ปล้นสวรรค์ SPH: บทที่ 234 เที่ยวบินที่สูญหายกลับมาแล้ว

SPH: บทที่ 234 เที่ยวบินที่สูญหายกลับมาแล้ว

 

“อ้ยย!”

ภายในห้องนักบิน เซี่ยจินซี ปล่อยเสียงอุทาน

ตูม!

 

เครื่องบินตกลงไปในน้ํา

 

น้ําสาดไปที่กระจกหน้าเครื่องบิน

 

หลังจากเครื่องบินสงบลง เซี่ยจินซี ปล่อยมือของเธอแล้วลืมตาเล็กน้อย

 

“อ๊ายย!” เครื่องบิน พุ่งขึ้นจริงๆ!”

 

เซี่ยจินซี่ ลืมตากว้าง และมองด้วยความประหลาดใจ เมื่อเครื่องบินทะลุผิวน้ําทะเล และบินไปข้างหน้า

 

”เย่หยู คุณน่าพึ่งมาก!” เครื่องบิน สามารถแล่นผ่านทะเลได้จริงๆ! ”

เซี่ยจินซีตื่นเต้น เมื่อมองเย่หยู สายตาของเธอเต็มไปด้วยการเลื่อมใส

เย่หยู ควบคุมทิศทางของเครื่องบิน แล้วขับเคลื่อนมันไปบนผิว น้ําทะเลสีคราม เครื่องบินทะลุผ่านทะเลคลื่นแตกตัวออกจากกันกลายเป็น เส้นสีขาวๆ

 

ภายในห้องโดยสาร หวูไต้ และคนอื่น ๆ ต่างก็นอนราบอยู่หน้าหน้าต่างดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

 

“ฉันไม่เคยคิดเลย!” เย่หยูจะขับเครื่องบินได้ จริงๆ!”

 

“เหอ ๆเย่หยุคนนี้ มักจะทําให้พวกเราประหลาดใจเสมอ!”

“ฮ่าฮ่า …. ตอนนี้เครื่องบินกําลังบินอยู่ เรามาดูกันว่า ผู้โดยสารบนเกาะทําอะไรกันอยู่!”

 

“ฮิ!” พวกเขาต้องเสียใจ ที่พวกเขาไม่ได้ขึ้นเครื่องบินตอนนี้! “

 

บนเกาะฝูงชนของผู้โดยสารตกตะลึง เมื่อพวกเขาดูเครื่องบินบินไกลขึ้นและไกลออกไป

 

“เครื่องบินหายไปไหน?

“ฉันต้องการไปด้วย!” ฉันไม่ต้องการอยู่ที่นี่! ”

 

“เฮ้อ!” ฉันเสียใจจริงๆ ที่ไม่ฟังคําพูดของเด็กชาวจีนคนนั้น! ”

“ เฮ้…รอพวกเราด้วย!”

ผู้โดยสารที่เหลือบนเกาะทั้งหมดวิ่งไปที่ ชายฝั่งของเกาะพวกเขาโบกมือไปทางเครื่องบินอย่างบ้าคลั่งอยากจะขึ้นไปด้วย

 

แต่เย่หยู จะได้ยินเสียงของพวกเขาได้อย่างไร

แม้ว่าเขาจะได้ยิน เย่หยู ก็จะไม่กลับมา ตั้งแต่เขาตัดสินใจที่จะอยู่เขาไม่ควรเสียใจ!

โอวหยางอัน มองดูด้วยความผิดหวัง เมื่อเครื่องบิน บินออกไปไกลความผิดหวังและความเสียใจในใจของเขา เกือบจะทําให้เขาจมน้ําตาย

 

หากเขารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เขาก็จะเชื่อใจเย่หยู

 

น่าเสียดายที่มันสายเกินไปแล้ว โอวหยางอัน ผู้ทรุดตัวลงบนพี่นพร้อมรอยยิ้มอันขมขื่นบนใบหน้าของเขา

สนามบินนานาชาติประเทศจีน ห้องควบคุมหลัก

“คุณเจอเที่ยวบิน M570 สําหรับการตรวจสอบแล้วหรือยัง?”

 

ชายวัยกลางคนที่ดูสงบนิ่ง พูดกับผู้สังเกตการณ์เรดาร์ในห้อง

ควบคุม

 

“ยังไม่เจอเลยครับ! การสื่อสารของเครื่องบิน M570 ถูกปิดกั้น!เราไม่พบสิ่งใดใน เรดาร์!”

 

ใบหน้าของชายวัยกลางคนมืดลง ขณะที่ดวงตาของเขาส่องแสง”เราต้องตามหาพวกเขา!”

