เวลาเดียวกันนั้น ณ สมาคมสกุลป๋อชั้นแปดสิบแปด  

 

 

ในห้องทำงานของผู้บริหารสูงสุด  

 

 

อวี๋ซงนำขั้นตอนการดำเนินงานของไม่กี่วันมานี้ส่งให้ป๋อจิ่งชวนที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานด้านหน้า  

 

 

เขายืนนิ่งพลางคิดทบทวนอยู่ครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้น  

 

 

“คุณผู้ชาย วันนี้คุณหนูเฉินไปลาออกกับสกุลซูต้องการให้ผมส่งคนไปค่อยจับตาสักหน่อยไหมครับ”  

 

 

ป๋อจิ่งชวนที่กำลังอ่านเอกสารอยู่หยุดการกระทำลง เขาเงยหน้าขึ้น ประกายวาววับที่ออกมาจากนัยน์ตาลึกล้ำเต็มไปด้วยความสูงส่งและสง่างาม  

 

 

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วค่อยๆ พูดว่า  

 

 

“…ไม่ต้อง เรื่องแค่นี้เธอจัดการเองได้”  

 

 

นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบเอกสารที่อวี๋ซงเพิ่งส่งให้เมื่อครู่ขึ้นมา แล้วพูดต่ออีกประโยคว่า  

 

 

“ไม่ต้องเป็นห่วง”  

 

 

อวี๋ซงได้ยินดังนั้นก็นิ่งงัน  

 

 

คุณผู้ชายเอาที่ไหนมาคิดว่าเขากำลังเป็นห่วง  

 

 

เขาก็แค่…ไม่ใช่ว่าคุณชอบเธอหรอกเหรอ  

 

 

ผู้ช่วยพิเศษอย่างเขาต้องเข้าใจจุดนี้!  

 

 

เจ้านายสบายใจ ชีวิตของเขาก็แฮปปี้ไม่ใช่เหรอ!  

 

 

อีกอย่าง น้ำเสียงสับสนที่ใช้ปลอบเขาแบบนั้น…หายาก  

 

 

แต่ในเมื่อคุณผู้ชายพูดแบบนี้แล้ว งั้นเขาก็คงไม่ต้องไปวุ่นวายกับคุณหนูเฉินทางนั้นสักพัก  

 

 

“คุณผู้ชายครับ สิบโมงมีประชุม”  

 

 

“อืม”  

 

 

–  

 

 

เสียงระงมในห้องประชุมค่อยๆ เงียบลง  

 

 

เฉินเชียนโหรวคือ Rosanna?  

 

 

ใช่แล้ว Rosanna ชื่อนี้พวกเขาก็รู้จักเช่นกัน!  

 

 

งานแข่งขันปรุงน้ำหอมที่ฝรั่งเศสที่จัดขึ้นสองปีครั้ง เป็นหัวข้อสนทนาที่คนทั่วโลกต่างให้ความสนใจอย่างมากเวลานี้  

 

 

อีกทั้งเมื่อปีก่อน Rosanna ได้เข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอมนานาชาติเป็นครั้งแรก แถมยังคว้ารางวัลที่สี่มาได้  

 

 

แม้จะไม่สามารถเอาชนะอีกสามคนที่เหลือได้และไม่มีโอกาสได้ยืนเฉิดฉายบนแท่นรางวัลชนะเลิศระดับนานาชาติ ทว่าเป็นเพียงการแข่งขันระดับนานาชาติเดียวที่ไม่นานมานี้ที่คนจีนคนหนึ่งได้ประสบความสำเร็จ  

 

 

ทุกวันนี้คนในประเทศยังไม่มีใครมองข้ามชื่อเสียงของเธอไปได้  

 

 

ถึงแม้จะมีข่าวลือมาบ้างว่า ผู้ที่ได้คว้าตำแหน่งแชมป์สองสมัยอย่าง Star เองก็เป็นคนจีนเช่นเดียวกัน  

 

 

แต่อีกฝ่ายนั้นช่างลึกลับและไร้วี่แววจึงไม่มีใครรู้ว่าข่าวลือนั้นเป็นเรื่องจริงหรือปลอม  

 

 

แต่พวกเขาไม่เพ้อฝันว่าจะได้เจอบุคคลผู้แสนลึกลับอย่าง Star หรอก วันนี้ได้พบRosanna ก็ทำให้พวกเขาพอใจแล้ว Star อะไรนั่น พวกเขายังห่างไกลมากเกินไป  

 

 

นอกเหนือความประหลาดใจในแววตาของเฉินฝานซิง ก็ยังมีความกระจ่างในดวงตาสุกใส  

 

 

อย่างนี้นี่เอง!  

 

 

ไม่นึกเลยจริงๆ ว่าเฉินเชียนโหรวจะเข้าร่วมการแข่งขันนักปรุงน้ำหอมนานาชาติครั้งใหญ่เมื่อปีที่แล้ว แถมยังได้ที่สี่อีกต่างหาก  

 

 

ดูเหมือนว่าเธอจะวางแผนยึดตำแหน่งในสกุลซูของตัวเองตั้งแต่เมื่อสองปีที่แล้ว  

 

 

เธออดไม่ได้ที่จะผุดยิ้มเย็นขึ้นมาในใจ ยิ้มให้กับตัวเองผู้เป็นคนโง่งมที่สุดในโลก  

 

 

สองปีก่อน…  

 

 

ไม่แน่ว่าถ้าเร็วกว่านี้ ซูเหิงอาจจะทิ้งเธอไปตั้งนานแล้ว  

 

 

อีกทั้งเธอยังดูเหมือนคนโง่ ที่ดักดานอยู่ในกะลา  

 

 

เมื่อเห็นเหล่าผู้ประชุมที่เพิ่งคัดค้านเธอเมื่อครู่เงียบลงแล้วเฉินเชียนโหรวก็แอบยิ้มกระหยิ่มขึ้นมาในใจ  

 

 

ทอดสายตามาองไปยังเฉินฝานซิงก็นึกสุขใจ  

 

 

ก็เธอเคยบอกแล้วไงว่า ต่อหน้าเธอเฉินฝานซิงก็เป็นได้แค่ยัยขี้แพ้ตลอดกาล  

 

 

เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว การที่เฉินเชียนโหรวจะแทรกตัวเข้ามาในสกุลซูก็คงจะไม่ยาก  

 

 

เฉินฝานซิงทำได้แค่ยิ้มจางๆ ด้วยสายตาถากถาง  

 

 

ดูเหมือนอันน่าลี่จะมีเรื่องไม่พอใจเฉินฝานซิงไม่น้อย หลายปีผ่านมาที่ถูกเธอกดหัว วันนี้ในเมื่อโอกาสมันมาถึงแล้ว ทำไมเธอจึงจะไม่คว้าไว้  

 

 

ถึงแม้จู่ๆ เฉินฝานซิงจะถูกปลดจากตำแหน่งอย่างสายฟ้าแลบ แต่เท่านี้ยังไม่สาแก่ใจเธอ เมื่อเห็นสีหน้าที่ยังคงเรียบเฉยอย่างเก่าของเฉินฝานซิง แววตาเธอก็ฉาบไปด้วยความชั่วร้าย แล้วเอ่ยขึ้น  

 

 

“จะว่าไป การแข่งขันออกแบบแฟชั่นในประเทศเมื่อหกปีก่อน ดูเหมือนว่าหัวหน้าเฉินของพวกเราจะถูกถอนสิทธิ์การแข่งขันเพราะข้อหาการขโมยไอเดียจนถึงขั้นถูกสถานศึกษาคัดชื่อออกไม่ใช่เหรอ?”