สังคมที่มีขื่อมีแป กลับยังมีคนที่บ้าบิ่นได้ขนาดนี้เลยเหรอ?

เข้ามาลักพาตัวต่อหน้าผู้คน แถมฝีมือการแสดงยังดีมากๆ ทำให้ลุงป้าน้าอาที่จะเข้ามาช่วยถึงกับไขว้เขว นี่ต้องไม่ใช่ครั้งแรกที่คนกลุ่มนี้ทำเรื่องลักษณะนี้อย่างแน่นอน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาช่ำชองแค่ไหน

คนที่ร้อนใจที่สุดคือหลัวเฟิง

เขารู้ดีว่าบทสรุปของการที่หญิงสาวที่งดงามดั่งดอกไม้ถูกกลุ่มชายฉกรรจ์ที่โหดเหี้ยมราวกับเสือราวกับหมาป่าจับตัวไปนั้นจะออกมาเป็นยังไง ตอนนี้มีแต่ต้องแข่งกับเวลา ทุกๆ นาทีที่ผ่านไป ก็มีความเป็นไปได้สูงที่หยางจุนหรูจะเสียพรหมจรรย์ไป

“จุดเกิดเหตุมันอยู่ตรงไหน?” หลัวเฟิงตะโกนถาม

“เกิดขึ้นที่ทางที่มุ่งหน้าไปทางใต้ของสี่แยก”

“พาผมไปที”

ซินยุ่นเดินเข้ามาบอกว่า “หลัวเฟิงขาของคุณเพิ่งหาย อย่าใจร้อนแบบนี้ เราแจ้งความไปแล้ว คุณต้องเชื่อใจตำรวจนะคะ”

“ไม่ได้ ผมรออยู่เฉยๆ ไม่ไหวหรอก ผมจะไปตามหาจุนหรูกลับมา รีบพาผมไปเดี๋ยวนี้!”

ตอนที่พูดออกมา น้ำตาของหลัวเฟิงนั้นแทบจะไหลออกมาแล้ว

พอกลับมาถึงรถ เจีนงชื่อก็รีบโทรหามู่หยางอีทันที “หยางอีช่วยตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั้งหมดที่อยู่ใกล้คลิหนิกเหรินจื้อให้หน่อย บอกให้กระทรวงคมนาคมเปิดใช้งานระบบควบคุมและจัดการจากระยะไกลเพื่อช่วยในการค้นหา ค้นหาตำแหน่งของหยางจุนหรูออกมาให้เร็วที่สุด เร็ว!”

ต้องใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่าที่สุด

เจียงชื่อเองก็รู้ดีว่าเวลาแบบนี้มันสำคัญขนาดไหน อย่าว่าแต่เวลาหนึ่งนาทีเลย ในช่วงจังหวะสำคัญแบบนี้ จะสิบวิหรือห้าวิ มันก็สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของหยางจุนหรูได้เลย

……

ในตอนนี้ กำลังวิ่งอยู่บนถนนที่คดเคี้ยว

หลังจากที่วิ่งโยกย้ายมาอยู่นาน รถก็ได้มาจอดอยู่ที่หน้าโกดังแห่งหนึ่ง ที่แห่งนี้เป็นที่กบดานชั่วคราวของพวกเขา

สำหรับคนร้ายที่ทำความผิดอย่างพวกเขานั้น ทุกครั้งหลังจากที่ก่อคดีเสร็จก็จะเปลี่ยนที่กบดานไปทุกครั้ง เป็นการกระทำที่ค่อนข้างรอบคอบ จับตัวได้ยากมาก

หลังจากที่รถจอดสนิท ชายฉกรรจ์ทั้งหลายก็พากันลงจากรถ จากนั้นก็ยกหยางจุนหรูลงจากรถ

ระหว่างนั้น หยางจุนหรูก็รู้ดีว่าตัวเองนั้นต้องเจอกับอะไรบ้าง จึงได้ขัดขืนสุดชีวิต แต่หญิงสาวที่อ่อนแอคนหนึ่ง จะไปสู้แรงของผู้ชายร่างกายกำยำตั้งห้าคนได้ยังไงล่ะ?

ยิ่งเธอขัดขืน มันก็ยิ่งทำให้ไอ้ชั่วห้าคนนี้ ‘สนุก’

ไอ้ชีได้เอาผ้าขนหนูที่อุดปากหยางจุนหรูออก แล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ “นี่น้องสาว ถึงที่หมายแล้ว เข้าไปทำเรื่องสนุกๆ กับพวกพี่กันเถอะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”