ซะหน่อย แล้วคุณจะไปที่พระราชวังเคนซิงตันในฐานะแขกได้ยังไง?”   วิลเลี่ยมมองไปที่เจ้าชานวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ที่แอบฟังอยู่ข้างๆ เขาเลยขอความช่วยเหลือ: “เจ้าชายวิลสันช่วยกระหม่อมด้วย”   วิลสันถือโอกาสซะเลย : “คุณติดหนี้เราเรื่องความรักส่วนตัวแล้วนะ เรื่องนี้พอถึงเวลาต้องตอบเราด้วยล่ะ”   วิลเลี่ยมครุ่นคิดสักพักและพูดว่า “กระหม่อมเป็นหนี้เรื่องส่วนตัวกับพระองค์หนึ่งครั้งพะยะค่ะ ส่วนจะใช้อย่างไรสุดแท้แต่พระองค์จะบัญชา”   “ดิว” เจ้าชายวิลสันและวิลเลี่ยมปรบมือและตกลงที่จะรับโทรศัพท์มือถือของวิลเลี่ยม   เจ้าชายวิลสันรับโทรศัพท์และพูดว่า “สายันสวัสดิ์เลดี้ไดอาน่าใช้ไหม? เราคือวิลสันหลุยส์”   ทันใดนั้นไดอาน่า ริกก์ที่คุยโทรศัพท์ก็ตะโกนขึ้นแถมเสียงก็ดังมากพอๆ กับเสียงกรีดร้อง จนทําให้เจ้าชายต้องขยับโทรศัพท์ออกไปจากหู “โอ้มายก๊อด พระองค์คือเจ้าชายวิลสัน จริงๆ คุณไม่ได้โกหกฉันทําไมล่ะ?? เอ๋เจ้าชายกับวิลเลี่ยมรู้จักกันได้อย่างไรเพคะ หม่อมฉันมีโอกาสได้สัมภาษณ์เจ้าชายไหมเพคะ?”   เจ้าชายวิลสันถึงกับตะลึงกับคําพูดของไดอาน่าริกก์ เจ้าชายแฮร์รี่มองเสด็จพี่อย่างเห็นใจพลางพูดกับวิลเลี่ยมว่า “ตอนนี้เรารู้สึกเห็นใจคุณบ้างแล้ววิลเลี่ยม แบบนี้แฟนสาวของเรายังดีกว่าเสียอีก ขออย่าได้เจอแบบนี้เลย”   วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่เข้าใจ: “แฮร์รี่เจ้าชายน้อย พระองค์มีแฟนสาวแล้วหรือกระหม่อม เจ้าชายทรงเคยจับมือเด็กผู้หญิงจริงๆ หรือเปล่ากระหม่อม. กระหม่อมได้ยินมาว่า เจ้าหญิงเด็จแม่พระองค์เข้มงวดกับเจ้าชายมาก ขนาดเสด็จพี่ของพระองค์กว่าจะทรงมีโอกาสมีแฟนก็พระชนมายุ 15 ชันษาไปแล้ว ได้ยินมาว่าเจ้าชายทรงยังไม่มีแฟนนี่พะยะค่ะ”   “ไอ้คนที่แพร่ข่าวลือนี้ก็จริงๆ เรามีแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ เราบอกแค่เด็จพี่วิลสัน วิลเลี่ยมคุณเป็นคนที่สองที่รู้” แฮร์รี่อธิบายกับวิลเลี่ยมอย่างรีบร้อน “แต่คุณอย่าบอกเสด็จแม่ของเรานะ เสด็จแม่ประสงค์ให้เราอายุ 16 ปีก่อน จึงจะมีแฟนได้อย่างเป็นทางการก็อีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อย่าให้เสด็จแม่ของเรารู้นะ” เจ้าชายองค์น้อยวางมือบนไหล่ของวิลเลี่ยมหลังจากที่พระองค์ตรัสอย่างกังวล   “อย่ากังวลพะย่ะค่ะ ปากของกระหม่อมแข็งมาก เกิดเจ้าหญิงทรงทราบเรื่องนี้เข้าเจ้าชายคงจะหนีไม่พ้น…” วิลเลี่ยมกล่าวอย่างมั่นใจ   เจ้าแฮร์รี่ผู้ถูกจับได้พระพักต์ม้านไป คิดกับวิลเลี่ยมว่าเราก็เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้   “พระเจ้า! เราไม่น่าบอกคุณเลย เราไม่คิดว่าคุณจะไร้ยางอายขนาดนี้”   “ฮ่าๆๆ เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมกําลังสอนพระองค์ว่าอย่า ได้เผยความลับส่วนพระองค์แม้แต่สหายที่ดีที่สุด โอเคๆ กระหม่อมแค่หยอกพระองค์เล่น