 

เที่ยวบิน M570 เปลี่ยนเส้นทางในระหว่างเที่ยวบินจากนั้นขาดการติดต่อกับเครื่องบินอย่างสมบูรณ์ มีคําสั่งที่เข้มงวดในการค้นหาเครื่องบิน!

 

ชายวัยกลางคนคิดสักครู่ก่อนพูดเสียงดังว่า “นอกจากนี้ส่งเฮลิคอปเตอร์ไปตามทาง อย่าปล่อยให้มุมใด ๆ ของเกาะ หลุดลอดสายตาเราต้องตามหาให้ละเอียด! “

 

” เข้าใจแล้วครับ”

เมื่อเวลาผ่านไปชายวัยกลางคนที่สงบสุข ก็หวั่นวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ เที่ยวบินนี้มีความสําคัญอย่างยิ่ง แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่าเครื่องบินจะถูกตัดการเชื่อมต่อ!

 

ที่อเมริกาหลายกลุ่ม ได้ได้รับแจ้งเตือน ว่าจะต้องตามหาเครื่องบิน!

นอกจากนี้ครอบครัว สวอนน์ ก็ส่งข้อความเช่นกันดูเหมือนว่ามีบางคนที่สําคัญบนเครื่องบินลํานี้

 

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ชายวัยกลางคน หวังว่าเขาจะสามารถออกไปในทะเลและค้นหาเครื่องบินที่ตก

ติด! ติดเต็ด !

เสียงไซเรนดังขึ้น

 

ร่างกายของชายวัยกลางคนตัวสั่น ขณะที่เขาถามอย่างใจจดใจจ่อว่า “เป็นอย่างไรบ้าง คุณเจอรึยัง!”

 

สมาชิกทีมขมวดคิ้ว และพูดด้วยความประหลาดใจว่า “สัญญาณเรดาร์แสดงให้เห็นว่ามีสัญญาณใกล้เข้ามา ทางมหาสมุทรด้วยความเร็วที่เร็วมาก!”

 

” บริเวณทะเลทะเล” ชายวัยกลางคนถามอย่างรวดเร็วว่า “เป็นเที่ยวบิน M570 หรือไม่”

สมาชิกทีมส่ายหัว “ไม่แน่ใจ เพราะสัญญาณนี้ไม่ได้อยู่ในท้องฟ้าแต่อยู่ที่ทะเล!”

 

” ทะเล?”

 

ชายวัยกลางคนรู้สึกผิดหวัง ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่เที่ยวบิน M570แต่ก็ยังมีความหวังในใจของเขา

 

” มาดูกันว่าใครส่งสัญญาณนี้!”

มหาสมุทรอยู่ติดกับทะเลอาณาเขตของจีน

 

เครื่องบินกําลังบินอยู่เหนือทะเลสีคราม

 

เครื่องยนต์สองใบพัดของเครื่องบินเจ็ต หมุนอย่างรวดเร็วทําให้มันมีแรงยกเพียงพอ ที่จะลอยเหนือทะเล

 

ในระยะไกลเรือลาดตระเวน ได้รับคําสั่งให้เปิดเรดาร์และค้นหาM570 ที่หายไป

ติด! ติด!

 

ทันใดนั้น เรดาร์ของเรือลาดตระเวน ตรวจพบสัญญาณที่ไม่คุ้น

เคย

 

“รายงานกัปตัน!” สัญญาณประหลาดถูกค้นพบ 500 ไมล์ทะเลทางตะวันออกเฉียงใต้! หากคุณต้องการเข้าไปดูใกล้ๆ โปรดให้คํา แนะนําด้วย! ”

กัปตันของเรือลาดตระเวน ตกตะลึงและรีบไปที่หน้าจอแสดงผลเรดาร์มองไปที่จุดที่กะพริบตลอดเวลา ”เข้าใกล้ด้วยความเร็วเต็ม

” ครับผม!”

 

ตูม!

 

เรือสําราญใช้แรงม้าทั้งหมดของมัน และแล่นไปตามทิศทางที่ระบุโดยสัญญาณที่ความเร็วเต็มที่

เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายใกล้กัน เครื่องบินที่แล่นอยู่บนผิวน้ําทะเลก็ปรากฏตัวในแนวสายตาของเรือลาดตระเวน

 

ผู้สังเกตการณ์เรือลาดตระเวน เบิกตากว้างจ้องมองไม่เชื่อพลางตะโกนด้วยความประหลาดใจ ” รายงานต่อกัปตัน!” เราพบร่องรอยของเครื่องบินที่หายไปแล้วครับ! “

 

กัปตันเรือลาดตระเวน ประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นพบเครื่องบินโดยสารที่สูญหาย!

 

” เข้าใกล้ด้วยความเร็วเต็มที่ ลองดูว่ามันเป็นซากเครื่องบินหรือเปล่า!”

