ติงเฟิงเฉิงเกิดความสนใจขึ้นมา ราคาสองในสาม นี่ต้องเป็นการยอมลดให้อย่างมหาศาลแน่นอน โรงงานใดๆ ในตลาดไม่สามารถยอมลดให้ได้ขนาดนี้

แต่มีคำกล่าวที่ว่า ไม่มีขนมอบหล่นจากฟากฟ้า

ทำไมอีกฝ่ายถึงยอมลดให้

ติงเฟิงเฉิงไม่ใช่คนโง่ ไม่อยู่ในระดับที่ถูกหลอกได้ง่าย

เขาพยายามข่มความดีใจอย่างสุดความสามารถ เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ มองซุนเค่เฉินด้วยความสนใจ แล้วลองถามหยั่งเชิง “สองในสามเหรอ เจ้านายซุน คุณเสียสละมากเลย แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมคุณถึงยอมลดให้เยอะขนาดนี้”

ซุนเค่เฉินกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “อย่างที่คุณพูด โรงงานของเราเป็นเพียงโรงงานขนาดเล็กทั่วไป ไม่มีอะไรพิเศษ เทียบไม่ได้กับโรงงานขนาดใหญ่เหล่านั้น”

“ประธานติง ถ้าผมไม่ยอมลด แล้วทำไมคุณต้องเลือกร่วมมือกับผม แทนที่จะเป็นโรงงานที่มีชื่อเสียงและขนาดใหญ่กว่าเหล่านั้นล่ะ?”

“คุณว่าจริงไหม?”

นี่เท่ากับเป็นการโยนคำถามกลับไปที่ติงเฟิงเฉิง

แท้จริงแล้ว ถ้าเขาไม่ยอมลดให้ ก็ไม่มีเหตุผลที่เขาจะเลือกร่วมมือกับซุนเค่เฉิน ดังนั้นมันจึงสมเหตุสมผลในทางทฤษฎี

เพื่อให้ติงเฟิงเฉิงรู้สึกสบายใจ ซุนเค่เฉินจึงพูดต่อว่า “บอกคุณตามตรง โรงงานของผมอัดวัสดุจำนวนมาก ค่าจ้างแรงงานก็ค้างจ่ายมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว”

“ผมรอต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว”

“ยอมลดราคาให้ระดับหนึ่ง เพื่อระบายของค้างสต๊อกออกไป อย่างมากก็ได้กำไรเล็กน้อย อย่างน้อยก็ชดเชยค่าจ้างคนงานให้ ในขณะเดียวกันก็ไม่ขาดทุน รับประกันว่าโรงงานจะมีการดำเนินงานตามปกติ”

“ผมเองก็ไม่มีทางเลือก”

ข้ออ้างของเขามีค่าควรแก่การทดสอบเช่นกัน

ตอนนี้สภาวะตลาดไม่ดี โรงงานหลายแห่งมีวัสดุสะสมจำนวนมากที่ขายไม่ออก จึงเลือกที่จะลดราคาเพื่อเป็นการระบาย มันสมเหตุสมผล

คราวนี้ติงเฟิงเฉิงรู้สึกโล่งใจแล้ว

ในที่สุดเขาก็เผยรอยยิ้มออกมา “เจ้านายซุน ราคาก็ส่วนราคา แต่คุณภาพต้องมาอันดับหนึ่ง”

ซุนเค่เฉินพูดทันทีว่า “ไม่ต้องกังวล คุณภาพของวัสดุของเราชั้นหนึ่งอย่างแน่นอน”

“ไม่ว่าจะชั้นหนึ่งหรือไม่ก็ตาม ผมไม่สามารถแค่ฟังคุณพูดได้” ติงเฟิงเฉิงตะโกนออกไปด้านนอก “เลขา ให้ไอ้ถงเข้ามาที่นี่หน่อย”

ครู่ต่อมา ถงก้วนฉือเดินเข้ามา “ประธานติง มีอะไรให้รับใช้ครับ?”

ติงเฟิงเฉิงชี้ไปที่ซุนเค่เฉิน “นี่คือเจ้านายซุน ไอ้ถง คุณไปกับเจ้านายซุน เพื่อตรวจสอบว่าวัสดุที่เขามีอยู่ได้มาตรฐานหรือไม่ แล้วดูว่ามีสต๊อกไว้มากแค่ไหน”

ถงก้วนฉือพยักหน้า “ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

จากนั้นซุนเค่เฉินก็ออกไปพร้อมกับถงก้วนฉือ เพื่อรีบไปยังบริษัทหรงกง

ติงเฟิงเฉิงนั่งบนเก้าอี้มองออกไปนอกหน้าต่าง เอานิ้วเคาะลงบนโต๊ะ “สองในสามของราคา ถ้าได้มาอย่างราบรื่น ก็ไม่ต้องเอ่ยปากยืมเงินจากบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง กัดฟันกรอด ผมยังจ่ายเงินให้กับการจัดซื้อในครั้งนี้ได้”

เขามีความสุขมาก

อีกด้านหนึ่ง ซุนเค่เฉินและถงก้วนฉือมาถึงโรงงานอย่างราบรื่น

พอเข้าไปในโรงงานก็เห็นว่าคนงานกำลังทำงานล่วงเวลา ไม่มีใครกล้าแอบขี้เกียจ แต่ละคนแย่งชิงนำขึ้นหน้า

พอเห็นคนงานในโรงงานกระตือรือร้น แสดงว่าการจัดการโรงงานค่อนข้างดี

เมื่อมาถึงสำนักงาน

ซุนเค่เฉินให้เลขานำรายการสต๊อกทั้งหมดออกมา