จอมนักรบท้าโลก 127 ขั้นแรกของเทพดาบมือเดียว

Now you are reading จอมนักรบท้าโลก Chapter 127 ขั้นแรกของเทพดาบมือเดียว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บทที่127 ขั้นแรกของเทพดาบมือเดียว

เป็นเวลาหลายวันติดต่อกัน ‘ เทพดาบมือเดียว ’ ยังคงครองที่หนึ่งในการค้นหาในเวยป๋อ ซึ่งยิ่งถูกทำให้ที่พูดขึ้นในวงกว้าง

เพียงเแค่เน่ร์เจิงเริ่มไลฟ์ในทุกคืน ผู้ชมหลายแสนคนก็ถูกดึงดูดเข้ามา

วันนี้ฮัวเสี่ยงหรงเองก็ได้เข้าไปในห้องไลฟ์ด้วย ได้เปิดกล้อง และเริ่มไลฟ์สด

นับตั้งแต่ถูกอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ปฏิเสธ เธอก็ไปบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องด้วยความโกรธ ตอนนี้ได้กลายเป็นศิลปินไลฟ์สด ' แนวหน้า ‘ของบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องไปแล้ว

ด้วยหน้าตาที่สะสวย และรูปร่างที่น่าหลงใหล บวกกับน้ำเสียงอันไพเราะนั้น ดึงดูดแฟนคลับหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน

เธอแสดงได้อย่างมีเสน่ห์ และน่าหลงใหลบนกล้อง เมื่อเห็นคอมเมนต์หนึ่ง:เทพแห่งดาบเริ่มไลฟ์แล้ว รีบตามไปเร็ว!

‘ เทพดาบมือเดียวไลฟ์สดแล้ว? หรงหรงขอโทษด้วยนะ ฉันต้องไปแล้วล่ะ ไปเดี๋ยวเดียวก็กลับ ’

‘ ฉันก็ตามไปดูด้วย เทพแห่งดาบนี่ช่างสุดยอด ’

‘ เพื่อนๆข้างหน้ารอผมด้วย~~ ’

ในไม่ช้า ผู้ชมที่เพิ่งมารวมกันก็ได้หายไปในเวลาอันสั้น เมื่อเทียบกับสาวสวยที่สามารถเห็นได้ทั่วๆไปในทุกวันแล้ว ไลฟ์ของเทพแห่งดาบนั้น มีความสำคัญพอๆกับรองชิงชนะเลิศฟุตบอลโลก ที่หาที่เปรียบไม่ได้เลยทีเดียว

ถ้าหากพลาดประเด็นใดประเด็นหนึ่งไป จะทำให้คนอยู่ไม่สุขได้

เมื่อเห็นคนหนีหายไป ฮัวเสี่ยงหรงก็ตะโกนใส่กล้องอย่างรีบร้อน “ พวกคุณกลับมาฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ! ยังอยากไม่อยากดูการเต้น? ต่อไปฉันจะไม่ใส่ถุงน่องให้พวกคุณดูอีกแล้วนะ! ”

มันเปล่าประโยชน์ ผู้ชมเหล่านั้นหนีไปตั้งแต่แรกแล้ว เหลือเพียงแฟนๆผู้ชายที่ยังมึนงงอยู่ และค่อยๆปิดการไลฟ์ไปอย่างเงียบๆ

“ โว๊ยๆๆ ”

“ เทพแห่งดาบ? เหอะๆ เน่ร์เจิงแกมาแสร้งเป็นคนดังอะไรกัน? ”

ฮัวเสี่ยงหรงที่คิดว่าตัวเองเด่นดัง และดูถูกอดีตสามีอย่างเน่ร์เจิงมาตลอดนั้น คิดว่าตัวเองเป็นดาราดัง และเขาคือคนอนาถาคนหนึ่ง

