จอมนักรบท้าโลก 442 จัดการเพื่อเป็นตัวอย่าง

Now you are reading จอมนักรบท้าโลก Chapter 442 จัดการเพื่อเป็นตัวอย่าง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็รู้สึกตะลึง ไอ้บอดสง ลูกพี่ใหญ่ใต้ดินแห่งหลงหยันหยวน กลับคุกเข่าลงตรงหน้าของคนที่มาจากข้างนอกคนหนึ่ง

น่าเยาะเย้ยและน่าดูถูกเหยียดหยามแค่ไหนกัน

ถ้าหากคนของตระกูลหวงต้องคุกเข่าก็เพราะการเป็นพันธมิตร คนของหมอกแดงคุกเข่าก็เพราะขี้ขลาด แต่ไอ้บอดสงคุกเข่าเพราะเรื่องอะไรกันแน่

ไม่เข้าใจ ไอ้หนวดเซาไม่เข้าใจจริงๆ

ในสายตาของเขา ไอ้บอดสงคือที่หนึ่งไร้เทียมทาน ไม่ว่าจะเผชิญหน้ากับใครก็สามารถทำลายล้างได้ตามใจ

แต่ต่อหน้าผู้ชายที่ร้ายกาจอย่างที่สุดคนนี้ และต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ คุกเข่าให้เจียงชื่อ

ไอ้บอดสงตะลึงไปแล้วจริงๆ

แม้แต่ไอ้บอดสงยังไร้ทางรับมือเจียงชื่อได้ แล้วยังจะมีใครรับมือเจียงชื่อได้อีก

หาจนทั่วหลงหยันหยวน ก็คงจะหาคนแบบนี้ไม่ได้อีกอย่างแน่นอน

ไอ้บอดสงเองก็รู้สึกว่าตัวเองขี้ขลาดเกินไปหรือเปล่า แต่ขณะที่เขากำลังคิดจะลุกขึ้น ประสานสายตาเข้ากับเจียงชื่อ ก็ทิ้งความคิดที่จะลุกขึ้นยืนทันที

ขอเพียงเขากล้าจะลุกขึ้น เจียงชื่อก็จะเอาชีวิตเขา

เขารับรู้ถึงความร้ายกาจของเจียงชื่ออยู่ลึกๆ

อีกฝั่ง บนใบหน้าของไอ้หนวดเซาก็ไม่มีรอยยิ้มหลงเหลืออยู่แม้แต่น้อย หมุนตัวหันไปดูฉื่อหู่ ถามว่า "ฉันกำลังฝันไปหรือเปล่า ทำไมแม้แต่ไอ้บอดสงยังคุกเข่าให้เจียงชื่อ"

ฉื่อหู่สีหน้าเต็มไปด้วยความมึนงง

เขาพูดด้วยสีหน้าขมขื่นว่า "พี่ใหญ่ พวกเราไปล่วงเกินคนที่ไม่สมควรล่วงเกินหรือเปล่า"

ใช่หรือเปล่า

ไอ้หนวดเซาไม่เข้าใจจริงๆ เจียงชื่อคนนั้นทำไมจะล่วงเกินไม่ได้ ก็แค่ลูกน้องคนหนึ่งที่ตระกูลติงส่งมาปกป้องติงเมิ่งเหยนเท่านั้นไม่ใช่เหรอ

ก็แค่ฝีมือดีหน่อย ทำไมจะล่วงเกินไม่ได้

อย่าว่าแต่ล่วงเกินเจียงชื่อเลย แม้จะล่วงเกินทั้งตระกูลติง เขาไอ้หนวดเซาไม่กลัวเลยสักนิด

แต่ในความเป็นจริง วันนี้เขาแพ้อย่างราบคาบแล้ว

ตระกูลหวง หมอกแดง องค์กรหยุนหยาง 'ผู้ช่วย'ทั้งหมดที่เขาเรียกมา สุดท้ายก็กลายเป็นผู้ช่วยของฝ่ายตรงข้าม

ไอ้หนวดเซาเรียกอยู่ครึ่งค่อนวัน เป็นการเรียกผู้ช่วยกลุ่มใหญ่มาให้เจียงชื่อแทน ตรงกันข้ามกลับบีบให้ตนเองจนตรอก

ไอ้บอดสงคุกเข่าอยู่ คนขององค์การหยุนหยางเองก็ไม่กล้าเคลื่อนไหว

พวกเขาไม่เคยเห็นพี่ใหญ่ของตัวเองน่าขายหน้าอย่างนี้มาก่อน

แต่ว่า ที่จุดหนึ่งที่พวกเขาต่างก็รู้ดี นั่นก็คือถ้าไอ้บอดสงยอมรับว่าขี้ขลาด นั่นก็เท่ากันแสดงว่าฝีมือของฝ่ายตรงข้ามนั้นร้ายกาจจนน่ากลัว

เจียงชื่อไม่มองไอ้บอดสงด้วยซ้ำ ให้เขาคุกเข่าเงียบๆอยู่ตรงนั้น

จากนั้น เขาก็หันไปพูดกับไอ้หนวดเซาว่า "เหมือนว่าคนขององค์การหยุนหยางก็ช่วยอะไรนายไม่ได้ ไอ้หนวดเซา นายรีบโทรหาคนมาช่วยอีกสิ"

หาคนช่วย?

