ในตอนนี้เย่เฉินรู้สึกแปลกใจกับการตอบรับอย่างสมบูรณ์แบบของอิโตะ นานาโกะ

แน่นอนว่า ประสบการณ์ไม่สามารถชดเชยด้วยพลังอันแข็งแกร่งได้

ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยน เหมือนคนขับรถซูเปอร์คาร์ รถของเธอมีไดนามิก และรวดเร็วมาก แต่ อย่างไรก็ตามเธอไม่รู้เกี่ยวกับสภาพถนนของลู่วิ่งเพียงพอ เธอไม่รู้ว่าจะเลี้ยวตรงไหนบ้าง ที่ไหนมีหลุมเป็นบ่อ หรือที่ไหนมีทางลัด

และถึงแม้รถของอิโตะ นานาโกะจะมีไดนามิกและความเร็วไม่สามารถเทียบกับซูเปอร์คาร์ของฉินเอ้าเสวี่ยนได้ แต่เธอก็คุ้นเคยกับสภาพถนนเป็นอย่างดี และรู้ทุกรายละเอียดเล็กน้อย

เพราะฉะนั้น นักแข่งรถสองคนนี้ คนที่ขับรถซูเปอร์คาร์สุดท้ายจะแข่งชนะ แต่อาจจะชนะอย่างไม่มีความสุขนัก

ถึงแม้อิโตะ นานาโกะจะหลบการโจมตีของฉินเอ้าเสวี่ยนได้สำเร็จ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะดูถูกศัตรูเลยแม้แต่น้อย

เพราะว่าการเริ่มแข่งและแยกตัวจากกันเมื่อครู่ เธอสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจน ถึงพลังแข็งแกร่งอันน่ากลัวของฉินเอ้าเสวี่ยน！

โชคดีที่ตนเองพึ่งใช้ฝ่ามือในการแก้เกม ไม่อย่างนั้น ใช้ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายตั้งรับ เกรงว่าจะทำให้ไม่สามารถรอดจากการบาดเจ็บไปได้

ฉินเอ้าเสวี่ยนรู้ดี จุดเด่นของตัวเองอยู่ที่ความเร็วและพละกำลัง จุดอ่อนอยู่ที่ประสบการณ์และเทคนิค เพราะฉะนั้นเธอไม่กล้าปล่อยให้อิโตะ นานาโกะได้มีโอกาสหายใจ รีบโจมตีเธอเป็นครั้งที่สองทันที

ฉินเอ้าเสวี่ยนคิดง่ายมาก ถ้าหากอีกฝ่ายวิเคราะห์การโจมตีของตัวเองได้ดี หลังจากที่ตั้งเป้าหมายในการแก้เกมแล้ว ตนก็จะใช้เคล็ดลับการโจมตี ทำให้สมองของเธอไม่สามารถประมวลผลวิเคราะห์ได้！

อิโตะ นานาโกะเห็นฉินเอ้าเสวี่ยนชกต่อกันสองครั้ง กำลังอยากจะใช้อุบายเก่าๆ ใช้ฝ่ามือลดการกระแทก แต่กลับคิดไม่ถึงว่า หลังจากที่สองหมัดถูกปล่อยออกไป ฉินเอ้าเสวี่ยนโจมตีเธอด้วยขาซ้ายและขาขวา！

คราวนี้ อิโตะ นานาโกะเริ่มทนไม่ไหวเล็กน้อย ทุกครั้งที่เธอใช้ฝ่ามือในการลดทอนแรง ความจริงแรงถูกส่งมาจากฝ่ามือ จนถึงแขน และมาที่ร่างกายอีกครั้ง ต่างต้องทำงานร่วมกันเพื่อลดทอนกำลัง ไม่เช่นนั้นลำพังความหนาอันเล็กน้อยของฝ่ามือ จะเป็นไปไม่ได้ที่จะขจัดความแข็งแกร่งของฉินเอ้าเสวี่ยนได้ทั้งหมด

