พวกดาร์คเอลฟ์ได้ปรึกษากันเป็นเวลา 3 วัน 3 คืน

เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับพวกเขา

ตอนนี้พวกเขามีอาหารมากพอให้ดื่มกิน ร่างกายได้ฟื้นฟูกลับมา อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงพูดได้ไม่เต็มปากว่ากลับสู่สภาพสมบูรณ์แล้ว

ตั้งแต่ที่พวกเขากลับมา ก็ได้คุยกันถึงเรื่องนี้จนถึงเวลานอน แน่นอนว่าพวกดาร์คเอลฟ์ได้คุยกันเรื่องที่ว่าจะเป็นพลเมืองของราชาดีหรือไม่

ราชาที่มอบอาหารให้แก่พวกเขา ราชาผู้ปกครองแห่งความพินาศที่ถูกกล่าวถึงในตำนาน

พวกเขากำลังตกที่นั่งลำบากอยู่

แต่มันก็เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะรู้สึกกังวลเมื่อถูกขอให้มาเป็นพลเมืองของราชาแห่งความพินาศ

เขาแตกต่างจากราชาคนใดที่พวกเขาเคยรับใช้

ราชาผู้ที่กล่าวกับผู้เฒ่ามอลทาร์ เป็นราชาแห่งจุดจบ ผู้ที่จะเปลี่ยนทุกสิ่งกลับสู่ความว่างเปล่า

พลังอำนาจของเขานั้นมหาศาล และมนุษย์ก็มิอาจต่อต้านได้

หากทำสัญญาไปล่ะก็ แม้กระทั่งวิญญาณของพวกเขาก็จะกลายเป็นของราชา

นี่เป็นทางเลือกสุดท้าย แม้แต่ความตายไม่อาจทำให้พวกเขาเป็นอิสระ ดังนั้นคนส่วนใหญ่ในเผ่าจึงมีส่วนร่วมและแบ่งปันความคิดเห็นของพวกเขา ผู้อาวุโส ผู้ใหญ่ และคนที่มีอายุมากพอจะต้องเข้าร่วมโดยไม่มีข้อยกเว้น

แม้แต่เด็กที่เพิ่งจำความได้ก็ถูกบังคับให้ตัดสินใจ

ผู้ที่ไม่มีส่วนร่วม มีแต่ทารกที่ยังดูดนมแม่อยู่เท่านั้น

บทสรุปของการพูดคุยกันอย่างยาวนานก็คือ พวกเขาตัดสินใจที่จะเป็นข้ารับใช้ของราชา

พวกเขาไม่มีเวลาเหลือแล้ว แทนที่จะนั่งรอความตาย พวกเขาตัดสินใจที่จะเอาชีวิตรอด ถึงแม้ว่านั่นจะทำให้พวกเขากลายเป็นตัวตนชั่วร้ายก็ตาม

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่มีทางลืมความเมตตาของราชาที่มอบอาหารให้พวกเขาเติมเต็มกระเพาะที่หิวโหย

ไม่ว่าจะเป็นตัวตนชั่วร้าย หรือราชาแห่งความพินาศก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เมื่อเทียบกับบุญคุณที่พวกเขาได้รับ

ในตอนท้าย ทุกคนก็รู้สึกโล่งอกราวกับว่าได้โยนน้ำหนักที่แบกอยู่บนบ่าทิ้งไป

และในขณะเดียวกัน พวกเขาก็เชื่อว่าต่อจากนี้ไป ชีวิตของพวกเขาคงจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

………

……

…

ช่วงเวลาแห่งโชคชะตาได้ถูกหยิบยื่นให้ต่อหน้าพวกเขาเมื่อ 2 วันก่อน และวันนี้การตัดสินใจจะถูกฝังลึกลงในจิตวิญญาณของพวกเขา

ราชาจะมาถึงที่พักของพวกเขาเร็วๆนี้

ปกติแล้วควรจะเป็นพวกเขาที่ไป แต่ราชาตัดสินใจที่จะมาเอง ต้องขอบคุณคำแนะนำของอาโทว มันคงเป็นปัญหา ถ้าจะให้กลุ่มคนจำนวน 500 คนเดินทางเข้าไป