กระหม่อมเอาไปพูดต่อหรอกพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมรับรองเจ้าชายด้วยเสียงหัวเราะแล้วตบไหล่เจ้าชายแฮร์รี่   “เฮ้วิลเลี่ยม เห็นไดอาน่าบอกว่าคุณยังคงเป็นหนี้สัญญากับเธออยู่ ถามว่าวันนี้คุณจะทําตามสัญญาไหม? วิลเลี่ยม หรือเราจะทดสอบที่เคนซิงตันไปเลยดี เราก็อยากดูว่าฝีมือการยิงธนูเป็นจริงอย่างที่คุณพูดที่งานแถลงข่าวหรือเปล่า? เคนซิงตันมีสนามยิงธนูในร่มด้วยนะ” เจ้าชายวิลสันกระตุ้นอย่างคาดหวังสุดๆ   “โนโนโน เป็นไปไม่ได้แน่นอนกระหม่อม ถ้าถ่ายในเคนซิงตันจะเป็นปัญหามากเกินไป มีผู้สื่อข่าวจํานวนมากที่จะเข้ามา มันไม่ปลอดภัยพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมปฏิเสธเจ้าชายพลางมองไปที่นาฬิกาของเขาและพูดว่า “ตอนนี้แค่บ่าย 3 เองกระหม่อม ออกจากที่นี่ไปไม่ไกลมีสนามกีฬาโอลิมปิกอยู่ ถ้าเจ้าชายทั้งสองพระองค์ประสงค์จะเสด็จ ก็ขอราชานุญาตจากเจ้าหญิง เสด็จแม่ของพระองค์ก่อน ไม่งั้นกระหม่อมเองก็ไม่กล้าพาเจ้า ชายออกไป”   “โอเคไม่มีปัญหาเด็จพี่วิลสันกับเราก็ออกไปข้างนอกกันบ่อยๆ” เมื่อได้ฟังคําวิลเลี่ยม เจ้าชายแฮร์รี่ก็ตื่นเต้นพยักหน้าอย่างรีบร้อน   เมื่อเจ้าชายแฮร์รี่เห็นเจ้าชายวิลสันพยักหน้าเป็นสัญญาว่าจะเชิญเจ้าหญิงเสด็จแม่   วิลเลี่ยมรับโทรศัพท์กลับมาจากเจ้าชายองค์โต มาพูดกับไดอาน่า ริกก์ต่อ : “ที่รักคุณไปที่โอลิมปิกสเตเดียมได้ไหม? ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเราจะเริ่มตอนโมง 4 เย็นเป็นไง?”   ไดอาน่า ริกก็รีบตอบว่า : “ไม่มีปัญหาค่ะวิลเลี่ยม ฉันจะเตรียมรถสัมภาษณ์ ตอนนี้หัวหน้างานของเราเห็นด้วยแน่นอน วิลเลี่ยมคุณตรงไปที่สนามกีฬาโอลิมปิกได้เลยนะคะ ทางสถานีโทรทัศน์จะเช่าสถานที่เอง ที่รักของฉันคุณน่าพึ่งมาก ตอนนี้ฉันจะรีบบอกหัวหน้าเดี๋ยวนี้เลย” ไดอาน่าริกก์วางสายทันทีหลังพูดจบ   “วิลเลี่ยม เสด็จแม่ของเราตกลงจะให้ไปกับเด็จพี่วิลสัน แต่เราต้องกลับบ้านก่อน 6 โมงเย็น” เจ้าชายแฮร์รี่พูดกับวิลเลี่ยมอย่างมีความสุข   “โอเคพะย่ะค่ะ เจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่ พระองค์รีบเสด็จเตรียมตัวกันเถอะกระหม่อม กระหม่อมจะไปที่ฮอลล์สนามยิงธนูเพื่อเตรียมตัว กระหม่อมต้องหาคันธนูก่อน เพื่อทําความคุ้นเคย มิฉะนั้นถ้ากระหม่อมเกิดพลาดการทดสอบขึ้นมามันคงน่าอายจริงๆ พะย่ะค่ะ พวกเราจะมารวมตัวกันที่ฮอลล์ยิงธนูนะพะย่ะค่ะ กระหม่อมต้องรีบไปก่อนแล้ว แล้วพบกันพะย่ะค่ะ”   เจ้าชายทั้งสองพยักหน้าแล้วพูดว่า “โอเคเจอกัน..”   วิลเลี่ยมเดินออกจากคอกม้าและขับรถไปยังสนามยิงธนู ภายใต้การนําของคนรับใช้   เมื่อวิลเลี่ยมมาถึง Olympic Archery Hall เจ้าหน้าที่ของ ที่นี่และ BBC สังเกตว่า วิลเลี่ยม จะมาที่ Archery Hall เพื่อเตรียมทดสอบ   วิลเลี่ยมซื้อชุดกีฬาที่ฮอลล์สนามยิงธนูหลังจากใส่แล้ว โค้ชวัยกลางคนก็นําคันธนูและลูกศรมาให้วิลเลี่ยมเลือก เขาเลือกคันธนูแบบรอกขนาดใหญ่และปรับน้ําหนักให้เป็น 64 ปอนด์ ลองใช้ดูก็เห็นว่าใช้งานได้อย่างง่ายดาย   ตอนนี้วิลเลี่ยมแข็งแรงกว่าผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ทั่วไปหลาย เท่าแถมเขาไม่มีแรงกดดันใดๆ จากการวาดคันธนูขนาด 64 ปอนด์ โค้ชที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับตาค้าง เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ได้อย่างง่ายดายขาดนี้มาก่อนเลย โค้ชเห็นวิลเลี่ยมดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ชิวๆ อย่างกับดึงคันธนูยี่สิบปอนด์อย่างไรอย่างงั้น   ผมนี่อึ้งไปเลย จะขอธนูในมือของวิลเลี่ยมมาลองมั่ง มันก็พอดึงได้อยู่หรอกแต่โคตรยาก ภายในไม่กี่วินาทีที่ดึงมันโค้ชรู้สึกว่าแขนของเขาสั่นและเขาก็รีบถอยกลับทันที ในใจก็ซูฮกให้วิลเลี่ยมขึ้นอีกโข..   วิลเลี่ยมยิ้มให้โค้ชที่มองดูเขาเหมือนสัตว์ประหลาด เขาคัดเลือกลูกศร 30 ดอกอย่างระมัดระวังพลางขอให้โค้ชพาเขาไปที่สนามยิงธนูที   เขายังพอมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการทําความคุ้นเคยอยู่ บรรพบุรุษของวิลเลี่ยมได้เคยค้นคว้าเกี่ยวกับคันธนูและลูกศรอย่างมาอย่างยาวนานและเข้มข้นหากจะนับเป็นเลเวลในเก มก็คงจะบอกได้แค่ว่าเวลเต็ม แต่ถึงจะบอกงั้นตัวเขาเองเสียอีกที่ได้ไม่เต็มร้อย   แต่ตอนนี้เขามีประสบการณ์จากฮอคค์อาย ลูกศรไม่เคยพลาดเป้าจาก Marvel และการประสานมือและตาบวกกับสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของเขามันก็อัปเวลให้เขาถึง 99 ไม่ก็เวล 100 ทันที   หลังจากที่วิลเลี่ยมทําความคุ้นเคยกับการยิงศรไปสิบดอกแล้ว 20 ดอกถัดไปจะเป็นการเล็งเป้าเล็งจริงๆ แล้ววิลเลี่ยมก็ยังยิงลูกศรสิบดอกสุดท้ายแบบหลับตา… ทั้งหมดเข้าเป้าเป๊ะ   ทันทีที่เขาหยุดลง วิลเลี่ยมก็ได้ยินเสียงปรบมืออยู่ข้างหลัง เขาและเมื่อเขาหันหน้าไปเขาก็เห็นเจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่รวมทั้งชายสี่คนในชุดสูทและแว่นดําดูแล้วเหมือนน่าจะเป็นบอดี้การ์ด   วิลเลี่ยมวางคันธนูและลูกศรลงแล้วกอดทักทายเจ้าชายวิลสัน เจ้าชายแฮร์รี่   เจ้าชายแฮร์รี่กอดไหล่ของวิลเลี่ยมอย่างตื่นเต้นและพูดว่า “วิลเลี่ยมคุณสอนเราได้ไหม? คุณเจ๋งมาก เราคิดว่าการยิงธนูเป็นกีฬาที่ดีที่สุดสําหรับลูกผู้ชาย มันหล่อกว่ากอล์ฟและ เทนนิสเยอะเลย ถ้าเราทําได้เหมือนคุณล่ะก็ อื้อหือ สาวๆ คงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนเราให้ขวัก สุดจัดจริงๆ”   “เอาเถอะแฮร์รี่ นายก็เพิ่งพูดรอบที่แล้วว่าการ แข่งขันยิงปืนลูกซองนั้นหล่อที่สุด นายฝึกมาหลายเดือนแต่ต อนนี้นายก็มีฝีมือระดับเดียวกับกีฬาอื่นๆ ที่นายเคยฝึกมีดี พอโชว์เสด็จแม่ดูว่าทําแค่นั้น” เจ้าชายวิลสันถ่มถุย   “เด็จพี่วิลสัน เด็จพี่อิจฉาหม่อมฉัน!! อิจฉาที่หม่อมฉันเก่งกว่าเด็จพในการแข่งขันยิงปืนลูกซอง