ด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยมและทักษะฝีมือสูง เมื่อเจียงชื่อลงมือทำให้คนที่อยู่ตรงหน้ารู้ว่าชายคนนี้ไม่ใช่คนดีมีเมตตาอย่างแน่นอน

แต่สำหรับพวก “หมาป่า” แล้ว ไม่เพียงแต่กลิ่นเลือดจะไม่ทำให้พวกเขาถอยหนี ในทางกลับกันมันยังไปกระตุ้นธรรมชาติของสัตว์ป่ามากขึ้นด้วย

หลังจากคนหนึ่งล้มลง คนอีกมากก็พุ่งเข้ามา ในสายตาของทุกคนล้วนแต่มีความปรารถนาอย่างแรงกล้า แทบรอไม่ไหวที่จะได้กลืนกินติงเมิ่งเหยนให้เรียบ

ผู้หญิง ในสายตาของพวกเขามีแค่ผู้หญิงเท่านั้น

ติงเมิ่งเหยนกรีดร้องด้วยความตกใจซ้ำๆ ตัวสั่นไปหมด เธอที่มีชีวิตสงบราบเรียบมาโดยตลอดไหนเลยจะเคยเห็นอะไรแบบนี้

ภาพตรงหน้าทำให้ตกใจกลัวจนมือเท้าเย็น

ปฏิกิริยาสอดคล้องกับคนปกติทั่วไป

ภาพแบบนี้คนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทนดูได้ นี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่พวกคนงานไร้ความเกรงใจ พวกเขาไม่รู้ว่าเคยจัดการแบบนี้มากี่คนแล้ว ไม่มีใครสามารถรอดพ้นจากกรงเล็บของพวกเขาได้

ดังนั้นพวกเขาจึงคิดจะทำกับเจียงชื่อและติงเมิ่งเหยนเช่นเดียวกัน

แต่พวกเขาไหนเลยจะรู้ว่าไม่ได้ประสบกับคนธรรมดาทั่วไป แต่เป็นเทพแห่งสงครามชูร่าจากขุมนรก!

ตอนที่อยู่เวสเตอร์แลนด์ สถานการณ์ที่เจียงชื่อเผชิญอยู่นั้นอันตรายกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้หลายพันเท่า ศัตรูในเวสเตอร์แลนด์ มีทักษะการต่อสู้และความมุ่งมันที่แข็งแกร่งกว่ามาก

แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับเจียงชื่อ ก็ยังถูกโจมตีจนพ่ายแพ้ยับเยิน

เทพแห่งสงครามชูร่า ที่เก่งที่สุดก็คือการทำลายการป้องกันทางจิตวิทยาของผู้อื่น!

ทันทีที่คนงานคนหนึ่งวิ่งเข้ามา เพียงสบตากับเจียงชื่อ ทั้งร่างก็หยุดการเคลื่อนไหว สีหน้าซีดเผือด รู้สึกเหมือนเข้าใกล้ความตาย

จากนั้น ฝ่ามือใหญ่ของเจียงชื่อก็กดใบหน้าของเขา กระแทกเขาใส่กำแพง!

ศีรษะแตกโดยทันที

มือขาด เท้าขาด กระดูกหัก เลือดไหล เพียงไม่กี่วินาที คนงานทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาก็ล้วนแล้วแต่นอนอยู่บนพื้น ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต เป็นขยะไปชั่วชีวิต ถูกกำหนดให้กลายเป็นคนพิการแน่นอนแล้ว

เมื่อเห็นภาพดังกล่าว คนที่อยู่ข้างหลังต่างตกตะลึง ผู้ชายคนนี้เหมือนจะดูต่างไปจากพวกคนที่เคยเจอก่อนหน้านี้มาก

พวกเขาหยุดนิ่ง ไม่กล้าพุ่งเข้ามา

แม้ว่าเลือดจะทำให้พวกเขาตื่นเต้นมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้น อยู่ต่อหน้าชีวิตและความตาย พวกเขายังคงพอมีสติสัมปชัญญะอยู่

“นี่ยังเป็นคนอยู่เหรอ”

“มายก็อด ล้อเล่นเหรอ เหมือนปีศาจเลย”

คนงานมองหน้ากัน ต่างไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร เดิมทีต้องการฉวยโอกาสใช้คนหมู่มากรังแกคนน้อย ทุกคนรุมเข้าไปปราบชายคนนี้ แล้วเอาผู้หญิงมา “จัดการ”

ปรากฏว่า คนเจ็ดแปดคนนอนอยู่บนพื้น บาดเจ็บสาหัสลุกไม่ขึ้น

ที่แย่กว่านั้นคือ พวกเขาไม่ได้วางแผนจะสู้กับเจียงชื่อต่อ แต่เจียงชื่อท่าทางเหมือนจะไม่ปล่อยพวกเขาไป!

เห็นเจียงชื่อหยิบแท่งเหล็กบนพื้นขึ้นมา เหวี่ยงอย่างแรง แท่งเหล็กแหวกอากาศ ทะเลาะใส่คนงานสองคน ตอกเข้าด้วยกัน!

เสียงร้องสยดสยองกระจายไปทั่วบริเวณทันที

เจียงชื่อพุ่งเข้าไป จับคอคนหนึ่งในนั้นกระแทกพื้นอย่างหนักหน่วง

หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง!

ฟันทั้งหมดในปากของคนงานหลุดออกมา เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วพื้น จากนั้นเจียงชื่อก็นำหัวของเขาเดินไปหาคนอื่น

แบบนี้ มันไม่ต่างจากผีในหนังสยองขวัญเลย

“ผี ผี!”

พวกคนงานหวาดกลัวจนเซ่อซ่า

เคยเห็นความโหดเหี้ยม แต่ไม่เคยเห็นความโหดเหี้ยมอำมหิตขนาดนี้มาก่อน ก่อนหน้านี้ผู้คนมีแต่จะถูกพวกเขารังแก แต่ไหนแต่ไรมาไม่มีใครรังแกพวกเขาได้

อีกอย่าง ต่อให้พวกเขาเอาชนะคนอื่นไม่ได้ แค่เลิกราก็จบ แต่ครั้งนี้ต้องพบกับสถานการณ์ที่คนคนเดียวชนะคนเป็นฝูง แถมยังถูกคนคนนั้นไล่ล่าอีกด้วย