จอมนักรบท้าโลก 498 กูไม่ตามแล้ว

Now you are reading จอมนักรบท้าโลก Chapter 498 กูไม่ตามแล้ว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

สือเหวินปิ่งถึงกับตะลึงงันและหันกลับมาเพ่งมองเจียงชื่อ

“มึงแมร่งประสาทแดกเหรอวะ?”

“หกสิบล้าน? มึงมีเงินหกสิบล้านจริงเหรอ?!”

“มึงก็แค่อยากกวนกูไม่ใช่เหรอ? มึงรู้ไหม ถ้ากูไม่ตามราคามึงอีก มึงจะต้องจ่ายเงินหกสิบล้านเพื่อเอาเข็มเงินชุดนี้กลับบ้านนะ?”

“ถ้ามึงไม่จ่าย มึงจะถูกพวกเขาเอาไปเป็นทาสขององค์กรฟ้าน้ำตลอดชีวิต!”

เจียงชื่อตอบอย่างเฉยเมย “พูดจบยังครับ? ส่งเสียงรบกวนคนอื่นแบบนี้ เอาเวลามาคุยเรื่องจริงจังจะดีกว่าไหม? แล้วสรุปคุณจะตามหรือไม่ตาม?”

สือเหวินปิ่งทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ “มึงคิดว่าเสือทีไม่คำรามแล้วจะเป็นแมวงั้นเหรอ? มึงรู้จักเสือซ่อนเล็บไหม? วันนี้มึงจะได้เห็นความมั่งคั่งที่แท้จริงของตระกูลสือ! มึงเพิ่มราคาแล้วยังไง? มึงก่อกวนแล้วยังไง? ต่อหน้าความมั่งคั่งมหาศาลของตระกูลสือของกู ทุกสิ่งที่มึงทำมันก็แค่ไร้สาระทั้งนั้น”

จากนั้นเขายกมือขึ้นแล้วพูดตัวเลขอย่างมั่นใจว่า “ผมให้เจ็ดสิบล้าน”

คำเดียว เจ็บสิล้าน!

ตอนนี้ราคาของพวกเขาเพิ่มทีละสิบล้านแล้ว ไม่มีเศษ ไม่มีส่วน และทุกคนในงานต่างก็ตื่นเต้นกันหมด

แม้จะไม่มีส่วนร่วม แต่แค่ได้ยินตัวเลขที่พวกเขาเสนอก็สะใจมากพอแล้ว

สือเหวินปิ่งยิ้มถามว่า “ไอ้หนู ตอนนี้มึงรู้แล้วใช่ไหมว่าตระกูลสือของกู……”

“หนึ่งร้อยล้าน”

ก่อนที่สือเหวินปิ่งจะเห่อเหิมเสร็จ เจียงชื่อเพิ่มเข้าไปอีกสามสิบล้านและทำให้ราคากระโดดไปเป็นร้อยล้านทันที

สือเหวินปิ่งถึงกับถ้าซีด

ใครเขาจะเสนอราคาแบบนี้กัน?

เข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยนั้นมีค่าก็จริง แต่ไม่แพงจนถึงร้อยล้านแน่นอน

ตอนนี้สือเหวินปิ่งอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถ้าเขาไม่ตามราคา ศักดิ์ศรีของเขาก็จะไม่เหลืออีก แต่ถ้าเขาตาม เจียงชื่อต้องเพิ่มราคาไปเรื่อย ๆ แน่ แล้วใครจะไปรู้ว่าเจียงชื่อมันจะเพิ่มราคาไปถึงไหน?

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก สือเหวินปิ่งก็แสดงรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย

จากนั้นพูดว่า “ผมให้หนึ่งร้อยห้าสิบล้าน”

เพิ่มขึ้นอีกห้าสิบล้านภายในพริบตา!

แต่เจียงชื่อกลับยกมือตอบอย่างไม่ต้องคิด “สองร้อยล้าน!”