วิลเลี่ยมคุณไม่รู้ว่า เด็จพี่ทุ่มทุนสร้างมากแค่ไหน เด็จพี่ฝึกซ้อมเหมือนกับเรามา 2-3 เดือนแล้วและตอนนี้พระองค์ก็ยังยิงไม่เข้าเป้า เราคิดว่าเรายัง มีพรสวรรค์ในการยิงปืนกว่า ฮึ่ย” เจ้าชายแฮร์รี่พูดเถียงตอบ   “เจ้าชายแฮร์รี่ไม่เป็นไรถ้าพระองค์อยากเรียน แต่ถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็ต้องเตรียมตัวฝึกเป็นสิบปี กระหม่อมฝึกยิงธนูมาเกือบสิบปี กระนั้นกระหม่อมก็ไม่คิดว่าความสามารถในการยิงธนูของพระองค์จะเทียบชั้นกระหม่อมได้ในเวลาไม่กี่เดือน แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกแค่สองสามเดือนแล้วจะเป็นเหมือนกระหม่อม” วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่อายปาก   “ช่าย แฮร์รี่นายยังต้องฝึกฝนยิงปืนลูกซองอยู่เลยวิลเลี่ยม ฝึกฝนมาสิบปีเพื่อให้บรรลุผลแบบในปัจจุบัน ธนูและลูกศรเรียนรู้ได้ยากกว่าปืนลูกซองมากนะ” เจ้าชายวิลสันเตือน เจ้าชายแฮร์รี่ว่าอย่าสองจิตสองใจเรียนในสิ่งที่คิดว่าคุณดูหล่อ   “อืมเรายังสามารถฝึกการยิงปืนลูกซองได้ แต่เราก็สามารถลองยิงธนูได้นี่นา เมื่อเราฝึกยิงลูกซอง วิลเลี่ยมๆ เราสามารถสอนการยิงปืนลูกซองให้คุณได้นะคุณก็สอนวิธียิงธนูให้เราด้วยไง” เจ้าชายแฮร์รี่พูดอย่างไม่ยอมแพ้ ตอนนี้เขาอายุยังไม่ถึง 16 ปีเขายังเป็นเด็กที่บ้าบินลองไปเรื่อยไม่ต้องทุ่มความพยายามมากนักในการสอนเขา   “อืม…ก็ลองดูได้กระหม่อม ถ้าพระองค์มีพรสวรรค์ มันก็ถือเป็นงานอดิเรกได้ ถ้ามันไม่ได้ผลก็แต่เลิกซะ แต่เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมก็ยิงปืนเก่งเหมือนกัน” วิลเลี่ยมพูดด้วยรอยยิ้ม   “ฮ่าฮ่าเยี่ยมที่สุด หาเวลามาดวลกันเถอะ สําหรับเด็จพี่วิลสัน เราคิดว่าต่อให้ใช้มือเดียวยิงก็อาจจะดีกว่าพระองค์…” เจ้าชายแฮร์รี่ทําการบัพเจ้าชายวิลสันทันที   เจ้าชายวิลสันหัวเราะอย่างเคืองๆ กับที่เจ้าชายแฮร์รี่ว่า พลางพูดขึ้น : “ถ้านายว่างั้นคราวหน้ามาเจอกับพี่เลย ลองยิงปืนมือเดียวนะ ดูสิว่าการโม้ของนายจะใหญ่แค่ไหน?”   ด้านหนึ่งวิลเลี่ยมรู้สึกขบขันกับการถ่มถุยของเหล่าเจ้าชาย เฮฮาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “เจ้าชายวิลสัน พระองค์ นี่เปิดศึกกับเจ้าชายแฮร์รี่เรื่อยเปื่อยจริงๆ นะกระหม่อม ถ้าเจ้าชายแฮร์รี่ทรงดวลปืนกับพระองค์มือเดียวจริงๆ ขึ้นมา..ก็รอเป็นตลกของทุกคนได้เลยกระหม่อม ฮ่า ๆ ๆ”   เจ้าชายวิลสันมีปฏิกิริยาประมาณว่า เออ ถ้าขึ้นเป็นแบบที่บอกขึ้นมาจริงๆ คงต้องเอาปืบคลุมหัวแล้ว   แต่เมื่อมองไปที่เจ้าชายแฮร์รี่ที่กําลังแอบมองอยู่ เขาทราบดีว่าน้องชายของเขาไม่ได้คิดเอาจริง ตอนที่พูดก็แค่เรื่องขําๆ ก็ไม่ได้แย่หรอก น้องเขาแค่อยากเอาคืนที่เขาทําให้อับอายบ้างแค่นั้น   วิลสันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และหัวเราะกับตัวเอง  

