SPH: บทที่ 155 แขกกิตติมศักดิ์

 

ตูมโตูม!ตูม!

 

รัศมีสามสายที่น่ากลัว ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง ผู้อาวุโสโลกพิศวง และ แสงสว่าง ติดตามอย่างใกล้ชิด หลังผู้อาวุโสสวรรค์ของตระกูลถัง ปลดปล่อยรัศมีของพวกเขา

 

รัศมีทั้งสี่ที่น่ากลัวเท่าๆกัน กําลังล้อมรอบถังอี้ และกดดันเขาอย่างแรง

 

“ถังอี้!” เข็มฝนดอกท้อเป็นเรื่องสําคัญ! “อย่าพูดไร้สาระ!”

 

“เข็มฝนดอกท้อ ได้หายสาปสูญไปนานแล้ว!” จู่ๆจะปรากฏตัวขึ้นในโลกได้อย่างไร?”

 

“ฮี!” แม้แต่ฉันอาศัยอยู่มานับร้อยปีแล้ว ยังไม่เคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเข็มฝนดอกท้อเลย

 

ในเวลานี้ ถังอี้เป็นเหมือนกระต่ายสีขาวตัวเล็กๆที่ถูกฝูงหมาปาล้อมรอบ ร่างกายของเขาสั่นอย่างไม่สบายใจ

 

แม้ว่าถังอี้จะเป็นนักต่อสู้ ขั้นเข้าสู่แก่นแท้ช่วงกลาง แต่มันก็มีข้อดีและข้อเสียของในตัวของมันเอง

 

ผู้อาวุโสสวรรค์และโลก ต่างอยู่ในขั้นระดับที่สี่ของขั้นเข้าสู่แก่นแท้ – ฉะนั้นความแข็งแกร่งไม่ใช่เรื่องตลก!

 

ภายใต้แรงกดดันของรัศมีนี้ ถังอี้ ซึ่งอยู่ในช่วงการก่อตัวเพื่อเข้าสู่แก่นแท้ ไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป

 

ภายใต้รัศมีกดดันของผู้เฒ่าทั้งสี่ เสียงของถังอี้สั่นไหว ในขณะที่เขาพูดว่า “รายงานผู้อาวุโสทั้งสี่ตระกูล สิ่งที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริง!” เข็มฝนดอกท้อ อยู่ในมือของหัวหน้าตระกูลถังแล้ว หากผู้เฒ่าไม่เชื่อก็สามารถไปดูด้วยตัวเองได้

 

ผู้เฒ่าทั้งสี่ต่างมองหน้ากัน และพยักหน้า ” อืม นั่นสมเหตุสมผล!”

 

พรึบ!

 

ถังอี้รู้สึกว่าร่างกายของเขาคลายตัว เมื่อความกดดันที่น่าอัศจรรย์หายไป

เขามองไปรอบๆ และไม่เห็นวี่แววของผู้เฒ่าทั้งสี่

 

ถังอี้มองไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษที่ว่างเปล่า และจู่ๆก็นึกถึงบางสิ่ง เขาตะโกนไปในทิศทางที่เขาจับได้มาจาก “ผู้อาวุโส

 

ถ้าพวกคุณทุกคนออกไปกันหมด ใครจะเป็นผู้ดูแลห้องโถงบรรพบุรุษ!”

 

“มีข่าวเกี่ยวกับเข็มฝนดอกท้อ จะมัวเฝ้าบ้าบออะไร!

 

เสียงผู้อาวุโสถังเถียน ดังมาจากระยะไกลๆ

 

ถังอี้ตื่นตกใจและไล่ตามเขาไปในพริบตา “อาวุโส โปรดรอด้วย!”

 

ในลานสนามหญ้า ในใจกลางเมืองหมิงโจว

 

ถังฉีเดินไปมาอย่างใจจดใจจ่อ ขณะที่เขาหมุนโต๊ะน้ําชา

 

“ถังอี้หายไปนานมากแล้ว แต่ยังไม่มีข่าวของเขา!”

 

ถังเฟยมองดูเวลา และถอนหายใจ เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ปู่ ลุงถัง เดินทางอย่างน้อยใช้เวลากว่าหนึ่งในสี่ของชั่วโมง! สถานที่แห่งนี้อยู่ห่างจากห้องโถงบรรพบุรุษไปสิบไมล์ แล้วผู้อาวุโสจะมาถึงที่นี่อย่างรวดเร็วได้อย่างไร?”

