การต่อสู้ศึกใหญ่นี้ยังคงดำเนินต่อไป นอกจากฝุ่นตลบอบอวล ลมพายุพัดแรงแล้ว ก็ไม่มีอันใดที่มองเห็นได้อีก

อีกทั้งฟางจินหยวนเองก็อดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ร่างกายของเขาอ่อนปวกเปียกล้มลงไปยังพื้น ที่เขาสามารถฝืนทนมาได้นานถึงเพียงนี้ ล้วนเป็นเพราะกังวลว่าขวังซือจะเป็นอันตรายเพราะเขา และไม่สนใจคนตระกูลฟาง ทว่าบัดนี้ขวังซือได้ลงมือแล้ว เช่นนั้นเขาจึงฝืนทนต่อไปไม่ไหวแล้ว โดยเฉพาะถูกราชาดาบพันอย่างหม่างเทียนแทงจนร่างกายได้รับบาดเจ็บ และรวมกับต้องมาอดทนกับร่างกายที่อ่อนแอมีโรคภัยมากมายอยู่แล้วของตนอีก ส่งผลให้เขาอดทนต่อไปไม่ไหว

ทว่าเขามิได้หลับตาลงแต่อย่างใด ต่อให้จะนอนพับอยู่บนพื้น ดวงตาก็ยังคงจับจ้องไปยังภาพเหตุการณ์ที่ลมพัดโหมกระหน่ำภายในเรือนอยู่อย่างนั้นเช่นเคย ครั้นเขามองอันใดไม่เห็นเลย สิ่งที่ได้ยินเพียงหนึ่งเดียวนั้นก็คือเสียงคำรามอันเกรี้ยวกราดของขวังซือ เสียงตะโกนอันดุดันของสามคนนั้น รวมไปถึงเสียงดังลั่นที่เกิดจากการต่อสู้

ช่วงเวลาที่ฟางจินหยวนล้มลงนั้น เหล่าสตรีแห่งตระกูลฟางจึงได้กระส่ายกระสับไม่รู้จะทำอย่างไรขึ้นมาทันที แต่ละคนต้องการที่จะพุ่งเข้าไป แต่กลับถูกขัดขวางด้วยการต่อสู้เบื้องหน้า จึงทำได้เพียงตะโกนเสียงดังขึ้น ทว่าเสียดายที่การต่อสู้ทั้งสองฝั่งดุเดือดยิ่ง เสียงการต่อสู้ก็ยิ่งดังเข้าไปใหญ่ จึงไม่สามารถได้ยินเสียงอย่างอื่นโดยสิ้นเชิง

ส่วนทางหม่างเทียน เขาทราบว่าผู้ร่ำเรียนวรยุทธแห่งตระกูลฟางเหล่านี้ ก็เป็นเพียงกระบวนท่าเชยๆ ระดับล่างเท่านั้น ซึ่งไม่สามารถขึ้นเทียบว่าเป็นระดับแนวหน้าได้เลย เมื่อเทียบกับนินจาระดับอย่างเขา ไม่คู่ควรหยิบยกมาเอ่ยถึงด้วยซ้ำ ทว่าเมื่อสู้รบกันมาจนถึงสุดท้าย ภายในใจของเขากลับหวาดกลัวขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด เขาและซื่อนวี่แข็งแกร่งมาก เป็นเรื่องจริง ทว่าท่าทางของชายฉกรรจ์ตระกูลฟางที่แสดงออกว่าไม่หวั่นเกรงต่อความตายเลย ทำให้เขาสับสนไปชั่วขณะ

ไม่หวั่นเกรงต่อความตาย!

ความหมายก็คือ หากไม่ได้ตายก็จะไม่ยอมหยุด ปกติจะใช้กับคนที่มีปณิธานแต่ทำไม่สำเร็จ ใช้ความตายพิสูจน์ความจงรักภักดี เหมือนว่าอธิบายถึงนักรบเดนตายที่ปฏิบัติภารกิจไม่สำเร็จ ทว่าคนเหล่านั้นล้วนเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลผู้ดีทั้งนั้นเลย

แน่นอนว่า ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องการฆ่าล้างบางตระกูลฟาง ดูจากความกล้าหาญของคนตระกูลฟางที่กล้าลุกขึ้นมาต่อต้าน ก็สามารถเห็นได้ว่าพวกเขามีความเป็นวีรบุรุษกล้าหาญถึงเพียงใด ความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวนี้ เกรงว่าคนธรรมดาทั่วไปหลายคนคงจะเทียบไม่ได้กับคนในครอบครัวตระกูลผู้ดี ถึงอย่างไรเมื่อคนธรรมดาได้พบเจอกับวิธีการอันเหี้ยมโหดเช่นนี้ คงจะตกใจกลัวจนหาที่หลบไปตั้งนานแล้ว หากจะบอกว่าต้องการที่จะคัดค้านก็ดูเหมือนจะเป็นคำพูดที่เพ้อฝันไปหน่อย

ความเข้มแข็งไม่ยอมใครง่ายๆ เช่นนี้ เกรงว่าจะเป็นสิ่งที่ใครหลายคนขาดโดยเฉพาะภายในครอบครัวผู้ดีนั้นมีการส่งทอดทัศนคติหนึ่งอยู่ตลอด นั่นก็คือทัศนคติที่ว่า คนที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอด ครั้นผู้ที่อ่อนแอก็จะถูกคัดออก สามารถทำให้คนในตระกูลผู้ดีนั้นมีความสามัคคีและเหี้ยมโหดดั่งฝูงหมาป่าได้ เป็นพละกำลังที่แค่ได้ยินก็ต้องหวาดกลัว

ความไม่ยอมใครก็เป็นความสามัคคีดั่งฝูงหมาป่าที่ไหลเวียนอยู่ในสายเลือดของคนตระกูลฟางอยู่แล้ว

ในเวลานี้ ราวกับเวลาหยุดนิ่งอย่างไรอย่างนั้น

เงียบสงัด!