นิยาย คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก

 

ตอนที่ 49

 

พอเห็นไดอาน่า ริกก์ขึ้นจัด วิลเลี่ยมก็รีบพูดว่า : “วันนี้ผมเป็นแขกที่พระราชวังเคนซิงตัน แถมผมก็กําลังขี่ม้ากับเจ้าชายวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ ผมได้รับคําเชิญจากเจ้าชายวิลสันให้มาที่พระราชวังเคนซิงตันเมื่อวานนี้ พระองค์เชิญผมมาเป็นการส่วนพระองค์เลยนะครับ คุณจะให้ผมทํายังไงล่ะเบบี้?”

 

“วิลเลี่ยม! ฉันว่าคุณก็หาเหตุผลดีๆมาหลอกฉันได้ร้อยแปด คุณไม่ได้รู้จักกับเหล่าเชื้อพระวงศ์ซะหน่อย แล้วคุณจะไปที่พระราชวังเคนซิงตันในฐานะแขกได้ยังไง?”

 

วิลเลี่ยมมองไปที่เจ้าชานวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ที่แอบฟังอยู่ข้างๆ เขาเลยขอความช่วยเหลือ: “เจ้าชายวิลสันช่วยกระหม่อมด้วย”

 

วิลสันถือโอกาสซะเลย : “คุณติดหนี้เราเรื่องความรักส่วนตัวแล้วนะ เรื่องนี้พอถึงเวลาต้องตอบเราด้วยล่ะ”

 

วิลเลี่ยมครุ่นคิดสักพักและพูดว่า “กระหม่อมเป็นหนี้เรื่องส่วนตัวกับพระองค์หนึ่งครั้งพะยะค่ะ ส่วนจะใช้อย่างไรสุดแท้แต่พระองค์จะบัญชา”

 

“ดิว” เจ้าชายวิลสันและวิลเลี่ยมปรบมือและตกลงที่จะรับโทรศัพท์มือถือของวิลเลี่ยม

 

เจ้าชายวิลสันรับโทรศัพท์และพูดว่า “สายันสวัสดิ์เลดี้ไดอาน่าใช้ไหม? เราคือวิลสันหลุยส์”

 

ทันใดนั้นไดอาน่า ริกก์ที่คุยโทรศัพท์ก็ตะโกนขึ้นแถมเสียงก็ดังมากพอๆ กับเสียงกรีดร้อง จนทําให้เจ้าชายต้องขยับโทรศัพท์ออกไปจากหู “โอ้มายก๊อด พระองค์คือเจ้าชายวิลสัน จริงๆ คุณไม่ได้โกหกฉันทําไมล่ะ?? เอ๋เจ้าชายกับวิลเลี่ยมรู้จักกันได้อย่างไรเพคะ หม่อมฉันมีโอกาสได้สัมภาษณ์เจ้าชายไหมเพคะ?”

 

เจ้าชายวิลสันถึงกับตะลึงกับคําพูดของไดอาน่าริกก์ เจ้าชายแฮร์รี่มองเสด็จพี่อย่างเห็นใจพลางพูดกับวิลเลี่ยมว่า “ตอนนี้เรารู้สึกเห็นใจคุณบ้างแล้ววิลเลี่ยม แบบนี้แฟนสาวของเรายังดีกว่าเสียอีก ขออย่าได้เจอแบบนี้เลย”

 

วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่เข้าใจ: “แฮร์รี่เจ้าชายน้อย พระองค์มีแฟนสาวแล้วหรือกระหม่อม เจ้าชายทรงเคยจับมือเด็กผู้หญิงจริงๆ หรือเปล่ากระหม่อม. กระหม่อมได้ยินมาว่า เจ้าหญิงเด็จแม่พระองค์เข้มงวดกับเจ้าชายมาก ขนาดเสด็จพี่ของพระองค์กว่าจะทรงมีโอกาสมีแฟนก็พระชนมายุ 15 ชันษาไปแล้ว ได้ยินมาว่าเจ้าชายทรงยังไม่มีแฟนนี่พะยะค่ะ”

 

“ไอ้คนที่แพร่ข่าวลือนี้ก็จริงๆ เรามีแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ เราบอกแค่เด็จพี่วิลสัน วิลเลี่ยมคุณเป็นคนที่สองที่รู้” แฮร์รี่อธิบายกับวิลเลี่ยมอย่างรีบร้อน “แต่คุณอย่าบอกเสด็จแม่ของเรานะ เสด็จแม่ประสงค์ให้เราอายุ 16 ปีก่อน จึงจะมีแฟนได้อย่างเป็นทางการก็อีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อย่าให้เสด็จแม่ของเรารู้นะ” เจ้าชายองค์น้อยวางมือบนไหล่ของวิลเลี่ยมหลังจากที่พระองค์ตรัสอย่างกังวล

 

“อย่ากังวลพะย่ะค่ะ ปากของกระหม่อมแข็งมาก เกิดเจ้าหญิงทรงทราบเรื่องนี้เข้าเจ้าชายคงจะหนีไม่พ้น…” วิลเลี่ยมกล่าวอย่างมั่นใจ

 

เจ้าแฮร์รี่ผู้ถูกจับได้พระพักต์ม้านไป คิดกับวิลเลี่ยมว่าเราก็เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้

 

“พระเจ้า! เราไม่น่าบอกคุณเลย เราไม่คิดว่าคุณจะไร้ยางอายขนาดนี้”

 

“ฮ่าๆๆ เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมกําลังสอนพระองค์ว่าอย่า ได้เผยความลับส่วนพระองค์แม้แต่สหายที่ดีที่สุด โอเคๆ กระหม่อมแค่หยอกพระองค์เล่น กระหม่อมเอาไปพูดต่อหรอกพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมรับรองเจ้าชายด้วยเสียงหัวเราะแล้วตบไหล่เจ้าชายแฮร์รี่

 

“เฮ้วิลเลี่ยม เห็นไดอาน่าบอกว่าคุณยังคงเป็นหนี้สัญญากับเธออยู่ ถามว่าวันนี้คุณจะทําตามสัญญาไหม? วิลเลี่ยม หรือเราจะทดสอบที่เคนซิงตันไปเลยดี เราก็อยากดูว่าฝีมือการยิงธนูเป็นจริงอย่างที่คุณพูดที่งานแถลงข่าวหรือเปล่า? เคนซิงตันมีสนามยิงธนูในร่มด้วยนะ” เจ้าชายวิลสันกระตุ้นอย่างคาดหวังสุดๆ

 

“โนโนโน เป็นไปไม่ได้แน่นอนกระหม่อม ถ้าถ่ายในเคนซิงตันจะเป็นปัญหามากเกินไป มีผู้สื่อข่าวจํานวนมากที่จะเข้ามา มันไม่ปลอดภัยพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมปฏิเสธเจ้าชายพลางมองไปที่นาฬิกาของเขาและพูดว่า “ตอนนี้แค่บ่าย 3 เองกระหม่อม ออกจากที่นี่ไปไม่ไกลมีสนามกีฬาโอลิมปิกอยู่ ถ้าเจ้าชายทั้งสองพระองค์ประสงค์จะเสด็จ ก็ขอราชานุญาตจากเจ้าหญิง เสด็จแม่ของพระองค์ก่อน ไม่งั้นกระหม่อมเองก็ไม่กล้าพาเจ้า ชายออกไป”

 

“โอเคไม่มีปัญหาเด็จพี่วิลสันกับเราก็ออกไปข้างนอกกันบ่อยๆ” เมื่อได้ฟังคําวิลเลี่ยม เจ้าชายแฮร์รี่ก็ตื่นเต้นพยักหน้าอย่างรีบร้อน

 

เมื่อเจ้าชายแฮร์รี่เห็นเจ้าชายวิลสันพยักหน้าเป็นสัญญาว่าจะเชิญเจ้าหญิงเสด็จแม่

 

วิลเลี่ยมรับโทรศัพท์กลับมาจากเจ้าชายองค์โต มาพูดกับไดอาน่า ริกก์ต่อ : “ที่รักคุณไปที่โอลิมปิกสเตเดียมได้ไหม? ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเราจะเริ่มตอนโมง 4 เย็นเป็นไง?”

 

ไดอาน่า ริกก็รีบตอบว่า : “ไม่มีปัญหาค่ะวิลเลี่ยม ฉันจะเตรียมรถสัมภาษณ์ ตอนนี้หัวหน้างานของเราเห็นด้วยแน่นอน วิลเลี่ยมคุณตรงไปที่สนามกีฬาโอลิมปิกได้เลยนะคะ ทางสถานีโทรทัศน์จะเช่าสถานที่เอง ที่รักของฉันคุณน่าพึ่งมาก ตอนนี้ฉันจะรีบบอกหัวหน้าเดี๋ยวนี้เลย” ไดอาน่าริกก์วางสายทันทีหลังพูดจบ

 

“วิลเลี่ยม เสด็จแม่ของเราตกลงจะให้ไปกับเด็จพี่วิลสัน แต่เราต้องกลับบ้านก่อน 6 โมงเย็น” เจ้าชายแฮร์รี่พูดกับวิลเลี่ยมอย่างมีความสุข

 

“โอเคพะย่ะค่ะ เจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่ พระองค์รีบเสด็จเตรียมตัวกันเถอะกระหม่อม กระหม่อมจะไปที่ฮอลล์สนามยิงธนูเพื่อเตรียมตัว กระหม่อมต้องหาคันธนูก่อน เพื่อทําความคุ้นเคย มิฉะนั้นถ้ากระหม่อมเกิดพลาดการทดสอบขึ้นมามันคงน่าอายจริงๆ พะย่ะค่ะ พวกเราจะมารวมตัวกันที่ฮอลล์ยิงธนูนะพะย่ะค่ะ กระหม่อมต้องรีบไปก่อนแล้ว แล้วพบกันพะย่ะค่ะ”

 

เจ้าชายทั้งสองพยักหน้าแล้วพูดว่า “โอเคเจอกัน..”