บริเวณนี้เงียบสงบ ทำให้เกิดบรรยากาศลึกลับ

ไม่มีใครกล้าพูดอะไร มันเป็นสัญญาณของความกังวล คาดหวัง และความกลัว

ดาร์คเอลฟ์ทั้งหมดคุกเข่าอยู่บนพื้น และรอเวลาก้มหัวคำนับ

อย่าได้ยั่วยุโทสะของราชา ผู้เฒ่ามอลทาร์คิดว่าคงจะเป็นการดีกว่าที่จะไม่สบตากับราชาตรงๆ

“ทุกคน ราชากำลังเสด็จ”

เมื่อผู้เฒ่ามอลทาร์กล่าว เงาของคนสองคนได้ปรากฏขึ้นจากในป่า

ถึงจะได้รับการเตือนจากหัวหน้าเผ่าและเหล่านักรบแล้วว่า ‘ห้ามมององค์ราชาตรงๆ’ แต่ดาร์คเอลฟ์หนุ่มสาวหลายๆคนไม่สามารถควบคุมความอยากรู้อยากเห็นของตนเองได้จึงเงยหน้าขึ้นมา

ทันใดนั้นพวกเขาก็เสียใจกับการกระทำของตนเอง เนื่องจากความหวาดกลัวได้เข้าจู่โจมร่างของพวกเขา

มันคือความมืดมิดโดยสมบูรณ์

ที่ตรงนั้น เป็นบางสิ่งที่มีรูปร่างเหมือนคน มันเหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับบริเวณนั้น เหมือนเป็นกลุ่มก้อนสีดำ และเป็นศูนย์รวมของความมืดมิด

มันเป็นบางอย่างที่น่ากลัวซึ่งไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

ตัวตนที่พวกเขาจะเทิดทูนในฐานะกษัตริย์เป็นตัวตนแห่งการทำลายล้าง

ชายหนุ่มที่ใจเสาะกรีดร้องออกมาเล็กน้อย ทำให้คนที่อยู่ข้างๆเอาศอกสะกิดเขาทันที

ส่วนทารก…บางทีอาจจะเป็นสัญชาตญาณในการเอาตัวรอด ทำให้พวกเขาปิดปากและมุดตัวซ่อนในอกของมารดา

ถึงทุกคนจะรู้เกี่ยวกับเขาอยู่แล้ว แต่พวกเขาก็ตัวสั่นอย่างไม่อาจซ่อนความหวาดกลัวได้

กระทั่งผู้ที่ผ่านสงครามและใช้ชีวิตมาอย่างยาวนาน ก็รู้สึกเช่นเดียวกัน

ส่วนคนที่หนุ่มกว่าก็ฉี่ราดไปเรียบร้อย บางคนถึงขั้นมีฟองออกมาจากปากและสลบไปเลย

พวกเขาไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ราชากำลังคิดอะไรอยู่

นั่นคือทั้งหมดที่พวกเขาเห็นจาก อิระ ทาคุโตะ

แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังตัดสินใจที่จะเป็นพลเมืองของราชาแห่งความพินาศ

เมื่อพวกเขาถูกเนรเทศ สถานที่แห่งนี้ได้กลายเป็นบ้านใหม่ของพวกเขา เป็นที่ลี้ภัยแห่งใหม่เพราะตัวตนแห่งความมืดมิด

อาโทวผู้ซึ่งอยู่ภายใต้บัญชาขององค์ราชา ได้พูดคุยกับผู้เฒ่ามอลทาร์อยู่สองสามประโยค เพื่อให้คำอธิบายแก่เขา

ในที่สุดผู้เฒ่ามอลทาร์ก็แจ้งคำตอบของพวกเขาแก่ราชา

ราชาผงกหัวเบา และเด็กสาวก็นั่งอยู่ข้างๆเขาบนบัลลังก์ที่ถูกสร้างมาสำหรับโอกาสนี้โดยเฉพาะ

“ถ้าอย่างนั้น พวกเราจะรับเหล่าดาร์คเอลฟ์ผู้ที่จะมาเป็นพลเมืองของอาณาจักรไมน็อกกราห์ ราชาของข้า ท่านอิระ ทาคุโตะ โปรดอนุญาต…”

เด็กสาวกล่าวอย่างมั่นคงแหละหนักแน่น ถึงแม้ว่าเสียงของเธอจะไม่ดังมากนัก

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ราชาได้ผงกหัวอีกครั้งและดูพึงพอใจ

“เราอนุญาต”

เขากล่าวตอบ

ชั่วขณะนั้น คำพูดจากราชาได้แล่นผ่านหูเข้าสู่ร่างกายของพวกเขา ทำให้จิตวิญญาณของพวกเขาสั่นคลอนด้วยความหนาวเหน็บ

“ยินดีด้วย พวกเจ้าเป็นพลเมืองของอาณาจักรไมน็อกกราห์แล้ว ความเป็นอยู่และความสุขของพวกเจ้าจะได้รับการสัญญา ภายใต้นามของกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ ท่านอิระ ทาคุโตะ”

เมื่อการประกาศของอาโทวที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจลึกลับที่ไม่อาจมองเห็นเสร็จสิ้น บรรยากาศตึงเครียดก็ค่อยๆคลายตัวลง

บางทีเธออาจจะเป็นกังวลเล็กน้อยด้วย?