ที่ประชุมถึงกับแตกตื่นกันหมด มันเป็นการเสนอราคาที่น่าทึ่งจริงๆ ราคาไปถึงสองร้อยล้านแล้ว เพิ่มครั้งละห้าสิบล้าน ไม่สนในช่องว่างระดับสิบล้านแล้วด้วยซ้ำ

ดูเหมือนว่าถ้าสือเหวินปิ่งต้องการเข็มเงินชุดนี้ เขาต้องถึงกับเข้าเนื้ออย่างแน่นอน

ซินจื่อหมินกับซินยุ่นต่างก็รู้สึกเป็นห่วงเจียงชื่อมาก พวกเขารู้ดีว่าเจียงชื่อไม่มีเงินเยอะขนาดนี้อยู่แล้ว และที่เสนอราคาออกไปก็เพื่อจะสั่งสอนสือเหวินปิ่งเท่านั้น

พวกเขาคิดว่าเจียงชื่อมั่นใจ ไม่ว่างอย่างไรสือเหวินปิ่งจะต้องซื้อเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยอย่างแน่นอน ฉะนั้นถึงได้เพิ่มราคาไปเรื่อย ๆ เพื่อทำให้สือเหวินปิ่งต้องเสียเงินเยอะที่สุด

และทุกคนในงานประมูลต่างก็คิดเหมือนกันหมด

เดิมทีสือเหวินปิ่งที่ถูกเขาชักนํามาโดยตลอด แต่จู่ ๆ เขากลับเอนตัวพิงที่พนักเก้าอี้ จากนั้นนั่งไขว่ห้างและพูดอย่างแผ่วเบาว่า “สองร้อยล้าน? อุ๊ย! เยอะเงินขนาดนี้ กูไม่ตามแล้ว”

เขาไม่ตามแล้ว!

สีบนใบหน้าของซินจื่อหมินกับซินยุ่นถึงกับร่วงหล่นและซีดราวกับกระดาษขาว

เดิมทีจะใช้การเพิ่มราคาเรื่อย ๆ ในการทำให้สือเหวินปิ่งเจ็บตัว แต่อีกฝ่ายกลับไม่ตามราคาแล้ว นั่นหมายความว่าเจียงชื่อต้องใช้เงินสองร้อยล้านเพื่อซื้อเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยชุดนี้?

ล้อเล่นหรือเปล่า?

สองร้อยล้าน เจียงชื่อจะไปหาเงินสองร้อยล้านนี้มาจากไหน?

นี่มันขว้างงูไม่พ้นคอ หรือยกหินขึ้นมาแต่กลับหล่นทับขาตัวเองชัดๆ!

ผู้คนในงานถือโอกาสนี้หัวเราะเยาะออกมา เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้งแล้ว คนที่ตั้งใจจะยกราคาให้สูงขึ้น แต่สุดท้ายคนอื่นไม่ตามและสุดท้ายต้องเข้าเนื้อตัวเอง

แต่ครั้งนี้แตกต่างจากปกติ เพราะคนทั่วไปไม่เคยเสนอราคาที่สูงลิ่วขนาดนี้

สองร้อยล้าน เหอะ ๆ สงสัยต้องเอาชีวิตไปแลกแล้วล่ะ

ซินยุ่นตกใจจนมือเท้าเย็นไปหมด เธอรีบพูดกับสือเหวินปิ่งอย่างกังวลว่า “คุณรีบเสนอราคาต่อสิ! ถ้าคุณเสนอราคาครั้งนี้ เราจะไม่ตามอีก”

นี่เธอกำลังขอความเมตตาอยู่หรือ

สือเหวินปิ่งไม่ได้สนใจ ได้แต่ส่ายขาแล้วพูดอย่างไม่แยแสว่า “พวกคุณรวยนักไม่ใช่เหรอ? เสนอราคาครั้งละห้าสิบล้านไม่ใช่เหรอ? ผมจะสนองความอยากของพวกคุณเอง ครั้งนี้ ผมจะไม่ขอตามอีก!”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

จอมนักรบท้าโลก 498 กูไม่ตามแล้ว

Now you are reading จอมนักรบท้าโลก Chapter 498 กูไม่ตามแล้ว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

สือเหวินปิ่งถึงกับตะลึงงันและหันกลับมาเพ่งมองเจียงชื่อ

“มึงแมร่งประสาทแดกเหรอวะ?”