แต่โชคชะตามักเป็นเล่นตลกกับคนเสมอ

ด้วยความช่วยเหลือของเจียงชื่อ และเฉิงดันถิง ที่ทำให้เน่ร์เจิงเป็นดำเนินรายการได้อย่างลื่นไหล มีแฟนคลับหลายสิบล้านบนเวยป๋อ โดยเฉพาะการพีเคใน dosaTV นั้น ก็ได้แย่งแฟนคลับของฮัวเสี่ยงหรงไปจำนวนมาก

คนที่โงหัวไม่ขึ้นคนนั้นในตอนแรกนั้น วันนี้กลับเป็นตัวเองที่ติดอยู่ในความคิดวนไปวนมา ฮัวเสี่ยงหรงแทบอยากจะหาเต้าหู้สักชิ้นชนให้ตายๆไปเลย

“ ฉันไม่ไลฟ์แล้ว! ”

ฮัวเซียงถอดหูฟัง แล้วโยนลงบนพื้น จากนั้นเตะเก้าอี้ และออกไปด้วยความโกรธจัด

ผู้จัดการส่วนตัวรีบวิ่งเข้ามา รีบพูดขึ้นอย่างประหม่า “ โอะโอ แม่สาวน้อยของฉัน นี่เธอกำลังโวยวายอะไร? พวกเราได้เซ็นสัญญากับคนอื่นไปแล้วนะ ทำบอกจะไม่ไลฟ์แล้วก็ไม่แล้วหล่ะ? ”

ฮัวเสี่ยงหรงพูดขึ้นด้วยความโมโห “ ผู้ชมหนีกันไปหมดแล้ว ฉันยังจะเสียแรงไลฟ์อยู่ทำไม? ไลฟ์ให้ผีมันดูเหรอ? ”

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังพูดกันอยู่ ได้มีชายวันกลางคนคนหนึ่งเดินมาจากปลายสุดทางเดิน

เป็นท่านประธานของบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้อง โป๋สิ้นหง

เมื่อทั้งสองเห็นโป๋สิ้นหง ต่างตกใจยืนตรง และไม่กล้าพูดอะไรพร่ำเพรื่อ

“ ประธานโป๋ สวัสดีค่ะ ”

โป๋สิ้นหงมองไปที่ฮัวเสี่ยงหรง และถามขึ้น “ ทำไมไลฟ์อยู่ดีๆ แล้วหยุดกลางคันหล่ะ? คุณทำแบบนี้มันผิดสัญญานะรู้ไหม? ”

ฮัวเสี่ยงหรงหน้ามุ่ย “ ฉันก็รู้ค่ะว่าทำแบบนี้มันไม่ถูก แต่ตอนนั้นมันโมโหจริงๆนี่ค่ะ ”

“ เกิดอะไรขึ้น? มีผู้ชมบางคนพูดจาไร้สาระเหรอ? ”

“ ผู้ชมน่ะไม่ได้คิดอะไรมาก ฉันชินมานานแล้ว แต่ที่น่าโมโหที่สุดก็คือไอ้บ้าเน่ร์เจิงนั้น ตั้งชื่อห่วยแตกอะไรไม่รู้ว่า ‘ เทพแห่งดาบ ’ ไม่รู้ว่าทำอาหารบ้าบออะไร ถึงได้แย่งผู้ชมไปหมดเลย ฉันไลฟ์สดไม่มีใครเลย มันจะมีความหมายอะไรกันคะ? ”

“ เน่ร์เจิง? เทพแห่งดาบ? ”

โป๋สิ้นหงขมวดคิ้วเข้ม เหมือนว่าเคยได้ยินชื่อนี้มาไม่นานนี้ และดูเหมือนว่าจะมาแรงอยู่ไม่เบา

หลิวฉง ผู้จัดการส่วนตัวพูดขึ้น “ ประธานโป๋คะ เทพแห่งดาบคนนี้เป็นคนในสังกัดของอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ เขาดังเปรี้ยงขนาดนี้ และแย่งผู้ชมในdosaTV ไปหมด คนจัดรายการในบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องของเราจะทำมาหากินอย่างไร? คุณคิดว่าเรื่องนี้ควรจะจัดการอย่างไรดีคะ? ”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด