บทที่ 2393

ซูรั่วหลีในฐานะที่เป็นลูกสาวของซูโสว่เต้า ภายในใจแน่นอนว่าเลือดข้นกว่าน้ำ

แต่เธอก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า”เดิมที่ฉันเป็นหนี้บุญคุณชีวิตของคุณชายเย อีกทั้งคุณชายเย่ ยังมอบโอกาสที่ดีให้กับฉัน ให้ฉันได้พัฒนา
ศิลปะการต่อสู้ของฉันอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะด้วยความรู้สึกหรือเหตุผลใด ฉันก็ต้องเชื่อฟังคำสั่ง เพื่อตอบแทนบุญคุณของเขา”

“ถ้าคุณพ่อแบกรับความรับผิดชอบที่ไม่สามารถปฏิสธได้ ต่อการตายของพ่อแม่คุณชายเย่ ถ้าคุณชายเย่จะล้างแค้น ฉันก็พูดอะไรไม่
ได้..

“ดังนั้น จึงทำได้เพียงแค่ฝากความหวังไว้ที่คุณพ่อจะไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับ การตายของพอแม่เย่เฉิน……·

“สิ่งที่โชคดีคือ คุณชายเย่เป็นคนที่ เที่ยงตรงและยุติธรรม ในเมื่อเขาพูดมาแล้ว ว่าขอแค่คนที่ฆ่าพ่อของเขา จะไว้ชีวิตคุณพ่อ ถ้างั้นที่
เหลือ ก็ต้องดูจากเรื่องนี้ว่า คุณพ่อบริสุทธิ์หรือไม่”

เมื่อคิดได้ดังนี้ เธอจึงพูดกับเย่เฉินอย่างนอบน้อมว่า”คุณชายเย่คะ ด้วยคำพูดของเขา รั่วหลีก็วางใจแล้วค่ะ!”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดกับหงหาว่า”เอาล่ะ จับซุโสว่เต๋อ ไปที่ห้องวีไอพี่ที่เตรียมไว้ให้เขา แล้วพาSteveคนนี้ ไปพบลูกชายของเขา
หน่อย”

Steveที่ได้ยินว่าเย่เฉินจะให้ตนไปพบกับลูกชาย ก็รีบพูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้Walterอยู่ไหน?! ”

เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า”ลูกชายสุดที่รักของคุณน่ะ ตอนนี้ผมเตรียมห้องวีไอพีพิเศษไว้ให้เขานอนแล้วล่ะ”

Steveโพล่งออกไปว่า “นอนที่ไหน? เขาไม่สบายงั้นหรอ? ! ”

เย่เฉินพูดอย่างใจเย็น”ในเมื่อลูกชายคุณมันเหลือเดนเกินไป ด้งนั้นผมเลยเชิญเขามาที่นี่ นอนอยู่บนเตียงเพื่อเปลี่ยนตัวเองหน่อย สำหรับ
เรื่องที่เขาต้องนอนอยู่บนเตียง เดี๋ยวคุณไปพบเขา ให้เขาบอกคุณเองแล้วกัน”

พูดจบ เย่เฉินก็ลุกขึ้น แล้วสั่งการกับคนที่อยู่ข้างๆ”หิ้วพวกเขาออกไป! ”

หงห้ากับเฉินจี่อข่ายขึ้นไปจัดการด้วยตัวเอง หิ้วกันคนละคน ลากสองคนออกไปข้างนอก

เย่เฉินไพล่มือไว้ข้างหลัง แล้วก้าวตามไปด้วย

ในตอนที่มาถึงคอกสุนัขที่อยู่ในฟาร์มสุนัขอีกครั้งนั้น ซูโสวเต๋อกับSteveที่เห็นภาพกรงเหล็กทั้งหมด ก็ถึงกับตกใจจนตัวสั่น
ในตอนที่พวกเขาถูกลากเข้าไปด้านใน ก็พบว่าภายในกรงเหล็กทั้งสองด้าน มีการเลี้ยงสุนัขดุร้ายไว้จำนวนมาก
สิ่งที่ทำให้เข้าปากตาค้างมากกว่าก็คือ ภายในกรงเหล็กหลายกรงนั้น สิ่งที่ขังอยู่ด้านในไม่ใช่สุนัข แต่เป็นคน!

Steveมองเห็นลูกชายตัวเองอย่างรวดเร็ว!

Walterลูกชายของเขา ตอนนี้กำลังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย เห็นได้ชัดว่าร่างกายทรุดโทรมอ่อนแอมาก

มีชายหนุ่มผิวสีเหลืองยืนอยู่ข้างๆของWalterคนหนึ่ง คนผู้นี้ยืนถือข้าวต้มเปล่าหนึ่งถ้วย ใช้ซ้อนป้อนเข้าไปในปากของWalterอย่าง
หยาบโลน

ชายหนุ่มผู้นี้ ก็คือโคบายา ชิจิโร่ที่รับหน้าที่ทั้งหมดในฟาร์มสุนัข

Steveจึงพยายามตะโกนออกไปว่า ” Walter! my son! What happened to you?! ”

หงห้าสอยไปที่ปากของเขาหนึ่งครั้ง แล้วสบถออกไปว่า”เxดแม่! พูดภาษาเหี้ยอะไรวะ? พวกแกสองคนพูดภาษาจีนได้ไม่ใช่หรอวะ?
พูดภาษาจีนเดี๋ยวนี้ ! ขืนพูดอะไรนกพวกนี้ต่อหน้าพวกฉันอีกล่ะก็ ฉันตัดลิ้นแกแน่! ”

Steveที่ถูกตบ รู้สึกเสียใจมาก แต่เขาไม่กล้าขัดขืนหงห้า ทำได้เพียงแค่ก้มหน้า แล้วพูดภาษาจีนอย่างสะอื่น “Walter ลูกชายของฉัน……
ละ. ลูกเป็นอะไรไป? ! “