“หกสิบล้าน? มึงมีเงินหกสิบล้านจริงเหรอ?!”

“มึงก็แค่อยากกวนกูไม่ใช่เหรอ? มึงรู้ไหม ถ้ากูไม่ตามราคามึงอีก มึงจะต้องจ่ายเงินหกสิบล้านเพื่อเอาเข็มเงินชุดนี้กลับบ้านนะ?”

“ถ้ามึงไม่จ่าย มึงจะถูกพวกเขาเอาไปเป็นทาสขององค์กรฟ้าน้ำตลอดชีวิต!”

เจียงชื่อตอบอย่างเฉยเมย “พูดจบยังครับ? ส่งเสียงรบกวนคนอื่นแบบนี้ เอาเวลามาคุยเรื่องจริงจังจะดีกว่าไหม? แล้วสรุปคุณจะตามหรือไม่ตาม?”

สือเหวินปิ่งทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ “มึงคิดว่าเสือทีไม่คำรามแล้วจะเป็นแมวงั้นเหรอ? มึงรู้จักเสือซ่อนเล็บไหม? วันนี้มึงจะได้เห็นความมั่งคั่งที่แท้จริงของตระกูลสือ! มึงเพิ่มราคาแล้วยังไง? มึงก่อกวนแล้วยังไง? ต่อหน้าความมั่งคั่งมหาศาลของตระกูลสือของกู ทุกสิ่งที่มึงทำมันก็แค่ไร้สาระทั้งนั้น”

จากนั้นเขายกมือขึ้นแล้วพูดตัวเลขอย่างมั่นใจว่า “ผมให้เจ็ดสิบล้าน”

คำเดียว เจ็บสิล้าน!

ตอนนี้ราคาของพวกเขาเพิ่มทีละสิบล้านแล้ว ไม่มีเศษ ไม่มีส่วน และทุกคนในงานต่างก็ตื่นเต้นกันหมด

แม้จะไม่มีส่วนร่วม แต่แค่ได้ยินตัวเลขที่พวกเขาเสนอก็สะใจมากพอแล้ว

สือเหวินปิ่งยิ้มถามว่า “ไอ้หนู ตอนนี้มึงรู้แล้วใช่ไหมว่าตระกูลสือของกู……”

“หนึ่งร้อยล้าน”

ก่อนที่สือเหวินปิ่งจะเห่อเหิมเสร็จ เจียงชื่อเพิ่มเข้าไปอีกสามสิบล้านและทำให้ราคากระโดดไปเป็นร้อยล้านทันที

สือเหวินปิ่งถึงกับถ้าซีด

ใครเขาจะเสนอราคาแบบนี้กัน?

เข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยนั้นมีค่าก็จริง แต่ไม่แพงจนถึงร้อยล้านแน่นอน

ตอนนี้สือเหวินปิ่งอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถ้าเขาไม่ตามราคา ศักดิ์ศรีของเขาก็จะไม่เหลืออีก แต่ถ้าเขาตาม เจียงชื่อต้องเพิ่มราคาไปเรื่อย ๆ แน่ แล้วใครจะไปรู้ว่าเจียงชื่อมันจะเพิ่มราคาไปถึงไหน?

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก สือเหวินปิ่งก็แสดงรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย

จากนั้นพูดว่า “ผมให้หนึ่งร้อยห้าสิบล้าน”

เพิ่มขึ้นอีกห้าสิบล้านภายในพริบตา!

แต่เจียงชื่อกลับยกมือตอบอย่างไม่ต้องคิด “สองร้อยล้าน!”

ที่ประชุมถึงกับแตกตื่นกันหมด มันเป็นการเสนอราคาที่น่าทึ่งจริงๆ ราคาไปถึงสองร้อยล้านแล้ว เพิ่มครั้งละห้าสิบล้าน ไม่สนในช่องว่างระดับสิบล้านแล้วด้วยซ้ำ

ดูเหมือนว่าถ้าสือเหวินปิ่งต้องการเข็มเงินชุดนี้ เขาต้องถึงกับเข้าเนื้ออย่างแน่นอน

ซินจื่อหมินกับซินยุ่นต่างก็รู้สึกเป็นห่วงเจียงชื่อมาก พวกเขารู้ดีว่าเจียงชื่อไม่มีเงินเยอะขนาดนี้อยู่แล้ว และที่เสนอราคาออกไปก็เพื่อจะสั่งสอนสือเหวินปิ่งเท่านั้น

พวกเขาคิดว่าเจียงชื่อมั่นใจ ไม่ว่างอย่างไรสือเหวินปิ่งจะต้องซื้อเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยอย่างแน่นอน ฉะนั้นถึงได้เพิ่มราคาไปเรื่อย ๆ เพื่อทำให้สือเหวินปิ่งต้องเสียเงินเยอะที่สุด

และทุกคนในงานประมูลต่างก็คิดเหมือนกันหมด

เดิมทีสือเหวินปิ่งที่ถูกเขาชักนํามาโดยตลอด แต่จู่ ๆ เขากลับเอนตัวพิงที่พนักเก้าอี้ จากนั้นนั่งไขว่ห้างและพูดอย่างแผ่วเบาว่า “สองร้อยล้าน? อุ๊ย! เยอะเงินขนาดนี้ กูไม่ตามแล้ว”

เขาไม่ตามแล้ว!

สีบนใบหน้าของซินจื่อหมินกับซินยุ่นถึงกับร่วงหล่นและซีดราวกับกระดาษขาว

เดิมทีจะใช้การเพิ่มราคาเรื่อย ๆ ในการทำให้สือเหวินปิ่งเจ็บตัว แต่อีกฝ่ายกลับไม่ตามราคาแล้ว นั่นหมายความว่าเจียงชื่อต้องใช้เงินสองร้อยล้านเพื่อซื้อเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยชุดนี้?

ล้อเล่นหรือเปล่า?

สองร้อยล้าน เจียงชื่อจะไปหาเงินสองร้อยล้านนี้มาจากไหน?

นี่มันขว้างงูไม่พ้นคอ หรือยกหินขึ้นมาแต่กลับหล่นทับขาตัวเองชัดๆ!

ผู้คนในงานถือโอกาสนี้หัวเราะเยาะออกมา เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้งแล้ว คนที่ตั้งใจจะยกราคาให้สูงขึ้น แต่สุดท้ายคนอื่นไม่ตามและสุดท้ายต้องเข้าเนื้อตัวเอง

แต่ครั้งนี้แตกต่างจากปกติ เพราะคนทั่วไปไม่เคยเสนอราคาที่สูงลิ่วขนาดนี้

สองร้อยล้าน เหอะ ๆ สงสัยต้องเอาชีวิตไปแลกแล้วล่ะ

ซินยุ่นตกใจจนมือเท้าเย็นไปหมด เธอรีบพูดกับสือเหวินปิ่งอย่างกังวลว่า “คุณรีบเสนอราคาต่อสิ! ถ้าคุณเสนอราคาครั้งนี้ เราจะไม่ตามอีก”

นี่เธอกำลังขอความเมตตาอยู่หรือ

สือเหวินปิ่งไม่ได้สนใจ ได้แต่ส่ายขาแล้วพูดอย่างไม่แยแสว่า “พวกคุณรวยนักไม่ใช่เหรอ? เสนอราคาครั้งละห้าสิบล้านไม่ใช่เหรอ? ผมจะสนองความอยากของพวกคุณเอง ครั้งนี้ ผมจะไม่ขอตามอีก!”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+