แต่ ในตอนที่ฉินเอ้าเสวี่ยนเปลี่ยนการโจมตีเร็วและแรงขึ้น เธอจึงตั้งรับไม่ไหว

เมื่อฉินเอ้าเสวี่ยนเตะเธอในจังหวะนั้น เธอก็ไม่มีทันได้ปรับร่างกายให้ตั้งรับได้ เท้าถูกเตะเข้าไปที่ฝ่ามืออย่างจัง หลังจากที่ฝ่ามือลดแทงได้20% ร่างกายของเธอก็ไม่ทันได้ถอยตั้งหลัก เพราะฉะนั้นแรงที่เหลืออีก80% แทบจะรวมอยู่ที่แขนของเธอทั้งหมด

เสียงดังคึก แขนขวาของอิโตะ นานาโกะ มีเสียงแตกหักดังลอดออกมา ตามมาด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวที่แผ่ซ่านออกมา ทำให้หน้าผากของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อผุดออกมาเต็มไปหมด

ด้วยการโจมตีนี้เอง ถึงแม้จะไม่ทำให้แขนหัก แต่สามารถสัมผัสได้ถึง กระดูกที่แตกร้าวเล็กน้อย แขนของเธอบวมแดงขึ้นมาในทันที

การจู่โจมของฉินเอ้าเสวี่ยนในครั้งนี้ ผู้ชมต่างพากันโห่ร้องด้วยความปีติยินดี

ผู้ที่มาในการแข่งขันครั้งนี้ ส่วนมากเป็นผู้ชมภายในประเทศ เพราะฉะนั้นแน่นอนว่าพวกเขาต้องเชียร์ฉินเอ้าเสวี่ยนผู้เข้าแข่งขันจากประเทศจีนคนนี้อยู่แล้ว

เมื่อเห็นเธอได้เปรียบในเวลานี้ แน่นอนว่าผู้ชมต้องรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษอยู่แล้ว

อิโตะ นานาโกะรู้ดีอยู่แล้ว ถ้าหากเธอยังถูกเป็นฝ่ายกระทำต่อไป พลังการต่อต้นของเธอ อีกไม่นานจะต้องถูกฉินเอ้าเสวี่ยนกลืนกินไปอย่างแน่นอน

ไม่พูดเรื่องอื่น ถ้าหากแขนข้างขวาของตัวเองถูกแรงปะทะเข้าอีกรอบ เกรงว่าจะต้องแหลกละเอียดแน่ ด้วยวิธีนี้ ตนเองจึงทำได้เพียงใช้มือขวาในการต่อต้านคู่ต่อสู้ เกรงว่าจะแพ้ในไม่ช้า！

พอคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็ตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว เดินหน้าสู้เต็มกำลัง เป็นฝ่ายจู่โจมบ้าง！

ด้วยเหตุนี้ อาศัยขณะที่ฉินเอ้าเสวี่ยนจะจู่โจมมาที่ตนเอง เธอจึงเบี่ยงตัว หลบการเตะด้วยขาขวาของฉินเอ้าเสวี่ยน ตามมาด้วย เธอรีบเหวี่ยงแขนข้างซ้าย จู่โจมเข้าไปที่ขาข้างขวาของฉินเอ้าเสวี่ยนที่กำลังเอาขาลง

ฉินเอ้าเสวี่ยนที่คิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่า อิโตะ นานาโกะจะหลบได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้ แทบจะเบี่ยงตัวหลบอย่างฉิวเฉียด และเธอยิ่งคิดไม่ถึงว่า ในขณะที่อิโตะ นานาโกะจะเบี่ยงตัวหลบนั้น เธอกลับจู่โจมมาที่ตนเอง！

แต่แล้ว ในเวลานี้เอง ขาข้างขวาของเธอยังไม่ทันได้เอาลง และมันสายเกินไปที่จะป้องกันแล้ว