อันที่จริงซินยุ่นหึงหวงเล็กน้อย

มีคู่เต้นที่สวยขนาดนี้ ทำไมยังไปหาพนักงานเสิร์ฟอีก? และยังออกหน้าต่อสู้เพื่อสาวเสิร์ฟคนหนึ่งด้วย

เจียงชื่อตอบว่า "ที่จริงแล้วการมาหนานเฉิงครั้งนี้ นอกเหนือจากการช่วยคุณพ่อของคุณแล้ว ยังมีจุดประสงค์อื่น นั่นก็คือช่วยเหลือพนักงานเสิร์ฟคนนั้นออกมา "

"หะ พวกคุณรู้จักกันเหรอ?"

"ผมไม่รู้จักเธอ แต่เธอเป็นที่รักของเพื่อนผม หลังจากสอบถามมาหลายปี ถึงรู้ว่าเธอองค์กรฟ้าน้ำควบคุมไว้ เพื่อให้เพื่อนของผมได้กลับมาพบกับคนที่เขารัก ผมต้องพาเธอกลับไป "

เมื่อได้ยินเจียงชื่อพูดแบบนี้ ความหึงหวงของซินยุ่นก็หายไปในทันที

ในเมื่อเป็นคนรักของเพื่อนที่ดีของเขา งั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคนที่เจียงชื่อชอบ และความหึงหวงของซินยุ่นก็หมดไป

หลังจากวางใจแล้ว ซินยุ่นสามารถนั่งในรถด้วยความสบายใจ และกลับไปที่โรงแรมด้วยกัน

……

ในเวลาเดียวกัน ห้องส่วนตัวสุดหรูในไนต์คลับใกล้ห้องวีไอพีที่หรูหรา

ชายชราผมหงอกกำลังนั่งอยู่บนโซฟา คนนี้คือ " 'ราชา'แห่งหนานเฉิง และเป็นหัวหน้าขององค์กรฟ้าน้ำ——สุ่ยชิงเหยา

ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างหน้าเขา ร้องห่มร้องไห้ ทั้งสกปรกทั้งเหม็นไปทั้งตัว นั่นก็คือลูกชายของเขา–สุ่ยจุนซิน

"ใครเป็นคนทำ?" สุ่ยชิงเหยาถามด้วยเสียงต่ำ

ทั้งห้องเงียบสงบ ทุกคนต่างมองหน้ากัน แต่ไม่กล้าเดินขึ้นมาตอบ

สุดท้าย ผู้รับใช้เก่าแก่ที่รับใช้สุ่ยชิงเหยามาหลายปีพูดว่า "หัวหน้า ตามสถานกาณ์ที่ผมเข้าใจ เป็นการกระทำของชายหนุ่มที่ชื่อ 'เจียงชื่อ' ครับ"

"เจียงชื่อ?"

สุ่ยชิงเหยาขมวดคิ้ว ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

ผู้รับใช้เก่าแก่ตอบว่า "คนคนนี้เพิ่งมาหนานเฉิงได้ไม่นาน เขาใช้ทองพันชั่งในการประมูลและค่อนข้างรวยมาก นอกจากนี้ เขายังมีแฟนสาวที่สวยมาก"

พูดถึงตรงนี้ ผู้รับใช้เก่าแก่ก็หยุดไม่พูดต่ออีก

สุ่ยชิงเหยาเป็นคนฉลาดขนาดไหน และเขารู้จักลูกชายของเขาเป็นอย่างดี เขาไม่ต้องคิดก็รู้แล้วว่า ลูกชายของเขาต้องไปชอบแฟนสาวของคนอื่น อยากได้มาแต่กลับทำให้คนอื่นโกรธ จึงถูกกระทำอย่างทารุณ

สุ่ยชิงเหยาถอนหายใจ "จุนซิน พ่อบอกนายกี่ครั้งแล้ว นิสัยของนายแบบนี้แย่มาก"

"ถ้านายจะเล่นไม่ใช่ไม่ได้ แต่ต้องระวังความปลอดภัยของตัวเองด้วย"

"เดินริมแม่น้ำบ่อยๆ มีหรือรองเท้าจะไม่เปียก"

"คราวนี้เจอ ของแข็งเข้าแล้วสินะ"

สุ่ยจุนซินนอนร้องไห้อยู่บนพื้นอย่างเจ็บปวด "พ่อ ผมก็เป็นขนาดนี้แล้ว พ่อยังพูดแบบนี้อีกเหรอ? รีบแก้แค้นให้ผมเร็ว จัดการเจียงชื่อไอ้สารเลวให้แตกเป็นเสี่ยงๆ เพื่อกำจัดความแค้นในใจของผม !"

ในระหว่างที่พูด สุ่ยจุนซินถ่ายอีกครั้ง กลิ่นเหม็นกระจายไปทั่วทั้งห้อง

สุ่ยชิงเหยาปิดจมูกไว้ ค่อนข้างไม่มีความสุข

ผู้รับใช้คนเก่าแก่เตือน "หัวหน้า เจียงชื่อคนนั้นสามารถเอาชนะลูกน้องของคุณชายทั้งหมดได้ด้วยกำลังของตัวเอง มันค่อนข้างทรงพลัง นอกจากนี้ เขาเคยต่อสู้เพื่อพนักงานเสิร์ฟที่ลูกบอลและแอบพูดอะไรบางอย่าง ผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้อาจใช้ประโยชน์ได้"

"อ่อ?"

สุ่ยชิงเหยาพยักหน้า "พาผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา"

ผู้รับใช้เก่าแก่ปรบมือ ทันทีที่ประตูเปิดออก เสี่ยวเตี๋ย ถูกชายร่างกำยำสองคนพาเข้ามาและผลักไปตรงหน้าสุ่ยชิงเหยา

เสี่ยวเตี๋ยตกใจจนไม่กล้าแม้แต่จะเงยศีรษะขึ้น สองมือประสานกัน สั่นเทาไปทั้งตัว

สุ่ยชิงเหยาถามด้วยน้ำเสียงที่ต่ำและโกรธ "คุณชื่ออะไร?"