ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน 1013

Now you are reading ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน Chapter 1013 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

คนของตระกูลเซียวห่อเกี๋ยวสองไส้ และห่อเป็นกองพะเนิน ปริมาณเกี๊ยวนั่นที่พวกเขาห่อกัน ประมาณผู้ใหญ่สิบคนกินได้

แต่ว่าสมาชิกในตระกูลเซียวมีห้าคน กินเกี๊ยวเหล่านั้นไปประมาณเจ็ดสิบแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว

หลังจากที่กินเสร็จ ทุกคนในตระกูลเซียวต่างก็อิ่มจนไม่สามารถยืดตัวตรงได้

มองเห็นเกี๊ยวน้ำ20-30ชิ้นที่เหลืออยู่ในจานบนโต๊ะ นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดกับพวกเขาว่า : “พวกแกใครก็ได้กินเกี๊ยวน้ำเหล่านี้ให้หมด อย่าสิ้นเปลือง!”

เซียวฉางเฉียนลูบที่หน้าท้องกลมๆ พูดอย่างลำบากใจว่า : “แม่ ผมกินไม่ไหวแล้วจริงๆ แม้แต่ชิ้นเดียวก็กินไม่ไหวแล้ว”

เฉียนหงเย่นก็ส่ายหน้าอย่างต่อเนื่องพร้อมพูดว่า : “แม่ ฉันก็กินไม่ไหวแล้วเหมือนกัน กินจนจุกแล้ว”

เซียวเวยเวยแม้แต่แรงที่จะพูดยังไม่มีเลย โบกไม้โบกมือทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา

เซียวไห่หลงพูดว่า : “ย่า ไม่งั้นเอาแช่ตู้เย็นไว้ก่อนดีไหม พรุ่งนี้เช้าค่อยเอาออกมาทอดกิน”

จู่ๆใบหน้าของนายหญิงใหญ่เซียวก็เผยรอยยิ้มที่ร้ายกาจออกมา เธอพูดกับเฉียนหงเย่นว่า : “หงเย่น แกเอาถุงมาใส่เกี๊ยวเหล่านี้แล้วเอาไปให้เย่เฉินนะ”

เฉียนหงเย่นถามด้วยความตกใจว่า : “แม่ เกี๊ยวดีๆแบบนี้ทำไมต้องเอาไปให้พวกเขาด้วยละคะ?”

นายหญิงใหญ่เซียวยิ้มพร้อมพูดว่า : “ไม่ว่ายังไงกุยช่ายก็เป็นของบ้านพวกเขา ให้พวกเขาได้ลองชิมหน่อยไง!พวกเขาคงโมโหมากแน่ๆ!”

เซียวไห่หลงพูดว่า : “คุณย่า ใส่ยาระบายเพิ่มเข้าไปหน่อยไหม ?”

เซียวฉางเฉียนถาม : “เกี๊ยวนี้ก็ห่อหมดแล้ว ต้มเสร็จหมดแล้ว จะใส่ยาระบายตรงไหนละ?”

เซียวไห่หลงพูดว่า : “สามารถบดยาระบายเป็นผงๆได้ แล้วก็ใส่น้ำ ใช้หลอดฉีดยาฉีดน้ำเข้าไปในเกี๊ยว!”

“ไอ้หยา เป็นไอเดียที่ดีมาก!” เซียวเวยเวยพูดอย่างกระโดดโลดเต้นว่า : “พี่ ไอเดียนี้ของพี่สุดยอดมากเลย”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า : “ฉันเห็นชุดปฐมพยาบาลในห้องเก็บของของคฤหาสน์พอดี ด้านในมียาเยอะแยะ แล้วก็มีหลอดฉีดยาด้วย!”

เซียวไห่หลงรีบตบไปที่แขนแล้วพูดว่า : “โอเคครับ คุณย่าเรื่องนี้ยกให้เป็นหน้าที่ของผมเอง คืนนี้รับรองว่าเย่เฉินและครอบครัวจะต้องปวดเข้าห้องน้ำเจียนตายแน่นอน”

พูดแล้ว เขาก็รีบลุกขึ้นยืนเดินไปยังห้องเก็บของ พร้อมเอากล่องยาที่มีโลโก้สีแดงรูปบวกออกมาอย่างเร็วรวด

เจ้าของคฤหาสน์คนเก่า ได้เตรียมของใช้ในชีวิตประจำวันไว้มากมาย ในกล่องยานี้มีตั้งแต่ยาแก้ไข้แก้หวัด จนกระทั่งยาแก้ท้องไส้ และโรคเรื้อรังอย่างเช่น โรคเบาหวาน โรคหัวใจ ยาอะไรพวกนี้ล้วนแต่เตรียมไว้เยอะมาก

เซียวไห่หลงหาขวดยาฟีนอล์ฟทาลีนจากในนั้นเจอทันที ยิ้มอย่างร้ายๆพร้อมพูดว่า : “ช่วงที่ผมท้องผูกก็ทานอันนี้ ประสิทธิภาพดีมากเลย กินเข้าไปสองเม็ดรับรองขี้จนหมดไส้หมดพุงแน่”

เซียวเวยเวยพูดทันทีว่า : “’งั้นใส่ยาเข้าไปในเกี๊ยวให้พวกเขาชิ้นละหนึ่งเม็ด!”

“ได้!” เซียวไห่หลงยิ้มพร้อมพูดว่า : “คนนี้จะทำให้พวกเขาได้สบายๆฟินๆกันสักหน่อย”

หลังจากนั้น เซียวไห่หลงก็เริ่มบดฟีนอล์ฟทาลีนให้เป็นผง แล้วใช้หลอดฉีดยาดูดน้ำฉีดเข้าไปในเกี๊ยว

แต่ว่าเกี๊ยวกว่า 20 ชิ้นเพิ่งจะทำได้เพียงครึ่งเดียว เซียวไห่หลงก็รู้สึกว่าตัวเองจุกในช่องท้องอย่างมาก ปวดจนเขาต้องเอามือจับหน้าท้อง ร้องโอ๊ยออกมา

เฉียนหงเย่นรีบเอ่ยถามเขาว่า : “ลูกเป็นอะไรไป?”

เซียวไห่หลงพูดอย่างเจ็บปวดมากว่า : “ผมปวดท้องมากเลยครับแม่ ปวดอย่างมาก เหมือนไส้มันบิดมารวมกัน……โอ๊ย ปวดจะตายแล้ว…… ”

พูดจบ เซียวไห่หลงก็รู้สึกถึงพลังงานที่แปลกประหลาดในช่องท้องที่เหมือนกับหนูที่ติดกับดัก กำลังบ้าคลั่ง แตกตื่นหนีกระเจิดกระเจิง

เขายังไม่มีสติคืนกลับมา ทันใดนั้นก็ปล่อยลมตดที่เหม็นคลุ้งอย่างมาก!

ห้องนั่งเล่นสุดหรูที่ยิ่งใหญ่อบอวลไปด้วยกลิ่นเหม็นคลุ้งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

นายหญิงใหญ่เซียวดมตดเข้าไปจนไอออกมาสามสี่ครั้ง ด่าว่า : “ไห่หลง!ปล่อยกลิ่นตดที่เหม็นคลุ้งขนาดนี้ต่อหน้าคนอื่น ยังมีมโนธรรมอยู่ไหม ?”

เซียวเวยเวยก็ปิดจมูกอย่างขยะแขยงมาก พูดอย่างโกรธเคืองว่า : “พี่ กลิ่นตดนี้ของพี่เหม็นเกินไปแล้วนะ!”

————

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด