“พี่ค่ะ อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันไม่เคยลืมพี่เลย แต่คุณปู่จับตาดูอยู่ตลอด ฉันเลยไม่ค่อยมีโอกาสได้มาที่นี่”

ติงหงเหย้ายังคงหน้าเฉย

“เธอไม่จำเป็นต้องพูดอ้อมค้อม มีอะไรก็พูดมาตรงๆ เถอะ มาหาผมมีธุระอะไรกันแน่”

ติงจื่อยวี่รู้สึกใจสั่นเล็กน้อย พี่ชายของเธอก็แค่ดูเหมือนจะเสื่อมโทรมเท่านั้น แต่สมองของเขายังคงเฉลียวฉลาดเหมือนเดิม

“พี่ค่ะ ฉันแค่อยากจะมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในครอบครัวเมื่อไม่นานนี้ให้พี่ฟังแค่นั้นเอง”

ต่อมา ติงจื่อยวี่ก็เล่ารายละเอียดของเรื่องที่เกิดขึ้นภายในครอบครัวเมื่อเร็วๆ นี้ให้เขาฟังคร่าวๆ

หลังจากฟังจบ ติงหงเหย้าไม่ได้รู้สึกสะท้อนใจแต่อย่างใด

ติงจื่อยวี่แปลกใจเล็กน้อย เธอคิดว่าพี่ชายคงจะดีใจที่ได้ยินข่าวเรื่องความผิดหวังซ้ำๆ ของติงจ้ง แต่ผลลัพธ์นี้เป็นสิ่งที่เธอคาดไม่ถึงเลย

ติงหงเหย้ากล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ฟังจากที่เธอพูดมาแล้ว ชายที่ชื่อเจียงชื่อเป็นคนฉลาดและมีความสามารถจริงๆ มันจึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเธอสู้เขาไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะความเมตตาของเขา เกรงว่าพวกเธอคง ‘จบ’ไปนานแล้ว”

“ที่สำคัญคือ ตอนนี้เขาตั้งความหวังทั้งหมดไว้กับไอ้งี่เง่าติงเฟิงเฉิงนั่นเพียงคนเดียว!”

“ถ้าติงเฟิงเฉิงเข้ารับตำแหน่ง เหอะๆ ตระกูลติงจะต้องจบสิ้นภายในหนึ่งปีอย่างแน่นอน”

“ดังนั้น…”ติงจื่อยวี่มองไปที่ติงหงเหย้า “พี่ค่ะ นี่เป็นโอกาสที่ดี ฉันหวังว่าพี่จะมาสืบทอดตำแหน่งของคุณปู่ต่อ เราจะให้คนนอกอย่างเจียงชื่อ หรือไอ้งี่เง่าอย่างติงเฟิงเฉิงได้ดิบได้ดีไม่ได้เด็ดขาด

“คุณเป็นพี่ชายของฉัน เป็นพี่ชายแท้ๆ ของฉัน พี่เป็นผู้สืบทอดและเป็นผู้ครอบครองอำนาจย่อมดีกว่าไอ้งี่เง่าอย่างติงเฟิงเฉิงแน่นอน และดีกว่าไอ้แก่ที่ไม่รู้สถานการณ์ปัจจุบันอย่างติงจ้งด้วย!”

คำพูดเหล่านี้ล้วนมาจากใจเธอจริงๆ

อย่างไรก็ตามทั้งสองยังคงเป็นพี่น้องที่เติบโตมาด้วยกัน ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจึงลึกซึ้งอย่างมาก

พี่ชายเป็นผู้ครองอำนาจ ส่วนติงจื่อยวี่ก็จะได้ทั้งอำนาจและเงินทอง ซึ่งต้องมากกว่าอำนาจของติงจ้งอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวหรือเพื่อผลประโยชน์ของคนอื่น เธอก็จะช่วยเหลือติงหงเหย้าแน่นอน

ถ้อยแถลงดังกล่าวสามารถกระเทือนจิตใจของติงหงเหย้าได้จริงๆ

นัยน์ตาที่เลือนลางไปเนิ่นนาน กลับมาแผดเผาราคะตัณหาอีกครั้ง

” น้องรัก เธอเป็นน้องสาวที่แสนดีของพี่จริงๆ”