บทที่ 2421

ซูจือหยูคาดไม่ถึงว่า ผู้มีพระคุณไม่เพียงแต่ไม่ปรากฏตัว ถึงขนาดยังไม่ให้ตัวเองมีสายสัมพันธ์กับโลกภายนอก และความรู้สึกก็กลาย
เป็นหดหู่มากยิ่งขึ้นในทันที

เธอถามอย่างหยั่งเชิง: *งั้นให้ฉันรายงานความปลอดภัยให้ที่บ้านได้หรือเปล่า ตอนนี้คุณตาของฉันจะต้องเป็นห่วงความปลอดภัยของฉัน
และแม่เป็นอย่างมาก แค่รายงานความปลอดภัยให้เขาคนเดียว ให้เขารู้ว่าพวกเราสองคนไม่เป็นอะไรก็พอแล้ว…

ผู้หญิงคนนั้นส่ายหนำา และพูดอย่างจริงจังว่า: “ขอโทษด้วยค่ะคุณหนูซุ คุณชายของพวกเรากำชับไว้ว่าไม่สามารถติดต่อกับใครใน
ภายนอกได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม”

แม้ว่าในใจของซูจือหยูจะค่อนข้างไม่เข้าใจไม่ แต่ยังพยักหน้าเบาๆ คิดในใจ: “ผู้มีพระคุณจัดเตรียมการแบบนี้ แม้ว่าจะดูเหมือน กัก
บริเวณฉันและแม่ไว้ในบ้านมาก แต่ฉันเชื่อเขาจะต้องมีเหตุผล ยิ่งไปกว่านั้นเขาจะต้องหวังดีอย่างแนนอน”

ดั่งนั้น เธอก็เอ่ยปากพูดว่า: “ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณค่ะ”

หญิงคนนั้นริบพูดว่า: “คุณหนูซุเกรงใจแล้วค่ะ คุณและคุณผู้หญิงตู้มีความต้องการอะไรก็สามารถที่จะบอกพวกเราได้ รวมทั้งพวกคุณ
อยากทานอะไรดื่มอะไร ใส่อะไร ก็สามารถที่จะบอกฉันได้ คุณชายของพวกเรากำชับไว้ว่า ให้ฉันจัดเตรียมการให้ทั่วถึงค่ะ”

“โอเค…”ซูจื่อหยูโค้งคำนับเล็กน้อย และพูดอย่างซาบซึ้งใจว่า: “ขอบคุณค่ะ!”

หลังจากที่พูดจม บว่าท้องของตัวเองค่อนข้างหิวจริงๆ ก็เอ่ยปากพูดว่า: “เอ่อ…รบกวนคุณช่วยเตรียมอาหารเช้าให้ฉันและแม่หน่อยได้
หรือเปล่าคะ?”

ผู้หญิงคนนั้นพูดโดยไม่ต้องคิดว่า: “ได้แน่นอนค่ะคุณหนูซู คุณอยากทานอะไรคะ?”

ซูจือหยูรีบพูดว่า: “อะไรก็ได้ แค่อ่อนหน่อยก็พอแล้ว”

“ได้ค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า: “คุณหนูซูเชิญกลับห้องไปพักผ่อนสักครู่ ฉันจะแจ้งห้องครัวให้จัดเตรียม”

“ขอบคุณค่ะ!”

ซูจือหยูพูดขอบคุณ ถึงได้ถอยกลับไปในห้อง

เมื่อเธอกลับมาที่ห้อง ตู่ให่ชิงก็เดินออกจากในห้องเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางค่อนข้างหมดอาลัยตายอยากของเธอ รีบถามว่า: “จือหยู
เป็นยังไงบ้าง?”

ซูจือหยุพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “มีบอดี้กร์ดหญิงสี่คนที่เฝ้าประตูอยู่ พวกเธอไม่ให้หนูออกไป บอกว่าผู้มีพระคุณมอบหมายไว้ ให้พวกเรา
อยู่ที่นี่ดีๆ ตอนนี้ที่ข้างนอกมีผู้คนมากมายกำลังตามหาที่อยู่ของพวกเรา เพื่อค่นึงถึงความปลอดภัยของพวกเรา ผู้มีพระคุณไม่ให้พวกเราติดต่อ
กับโลกภายนอก”

“เดิมที่หนูอยากจะรายงานความปลอดภัยให้กับคุณตา แต่พวกเขาไม่อนุญาต”

ตู่ให่ชิงพยักหน้าเล็กน้อย และพูดอย่างจริงจัง: “เรื่องนี้เข้าใจได้ คุณปู่ของลูกต้องชีวิตของพวกเรา มีคนต้องการวิตของลูก เบื้องหลัง
ของสถานการณ์นี้ไม่รู้ว่าซับซ้อนแค่ไหน ถ้หากทำให้โลกภายนอกรู้ว่าพวกเราสองคนยังมีชีวิตอยู่ งั้นเกรงว่าจะนำมาซึ่งอันตรายมากมาย และก็
จะสร้างปัญหามากมายให้กับผู้มีพระคุณของลูก”

ซูจือหยูเอ่ยปากถามว่า: “แม่ค่ะ บอดี้การ์ดหญิงที่หน้าประตูบอกว่า ผู้มีพระคุณปินคุณชายของพวกเขา งั้นแม่คิดว่า จะเป็นคุณชาย
ตระกูลไหน? เมืองจินหลิงมีตระกูลใหญ่ที่แข็งแกร่งมากด้วยเหรอ?”

“เมืองจินหลิง?”ตู่ให่ชิงขมวดคิ้วครู่หนึ่ง และพูดอย่างจริงจัง: “สถานการณ์ของเมืองจินหลิงแม่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจจริงๆ รู้แค่ว่ามีตระกูลซ่ง
ดูเหมือนทรัพย์สินน่จะอยู่ที่แสนล้านต้นๆ ความแข็งแกร่งของผู้มีพระคุณคนนี้ไม่ธรรมดา ไม่มีทางเป็นตระกูลขนาดตระกูลซ่งอบรมเลี้ยงออก
มา”

“กล่าวอิกนัยหนี่ง ถ้าหากตระกูลซ่งสามารถที่จะอบรมเลี้ยงดูบุคคลที่มีความสามารถพิเศษมีความแข็งแกร่งไม่ธรรมดาแบบนี้ออกมาได้
งั้นความแข็งแกร่งของตระกูลซ่ง ไม่มีทางเป็นขนาดเท่าทุกวันนี้”

ซูจือหยุก็ถามอีกว่า: “งั้นเป็นตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกหรือเปล่า?”

“ตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกเหรอ?”ตู่ให่ชิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดอย่างจริงจัง:”เรื่องนี้แม่ก็แน่ใจ แต่ว่าพูดจากใจนะว่า สถานการณ์ทาง
เศรษฐกิจของเมืองจินหลิงไม่ได้ติดอันตับหนึ่งในสิบของในประเทศ อยู่ในเมืองแบบนี้ ยากมากที่จะมีตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกที่เพียบพร้อมไป
ด้วยความแข็งแกร่ง เนื่องจากว่าน้ำต้องลึกพอ ถึงจะสามารถซ่อนยักษ์ไว้ได้”

ซูจือหยูพยักหน้าเห็นด้วย และพึมพำกับตัวเอง: “ก็จริงนะ…”

หลังจากที่พูดจบ เธอเกิดความคิดขึ้นมาอย่างเฉียบไว แล้วพูดว่า: “แม่ค่ะ งั้นแม่ว่า ผู้มีพระคุณจะเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ไหน ในเย่นจึง
หรือว่าเมืองหลั่กใหม่อิ่นเหรอ?”

“เมืองหลักใหม่งั้นเหรอ?”ตู่ไหชิงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า: “ตระกูลที่มีความแข็งแกร่งชั้นนำในประเทคทั้งหมดก็ไม่กี่ตระกูล เทาที่แม่รู้
ตระกูลเหล่านี้ก็ไม่มีคุณชายที่มีพลังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ก็เหมือนกันกับตระกูลชู รวมทั้งพี่ชายของลูกด้วยในบรรดาลูกหลานชายของคนรุ่น
ใหม่ มิใครบ้างที่สามารถถือได้ว่าเป็นยอดฝีมือ? ตระกูลอิ่นเหล่านั้นเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ”