ถงก้วนฉือนั่งลงกับลูกน้องสองคนที่เขาพามาด้วย ชำระบัญชีอย่างใจเย็น แล้วตรวจสอบใบเสร็จอีกรอบ

ปริมาณมีมากพอที่จะสนองความต้องการของติงเฟิงเฉิง

ถงก้วนฉืออดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย “เจ้านายซุนโรงงานเล็กๆ ของคุณ สามารถเก็บวัสดุได้มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร ถ้าสินค้าเหล่านี้ถูกเก็บไว้ในโรงงานของคุณเป็นเวลา 3-5 เดือน คุณกลัวว่าโรงงานของคุณจะปิดตัวลงใช่ไหม ?”

ปริมาณมันมากเกินไป เกินศักยภาพที่พวกเขาจะรับได้

ซุนเค่เฉินทำหน้าขมขื่น “เฮ้อ อย่าพูดถึงมันเลย เดิมทีพวกเรามีนัดกับบริษัทแห่งหนึ่ง ปรากฏว่าเรามีนัดกับบริษัทแห่งหนึ่ง เรามีหน้าที่ในการผลิต พวกเขามีหน้าที่ในการจัดซื้อ แต่ผลคือหลังจากที่พวกเราผลิตวัสดุเสร็จไม่นาน บริษัทนั้นก็ล้มละลายด้วยเหตุผลบางประการ การล้มละลายของพวกเขา พวกเราก็ซวยไปด้วย วัสดุจำนวนมากอยู่ในมือเรา ไม่สามารถจัดการกับพวกมันได้เลย ”

“ได้ยินมาว่าบริษัทติงเหอของพวกคุณต้องการวัสดุจำนวนมากใช่ไหม?”

“ดังนั้นผมถึงได้เสนอตัวเอง ผมอยากจะขายวัสดุเหล่านี้ในราคาสองในสามของราคาตลาด พอเพียงวัสดุล็อตนี้ได้ระบายออกไป ขอเพียงไม่ขาดทุน รายได้จะน้อยบ้างก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่”

คำพูดนี้ของเขาไม่มีพิรุธ

ถงก้วนฉือพยักหน้าแล้วถามต่อว่า “ถ้าอย่างนั้น…พวกเราไปดูสินค้ากัน”

“ตกลง!!!”

ซุนเค่เฉินพาถงก้วนฉือและคนอื่นๆ ไปที่โกดังทันที หลังจากเปิดประตูโกดัง ภายในทั้งหมดคือวัสดุอยู่เต็มไปหมด

เขากล่าวว่า “นี่คือหนึ่งในโกดังของเรา เนื่องจากโรงงานมีขนาดเล็ก เราจึงเช่าโกดังอื่นชั่วคราวเพื่อเก็บวัสดุอื่นๆ”

ถงก้วนฉือเดินเข้าไปในโกดัง เริ่มการตรวจสอบอย่างเป็นทางการ

สินค้าล็อตนี้ดีมาก มีคุณภาพชั้นหนึ่ง

ผู้ตรวจสอบที่พามาสองคนทยอยยกนิ้วโป้งให้ อย่าเห็นว่าเป็นเพียงโรงงานเล็กๆ วัสดุที่ผลิตได้นั้นดีจริงๆ ไม่ได้แย่ไปกว่าที่ผลิตโดยโรงงานขนาดใหญ่เหล่านั้นเลย

“ดี ดีมาก คุณภาพของวัสดุเหล่านี้ชั้นหนึ่ง”

แต่ว่า…

ถงก้วนฉือขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติที่นี่

หัวใจของซุนเค่เฉินเต้นรัว พลางถามว่า “คุณถง คุณเป็นอะไรไป?”

ถงก้วนฉือโบกมือ “ไม่เป็นไร”

ยิ่งเขาไม่พูด ซุนเค่เฉินก็ยิ่งไม่แน่ใจ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา การตรวจสอบทั้งหมดเสร็จสิ้น ถงก้วนฉือพาคนออกไป เมื่อมองตามด้านหลังของถงก้วนฉือที่จากไป ซุนเค่เฉินก็รู้สึกกระสับกระส่าย

เขาใช้ความคิดอย่างหนักในการจัดละครฉากนี้ คงจะไม่ถูกเปิดโปงหรอกนะ?

ก็ไม่ถึงขนาดนั้น

คนงานกำลังเล่นละครอย่างทุ่มเท ถึงอย่างไรเพื่อเงินเดือนของพวกเขา ก็ต้องทุ่มเทแรงกายเพื่อเล่นละครร่วมกัน

คุณภาพของวัสดุที่ซื้อมานั้นไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน

ส่วนใบแสดงรายการเหล่านั้น…

ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แม้ว่ามันจะเป็นของปลอม แต่ก็เกือบจะเหมือนกับของจริงทุกประการ ตราประทับทุกดวงล้วนถูกลอกเลียนแบบ ปกติแล้วจะตรวจสอบไม่พบ

ทุกขั้นตอนไม่มีปัญหา

แต่เมื่อเขานึกถึงแววตาของถงก้วนฉือตอนที่เขาเดินออกไป ภายในใจซุนเค่เฉินก็รู้สึกไม่สบายใจ

“ไม่มีเวลาไปสนใจมากมายขนาดนั้น ปล่อยไปตามเวรกรรมเถอะ”

“ถ้าเรื่องนี้สำเร็จเมื่อไร คนที่ตายก็คือติงเฟิงเฉิง เขาจะได้เป็นตัวตายตัวแทนของฉันอย่างสบายใจ”

“ถ้าเขาจับไต๋ได้ นั่นก็พิสูจน์ได้ว่าเขาเก่งกาจเกินไป ฉันแพ้ก็ไม่คับข้องใจ ทุกอย่างล้วนเป็นฟ้าลิขิต”

ถ้าติงเฟิงเฉิงมองออก ผลลัพธ์เดียวที่รอซุนเค่เฉินอยู่คือความตายเท่านั้น

ซุนเค่เฉินจะตายหรือติงเฟิงเฉิงจะตายแทนซุนเค่เฉิน ผลลัพธ์ทุกอย่าง ขึ้นอยู่กับว่าถงก้วนฉือจะกลับไปบอกติงเฟิงเฉิงว่าอย่างไร!