ณ ด่านศุลกากร

รถบรรทุกทั้งสามคันของเจียงชื่อก็ได้มาถึงที่หมาย ตามแผนแล้ว พวกเขาต้องส่งต่อให้เรือบรรทุกสินค้าเพื่อนำส่งไปยังสำนักงานใหญ่ของมิลาน

และการจัดส่งสินค้าล็อดใหญ่แบบนี้ โดยทั่วไปแล้วต้องผ่านการตรวจสอบจากเจ้าหน้าที่เฉพาะของศุลกากร

“ส่งอะไร?”

“หินหยาบครับ”

“ส่งไปไหน?”

“มิลานครับ”

หัวหน้าหน่วยตรวจสอบโบกมือ และทันทีหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ตรวจสอบหลายคนก็เข้าไปตรวจสอบทั้งในและนอกของรถบรรทุกสินค้า

ในระหว่างที่ตรวจสอบรถคันแรกกับคันที่สอง พวกเขาไม่ได้พบสิ่งผิดปกติ

กระทั่งมาถึงรถคันที่สาม คนขับรถบรรทุกก็หัวเราะออกมาอยากเย้ยหยัน

เจียงชื่อเดินเข้าไปอย่างเย็นชา และเอื้อมมือไปตบไหล่ของเขา จากนั้นกระแอมเบาๆ ทำให้คนขับตกใจจนหัวใจแทบวายและรีบหันกลับไปมองเจียงชื่อ

“หัวเราะอะไรอยู่? คุณมีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ เล่าให้ผมฟังบ้างสิ” เจียงชื่อจงใจถาม

คนขับกระอักกระอ่วนแล้วตอบว่า “มีความสุขอะไรล่ะครับ? ผมก็แค่ส่งงานเสร็จ แค่รู้สึกสบายใจหน่อย”

“อ้อ คุณส่งงานเสร็จแล้ว” เจียงชื่อแกล้งถาม “แล้วคุณส่งงานอะไรเสร็จล่ะครับ?”

“ผู้จัดการเจียง คุณจะถามทั้ง ๆ ที่รู้ทำไมครับ? งานของผมก็คือส่งหินหยาบชุดนี้มาที่ด่านศุลกากรไงครับ”

“แค่นี้จริงเหรอ? ไม่มีอย่างอื่นแล้วใช่ไหม?”

คนขับแทบจะเหงื่อแตก

เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า เจียงชื่อกำลังหมายถึงอะไรบางอย่างอยู่ แต่ตามเหตุผลแล้ว เจียงชื่อไม่มีทางรู้ความจริงหรอก

อย่าหลอกตัวเองไปหน่อยเลย

คนขับสงบสติอารมณ์และพูดด้วยรอยยิ้ม “แล้วจะมีอะไรอีกครับ? ผู้จัดการเจียงล้อผมเล่นเหรอครับ?”

เจียงชื่อยักไหล่ตอบ “ฮ่า ๆ ใช่ ผมล้อคุณเล่นเฉยๆ คุณรู้ทันได้ไงเนี่ย? หมดสนุกเลยสิ”

เมื่อพูดจบเขาก็เดินออกไป

คนขับรถจ้องไปที่เจียงชื่อและคิดในใจว่า ‘ล้อผมงั้นเหรอ? เหอะๆ เดี๋ยวคุณจะได้เครียดทีหลัง!’

จากนั้นเขาก็หันกลับไปที่ทีมตรวจสอบ

ผู้ตรวจสอบเหล่านั้นทำการตรวจสอบหินหยาบอย่างละเอียด และหลังจากการตรวจสอบชั้นผิวเสร็จ พวกเขาก็เปิดดูชั้นต่อไป

มุมปากคนขับยิ้มออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะเขารู้ว่าหลังจากเปิดชั้นแรกออก แล้วพวกเขาก็จะเจอกับ……

โครม!

แต่ใต้หินหยาบชั้นแรกนั้นก็ยังเป็นหินหยาบอยู่

“ไม่ใช่นี่นา”

คนขับถึงกับชะงัก ตามหลักแล้ว ใต้หินชั้นแรกก็คือกล่องดำนั่นไม่ใช่หรือ? เขาเห็นโหวหยังและคนของเขายกขึ้นไปกับตาเลยนะ ไม่น่ามีปัญหาหรอก

แต่ทำไม……

“ต้องย้ายตำแหน่งตอนขับมาแน่เลย”

คนขับมั่นใจว่ากล่องดำยังต้องอยู่ในรถ

แต่ที่น่าอึดอัดก็คือ หลังจากตรวจสอบรถทั้งคันแล้ว ก็ยังไม่พบสิ่งผิดปกติ และกล่องดำที่ซ่อนอยู่นั้นก็ดูเหมือนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

ซึ่งคราวนี้ คนขับถึงกับตะลึง

สีหน้าของเขาเหมือนถูกแช่แข็ง และเป็นเหมือนหินผุกร่อน

เป็นไปได้ไง?