ใบหน้าของเธอดูภาคภูมิใจ

และความเงียบได้เข้าปกคลุมในบริเวณ

“โอ้ ท่านหัวหน้านักรบ นี่จบพิธีแล้วใช่หรือไม่?”

“อืม น่าจะจบแล้ว แต่ไม่มีการเคลื่อนไหวเลย – เราควรจะทำอย่างไร?”

เอมัล หญิงสาวที่ชื่นชอบในตำนานเรื่องเล่าได้ถามไกอาที่เป็นหัวหน้าของเธอ

พวกเขาไม่เคยมีประสบการณืในการทำพิธีแบบนี้ หลังจากที่ได้รับการยอมรับเป็นพลเมืองของไมน็อกกราห์ พวกเขาไม่รู้สึกว่าตัวเองจะกลายเป็นปีศาจหรืออะไรเลย

เกิดอะไรขึ้น?

ดูเหมือนอาโทวและองค์ราชาเองก็ไม่ขยับ

ราวกับเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

พวกเราอยู่แบบนี้จะดีหรือเปล่า? พวกเขากำลังจะพูดอะไรหรือไม่?

ขาฉันเริ่มจะเจ็บแล้ว ความคิดพวกนี้วิ่งวนอยู่ในหัวของเอมัล เมื่อเหล่าดาร์คเอลฟ์ได้รับการประกาศเป็นพลเมือง บรรยากาศก็ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง

หัวใจของพวกเขาเต้นระรัว และภายในนั้นคือความโกรธเกรี้ยวที่มิอาจทานทน

มันเป็นความเกลียดชังต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมด เหนือกว่านั้นคือความเกลียดชังที่มีต่อเหล่าคนที่ทำร้ายพวกเขา

มันเป็นความเคียดแค้นที่ลุกโชน ต่อผู้ที่ทำเหมือนพวกเขาไร้ค่า

หากตอนนี้ราชาสั่งการ พวกเขาคงจะยินดีสังหารทุกสิ่งที่มีชีวิต ความโกรธแค้นที่พวกเขาไม่เคยพบเจอทำให้พวกเขารู้สึกโศกเศร้าและสับสน

ในขณะเดียวกัน ยิ่งพวกเขาพยายามระงับมันมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งปกคลุมมากเท่านั้น

ความรู้สึกที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ครอบงำอยู่ภายในอกของพวกเขา ดั่งกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก

ทันใดนั้นความรู้สึกสงบก็ปรากฏขึ้น

ดวงตาของพวกเขาจับจ้องไปยังที่มาของความรู้สึกนั้น เขาผู้ที่นำมาซึ่งความพินาศ ราชาของพวกเขา อิระ ทาคุโตะ

“พวกนายเป็นอะไรไหม?”

ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจความจริง ด้วยจิตวิญญาณของพวกเขา

ราชาเป็นห่วงพวกเขา

เขามอบอาหารให้เพราะรู้สึกเห็นใจกับสถานการณ์ที่พวกเขาเผชิญ

มันคือความเมตตาที่ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน

ตั้งแต่ต้นเลย ราชาไม่มีเจตนนาที่จะทำร้ายพวกเขา แม้กระทั่งตอนนี้ เขาเพียงแค่มองดู เหล่าผู้คนที่กุมหน้าอกและอดทนกับการเปลี่ยนแปลงของจิตวิญญาณ

ด้วยความจริงข้อนั้นทำให้พวกเขารู้สึกมีความสุข เป็นครั้งแรก ที่พวกเขารู้สึกว่าได้รับการปกป้อง

มันเป็นความโล่งใจอันไร้ที่สิ้นสุดซึ่งถูกส่งมาจากห้วงลึกแห่งความมืดมิด

ความสุขที่ราชาแห่งความพินาศผู้ยิ่งใหญ่ได้คอยดูแลพวกเขาอยู่

พวกเขามั่นใจว่าศัตรูทั้งหมดจะต้องจำนานต่อราชา ศัตรูทั้งหมดจะกลายเป็นเพียงซากศพ

หลังจากทนทุกข์ทรมานมาทั้งหมด

ที่พวกเขาได้รับความสุขอันไร้ขีดจำกัดนี้ เป็นเพราะ..ในที่สุด พวกเขาก็มีสถานที่ให้กลับ

ทุกอารมณ์ได้หมุนวนเหมือนกับพายุอยู่ภายใน และเปลี่ยนมันเป็นความหลงใหลอย่างไร้เหตุผล

มันเป็นความคลั่งไคล้ และในขณะเดียวกัน ความจงรักภักดีก็เป็นสิ่งเดียวที่พวกเขาจะมอบให้แทนคำขอบคุณ

นับจากนี้เป็นต้นไปดาร์กเอลฟ์ได้ถือกำเนิดใหม่ ในฐานะพลเมืองของอาณาจักรที่ชั่วร้าย ไมน็อกกราห์

“ขอให้พระองค์ ทรงพระเจริญ!! กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่! ท่านอิระ ทาคุโตะ!! ”

ชายหนุ่มคนหนึ่งที่รู้สึกซาบซึ้งได้ยกมือขึ้น และตะโกนออกมาเสียงดัง

เขาเป็นชายหนุ่มผู้น่าสงสารที่ฉี่ราดด้วยความกลัวก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ในใจของเขาเต็มไปด้วยความฮึกเหิมและภาคภูมิใจ

และความฮึกเหิมนี้ได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดทั้งกลุ่มก็เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ไกอาและผู้เฒ่ามอลทาร์ต่างก็สรรเสริญทาคุโตะด้วยน้ำตาแห่งความสุข

อาโทวที่ยืนอยู่ข้างราชาคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา และพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

พวกเขารวมตัวรอบๆราชาอย่างบ้าคลั่ง และสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อราชา

สำหรับราชาแห่งความพินาศผู้ยิ่งใหญ่ ที่รับพวกเขาทั้งหมดนั้น…

“โอ้”

อุทานออกมาด้วยน้ำเสียงชื่นชม

=ข้อความ＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝

อาณาจักรก่อตั้งขึ้นได้ด้วยการร่วมมือของประชาชน

จงสรรเสริญไมน็อกกราห์ ภายใต้ผู้นำที่ยิ่งใหญ่!

―――――――――――――――――

 =สารานุกรม＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝

[ไมน็อกกราห์] อาณาจักร

คุณสมบัติ: ชั่วร้ายl

ผู้นำที่เลือกได้: [เทพปีศาจไร้ชื่อ] [อาโทวแห่งโคลนเลน] [อิสลา ราชินีแห่งแมลงทั้งมวล]

เป้าหมายที่กำหนด: 《ทำลายล้าง》 《กลืนกิน》 《กิจการภายใน》

―――――――――――――――――

~~อาณาจักรแห่งความพินาศของเทพเจ้าผู้ไร้ชื่อ~~

ต้นกำเนิดของไมน็อกกราห์มิอาจทราบได้

กล่าวได้ว่ามันคงอยู่ตั้งแต่ก่อนโลกถือกำเนิดขึ้น ไม่เหมือนกับเอรอส เทพเจ้าแห่งความดีงาม

มันถูกสร้างโดยเทพปีศาจผู้ลึกลับที่มาจากโลกหลังความตาย

โดยธรรมชาติของอาณาจักรนี้มีความเหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับคุณสมบัติชั่วร้ายต่างๆและมีความอุดมสมบูรณ์

คุณสามารถเล่นเกมให้สนุกขึ้นได้ โดยการทำให้โลกเอนเอียงไปในความชั่วร้าย แต่ตอนเริ่มเกมจะค่อนข้างเดินเกมได้ช้ามาก และต้องการการเอาใจใส่เป็นพิเศษ

―――――――――――――――――

※สารานุกรมอาจจะแสดงข้อมูลตั้งค่าของเกมก่อนการถ่ายโอน

ผู้นำที่เลือกได้เป็นยูนิตที่ผู้เล่นสามารถเลือกเพื่อสวมบทบาทของตนเอง

อิสลา เป็นหนึ่งในผู้กล้าของไมน็อกกราห์ แต่จะปรากฏตัวภายในหลัง!!!

 ――――――――――――――――― ―――――――――――――――――