SPH: บทที่ 217 ฉันเลือกเธอ เบลล่า สวอนน์

ดาบพลังปราณสายฟ้าที่รุนแรง และดุเดือด ครอบงํากลิ่นอายที่พัดผ่านยอดเทพีเสรีภาพ

 

ง้าวโลหิตสีแดงอันเย็นยะเยือก ที่ส่องประกายอยู่ข้างเบื้องหน้าของวิลเลี่ยม

ภายใต้สายตาที่ประหม่าของฝูงแวมไพร์

ดาบพลังปราณสายฟ้าของเย่หยู พลังปราณและง้าวสีเลือดของวิลเลี่ยม โอเว่น ปะทะกันในที่สุด

 

ตูม!

 

ครั้งแรกมีแสงเย็นที่ทําให้มองไม่เห็น แล้วตามด้วยเสียงฟ้าผ่าลงมา!

เสียงอู้อี้ เป็นเหมือนค้อนที่ทุบไปที่สมอง ที่ทําให้หนังศีรษะของทุกคนมึนงง

 

เมื่อแสงกระจายออกไป ทุกคนมองไปในทิศทางของการปะทะกันระหว่างดาบพลังปราณและจ้าวโลหิต

วิลเลี่ยม โอเว่นไม่ได้ไม่ได้ยืนอยู่ในสถานที่เดิมอีกต่อไป เขากลับมาปรากฏตัวอีกหลายสิบเมตรแทน!

ร่างกายของเขาตอนนี้โค้งเล็กน้อย และผมของเขาไม่เรียบร้อยเล็กน้อย

หน้าของเขาซึ่งดูมั่นคง ตอนนี้ดูซีดเผือดผิดปกติ

 

มือของเขาสั่นเล็กน้อย และจ้าวโลหิตซึ่งแต่เดิมถือไว้ในมือของวิลเลียม ถูกพัดปลิวออกไปในละอองเลือดที่ล่องลอยไปรอบๆร่างของวิลเลียม

“โอ้ๆ ผู้อาวุโสวิลเลี่ยม พ่ายแพ้!”

“อะไรนะ?!” “ชาวจีนคนนี้ ทําให้ผู้อาวุโสวิลเลียมพ่ายแพ้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว!”

 

“ นั่นเป็นไปไม่ได้! ผู้อาวุโสวิลเลี่ยมเป็นกลุ่มแวมไพร์ในระดับเจ้าชาย! เขาจะล่าถอยได้ง่ายขนาดนี้ได้อย่างไร!”

“ฮี!” คงเป็นเพราะการโจมตีของชาวจีนนี้ ที่อาวุโสวิลเลียมถูกบังคับให้ต้องล่าถอย เพราะความตื่นตระหนกของเขา!”

วิลเลียม โอเว่น ยืนนิ่งระงับเลือดที่พลุ่งพล่านอย่างรุนแรงในหน้าอก มองดูเย่หยูที่อยู่บนยอดเทพีเสรีภาพด้วยความความกลัวในสายตาของเขา

“บ้าชิบ!” เขาสามารถระเบิดพลังต่อสู้อันน่าอัศจรรย์เช่นนี้ได้อย่างไร! ”

เย่หยู ยืนอยู่บนอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ มองดูวิลเลียม โอเว่นหน้าซีดเบา ๆ หัวเราะเยือกเย็น “เป็นอย่างไรบ้าง? รสชาติคงจะดีทีเดียวใช่มั้ย?”

 

“นี่เป็นเพียงแค่ดอกเบี้ย อาการบาดเจ็บของคุณที่ทําร้ายอาจารย์ซ่งเหมิง ซ่งเหมิงจะมาให้คุณชดใช้เป็นการส่วนตัว! ”

 

” แก! แค่กๆ …* วิลเลียมอ้าปาก อยากตะโกนด้วยความโกรธ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าการบาดเจ็บของเขาจะได้รับผลกระทบ เขาจับหน้าอกของเขาและเริ่มไอ

ที่เท้าของเทพีเสรีภาพประธานชาร์ลส์ โบถส์แห่งความมืด ชาร์ลส์ สวอนน์ จ้องมองไปที่เย่หยู ด้วยตาสีเขียวเข้มของเขา และพูดด้วยน้ําเสียงต่ํา “จากนั้นผู้อาวุโสวิลเลียมทําร้ายซ่งเหมิงจนบาดเจ็บ ลุงนักรบของเขาข้ามน้ําข้ามทะเล พกดาบ และกวาดล้างโบสถ์เราทั้งหมด!

“ตอนนี้คุณเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้จากประเทศจีน เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดสงครามขึ้นอีกครั้ง เราเผ่าแวมไพร์ อย่าได้บังคับเขาให้จนมุม!”

” แต่!” สายตาแวววาวของชาร์ลส์ ในขณะที่เขาพูดอย่างเยือกเย็น “แต่เรื่องของเลือดบรรพบุรุษนั้นสําคัญมาก! เราจะไม่ยอมปล่อยให้คุณจากไปโดยง่าย!”

