บทที่ 2373

เมื่อซูโสว่เต๋อได้ยินเสียงนี้ เขาก็กระโดดขึ้นสูงอย่างกะทันหันราวกับโดนไฝช็อตทั้งตัว

ทันใดนั้น เขารีบมองไปตามเสียงอย่างว่องไว และพบว่ามีชายหนุ่มที่มีใบหน้ายิ้มแย้มคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้เล็กๆ ที่หน้าประตูห้องน้ำ
เขาตกตะลึงและซักถามขึ้นในทันที ” คุณ…คุณเป็นใคร?!”

เย่เฉินเยาะเย้ย ” ฉันเหรอ? ฉันเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลซูไง”

ชูโสว่เต่อพูดอย่างตื่นตระหนก “ผู้มีพระคุณอะไร? คุณ… คุณต้องการอะไรกันแน่?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย ” ฉันเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลชูจริงๆ น่ะ ลูกสาวทั้งสองคนของพี่คนโตของคุณคือซูจือเฟยและซูจือหยู ตอนที่พวก
เธอถูกลักพาตัวที่ประเทศญี่ปุ่น ฉันเป็นคนช่วยพวกเธอไว้เอง แบบนี้คุณว่าฉันเป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลชูหรือเปล่าล่ะ?”
“อะไรนะ!” ซูโสว่เต่อพูดอย่างตกตะลึง ” คุณ…คุณคือผู้ยอดฝีมือที่ลึกลับในประเทศญี่ปุ่นคนนั้นนะเหรอ!”

เย่เฉินถามด้วยความสนใจ “ทำไม? คุณเคยได้ยินชื่อฉันหรือ? ”

ซูโสว่เต๋อกล่าวอย่างอ้อมแม ” ฉันเคยได้ยินหลานสาวของฉันพูดถึงเรื่องนี้…พ่อของฉันยังพูดถึงเรื่องนี้อยู่เสมอว่า ถ้าเขามีโอกาสได้พบ
คุณ เขาจะขอบคุณอย่างดีเลย”

ขณะที่เขาพูดนั้น เขาก็คอยสังเกตดูเย่เฉินอย่างระมัดระวังไปด้วย ยายามหาคำตอบให้ได้ว่าคนตรงหน้าเป็นศัตรูหรือเพื่อนกันแน่
เขาแอบวิเคราะห์อยู่ในใจว่า ” จู่ๆ ไอ้หมอนี้ก็โผล่มาที่ห้องตัวเอง มองยังไงก็ให้ความรู้สึกว่าหมอนี้ไม่ได้มาดีแน่…

“แต่… หากเขาเป็นคนลึกลับที่ช่วยซูจือเฟยกับซูจือหยูในญี่ปุ่นคนนั้นจริงๆ เขาก็ต้องไม่มีเจตนาร้ายต่อตระกูลซูสิ?”

ในเวลานี้ เยี่เฉินยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า ” โอ๋! ถ้หากตระกูลซูมีใจที่จะขอบคุณฉันจริงๆ พวกคุณก็ควรขอบคุณฉันจากใจและอย่างอลังการ
จริงๆ เพราะฉันไมิเพียงแต่ช่วยชีวิตพวกเขาสองคนพี่น้องไว้เท่านั้น ฉันยังถือโอกาสช่วยลูกสาวนอกสมรสของพี่ชายคุณไว้ด้วย”
สีหน้าของซูโสวเต๋อเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน!

“ลูกสาวนอกนอกสมรสของพี่ชายฉันงั้นเหรอ!?”

“คุณ… คุณกำลังพูดถึงซูรั่วหลีอย่างนั้นหรือ!”

เมื่อเยเฉินเห็นสีหน้าตื่นตระหนกของเขาแล้ว เย่เฉินพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม ” ใช่ ชูรั่วหลีก็เป็นคนที่ฉันช่วยไว้เช่นกัน”
เมื่อสักครู่นี้ ซูโสว่เต่อยังไม่แน่ใจว่าเย่เฉินนั้นเป็นศัตรูหรือเป็นเพื่อน แต่ตอนนี้เขามีคำตอบอยู่ในใจแล้ว

ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ไม่ได้มาดีแน่นอน

เหตุผลนั้นเป็นเพราะว่า ในตอนต้นก็เพราะการหายตัวไปอย่างกะทันห้นของซูรั่วหลี ธุรกิจระหว่างคุณท่านกับกองกำลังป้องกันตนเอง
ของญี่ปุ่นถึงได้ล้มเหลว ต่อมามันก็ถูกเปิดเผยโดยสิ้นเชิง

ซูโสว่เต่อที่ตกอยู่ในความกระวนกระวายพูดขึ้นในทันที่: ” พี่ครับ เรื่องของซูรั่วหลีเป็นความคิดของพ่อฉันคนเดียว ฉันไม่ได้มีส่วนร่วมใน
เรื่องนี้เลย”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม ” ฉันยังพูดไม่จบเลย คุณอย่าเพิ่งรีบหาข้อแก้ตัวเพื่อเอาตัวรอดสิครับ”

ซูโสว่เต๋อรีบกล่าวด้วยความเคารพ “เชิญพูดต่อเลยครับ… ”

เย่เฉินตอบอย่างไม่ใส่ใจมากนัก เขาไขว้ขาและพูดอย่างเชื่องช้า ” พี่สะใภ้คนโตของคุณกับหลานสาวคนโตของคุณถูกชายผู้ต้องหา
ลักพาตัวไปและเกือบเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ฉันเป็นคนช่วยพวกเขาทั้งสองคนไว้เช่นกัน”

“อะไรนะ! คุณน่ะเหรอ!” ซูโสว่เต่อได้ยินเรื่องนี้แล้วก็ตกตะลึงยิ่งกว่าเดิมอีก!

สิ่งที่เขาไม่ต้องการเห็นที่สุด ก็คือตู้ให่ชิงและซูจือหยูยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้!

ไม่คาดคิดมาก่อนว่า พวกเขาสองคนจะได้รับการช่วยเหลือจากชายหนุ่มคนนี้ด้วย!

ซูโสว่เต่อที่กระวนกระวายใจกล้วว่าเย่เฉินจะสั่งเกตเห็นอาการร้อนตัวของเขา จึงรีบพูดด้วยความกระตือรื่อรัน: ” ฉันไม่นึกเลยว่าพี่สะใภ้
และหลานสาวของฉันจะยังมีชีวิตอยู่เยี่ยมไปเลย!เยี่ยมมากจริงๆ !”

พูดจบ เขาก็รีบพูดขึ้นอีกครั้ง “ฉันมาเมืองจินหลิงในครั้งนี้ก็เพื่อหาเบาะแสของพวกเขานั่นแหละ คุณไม่รู้หรอกว่ ครอบครัวของเราเป็น
ห่วงความปลอดภัยของสองแม่ลูกนี้อย่างมาก ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่ คุณพ่อยังกำชับว่า ให้ฉันปกป้องพวกเขาสองแม่ลูกให้ปลอดภัยในทุกกรณี!ไม
นึกเลยว่พวกเขาทั้งสองจะถูกคุณช่วยชีวิตเอาไว้ ต้องขอบคุณมากจริงๆ !”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม “ซูโสว่เต๋อ ฉันนีกว่า ผู้ชายทุกคนของตระกูลซูเป็นจิ้งจอกที่เฉลียวฉลาดและมีความสามารถมาโดยตลอด ไม่นึก
เลยว่าทักษะการแสดงของคุณจะโอเอร์ขนาดนี้ ไม่มีความจริงจังเลยสักนิด มันน่าผิดหวังจริงๆ”