 

เย่หยู่ ดูการแสดงออกที่เป็นกังวลของถังฉี และพูดด้วยรอยยิ้ม “อาวุโสถัง โปรดรอสักครู่ ”

 

ในขณะที่เขากําลังพูดอยู่ เย่หยู่ก็มีความรู้สึกว่า ผู้แข็งแกร่งกําลังเข้ามาใกล้

 

ความเร็วของเขา เร็วมาก!

 

ในทันที เย่หยู่ก็ตะโกนด้วยเสียงเบาๆว่า “พวกเขามาแล้ว”

 

พรึ่บ!

 

เช่นเดียวกับเสียงของเย่หยู่จบลง มีร่างผอมแห้งสี่ร่างปรากฏขึ้นที่ลานบ้าน

 

ถังฉีมองดูพวกเขาทั้งสี่ และรีบเดินไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว “ผู้อาวุโสตระกูล คุณอยู่ที่นี่แล้ว!”

 

ถังเถียนโบกมือ แล้วตะโกนอย่างกระวนกระวาย “สิงโตน้อย อย่าโกหกเรา! เข็มฝนดอกท้ออยู่ที่ไหน? เร็ว ให้เราดูสิ!”

 

“สิงโตน้อย ต้องรู้ผลที่ตามมาของการหลอกลวงเรา! แม้ว่าคุณจะเป็นผู้ปกครอง คุณจะต้องถูกลงโทษตามกฏของตระกูล!”

 

“ฮ่าฮ่า…สวรรค์เปิดตาแล้ว!” “ในที่สุดเรา จะได้เห็นอาวุธลับที่ไม่มีใครเทียบของตระกูลถังของเรา!”

 

“สิงโตน้อย อย่ามัวยืนอยู่ตรงนั้น!” รีบนำเข็มฝนดอกท้อออกมา!”

 

ผู้เฒ่าทั้งสี่รวมตัวกันรอบ ๆ ถังฉี, สายตาของพวกเขาถูกลุกไหม้ด้วยความร้อนแรง ราวกับว่าสายตาพวกเขาแทบจะจุดไฟเผาสิงโต

 

สิงโตน้อยเหรอ?

 

เมื่อได้ยิน วิธีที่ผู้เฒ่าทั้งสี่พูดกับถังฉี มุมปากของเย่หยู่ก็เงยขึ้นเล็กน้อย เกือบจะหัวเราะออกมา

 

เมื่อเห็นรอยยิ้มอันประณีตที่มุมปากของเย่หยู่ ใบหน้าของถังฉี เปลี่ยนเป็นสีดําทันที

 

“เย่หยู่ ทั้งสี่คนนี้เป็นผู้อาวุโสของตระกูลถัง สวรรค์,โลก, ล้ําลึก และแสงสว่าง!” พวกเขาทั้งหมดครึ่งก้าว

 

เข้าสู่ขั้น เข้าสู่แก่นแท้! “

 

เมื่อได้ยินการแนะนําของถังฉี ใบหน้าของเย่หยู่ก็ดูเคร่งเครียดด้วยน้ําเสียงที่จริงจังเขาพูดว่า “ผู้น้อยเย่หยู่ ทักทาย ผู้อาวุโสในตระกูลทั้งสี่!”

 

ถังเถียนมองเย่หยู่ ในขณะที่เขาย่นคิ้ว และถามถังฉีว่า ” ชายหนุ่มคนนี้เป็นใคร?” ความลับของตระกูลถัง จะปล่อยให้คนนอกล่วงรู้ได้อย่างไร!”

 

ถังฉีหัวเราะเบาๆเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “เพื่อนตัวน้อยเย่หยู่ ไม่ใช่คนแปลกหน้า ตอนนี้เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติที่สุดของตระกูลถังของเรา!”

 

ถังซวนขมวดคิ้ว และตะโกนว่า “ไร้สาระอะไร! เกียรติสูงสุดของการเป็นแขกผู้มีเกียรติเทียบเท่ากับหัวหน้าตระกูล! ทําไมถึงได้รับมันมาอย่างง่ายดายขนาดนี้?!”