ข้างหลังชาร์ลส์ ดวงตาของเหล่าดยุคทั้งสิบสองนั้น ประกายแสงสีเลือดแดงฉาน ขณะที่พวกเขาหัวเราะอย่างน่ากลัว “ประธาน ให้เราฉีกเขาออกเป็นสองท่อนซะ!” ”ไม่ว่าอย่างไร เลือดของบรรพบุรุษ จะไม่สามารถหนีพ้นอุ้งมือเราได้!”

“ ถูกต้องแล้ว! แม้ว่าความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขาจะไร้คู่แข่ง เขาจะสู้ทั้งตระกูลเราได้อย่างไร”

“สังหารเขา! เลือดของบรรพบุรุษคือของเรา!”

 

” ด้วยเลือดของบรรพบุรุษ!” แม้ว่าเราจะต้องเผชิญหน้า กับนักสู้ชาวจีนทุกคน เราก็ไม่กลัว! ”

 

“สังหารเขา!” ดื่มเลือดของเขาทั้งหมด! ”

สตริโกยนับร้อยตนล้อมรอบเทพีเสรีภาพ ดวงตาที่กระหายเลือดของพวกเขาสว่างวาบขึ้น ความตั้งใจสังหารที่พุ่งสูงขึ้น ทําให้ฝนหยุดตกเป็นบางช่วง!

” พอแล้ว!” “อย่าทําให้เด็กตัวเล็กๆคนนี้กลัวเลย!”

 

เอลิซาเบธ ไดอาน่า ผู้ปกป้องสาวสวยยื่นริมฝีปากของเธอด้วยรอยยิ้ม และพูดเบาๆว่า “เจ้าหนูตัวน้อย ควรจะส่งเลือดบรรพบุรุษตอนนี้ดีกว่า เห็นแก่ว่ารูปหล่อนะ จะยกโทษให้ “

เมื่อมองไปที่สตริโกยที่กระตือรือร้นด้านล่าง การแสดงออกของเย่หยูไม่ได้เปลี่ยนไป มุมปากของเขาติดอยู่ในรอยยิ้ม “ดูเหมือนว่าพวกคุณจะแน่ใจว่าจะจัดการผมได้!

 

ด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา เขานําเลือดบรรพบุรุษออกมา เย่หยูมองลงไปที่เผ่าแวมไพร์ และยิ้มเบาๆ ขณะที่เขาพูดว่า “เลือดบรรพบุรุษมีเพียงหยดเดียว จากนั้นผมจะให้ใครดี?

 

” ส่งมาให้ฉัน!”

วิลเลี่ยม โอเว่นตะโกน และเป็นคนแรกที่ร้องออกมา

แต่ วิลเลียมเปลี่ยนท่าที่ทันที หลังจากมองเห็นสีหน้าไม่พอใจของ ชาร์ลส์ สวอนน์ ที่บูดบึ้ง ก่อนจะพูดว่า “ส่งเลือดออกมา คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะถามว่าใครจะได้รับเลือดของบรรพบุรุษไป!”

 

ตัวเลือกของฉันคือ เบลล่า สวอนน์

ชาร์ลส์ จ้องมอง วิลเลียม โอเว่น จากนั้นจึงพูดกับเย่หยูว่า “ทิ้งเลือดของบรรพบุรุษไว้ คุณไม่มีสิทธิ์ถามเรื่องที่เหลือ!”

เย่หยูมองชาร์ลส์ และเย้ยหยัน ”เลือดของบรรพบุรุษ! แต่ผมคนเดียวที่บอกว่าจะมอบให้กับใคร!”

 

“ระบบ คุณสามารถระบุคน สําหรับการรวมกันของเลือดบรรพบุรุษหรือไม่?”

หัวใจของเย่หยูจมดิ่งลง เมื่อเขาถามระบบ

” แน่นอน!”

 

เสียงที่คมชัดของระบบดังขึ้นในใจของเย่หยู

 

หัวใจของเย่หยู กระโจน แสงที่ส่องเข้ามาในดวงตาของเขา “ระบบหลอมรวมกับเลือดของบรรพบุรุษ!”

 

“ปั๊บ” ”เตรียมที่จะหลอมรวมกับเลือดของบรรพบุรุษ โปรดเลือกผู้ที่เหมาะสม!”

 

เย่หยูยืนอยู่บนรูปปั้นเทพแห่งเสรีภาพ มองลงไปที่สตริโกยนับร้อยยังด้านล่าง เขายิ้มในดวงตาของเขา และพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนว่า “เลือดบรรพบุรุษเป็นแหล่งที่มาของเผ่าแวมไพร์! สหาย ใครที่จะเหมาะสมที่จะรับเลือดบรรพบุรุษหยดนี้ได้หรือ “

 

ที่เท้าของเทพีเสรีภาพ กลุ่มแวมไพร์ทั้งหมดมองดูเลือดบรรพบุรุษในมือของเย่หยู ซึ่งดวงตาของพวกเขา เต็มไปด้วยความปรารถนา

“เลือกฉัน คุณต้องเลือกฉัน!”

วิลเลี่ยม โอเว่น กํามือและคํารามในใจของเขา

 

เหมือนสุนัขที่คอยให้เจ้านายป้อนอาหารมัน!