บริเวณรอบๆ เงียบสงัดเสียจนสามารถได้ยินเสียงเข็มหล่นกระทบพื้น แม้แต่หม่างเทียนและคนอื่นๆ ต่างก็หยุดการกระทำลง หยุดหายใจตามสัญชาตญาณ

ทั้งสี่คนมองหน้ากันด้วยสายตาแวววาว บนร่างของทุกคนต่างก็มีรอยบาดแผลนับไม่ถ้วน ทั้งบาดเจ็บมากและน้อยแตกต่างกัน ไม่มีระเบียบแบบแผนใดๆ นอกจากบาดแผลที่ลึกจนเห็นเลือดอันน่าตกใจแล้ว ก็ไม่มีสิ่งอื่นใดเกิดขึ้น ราวกับว่าพวกเขาทั้งหลายกำลังเล่นพ่อแม่ลูกทะเลาะกันเล็กน้อยเท่านั้น

ทว่าไม่มีผู้ใดที่จะโง่เขลาหลงเชื่อ ศึกอันยิ่งใหญ่ของทั้งสี่คนนี้ ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

นักเบญจธาตุที่ตายไปนั้นเพียงพอที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงทัศนคติสามด้านของตระกูลฟางได้ใหม่ เฟิงหัวที่ทำให้ฟ้าดินต้องหวาดกลัว ที่แข็งแกร่งเสียจนไร้เหตุผลบรรยาย ทว่าเฟิงหัวเมื่อเทียบกับศึกใหญ่ทั้งสี่คนแล้ว ยังด้อยกว่าอยู่มากนัก

ไม่มีผู้ใดทราบว่า ศึกใหญ่นี้ผู้ใดจะเป็นผู้ที่ยิ้มจนถึงวินาทีสุดท้าย

สิ่งที่ชัดเจนเพียงหนึ่งเดียวนั่นก็คือ บัดนี้ขวังซือถือว่าทำได้ดีเยี่ยม อีกทั้งสิ่งที่ทำให้ฟางจินหยวนรู้สึกโล่งใจนั่นก็คือ ขณะที่เสียงระเบิดดังขึ้น พละกำลังอันคุ้นเคยได้โอบล้อมผู้คนทั้งตระกูลฟางเอาไว้ หากมิใช่พลังนี้ เกรงว่าทั้งเรือนตระกูลฟางเองก็คงจะกลายเป็นเพียงซากปรักหักพัง

“กรร!” ขวังซือตีอกชกหัวคำรามด้วยความโมโห เสียงคำรามนี้ ราวกับต้องการที่จะทำให้ท้องนภาแตกเป็นเสี่ยงๆ

หญิงหน้ากากพยัคฆ์มีสีหน้าตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ เธอเอ่ยเสียงเบา “เจ้าสัตว์ป่านี่แปลกประหลาดเกินไปแล้ว พวกเราร่วมมือกันกลับทำได้แค่ฝืนต่อสู้กับมัน แล้วผลออกมาเท่าเทียมกันเท่านั้น หากเป็นแบบนี้ต่อไป คงไม่ส่งผลดีต่อพวกเราแน่ และก็เหตุผลที่มันออมมือมีอีกอย่าง นั่นก็คือกลัวจะทำลายเรือนตระกูลฟางทั้งเรือน เมื่อครู่ที่ระเบิด ไม่คิดเลยว่ามันยังจะออกแรงอันน้อยนิดเพื่อปกป้องเรือนตระกูลฟางเอาไว้ด้วย พิลึกเกินไปแล้ว!”

สองคนนั้นมีสีหน้าขมขื่นขีดสุด สามารถกล่าวได้ว่า การประลองเมื่อครู่นี้ ทั้งสองฝ่ายเป็นดั่งคำพูดที่ว่า แปดเซียนข้ามทะเล แสดงอภินิหารกันไปคนละด้าน การโจมตีที่แรงกล้าที่สุดราวกับเป็นการโจมตีมั่วๆ สบายๆ คลื่นพลังภายในที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เพียงพอที่จะกวาดล้างทุกสรรพสิ่ง ทว่านอกจากหลุมลึกไม่กี่เมตรเบื้องล่างเท้านี้ เรือนตระกูลฟางเป็นจุดศูนย์กลางของระเบิด แต่คาดไม่ถึงว่าจะได้รับผลกระทบไม่มากนัก ความหมายแฝงโดยนัยน์ดูเหมือนว่าไม่ต้องเอ่ยก็คงเป็นที่ทราบกันดี