ไอ้หนวดเซาทำหน้าลำบากใจ แม้แต่องค์กรหยุนหยางยังเอาไม่อยู่ หาคนอื่นมาจะมีประโยชน์อะไร

อีกทั้งคนที่หามาครั้งแล้วครั้งเล่าก็ล้วนกลายเป็นผู้ช่วยของเจียงชื่อไปหมด ไอ้หนวดเซาอยากร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา ถ้าขืนยังหาต่อไป เขายิ่งอยู่ก็ยิ่งจะกลายเป็นคนถูกกระตุ้น

ตอนนี้เอง ฉื่อหู่ที่อยู่ข้างๆก็พุ่งเข้าไปอย่างกะทันหัน พรึ่บหนึ่งเสียงคุกเข่าลงไป โขกหัวคำนับไม่หยุด

"พี่ใหญ่เจียง ทั้งหมดนี้เป็นการควบคุมของไอ้หนวดเซาคนเดียว เขาบีบให้ผมทำของด้อยคุณภาพให้พี่"

"ผมเป็นผู้บริสุทธิ์นะพี่"

"ฉะนั้น พี่ใหญ่เจียง ขอร้องพี่ไว้ชีวิตผมด้วย ผมยินดีจะบุกน้ำลุยไฟเพื่อพี่ ไม่บิดพลิ้วเด็ดขาด"

เห็นสถานการณ์ตรงหน้าไม่ดี ก็รีบหักหลังลูกพี่ของตัวเองทันที หันไปพึ่งพิงคู่ต่อสู้

ฉื่อหู่ที่เป็นเหมือนหญ้ายอดกำแพงล้มเอนทั้งสองฝั่งอย่างนี้มีเยอะมาก

แต่ว่า เจียงชื่อเกลียดคนประเภทหญ้ายอดกำแพงอย่างนี้มากที่สุด

เขาโบกมือ "หักขาทั้งสองข้างของเขา เพื่อเป็นตัวอย่างไม่ให้คนอื่นทำตาม"

"ครับ"

คนของตระกูลหวงชิงลงมือก่อน ไม่สนว่าฉื่อหู่จะร้องทรมานแค่ไหน ถูกคนของตระกูลหวงตีจนขาหักทั้งสองข้าง อีกครึ่งชีวิตที่เหลือคงต้องขอทานเพื่อเอาชีวิตรอดแล้ว

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

จอมนักรบท้าโลก 442 จัดการเพื่อเป็นตัวอย่าง

Now you are reading จอมนักรบท้าโลก Chapter 442 จัดการเพื่อเป็นตัวอย่าง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็รู้สึกตะลึง ไอ้บอดสง ลูกพี่ใหญ่ใต้ดินแห่งหลงหยันหยวน กลับคุกเข่าลงตรงหน้าของคนที่มาจากข้างนอกคนหนึ่ง

น่าเยาะเย้ยและน่าดูถูกเหยียดหยามแค่ไหนกัน

ถ้าหากคนของตระกูลหวงต้องคุกเข่าก็เพราะการเป็นพันธมิตร คนของหมอกแดงคุกเข่าก็เพราะขี้ขลาด แต่ไอ้บอดสงคุกเข่าเพราะเรื่องอะไรกันแน่

ไม่เข้าใจ ไอ้หนวดเซาไม่เข้าใจจริงๆ

ในสายตาของเขา ไอ้บอดสงคือที่หนึ่งไร้เทียมทาน ไม่ว่าจะเผชิญหน้ากับใครก็สามารถทำลายล้างได้ตามใจ

แต่ต่อหน้าผู้ชายที่ร้ายกาจอย่างที่สุดคนนี้ และต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ คุกเข่าให้เจียงชื่อ

ไอ้บอดสงตะลึงไปแล้วจริงๆ

แม้แต่ไอ้บอดสงยังไร้ทางรับมือเจียงชื่อได้ แล้วยังจะมีใครรับมือเจียงชื่อได้อีก

หาจนทั่วหลงหยันหยวน ก็คงจะหาคนแบบนี้ไม่ได้อีกอย่างแน่นอน

ไอ้บอดสงเองก็รู้สึกว่าตัวเองขี้ขลาดเกินไปหรือเปล่า แต่ขณะที่เขากำลังคิดจะลุกขึ้น ประสานสายตาเข้ากับเจียงชื่อ ก็ทิ้งความคิดที่จะลุกขึ้นยืนทันที

ขอเพียงเขากล้าจะลุกขึ้น เจียงชื่อก็จะเอาชีวิตเขา

เขารับรู้ถึงความร้ายกาจของเจียงชื่ออยู่ลึกๆ

อีกฝั่ง บนใบหน้าของไอ้หนวดเซาก็ไม่มีรอยยิ้มหลงเหลืออยู่แม้แต่น้อย หมุนตัวหันไปดูฉื่อหู่ ถามว่า "ฉันกำลังฝันไปหรือเปล่า ทำไมแม้แต่ไอ้บอดสงยังคุกเข่าให้เจียงชื่อ"