เป็นไปไม่ได้ มันไม่ควรเป็นแบบนี้เลย

ตามแผนแล้ว ควรมีกล่องดำบนรถ และในกล่องนั้นยังมีหินหยาบที่ผ่านการตัดมาแล้ว เมื่อเปิดดูหินหยาบนั้นก็ยังมีหยกอันล้ำค่ายัดไส้อยู่

แต่ทำไมกล่องดำถึงหายไปได้?

แล้วมันหายไปไหน?

ถ้าไม่มีกล่องนั้น แผนการก็จะล้มเหลว แล้วจะกำจัดเจียงชื่อได้อย่างไร? หมดกัน รอบนี้ต้องหมดกันแน่

คนขับดูสิ้นหวังมาก

เขานึกย้อนกลับไปสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการขนส่ง แต่มันไม่มีอะไรผิดปกติเลย

ทันใดนั้น เขาก็จำรายละเอียดเรื่องหนึ่งได้ เพราะเจียงชื่อได้พาทุกคนไปกินบะหมี่ และหลังจากนั้นเขาก็หายไปเป็นเวลาสิบนาที หรือเจียงชื่อลงมือในช่วงเวลานั้น?

นี่อาจเป็นไปได้

แต่ปัญหาคือ เจียงชื่อพบกล่องดำนี้ได้อย่างไร? บนรถไม่มีกล้อง อีกอย่างกล่องได้ซุกซ่อนไว้เป็นอย่างดี เขาไม่สามารถเข้าใจได้จริงๆ ว่าเจียงชื่อใช้วิธีไหนในการหากล่องดำนั้นพบ

หรือจะเป็นไปได้ไหมว่าเจียงชื่อมีพลังวิเศษ?

ผีกลางวันชัดๆ

ยิ่งคิดคนขับก็ยิ่งแปลกใจ เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้รายละเอียดใดๆ เลย แต่สิ่งเดียวที่แน่นอนก็คือกล่องดำไม่อยู่บนรถแล้ว

หากไม่มีกล่องดำนั้น แผนการก็ล้มเหลว เจียงชื่อก็จะรอดพ้นไปได้

และสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือ พวกเขายังต้องสูญเสียหยกที่มีมูลค่าหลายสิบล้านอีกด้วย!

เมื่อคิดถึงจุดนี้ คนขับก็เริ่มกระวนกระวายใจ สีหน้าของเขากลายเป็นสีตับหมู และร่างกายของเขาก็สั่นไปทั้งตัว

ในเวลานี้ เจียงชื่อเดินเข้ามาปลอบใจเขาว่า “เป็นไรไหม? ทำไมจู่ ๆ คุณถึงสั่นขึ้นมา? หนาวเหรอ?”

คนขับมองไปที่เจียงชื่ออย่างสยองขวัญ

เขารู้สึกว่าเจียงชื่อรู้ทุกอย่างแล้ว แต่แค่จงใจล้อเลียนเขา แต่เขาไม่กล้าบอกความจริงอยู่แล้ว เพราะเกรงว่าทั้งหมดนี้เป็นแค่การหลอกให้เชื่อ บางทีเจียงชื่อยังไม่รู้ความจริงก็ได้

สรุปตอนนี้สถานการณ์มันเป็นอย่างไร คนขับก็ยังไม่รู้เหมือนกัน

และในเวลานี้ เจ้าหน้าที่ตรวจสอบก็เดินเข้ามาพูด “จากการตรวจสอบแล้ว สินค้าของพวกคุณไม่มีปัญหานะครับ เอาขึ้นเรือบรรทุกสินค้าได้เลย”

“ขอบคุณครับ!”

ด้วยการโบกมือ เจียงชื่อได้สั่งคนของเขาเริ่มขนย้าย หลังจากนำสินค้าทั้งหมดขึ้นไปบนเรือบรรทุกสินค้าแล้ว เขาก็ดำเนินการเอกสารส่งมอบให้กับคนเรือ และได้พาพนักงานทุกคนกลับไปที่ออฟฟิศบริษัท

พายุแห่งภัยพิบัตินี้ ยังไม่ทันได้เริ่มต้น แต่ถูกเจียงชื่อจัดการให้สงบลงแล้ว