ชาร์ลส์ สวอนน์ และเอลิซาเบธ ไดอาน่า ต่างก็มองเลือดบรรพบุรุษด้วยสายตาที่ร้อนแรง ตราบใดที่พวกเขาได้รับเลือดบรรพบุรุษหยดนี้

พวกเขาก็จะกลายเป็นราชาแห่งตระกูลแวมไพร์ทั้งหมด!

 

ไม่เพียง แต่ดัชเชสทั้งสาม แต่ดยุค ทั้งสิบสองคน มาร์ควิสหลายร้อยตน และสายเลือดนับร้อย ก็มองดูเลือดบรรพบุรุษเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตาม

พวกเขารู้ว่า นี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถทําได้!

เมื่อมองไปที่ดวงตาคู่ที่กระตือรือร้นด้านล่าง รอยยิ้มบนใบหน้าของเย่หยูก็ยิ่งกว้างขึ้น “จากนั้นฉันจะเลือก…”

ภายใต้เทพีเสรี สตริโกยทุกคนกํามือแน่น ของพวกเขาอย่างแน่น มองเย่หยู โดยรอคอยการตัดสินใจของเขา!

 

เบลล่า สวอนน์ ยังสวมชุดสีดํายาวในหมู่ ผู้นําตระกูลแวมไพร์ เธ อยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ขณะที่มีความกังวลเกิดขึ้น แววตาของ เธอ เธอไม่ได้เหลือบมองดูเลือดของบรรพบุรุษ แต่มองไปที่เย่หยู

“เห้อ ฉันหวังว่า คุณจะสามารถหลบหนีได้อย่างปลอดภัยที่นี่!

เมื่อมองไปที่การแสดงออกที่ไม่แยแสของเย่หยู เบลล่ามีควา มรู้สึกแปลก ๆ ในใจของเธอ ว่าสถานการณ์ในปัจจุบัน เป็นสิ่งที่ เย่หยู วางแผนไว้แล้ว

 

” ฉันเลือกเธอ!”

เย่หยูยื่นมือของเขา แล้วชี้ไปที่มุมด้านล่าง ในที่สุดก็เผยผู้ที่เหมาะสมที่เขาเลือกไว้

เบลล่า สวอนน์ เดิมทียืนอยู่อย่างเงียบๆในมุมตรงเชิงเทพีเสรีภาพ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็นเย่หยูชี้ไปที่เธอ เธอก็ตระหนักว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเกินจินตนาการของเธอ

” ทําไม ต้องเป็นฉัน?”

ดวงตาของเบลล่า สวอนน์สั่นไหวด้วยความประหลาดใจ จ้องมองเย่หยู ราวกับว่าต้องการคําตอบ

 

เย่หยูกระพริบตา ยิ้มผ่านดวงตา ขณะที่เขาพูดด้วยน้ําเสียงดังชัดเจน “เบลล่า สวอนน์ เป็นคนที่ฉันเลือก ที่จะหลอมรวมกับเลือดบรรพบุรุษ!”

ด้านล่างเวทีกลุ่มสตริโกยตามทิศทางที่เย่หยูชี้ไปที่เบลล่า หันหน้าของพวกเขา เพื่อมองดูเบลล่าที่มุมเบื้องล่างเทพีเสรีภาพ จริงๆแล้วมันคือเบลล่า สวอนน์!” ลูกสาวของประธาน คนนอกสําหรับตระกูลแวมไพร์! ”

“ชาวจีนคนนี้ รู้จักเบลล่าจริงๆ …”

 

” ทําไมต้องเป็นเธอ?”

ทุกคนงงงวย ทําไมเย่หยูจึงเลือกคนที่ไม่เหมือนสตริโกยแม้แต่น้อยเลย!

 

ชาร์ลส์ สวอนน์ ยังมองดูลูกสาวของเขาด้วยความประหลาดใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเลือกของเย่หยู จะเป็นลูกสาวของเขาจริง

 

เป็นไปได้ไหมว่า มีบางอย่างระหว่างเย่หยูและเบลล่าที่ฉันไม่รู้

 

ชาร์ลส์ ตกอยู่ในความคิดลึกๆ และในขณะเดียวกัน สายตาของเขาที่มีต่อเย่หยู ก็กลายเป็นของพ่อแก่ๆที่มองดูเด็กโต ที่กําลังจะลักพาตัวลูกสาวของเขา!

“ฉันไม่เห็นด้วย! คุณไม่สามารถให้เลือดผู้บรรพบุรุษกับเธอได้!”

วิลเลี่ยม โอเว่น ตะโกนเสียงดังจ้องมองเย่หยู และตะโกนว่า “เลือดบรรพบุรุษหยดนี้ มีส่วนเกี่ยวข้องอย่างมากกับเรื่องนี้ อย่าให้เบลล่า สวอนน์ ครอบครองมัน! เธอไม่เคย ดื่มเลือดมาก่อนด้วยซ้ํา!“

วิลเลี่ยม โอเว่นตกตะลึง เขาจะไม่ยอมยกเลือดบรรพบุรุษนี้ตกอยู่ในมือคนอื่น!