ฉื่อหู่สีหน้าเต็มไปด้วยความมึนงง

เขาพูดด้วยสีหน้าขมขื่นว่า "พี่ใหญ่ พวกเราไปล่วงเกินคนที่ไม่สมควรล่วงเกินหรือเปล่า"

ใช่หรือเปล่า

ไอ้หนวดเซาไม่เข้าใจจริงๆ เจียงชื่อคนนั้นทำไมจะล่วงเกินไม่ได้ ก็แค่ลูกน้องคนหนึ่งที่ตระกูลติงส่งมาปกป้องติงเมิ่งเหยนเท่านั้นไม่ใช่เหรอ

ก็แค่ฝีมือดีหน่อย ทำไมจะล่วงเกินไม่ได้

อย่าว่าแต่ล่วงเกินเจียงชื่อเลย แม้จะล่วงเกินทั้งตระกูลติง เขาไอ้หนวดเซาไม่กลัวเลยสักนิด

แต่ในความเป็นจริง วันนี้เขาแพ้อย่างราบคาบแล้ว

ตระกูลหวง หมอกแดง องค์กรหยุนหยาง 'ผู้ช่วย'ทั้งหมดที่เขาเรียกมา สุดท้ายก็กลายเป็นผู้ช่วยของฝ่ายตรงข้าม

ไอ้หนวดเซาเรียกอยู่ครึ่งค่อนวัน เป็นการเรียกผู้ช่วยกลุ่มใหญ่มาให้เจียงชื่อแทน ตรงกันข้ามกลับบีบให้ตนเองจนตรอก

ไอ้บอดสงคุกเข่าอยู่ คนขององค์การหยุนหยางเองก็ไม่กล้าเคลื่อนไหว

พวกเขาไม่เคยเห็นพี่ใหญ่ของตัวเองน่าขายหน้าอย่างนี้มาก่อน

แต่ว่า ที่จุดหนึ่งที่พวกเขาต่างก็รู้ดี นั่นก็คือถ้าไอ้บอดสงยอมรับว่าขี้ขลาด นั่นก็เท่ากันแสดงว่าฝีมือของฝ่ายตรงข้ามนั้นร้ายกาจจนน่ากลัว

เจียงชื่อไม่มองไอ้บอดสงด้วยซ้ำ ให้เขาคุกเข่าเงียบๆอยู่ตรงนั้น

จากนั้น เขาก็หันไปพูดกับไอ้หนวดเซาว่า "เหมือนว่าคนขององค์การหยุนหยางก็ช่วยอะไรนายไม่ได้ ไอ้หนวดเซา นายรีบโทรหาคนมาช่วยอีกสิ"

หาคนช่วย?

ไอ้หนวดเซาทำหน้าลำบากใจ แม้แต่องค์กรหยุนหยางยังเอาไม่อยู่ หาคนอื่นมาจะมีประโยชน์อะไร

อีกทั้งคนที่หามาครั้งแล้วครั้งเล่าก็ล้วนกลายเป็นผู้ช่วยของเจียงชื่อไปหมด ไอ้หนวดเซาอยากร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา ถ้าขืนยังหาต่อไป เขายิ่งอยู่ก็ยิ่งจะกลายเป็นคนถูกกระตุ้น

ตอนนี้เอง ฉื่อหู่ที่อยู่ข้างๆก็พุ่งเข้าไปอย่างกะทันหัน พรึ่บหนึ่งเสียงคุกเข่าลงไป โขกหัวคำนับไม่หยุด

"พี่ใหญ่เจียง ทั้งหมดนี้เป็นการควบคุมของไอ้หนวดเซาคนเดียว เขาบีบให้ผมทำของด้อยคุณภาพให้พี่"

"ผมเป็นผู้บริสุทธิ์นะพี่"

"ฉะนั้น พี่ใหญ่เจียง ขอร้องพี่ไว้ชีวิตผมด้วย ผมยินดีจะบุกน้ำลุยไฟเพื่อพี่ ไม่บิดพลิ้วเด็ดขาด"

เห็นสถานการณ์ตรงหน้าไม่ดี ก็รีบหักหลังลูกพี่ของตัวเองทันที หันไปพึ่งพิงคู่ต่อสู้

ฉื่อหู่ที่เป็นเหมือนหญ้ายอดกำแพงล้มเอนทั้งสองฝั่งอย่างนี้มีเยอะมาก

แต่ว่า เจียงชื่อเกลียดคนประเภทหญ้ายอดกำแพงอย่างนี้มากที่สุด

เขาโบกมือ "หักขาทั้งสองข้างของเขา เพื่อเป็นตัวอย่างไม่ให้คนอื่นทำตาม"

"ครับ"

คนของตระกูลหวงชิงลงมือก่อน ไม่สนว่าฉื่อหู่จะร้องทรมานแค่ไหน ถูกคนของตระกูลหวงตีจนขาหักทั้งสองข้าง อีกครึ่งชีวิตที่เหลือคงต้องขอทานเพื่อเอาชีวิตรอดแล้ว

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+