 

วิลเลี่ยมเดินออกจากคอกม้าและขับรถไปยังสนามยิงธนู ภายใต้การนําของคนรับใช้

 

เมื่อวิลเลี่ยมมาถึง Olympic Archery Hall เจ้าหน้าที่ของ ที่นี่และ BBC สังเกตว่า วิลเลี่ยม จะมาที่ Archery Hall เพื่อเตรียมทดสอบ

 

วิลเลี่ยมซื้อชุดกีฬาที่ฮอลล์สนามยิงธนูหลังจากใส่แล้ว โค้ชวัยกลางคนก็นําคันธนูและลูกศรมาให้วิลเลี่ยมเลือก เขาเลือกคันธนูแบบรอกขนาดใหญ่และปรับน้ําหนักให้เป็น 64 ปอนด์ ลองใช้ดูก็เห็นว่าใช้งานได้อย่างง่ายดาย

 

ตอนนี้วิลเลี่ยมแข็งแรงกว่าผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ทั่วไปหลาย เท่าแถมเขาไม่มีแรงกดดันใดๆ จากการวาดคันธนูขนาด 64 ปอนด์ โค้ชที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับตาค้าง เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ได้อย่างง่ายดายขาดนี้มาก่อนเลย โค้ชเห็นวิลเลี่ยมดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ชิวๆ อย่างกับดึงคันธนูยี่สิบปอนด์อย่างไรอย่างงั้น

 

ผมนี่อึ้งไปเลย จะขอธนูในมือของวิลเลี่ยมมาลองมั่ง มันก็พอดึงได้อยู่หรอกแต่โคตรยาก ภายในไม่กี่วินาทีที่ดึงมันโค้ชรู้สึกว่าแขนของเขาสั่นและเขาก็รีบถอยกลับทันที ในใจก็ซูฮกให้วิลเลี่ยมขึ้นอีกโข..

 

วิลเลี่ยมยิ้มให้โค้ชที่มองดูเขาเหมือนสัตว์ประหลาด เขาคัดเลือกลูกศร 30 ดอกอย่างระมัดระวังพลางขอให้โค้ชพาเขาไปที่สนามยิงธนูที

 

เขายังพอมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการทําความคุ้นเคยอยู่ บรรพบุรุษของวิลเลี่ยมได้เคยค้นคว้าเกี่ยวกับคันธนูและลูกศรอย่างมาอย่างยาวนานและเข้มข้นหากจะนับเป็นเลเวลในเก มก็คงจะบอกได้แค่ว่าเวลเต็ม แต่ถึงจะบอกงั้นตัวเขาเองเสียอีกที่ได้ไม่เต็มร้อย

 

แต่ตอนนี้เขามีประสบการณ์จากฮอคค์อาย ลูกศรไม่เคยพลาดเป้าจาก Marvel และการประสานมือและตาบวกกับสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของเขามันก็อัปเวลให้เขาถึง 99 ไม่ก็เวล 100 ทันที

 

หลังจากที่วิลเลี่ยมทําความคุ้นเคยกับการยิงศรไปสิบดอกแล้ว 20 ดอกถัดไปจะเป็นการเล็งเป้าเล็งจริงๆ แล้ววิลเลี่ยมก็ยังยิงลูกศรสิบดอกสุดท้ายแบบหลับตา… ทั้งหมดเข้าเป้าเป๊ะ

 

ทันทีที่เขาหยุดลง วิลเลี่ยมก็ได้ยินเสียงปรบมืออยู่ข้างหลัง เขาและเมื่อเขาหันหน้าไปเขาก็เห็นเจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่รวมทั้งชายสี่คนในชุดสูทและแว่นดําดูแล้วเหมือนน่าจะเป็นบอดี้การ์ด

 

วิลเลี่ยมวางคันธนูและลูกศรลงแล้วกอดทักทายเจ้าชายวิลสัน เจ้าชายแฮร์รี่

 

เจ้าชายแฮร์รี่กอดไหล่ของวิลเลี่ยมอย่างตื่นเต้นและพูดว่า “วิลเลี่ยมคุณสอนเราได้ไหม? คุณเจ๋งมาก เราคิดว่าการยิงธนูเป็นกีฬาที่ดีที่สุดสําหรับลูกผู้ชาย มันหล่อกว่ากอล์ฟและ เทนนิสเยอะเลย ถ้าเราทําได้เหมือนคุณล่ะก็ อื้อหือ สาวๆ คงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนเราให้ขวัก สุดจัดจริงๆ”

 

“เอาเถอะแฮร์รี่ นายก็เพิ่งพูดรอบที่แล้วว่าการ แข่งขันยิงปืนลูกซองนั้นหล่อที่สุด นายฝึกมาหลายเดือนแต่ต อนนี้นายก็มีฝีมือระดับเดียวกับกีฬาอื่นๆ ที่นายเคยฝึกมีดี พอโชว์เสด็จแม่ดูว่าทําแค่นั้น” เจ้าชายวิลสันถ่มถุย

 

