ซ่งอู่ฮุยหลับตาสนิท แต่ที่มุมตามีน้ำตาไหลออกมาทั้งสองข้าง

“พูดสิ!”

ซ่งหยิงตะคอกด้วยความโกรธ นอกจากตะโกนจนเสียงแหบแห้งแล้ว ก็ยังตัวสั่นไปทั้งตัวอีกด้วย เห็นได้ชัดว่า เธอเองคิดไม่ถึงเลย ว่าอารองจะกล้าทำเรื่องไร้ซึ่งคุณธรรมจริยธรรมอย่างนี้ เพื่อแย่งชิงอำนาจ ถึงกับสมคบคิดกับคนนอก เพื่อทำให้สำนักฉิวหลงแตกแยก!

“ผิดถูกรู้ดีอยู่แก่ใจ อธิบายไปก็ไร้ประโยชน์” ซ่งอู่ฮุยจู่ ๆ ก็ลืมตาขึ้นมา แล้วจ้องมองไปที่ซ่งหยิง เอ่ยพูดด้วยเสียงขรึม : “บางครั้งสิ่งที่ได้ยินสิ่งที่ได้เห็นอาจไม่ใช่เรื่องจริง แต่ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า แกกลับเชื่อได้ลง”

ซ่งหยิงตะคอกออกมาอย่างดุดัน : “ถึงขนาดนี้แล้วอายังไม่สำนึกผิดอีกเหรอ ยังบิดเบือนข้อเท็จจริงอีกใช่ไหม?”

“คนที่บิดเบือนข้อเท็จจริงไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคนอื่น น่าเสียดาย ที่แกยอมเชื่อคนนอก แต่ไม่ยอมเชื่อคนในครอบครัวของตัวเอง แกจะให้ฉันอธิบายยังไง? ในเมื่อทุกคนตัดสินกันไปแล้ว”

“อา!” ซ่งหยิงโมโหจนพูดไม่ออก แม้แต่อธิบายเขาก็ไม่อยากอธิบายแล้วใช่ไหม? “อาทำให้ฉันผิดหวังมากเหลือเกิน!”

“ซ่งหยิง แกถูกคนอื่นหลอกแล้วยังไปเข้าข้างคนอื่นอีกเหรอ ฉันเป็นพี่ชายแกนะ ฉันเคยทำร้ายแกเมื่อไหร่กัน” ซ่งหัวหลินยังพยายามต่อสู้จนถึงที่สุด ตะโกนจนเสียงแหบเสียงแห้ง : “พ่อ รีบอธิบายไปสิ หรือจะให้พวกมันบิดเบือนความจริงอย่างนี้?”

ซ่งอู่ฮุยหลับตาลง ไม่ยอมเอ่ยปากพูดอะไรอีกแล้ว

ทำให้ซ่งหัวหลินยิ่งร้อนใจเข้าไปใหญ่ มองไปทางพ่อของตัวเองที มองไปทางน้องสาวของตัวเองที สุดท้ายได้จ้องเขม็งไปที่หลินชื่อ แล้วตะคอกด้วยความโกรธ : “เป็นแก เป็นแกแน่นอน โหดเหี้ยมจริง ๆ!”

หลินชื่อส่ายหน้าอย่างเอือมระอา หลินเทียนกลับไม่ทนอีกต่อไปแล้ว ชี้หน้าซ่งหัวหลินแล้วตวาดด้วยความโมโห  มึงแม่งเป็นเชี้ยอะไร ถ้าพูดไม่หยุด กูจะจัดการมึงให้ตาย!”

“มาดิวะ กูก็อยากจะดู ว่ามึงแม่งจะทำให้ใครตายได้ คิดว่าตัวเองเป็นคุณชายจริง ๆ เหรอ? อย่าลืมนะ ว่าตอนนี้มึงเป็นคนร้ายของสำนักฉิวหลง ไอ้คนทรยศ ตอนนี้กูมีสิทธิ์ฆ่ามึงให้ตาย!”

คนทรยศ!

ซ่งหัวหลินที่เดิมทีคิดจะบุกเข้าไปก็ใจสั่นขึ้นมา ยืนชะงักอยู่ที่เดิม แววตาดูเลื่อนลอย คำว่าทรยศสองคำนี้ เหมือนเสียงฟ้าผ่าที่กระทบโดนเขาอย่างจัง!

อะไรที่เรียกว่าบิดเบือนข้อเท็จจริง อะไรที่เรียกว่าปั้นน้ำเป็นตัว เขาเพิ่งรู้ว่าสองพ่อลูกหลินชื่อทำตัวไร้ยางอายได้ถึงใจจริง ๆ!

ไร้ยางอาย!

เรื่องที่อารองซ่งอู่ฮุยสมคบคิดกับเพลิงเสวน เป็นเรื่องที่ยืนยันได้ชัดเจนแล้ว!

ทันใดนั้น ซ่งหยิงกลับมาเย็นชาอีกครั้ง รู้สึกเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ “จับตัวซ่งอู่ฮุยและซ่งหัวหลินไปขังไว้ รอให้ฉันฝังศพพ่อเสร็จ ค่อยกลับมาจัดการ!”