 

กัปตันสั่งให้นักบินของเรือลาดตระเวน อยากรู้ว่าผู้โดยสารคนใดรอดชีวิตมาได้บ้าง

ผู้สังเกตการณ์เรือลาดตระเวน ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็พูดว่า ” กัปตันไม่มีความพังพินาศของเครื่องบิน ที่แล่นอยู่เหนือทะเล!”

กัปตันจ้องมาที่เขาแล้วตะคอก ” ถ้าไม่มีซากเครื่องบิน ทําไมคุณบอกฉันว่าเราพบร่องรอยของเครื่องบิน!” คุณมาเป็นผู้สังเกตุการณ์ได้อย่างไร! ”

ผู้สังเกตการณ์รู้สึกผิดและกระซิบว่า ” มีเครื่องบินอยู่บนผิวน้ําทะเลและมันไม่ได้เปรซากเครื่องบิน! เครื่องบินลํานี้กําลังใกล้มาถึงเรา!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของกัปตันเบิกกว้าง นี่มุกหรือเปล่าเนี่ย!?เครื่องบินสามารถแล่นเหนือทะเลได้หรือ? ”

 

ผู้สังเกตการณ์มองไปที่เครื่องบิน ที่กําลังมาถึงอย่างรวดเร็วและตะโกนบอกกัปตันว่า ” กัปตันคุณสามารถเห็นด้วยตัวคุณเอง!สิ่งที่มาจากพื้นผิวของทะเลคือเครื่องบินจริงๆ!”

 

“ออกไปให้พ้นทาง!” ขอฉันดูหน่อย!”

กัปตันของเรือลาดตระเวน เดินไปที่ตําแหน่งของผู้สังเกตการณ์และมองไปที่ระยะทาง

 

เขาเห็นเครื่องบินลําหนึ่งแล่นผ่านพื้นผิวของทะเลสีครามทิ้งเส้นสีขาวไว้ ขณะที่มันพุ่งเข้าหาเขา

“มันเป็นเครื่องบินจริงๆ!”

 

สายตาของกัปตันเรือลาดตระเวนเต็มไปด้วยความตกใจมองไปที่เครื่องบินที่กําลังใกล้เข้ามา กัปตันเรือลาดตระเวนไม่สามารถสลัดความสงสัยออกมาได้

“ส่งวิทยุมา!”

 

กัปตันของเรือลาดตระเวน กลับมาได้สติ เรียกลูกเรือและส่งคลื่นวิทยุไปที่เครื่องบิน

 

“ต็ด ติด …”

 

ในห้องนักบินของเครื่องบิน เซี่ยจินซีผู้ที่นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารตกใจเมื่อมองดูไฟ บนแดชบอร์ดราวกับว่ามีคนติดต่อมา

 

“เย่หยแสงนี้สว่างขึ้น ฉันควรทํายังไงดี?”

 

เย่หยู ก็เหลียวมองและพูดเบา ๆ ว่า “นั่นคือเสียงบีบวิทยุคุณเห็นสัญญาณใด ๆ บนเรดาร์หรือไม่?

 

”เรดาร์?” เซียจินซีพึมพํากับตัวเอง ขณะที่เธอมองหาแผงควบ คุม

“มีสัญญาณจริงๆ!” มันกําลังส่งสัญญาณมา! ”

 

ครู่ต่อมาเซี่ยจินซี ค้นพบแสงกระพริบบนหน้าจอเรดาร์ ในขณะเดียวกันก็ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว

“มันเป็นคลื่นวิทยุที่เปล่งออกมา มันน่าจะเป็นเรือลาดตระเวนที่กําลังลาดตระเวนที่ผิวน้ําทะเล!”

 

หลังจากที่เย่หยูพูดจบ เขามองเซี่ยจินซีและพูดว่า “เปิดวิทยุและดูว่าอีกฝ่ายกําลังพูดอะไร”

 

ด้วยเสียงกระหม คลื่นวิทยุก็เชื่อมต่อกัน

 

“นี่คือเรือลาดตระเวน อีสเทอรี่ วิน หมายเลข 3 และนี่คือเรือลาดตระเวนอีสเทอรี่ วิน หมายเลข 3 ถ้าคุณได้รับ สัญญาณนี้โปรดตอบ!”

ความประหลาดใจพุ่งเข้าหาดวงตาของเซี่ยจินซี มันเป็นเรือลาดตระเวนจริงๆ!

ดวงตาที่มองงุนงงคู่หนึ่ง มองเหยู เชี่ยจินซีไม่รู้วิธีตอบกลับ

 

เมื่อเห็นอย่างนี้เย่หยู ก็หันไปทางวิทยุ แล้วพูดว่า “นี่คือเที่ยวบิน M570 ที่สูญหายไป กลับมาแล้ว!”