ผู้เฒ่าเผ่าอีกสามคน ดูไม่พอใจขณะที่พวกเขาพูดว่า ” ชายหนุ่มคนนี้มีคุณธรรม และความสามารถอะไรที่จะสามารถแบกรับภาระของตัวตนของตัวของตระกูลถังได้!”

 

“!” ถังฉี, เลอะเลือนไปแล้ว!”

 

“สถานะอย่างเป็นทางการของแขกกิตติมศักดิ์สูงสุดนั้นไม่ธรรมดา! ชายหนุ่มคนนี้ไม่สามารถทําได้!”

 

ต้องเผชิญกับ ความลังเลของผู้เฒ่าทั้งสี่ ถังฉีไม่ได้ถอยกลับไปเลยแม้แต่น้อย

 

“ผู้เฒ่าเผ่าสี่คน ฉันไม่ได้เลอะเลือน! ฉันรู้ถึงความสําคัญของการมีเกียรติสูงสุดในฐานะแขก!”

 

สายตาจ้องมองของถังฉีนั้นมั่นคง ในขณะที่เขาพูดด้วยน้ําเสียงเคร่งขรึม “แต่เย่หยู่มีส่วนช่วยตระกูลถังของเรา มีค่าควรกับชื่อแขกผู้มีเกียรติ!

 

สายตาแหลมคมของถังเถียง จับจ้องที่เย่หยู่ โอ๊ะ?” “จากนั้น น้องชายคนเล็กจะช่วยตระกูลถังได้อย่างไร?”

 

ภายใต้การจ้องมองของถังเถียน เย่หยู่ไม่ได้ตื่นตระหนก เขายิ้มเบาๆ และพูดว่า “ผมไม่สามารถบอกได้ว่า ผมกําลังช่วยเหลือหรือเปล่า แต่ผมมอบบางสิ่งแก่อาวุโสถังไป”

 

ถังเถียน หัวเราะเยือกเย็น เมื่อเขาได้ยินดังนั้นว่า “มันคืออะไร?” ช่างตลกสิ้นดี! ”

 

“ตระกูลถังของเราเป็นแบบไหนกัน?!” หลังจากผ่านไปหลายพันปีแล้ว มรดกของช่างมากมาย ร่ํารวย และไม่ต้องการอะไรแบบนี้!

 

“คุณต้องการปีนขึ้นไปบนตระกูลถัง แค่ของสิ่งเดียว?

 

มุมปากของเย่หยู่ม้วนตัวขึ้น ในขณะที่เขาพูดเบาๆว่า “จะเกิดอะไรขึ้น ถ้ามันเป็นเข็มฝนดอกท้อ?

 

“เข็มฝนดอกท้อ?!” ถังเถียนร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนกว่า ”คุณบอกว่าเข็มฝนดอกท้อเป็นของคุณ?”

 

เย่หยู่พยักหน้า “ถูกต้อง แต่เพื่อประโยชน์ของผู้อาวุโสถัง ผมจึงมอบมันให้แก่อาวุโสถัง จําไว้” สิ่งนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลถังเลยแม้แต่น้อย! “

 

ถังเถียน รู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมืออย่างรวดเร็ว “ถังฉี เป็นหัวหน้าของตระกูลถัง และคุณเป็นแขกที่มีเกียรติมากที่สุดของตระกูลถัง! มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลถังได้อย่างไร!

 

ถังซวน และหวง สามตระกูลผู้อาวุโสก็ไอแห้งๆ และ พูดด้วยน้ําเสียงจริงจัง “เอ่อ! นี้มีบางอย่างเกี่ยวกับตระกูลถัง! เมื่อเห็นเพื่อนน้อยเย่หยู่ ฉันรู้สึกว่าตําแหน่งที่ดีที่สุด คือแขกผู้มีเกียรติจะเป็นของคุณ!”

 

“ถูกต้อง!” ใครจะกล้าปฏิเสธ? ให้เขาเถียงกับชายชราคน

 

“เอ๊ะ? เพื่อนตัวน้อยเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นชําระไขกระดูกระดับสี่ เป็นความสามารถโดยธรรมชาติของเขานั้นยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง ในวัยเพียงเท่านี้กลับอยู่ใน ขั้นชําระไขกระดูกระดับที่สี่! มันเป็นโชคของตระกูลถังของเราที่จะกลายเป็นแขกรับเชิญกิตติมศักดิ์ของตระกูลถัง ที่มีความภาคภูมิใจและผู้รอบรู้เหมือนเพื่อนตัวน้อย!“

 

ถังฉีกําลังยืนอยู่ด้านหลังผู้อาวุโสทั้งสี่ โดยปกปิดใบหน้าด้วยมือ และมีเส้นเลือดปกคลุมทั่วใบหน้า

 

เพียงพอแล้ว! ผู้เฒ่าทั้งสี่อาศัยอยู่มาครึ่งศตวรรษแล้ว! ดีจริงๆที่มีผิวหนาเช่นนี้?