“เด็จพี่วิลสัน เด็จพี่อิจฉาหม่อมฉัน!! อิจฉาที่หม่อมฉันเก่งกว่าเด็จพในการแข่งขันยิงปืนลูกซอง วิลเลี่ยมคุณไม่รู้ว่า เด็จพี่ทุ่มทุนสร้างมากแค่ไหน เด็จพี่ฝึกซ้อมเหมือนกับเรามา 2-3 เดือนแล้วและตอนนี้พระองค์ก็ยังยิงไม่เข้าเป้า เราคิดว่าเรายัง มีพรสวรรค์ในการยิงปืนกว่า ฮึ่ย” เจ้าชายแฮร์รี่พูดเถียงตอบ

 

“เจ้าชายแฮร์รี่ไม่เป็นไรถ้าพระองค์อยากเรียน แต่ถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็ต้องเตรียมตัวฝึกเป็นสิบปี กระหม่อมฝึกยิงธนูมาเกือบสิบปี กระนั้นกระหม่อมก็ไม่คิดว่าความสามารถในการยิงธนูของพระองค์จะเทียบชั้นกระหม่อมได้ในเวลาไม่กี่เดือน แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกแค่สองสามเดือนแล้วจะเป็นเหมือนกระหม่อม” วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่อายปาก

 

“ช่าย แฮร์รี่นายยังต้องฝึกฝนยิงปืนลูกซองอยู่เลยวิลเลี่ยม ฝึกฝนมาสิบปีเพื่อให้บรรลุผลแบบในปัจจุบัน ธนูและลูกศรเรียนรู้ได้ยากกว่าปืนลูกซองมากนะ” เจ้าชายวิลสันเตือน เจ้าชายแฮร์รี่ว่าอย่าสองจิตสองใจเรียนในสิ่งที่คิดว่าคุณดูหล่อ

 

“อืมเรายังสามารถฝึกการยิงปืนลูกซองได้ แต่เราก็สามารถลองยิงธนูได้นี่นา เมื่อเราฝึกยิงลูกซอง วิลเลี่ยมๆ เราสามารถสอนการยิงปืนลูกซองให้คุณได้นะคุณก็สอนวิธียิงธนูให้เราด้วยไง” เจ้าชายแฮร์รี่พูดอย่างไม่ยอมแพ้ ตอนนี้เขาอายุยังไม่ถึง 16 ปีเขายังเป็นเด็กที่บ้าบินลองไปเรื่อยไม่ต้องทุ่มความพยายามมากนักในการสอนเขา

 

“อืม…ก็ลองดูได้กระหม่อม ถ้าพระองค์มีพรสวรรค์ มันก็ถือเป็นงานอดิเรกได้ ถ้ามันไม่ได้ผลก็แต่เลิกซะ แต่เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมก็ยิงปืนเก่งเหมือนกัน” วิลเลี่ยมพูดด้วยรอยยิ้ม

 

“ฮ่าฮ่าเยี่ยมที่สุด หาเวลามาดวลกันเถอะ สําหรับเด็จพี่วิลสัน เราคิดว่าต่อให้ใช้มือเดียวยิงก็อาจจะดีกว่าพระองค์…” เจ้าชายแฮร์รี่ทําการบัพเจ้าชายวิลสันทันที

 

เจ้าชายวิลสันหัวเราะอย่างเคืองๆ กับที่เจ้าชายแฮร์รี่ว่า พลางพูดขึ้น : “ถ้านายว่างั้นคราวหน้ามาเจอกับพี่เลย ลองยิงปืนมือเดียวนะ ดูสิว่าการโม้ของนายจะใหญ่แค่ไหน?”

 

ด้านหนึ่งวิลเลี่ยมรู้สึกขบขันกับการถ่มถุยของเหล่าเจ้าชาย เฮฮาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “เจ้าชายวิลสัน พระองค์ นี่เปิดศึกกับเจ้าชายแฮร์รี่เรื่อยเปื่อยจริงๆ นะกระหม่อม ถ้าเจ้าชายแฮร์รี่ทรงดวลปืนกับพระองค์มือเดียวจริงๆ ขึ้นมา..ก็รอเป็นตลกของทุกคนได้เลยกระหม่อม ฮ่า ๆ ๆ”

 

เจ้าชายวิลสันมีปฏิกิริยาประมาณว่า เออ ถ้าขึ้นเป็นแบบที่บอกขึ้นมาจริงๆ คงต้องเอาปืบคลุมหัวแล้ว

 

แต่เมื่อมองไปที่เจ้าชายแฮร์รี่ที่กําลังแอบมองอยู่ เขาทราบดีว่าน้องชายของเขาไม่ได้คิดเอาจริง ตอนที่พูดก็แค่เรื่องขําๆ ก็ไม่ได้แย่หรอก น้องเขาแค่อยากเอาคืนที่เขาทําให้อับอายบ้างแค่นั้น

 

วิลสันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และหัวเราะกับตัวเอง

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+