ในช่วงพัก 15 นาทีนี้ สือเหวินปิ่งกับเบลลิสได้ลุกออกจากที่นั่งของพวกเขา

ทั้งสองได้มาในมุมที่ไม่มีใครและแอบกระซิบกระซาบกัน

เบลลิสมุ่ยปากและใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความทุกข์ "เหอะ! เสียเงินยี่สิบล้านแต่ได้สร้อยคอของปลอมมา มันน่าเจ็บใจจริงๆ เพราะไอ้เจียงชื่อคนนั้นคนเดียว"

สือเหวินปิ่งพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ "คุณไม่ต้องห่วง หนี้ครั้งนี้ ผมจะคิดบัญชีกับพวกมันเอง"

"คุณจะคิดบัญชีกับพวกมันยังไงล่ะ?"

สือเหวินปิ่งยัดยาผงถุงหนึ่งไว้ในมือของเบลลิส "นี่เป็นยาที่ตระกูลสือของผมเป็นคนทำเอง หลังกินเข้าไปแล้วมันจะทำให้มีความสุข แต่หลังความสุขก็คือความทุกข์ที่เหมือนความตาย เดี๋ยวก่อนเลิกการประมูลจบ คุณพาซินยุ่นออกไปสองคนนะ คุณพาเธอไปเลี้ยงน้ำชา แล้วแอบใส่ยาลงในถ้วยชาของเธอ"

"หลังจากที่เธอดื่มเข้าไปแล้ว คุณก็ออกไปก่อนเลย แล้วผมจะให้คนไปจัดการเธอเอง!"

"ไม่เพียงแค่นั้น ผมจะไลฟ์สดผ่านหน้าจอใหญ่ด้วย เหอะๆ ซินยุ่น เธอหยิ่งมากนักใช่ไหม? เธอไม่เห็นหัวคนอย่างสือเหวินปิ่งใช่ไหม? เดี๋ยวเธอจะได้ลิ้มรสความรู้สึกของการเล่นกับผู้ชายหลายๆ คนเอง!"

"อีกอย่าง เธอเองที่จะเป็นคนร้องขอให้พวกผู้ชายมาเล่นกับเธอ!"

เบลลิสยังคงสับสนอยู่

"คุณควรเล่นงานเจียงชื่อไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องไปลงที่ซินยุ่นด้วย?"

"คุณจะรู้อะไร?" สือเหวินปิ่งพูดต่อ "ซินยุ่นเป็นผู้หญิงที่เจียงชื่อรัก คุณลองคิดดูสิ ถ้าผู้หญิงที่เขารักถูกกลุ่มผู้ชายรุมโทรม แล้วยังถูกไลฟ์สดให้ทุกคนได้เห็นด้วย นั่นมันจะเป็นประสบการณ์แบบไหนกันน่ะ?"

เบลลิสเข้าใจทันที "ฮ่า ฮ่า เจียงชื่อคงต้องใจสลายแน่ นี่มันเหมือนถูกมีดแทงที่หัวใจชัดๆ!"

"ถูกต้อง นี่แหละที่ผมต้องการ!"

สือเหวินปิ่งย้ำอีกครั้ง "เก็บยาไว้ให้ดี อย่าเผยพิรุธเชียวล่ะ"

เบลลิสพยักหน้าตอบ "ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เรื่องแบบนี้ ฉันถนัด"

หลังจากวางแผนกันเสร็จ ทั้งสองก็กลับไปในงานประมูลแล้วนั่งลงบนที่นั่งของตน

ในขณะที่นั่งลงกับที่ สือเหวินปิ่งเหลือบมองไปที่ซินยุ่นด้วยท่าทางส่อพิรุธ เขากวาดมองร่างกายของซินยุ่นตั้งแต่หัวจรดเท้าและอดไม่ได้ที่จะเลียริมฝีปากของเขา

ของดีแบบนี้ แต่เขาไม่ได้ลิ้มลองเอง ช่างน่าเสียดายเลยจริงๆ

แต่ไม่เป็นไร ขอแค่ได้เห็นซินยุ่นดิ้นรนอย่างตะเกียกตะกาย กรีดร้องอย่างเจ็บปวด แค่นี้เขาก็พอใจแล้ว

จากนั้นเขาตั้งใจพูดกับซินยุ่นว่า "คุณหมอซิน คุณเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ไปไหนมาไหนในหนานเฉิงแบบนี้ คุณควรระวังความปลอดภัยของตนให้ดีนะ"

ซินยุ่นทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจและไม่ได้สนใจเขา

อยู่ห่างจากสือเหวินปิ่งก็จะมีความปลอดภัยเอง

หลังจากเวลาพัก 15 นาทีผ่านไป พิธีกรก็ขึ้นเวทีอีกครั้งและดำเนินการประมูลต่อ

รายการต่อไป ของประมูลชิ้นที่ 7 ได้ถูกนำเสนอบนเวที ซึ่งสินค้าเป็นเก้าอี้ปรมาจารย์โบราณ และหลังการแข่งขันการเสนอราคาอย่างดุเดือด ในที่สุดราคาก็สิ้นสุดลงที่สองแสนสองหมื่น

และในขณะนี้ ในที่สุดก็มาถึงรายการประมูลชิ้นที่แปดที่หลายๆ คนรอคอยกันมานานแสนนาน นั่นก็คือเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ย!

ด้านบนเวที ภายในรถเข็น เข็มเงินมากมายถูกนำแสดงต่อหน้าทุกคน

พิธีกรเริ่มพูดขึ้น "เชื่อว่าทุกๆ ท่านน่าจะรู้กันดีว่าเข็มเงินชุดนี้เป็นเข็มวิเศษที่ออกแบบมาอย่างพิถีพิถันโดยแพทย์อัจฉริยะในสมัยก่อน นอกจากนี้ มันยังเป็นปาฏิหาริย์ในโลกแห่งการแพทย์อีกด้วย"

"ถ้าสามารถครอบครองเข็มเงินวิเศษชุดนี้ได้ เชื่อว่ามันจะช่วยพัฒนาทักษะทางการแพทย์ของแพทย์ทุกๆ ท่านได้อย่างมากมาย"

"แม้กระทั่งสามารถรักษาคนตายให้เป็นขึ้นมาใหม่ได้อย่างอัศจรรย์นะครับ"

"เข็มวิเศษนี้มีประโยชน์มาก และราคาของมันก็แพงมากเช่นกัน"

"ดังนั้น ราคาจะเริ่มต้นที่สิบห้าล้านนะครับ ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ท่านจะต้องเพิ่มไม่ต่ำกว่าสองล้าน และในตอนนี้ เริ่มการประมูลได้!"

สายตาของทุกคนจับจ้องอยู่ที่เข็มเงินชุดนี้ ถ้าจะบอกว่ามันดี มันก็เป็นของดีจริงๆ แต่สำหรับคนทั่วไปแล้ว มันจะมีค่าสักแค่ไหนกัน?

ในขณะนี้ ทุกคนต่างก็พิจารณาว่าจะประมูลสินค้าชิ้นนี้หรือไม่