พวกเขาวางแผนอย่างลับๆมาเป็นเวลานานมากแล้ว เมื่อดูเหมือนว่าคุณปู่จะไม่ต้องการสละตำแหน่งนี้

ขณะนี้ความเงียบครอบงำอยู่เป็นเวลานาน

ติงจ้งพ่นลมหายใจออกมา ก่อนจะถามไปยังติงจื่อยวี่ “เจ้าบ้านที่อยากจะเสนอก็คือเขาอย่างนั้นเหรอ?”

ติงจื่อยวี่พยักหน้า

“พี่ชายคนโตของฉันติงหงเหย้าเป็นหลานชายคนโตของคุณปู่ เขาเป็นคนฉลาดเฉลียวและกล้าหาญชาญชัย เขาเหนือกว่าติงเฟิงเฉิงเป็นสิบเท่า”

“ทั้งด้วยตรรกะและความเหมาะสม พี่ใหญ่ติงหงเหย้าควรสืบทอดตำแหน่งเจ้าบ้านเป็นที่สุด!”

“ฉันติงจื่อยวี่ขอเป็นคนแรกที่ยกมือโหวตให้เขา!”

ในบรรดาคำกล่าวเหล่านี้ มีทั้งเรื่องที่ถูกและผิด

ในแง่ของตัวตนติงหงเหย้านั้นไม่ได้มีปัญหาในการสืบทอดแต่อย่างใด โดยเขามีศักดิ์เป็นหลานชายคนโต

นอกจากนี้ในแง่ของความสามารถ ก็ไม่มีน้องคนใดในตระกูลติงที่จะสามารถเทียบเคียงได้กับติงหงเหย้า

ทว่าปัญหาก็คือ เขาไม่ได้รับความชอบธรรมและไม่ได้รับการปฏิบัติที่ดีจากผู้เป็นปู่

ทุกคนต่างมองหน้ากัน ด้วยความหนักใจ

ติงจ้งแสยะยิ้มอย่างเย็นยะเยือก: “จริงสิ ติงจื่อยวี่ เธอมักจะประพฤติตัวต่อหน้าฉันอย่างว่าง่าย ราวกับแกะตัวน้อย คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีมืออยู่เบื้องหลัง”

“ดี ดีจริงๆ พี่ชายเป็นยังไง น้องสาวก็เป็นอย่างนั้น พวกตะเภาเดียวนี่เอง!”

“แต่อย่าลืมว่าตระกูลติงไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณเท่านั้น ใช่ว่าจะให้ใครขึ้นมาเป็นเจ้าบ้านได้ตามอำเภอใจ!”

ติงจื่อยวี่พยักหน้า

“คุณปู่พูดถูกแล้ว การจะให้ใครขึ้นมาเป็นเจ้าบ้าน ไม่ใช่ว่าใครจะพูดยังไงก็ได้ สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องดูที่อัตราส่วนการถือหุ้น”

ทันทีที่เห็นหนิงคุน ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากความ ติงจ้งก็ตระหนักได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“ฉัน……ถูกหลอกแล้ว”

ติงจ้งแทบจะหายใจไม่ออกคล้ายจะอาเจียนเป็นเลือด

ก่อนหน้านี้เขาคิดอย่างเถรตรงว่ามันเป็นความผิดพลาดทางเทคนิค ที่ถูกหนิงคุนฉวยหุ้นไป 10% โดยบังเอิญ ทว่าเมื่อคิดดูดีดีแล้ว นั่นคือฉากที่ติงจื่อยวี่เตรียมการไว้สำหรับเขา

ไม่สิ จะพูดให้ถูกก็คือติงหงเหย้าเตรียมการให้เขา

หนิงคุนเป็นคนของติงหงเหย้า!

สถานการณ์ตกอยู่ในความเงียบ

หนิงคุณมองไปที่ติงจ้งอยู่เป็นเวลานานก่อนจะพูดอย่างช้าๆ： “นายท่าน ท่านยังมีส่วนแบ่ง 10% อยู่ในมือผม คงไม่ใช่ว่าจำไม่ได้ใช่ไหม?”

“ผม เลือกสนับสนุนติงหงเหย้าในฐานะเจ้าบ้าน”

เมื่อเป็นเช่นนี้ เป็นผลให้หุ้นทั้งหมดที่สนับสนุนติงหงเหย้าจะเพิ่มขึ้นเป็น 40%

ขณะนี้หัวใจของติงจ้งโชกไปด้วยหยดเลือด

ตราบใดที่สัดส่วนผู้ถือหุ้นมากกว่า 50% สนับสนุนให้ติงหงเหย้าเป็นเจ้าบ้าน แม้ว่าติงจ้งจะไม่เห็นด้วย การเปลี่ยนถ่ายอำนาจก็ต้องดำเนินไป

ตอนนี้เหลือสัดส่วนผู้ถือหุ้นเพียง 10% สุดท้ายเท่านั้น

ติงจ้งกวาดตามองผู้เข้าร่วมในที่ประชุมโดยทั่ว พลางคิดในใจอย่างเงียบๆ

สัดส่วนผู้ถือหุ้นที่เหลืออีก 60% ย่อมฝักใฝ่กับคนสนิท ไม่มีทางทรยศเขาอย่างแน่นอน ไม่น่าจะมีเรื่องน่าประหลาดใจอะไรเกิดขึ้น

เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

“จื่อยวี่ หงเหย้า เอาสิ ในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว”

“แต่พวกคุณก็ยังเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำอยู่ดี”

“ตอนนี้พวกคุณมีเพียง 40% ของสัดส่วนการถือหุ้น ซึ่งไม่เพียงพอต่อการโค่นล้มเจ้าบ้านของพวกเรา”