เขามองจากที่ไกล หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความประหลาดใจเล็กน้อย ยังไงก็นึกไม่ถึงว่าอิโตะนานาโกะถึงขนาดถูกหญิงสาวสหรัฐอเมริกาคนนั้นตามชกอยู่ ดูเหมือนเป็นฝ่ายถูกกระทำมาก ไร้เรี่ยวแรงจะโต้คืนเลยสักนิด

อีกทั้ง ใบหน้าที่งดงามของเธอ ก็เพราะว่าถูกชกหลายต่อหลายครั้ง และบอบช้ำเลือดไหล โดยเฉพาะหางตา ตาขวาของเธอดูเหมือนมีการฉีกออกเล็กน้อย ดูแล้วทำให้คนเป็นห่วงมาก

เขาอดไม่ไหวที่จะย่างก้าวมาถึงข้างเวทีประลอง สำรวจอิโตะนานาโกะออกมาอย่างละเอียด เขาพบเห็นว่าอิโตะนานาโกะแม้ว่าได้รับบาดเจ็บ อยู่ในสถานการณ์เป็นฝ่ายถูกกระทำมาก แต่ตาทั้งคู่ของเธอจับตามองทุกการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามโดยตลอด ไม่หย่อนยานสักนิด

เขาคิดไม่ออก ในเมื่ออิโตะนานาโกะสำรวจฝ่ายตรงข้ามโดยตลอด ทำไมยังไม่โต้กลับเรื่อยๆละ? ตกลงว่าเธอรออะไรอยู่กันแน่?

ก็อยู่ในเวลานี้ หางตาของอิโตะนานาโกะก็มองเห็นเย่เฉินแล้ว ช่วงเวลาที่ตกตะลึงเธอหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความประหลาดใจเล็กน้อย

เพราะว่า เธออยู่ในสายตาของเย่เฉิน ถึงขนาดมองเห็นความหมายที่รักสงสารหลายส่วน

เธอถามตนเองอยู่ในใจ “ความรักสงสารที่อยู่ในสายตาของเย่เฉิน เพราะฉันหรือ? เขาคือรักสงสารฉันอยู่หรือ?”

วินาทีถัดมา เธอมีความเยาะเย้ยตนเองเล็กน้อยคิดอีกว่า “เขาจะรักสงสารฉันได้ยังไงล่ะ? อยู่นัยน์ตาเขา ก็เป็นเพียงแค่หญิงสาวชาวญี่ปุ่นที่เป็นกบในกะลาคนหนึ่ง อีกทั้งพลังความสามารถเล็กน้อยนี้ของฉัน อยู่นัยน์ตาของเขา ไม่คุ้มที่จะเอ่ยถึงดั่งมดจริงๆเลย ยิ่งกว่านั้นอีกเพื่อนร่วมชาติของฉันยังเคยทำร้ายเพื่อนร่วมชาติของเขามาก่อน อาจารย์ของฉันยังเคยทำให้เขาอับอายขายหน้ามาก่อน ถึงแม้ว่าตนเองไม่เคยล่วงเกินเขามาก่อน แต่คิดว่าเขาจะต้องเกลียดใครเกลียดถึงทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขาเช่นกันล่ะ”

“ดังนั้น ถึงแม้ว่าเขารักสงสารMichaelที่อยู่ฝั่งตรงข้ามตนเอง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรักสงสารตนเองอย่างเด็ดขาด…..”

“แต่ว่า…..สายตาที่เขาจ้องมองฉัน รักสงสารมากจริงๆล่ะ! หรือว่าเขารักสงสารฉันจริงๆล่ะ?”

“ดูแล้ว อยากจะรู้ว่าเขารักสงสารฉันอยู่หรือไม่ มีเพียงวิธีเดียว!”

นึกถึงตรงนี้ ตอนที่อิโตะนานาโกะกำลังต้านทานการเข้าโจมตีของMichael ตั้งใจเหลือช่องว่างให้แก่ฝ่ายตรงข้าม

ตูม!

Michaelจับฉวยโอกาสได้ ชกโดนหน้าขวาของอิโตะนานาโกะหนึ่งหมัด แป๊บเดียวก็ชกจนแก้มของเธอทั้งดำทั้งม่วง อีกทั้งมีเลือดซึมออกมา!

ตอนที่อิโตะนานาโกะฝืนต้านหมัดนี้ ตาพินิจพิเคราะห์เย่เฉินอยู่ตลอด

เธอพบเห็น กำลังอยู่ตอนที่ตนเองถูกMichaelชกโดนนั้น ความรักสงสารที่อยู่บนใบหน้าของเย่เฉิน ยิ่งเห็นได้ชัดมากขึ้นหลายส่วน!

แม้ว่าบนใบหน้าของเธอเจ็บปวดรุนแรงอย่างยิ่ง แต่ในใจกลับไม่รู้ทำไม ถึงขนาดกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว!

“เขารักสงสารฉันอยู่จริงๆ!”

นึกถึงตรงนี้ บนใบหน้าของเธอถึงขนาดปรากฏรอยยิ้มของผู้หญิงตัวเล็กๆที่มีความสุขหลายส่วนออกมา

Michaelกำลังเพราะว่าหนึ่งหมัดเมื่อกี้ของตนเองทำได้สำเร็จ และตื่นเต้นเหลือเกิน อยู่ดีๆเห็นฉากนี้ อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วอย่างแน่น แอบพิจารณาในใจ “อิโตะนานาโกะคนนี้ตกลงว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ถ้าหากว่าเมื่อกี้เธอไม่ได้อยู่ในสภาพเหมาะสม งั้นตอนนี้ก็ไม่สามารถเอาคำว่าไม่อยู่ในสภาพเหมาะสมมาอธิบายได้แล้ว? โดนชกแล้วยังยิ้ม นี่ไม่ใช่บ้าไปแล้วหรือ?”

อยู่ในระหว่างที่เธองงงวยนี้ทันทีนั้น อิโตะนานาโกะที่ในใจดีใจเหลือเกิน อยู่ดีๆพบเห็น รูปร่างของMichaelมีการติดขัดเล็กน้อย!

ชั่วพริบตาเดียวนี้ อยู่ดีๆเธอรู้สึกถึงโอกาสที่ตนเองรออย่างลำบากโดยตลอดมาแล้ว!

อีกทั้ง เย่เฉินก็กำลังจ้องมองตนเองอยู่ที่นี่ เขาก็กำลังอยู่ที่นี่ใช้สายตาที่รักสงสารจ้องมองตนเอง ตนเองจะต้องจับฉวยโอกาสนี้ไว้ ท่าเดียวเอาชนะMichael!

ไม่เพียงจะทำให้เย่เฉินตื่นตะลึงเพราะตนเอง!

ยิ่งต้องทำให้เพราะตนเองเย่เฉินปรบมือบอกว่าดี!