 

เย่หยู่ มองดูผู้อาวุโสที่จริงจังทั้งสี่คน ต่อหน้าเขา และอด ไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ดูเหมือนว่าผู้เฒ่าทั้งสี่ จะไม่คัดค้าน การที่รับผมเป็นแขกของตระกูล?”

 

ผู้เฒ่าทั้งสี่เผยรอยยิ้มและส่ายหัวอย่างรวดเร็วว่า “ไม่แน่นอน และมันเป็นการสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่!”

 

ในห้องนั่งเล่น

 

ทุกคนนั่งลง

 

ผู้เฒ่าทั้งสี่ มองไปที่กล่องไม้บนโต๊ะ

 

พวกเขาทั้งสี่เบิกตาของพวกเขา หวังว่าพวกเขาสามารถติดอยู่กับมันได้

 

“โอ้ๆ” นี่คือเข็มฝนดอกท้อหรือไม่? “มันสวยจริงๆ!”

 

“เล็กและบอบบาง โบราณและตกแต่งด้วยความยิ่งใหญ่! มันไม่เหมือนกับว่าเขาอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แบบไหน ก็ไม่สามารถเอาชนะได้

 

เว้นแต่เขาจะได้เป็นนักรบดินแดนแห่งเทพเจ้า!

 

“หืม? มันแตกต่างจากที่ชายชราคนนี้จินตนาการเอาไว้มาก จินตนาการของชายชราคนนี้กําลังขาดประสบการณ์ไปแล้วจริงๆ!”

 

“สวรรค์อวยพรให้ตระกูลถังของเรา! ด้วยเข็มฝนดอกท้อ, ตระกูลถังของเราได้รับการพิจารณาว่าจะมีนักรบแห่งเทพเจ้าในตระกูลได้!”

 

ทั้งสี่มองหน้ากันเป็นเวลานาน ก่อนที่พวกเขาจะมองออกไป และถอนหายใจยาวในที่สุด

 

ไม่ทราบว่าผู้เฒ่าสีทั้งสี่คิดอะไรอยู่ จ้องมองด้วยสายตาอันเฉียบคม

 

“แค่กๆ!” การศึกษาเกี่ยวกับเข็มฝนดอกท้อ! ฉันถังเถียน ไม่เต็มใจที่จะปล่อยมือ! ”

 

“ไร้สาระ” ตระกูลถังของฉันเป็นที่รู้จักในเรื่องงานฝีมือ! นี่ไม่ใช่การเสียชื่อเสียงของเขาเลยเหรอ! สมบัตินี้จะต้องให้ฉันเพื่อศึกษา!”

 

“พวกคุณทุกคนหยุดทะเลาะกัน! ฉัน ถังหวง ผู้ชำนาญมากที่สุดในการทําอาวุธที่ซ่อนเร้น

 

“บ้านแกสิ!” มันควรจะเป็นฉัน, ฉายาหัตถ์ไร้เงาของถังซวน! อาวุธลับและสิ่งที่คล้ายกัน คือฉันดีที่สุดสําหรับมัน!“

 

เย่หยู่มองดูผู้เฒ่าทั้งสี่ที่มีใบหน้าสีแดงทะเลาะกัน และถามถังฉีอย่างเบาๆว่า “ผู้อาวุโสถัง, สถานการณ์เป็นอย่างไร?”

 

ถังฉีมองดูผู้เฒ่าทั้งสี่ที่เกือบจะต่อสู้กัน และพูดไม่ออกว่า “มันคือโอกาสในการศึกษา และสร้างเข็มฝนดอกท้อ อาวุธลับ”

 

ถังฉีหยุดครู่หนึ่ง ขณะที่เขาพูดด้วยความอิจฉา ในดวงตาของเขา “นี่เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ ที่จะสามารถบันทึกชื่อของตัวเอง

 

ไว้ในคัมภีร์ลับของตระกูลถังได้!”