หลินชื่อพยักหน้า “มาจับตัวซ่งอู่ฮุยสองพ่อลูกนี่ไปขังซะ!”

ไม่นาน ซ่งอู่ฮุยสองพ่อลูกก็ถูกจับตัวไป กลางเขาเหลือเพียงลูกศิษย์ที่ยังสับสน ลูกศิษย์เหล่านี้ล้วนเป็นคนที่ติดตามซ่งอู่ฮุย ใช้หัวแม่เท้าคิดยังรู้เลยว่า ซ่งอู่ฮุยสองพ่อลูกมีโทษถึงตาย ตอนนี้ถึงตาพวกเขาแล้ว!

หลินชื่อมองไปที่ซ่งหยิง แล้วโค้งคำนับพลางเอ่ยพูด : “นายน้อย แล้วจะจัดการกับพวกนั้นยังไงครับ?”

“เห็นแก่ที่พวกนั้นไม่รู้เรื่องที่แท้จริง แต่ถูกซ่งอู่ฮุยสองพ่อลูกหลอกล่อให้เชื่อฟัง กลายเป็นเครื่องมือของพวกเขา ฉันจะไม่ถือสาเอาความเรื่องที่ผ่านมา แต่หากมีครั้งต่อไป ต้องลงโทษสถานหนัก!”

ทุกคนโล่งใจเหมือนยกภูเขาออกจากอก แล้วขอบคุณที่ซ่งหยิงเมตตา

“นายน้อย คุณช่างใจดีมีเมตตาจริง ๆ”

“ผู้อาวุโสใหญ่ ชมเกินไปแล้ว” ซ่งหยิงไม่มีอารมณ์มาพูดจาเอาใจ เมื่อเทียบกับเรื่องของซ่งอู่ฮุย เธอยิ่งรู้สึกหนักใจ เพื่อแย่งชิงตำแหน่ง ถึงกับทำได้ทุกอย่างเลยเหรอ? แม้แต่สมคบคิดร่วมมือกับพวกองค์กรชั่วร้ายอย่างเพลิงเสวน!

นี่เป็นคนในครอบครัวนะ!

เธอคิดยังไงก็คิดไม่ออก ว่าทำไมอารองถึงได้ทำอย่างนี้

“ผู้อาวุโสใหญ่ จัดการฝังศพพ่อฉันก่อนเถอะ ส่วนเรื่องอื่นไว้รอจัดการเรื่องนี้เสร็จค่อยว่ากัน”

“ไปได้!”

ขบวนแห่ศพเดินหน้าอีกครั้ง คนของซ่งอู่ฮุยที่ได้รับการยกโทษเหล่านั้น ก็เข้าร่วมขบวนด้วย!

กลุ่มคนที่ซ่งอู่ฮุยสองพ่อลูกรวบรวมกันมาได้สลายตัวกันหมดแล้ว และตอนนี้ ผู้อาวุโสใหญ่หลินชื่อมีอำนาจผูกขาดแต่เพียงผู้เดียว กลายเป็นผู้ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในการควบคุมดูแลสำนักฉิวหลง ส่วนองครักษ์เจ้าตระกูล พวกนั้นไม่ได้สำคัญอะไรอีกแล้ว!

หลินเทียนเอ่ยพูดเสียงเบา : “พ่อ พ่อช่างวางแผนได้เฉลียวฉลาดรอบคอบจริง ๆ ผมนี่นับถือจนแทบอยากก้มลงกราบเลยทีเดียว”

“เทียนเอ๋อร์ ถึงแม้พูดกันว่าผู้ที่กระทำการใหญ่ไม่ใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อย แต่คำพูดนี้กลับใช้ไม่ได้ ความสำเร็จจำเป็นต้องมีเงื่อนไข นั่นก็คือ ใส่ใจในรายละเอียดเล็กน้อย คนเฝ้าประตูถูกพวกเราซื้อตัวไว้นานแล้ว เพียงแต่ฉันจงใจปล่อยให้มีช่องโหว่ เพื่อตกปลา ฉันคิดว่าต้องรออีกนานกว่าปลาใหญ่ตัวนี้จะโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ คิดไม่ถึงเลยว่าซ่งหัวหลินจะใจร้อน ขึ้นมาติดเบ็ดซะเอง”

“ถึงแม้ขึ้นมาติดเบ็ดซะก่อน แต่คิดไม่ถึงเลยว่าผลลัพธ์จะออกมาดีอย่างน่าเหลือเชื่อ ตอนนี้พวกเรามีอำนาจผูกขาดแล้ว ความวุ่นวายภายในกลับเป็นปกติ และพวกเราก็ได้ผลลัพธ์ที่พวกเราต้องการได้แล้ว”

“ต้องบอกเลยว่า ตาเฒ่าซ่งอู่ฮุยคนนี้มีความสามารถมาก ความคิดลึกล้ำคาดเดาได้ยาก แต่ดันมีลูกชายที่โง่จริง ๆ!”