บทที่ 2431

คำพูดของอู่ซิน ทำให้อู่ตงไห่หวั่นไหวอย่างสมบูรณ์

ในฐานะพ่อคนหนึ่ง แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าอู๋ฉี่ลูกชายคนที่สองน่าสงสารมากกว่า

แต่ว่าในฐานะเจ้าบ้าน ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่ ถ้หากมีโอกาส รักษาคนใดคนหนึ่งในสองคนพี่น้องหายดีได้ แต่ทำได้เพียงเลือกอู่ซิน
ลูกชายคนโต ถึงเป็นเรื่องที่คุ้มค่ามากกว่า

“ตามที่เสี่ยวซินบอก ภาพลักษณ์ที่เสี่ยวฉีทิ้งไว้ให้ผู้คนทั่วประเทศก่อนหน้านี้สึกซึ้งมาก ภาพลักษณ์นี้เรียกได้ว่าจำไว้ในใจไม่อาจลืม
เลื่อนได้”

“ดังนั้น ต่อให้พลาดโอกาสนี้ ทำให้เสี่ยวฉีกลับคืนปกติ ตรามใดที่เขาปรากฏตัวในสายตาของสาธารณชน ก็จะปลุกความทรงจำที่จำไว้
ในใจไม่อาจลืมเลือนได้ที่ทุกคนมีต่อเขาให้ตื่นขึ้นมา…”

“เนื่องจากว่า หลังจากที่เขาหายเป็นปกติ ก็ไม่สามารถที่จะอธิบายไปทั่วได้ว่า เขาไม่สามารถที่จะกินสิ่งนั้นอีกแล้ว”
คิดเข้าใจระดับหนึ่งแล้ว อู่ตงไห่ก็ยอมรับข้อเสนอของอู่ซิน

ดังนั้น เขาเอ่ยปากพูดว่า: “เสี่ยวซิน เรื่องนี้พวกเราจัดการจนทำให้เย่เฉินพอใจ จากนั้นก็ให้เขารักษาแกให้หายดีก่อน ถ้ามีโอกาสใน
อนาคต บางทียังสามารถขอร้องให้เขารักษาเสี่ยวฉี่ให้หายดีด้วย”

อู่ซินพูดอย่างไม่สามารถซ่อนความตื่นต้นว้ได้ว่า: “ใช่ครับพ่อ! ตราบใดที่จากนี้ไปพวกเราทำตามเเฉินทำงานเพื่อเย่เฉินมากหน่อย ไม่
แน่เย่เฉินยังจะให้โอกาสพวกเราในการรักษาเสี่ยวฉี”

อู๋ตงไห่พยักหน้า และกำชับว่า: “เสี่ยวซิน เรื่องนี้ แกจะต้องเก็บเป็นความลับกับทุกคน ห้ามพูดออกไปเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นถ้าหากน้อง
ชายของแกรู้เข้า เขาจะต้องเกลียดฉันอย่างแน่นอน”

อู่ซินรีบพูดว่า: “พ่อ พ่อวางใจได้เลย! ผมให้ตาย ผมก็ไม่มีทางพูดออกไปแม้แต่คำเดียว!”

อู๋ตงไห่ถอนหายใจ: “เฮ้อ! จากนี้ไปถ้าหากน้องชายของแกไม่มิโอกาสหายเป็นปกติ พี่ชายอย่างแก ก็ต้องดูแลเขาให้ดีๆ”

อู่ซินพูดอย่างหนักแน่น: “พ่อ ฟอวางใจได้เลย! อันที่จริงผมไตร่ตรองมานานแล้ว รอพวกเราผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไป และก็รอ
อารมณ์ของเสี่ยวฉีคงที่แล้ว พวกเราก็สามารถที่จะพิจารณาส่งเขาไปที่ต่างประเทศ!”

“เมื่อถึงต่างประเทศแล้ว เขาก็สามารถที่จะเปลี่ยนตัวตนใหม่แล้วเริ่มต้นใหม่ แบบนี้ไม่มีทางแรงกดดันทางจิตใจมากนัก ทางที่ดีสามารถ
ไปประเทศที่ชาวจีนค่อนข้างน้อย แบบนี้ก็จะดีมากสำหรับเขา”

อู่ตงไห่เงียบไปครู่หนึ่ง และพยักหน้าเบาๆ

เขาก็รู้ว่า อู่ซินทำแบบนี้ ก็เพื่อที่จะส่งน้องชายออกไป แบบนี้ก็ง่ายที่จะครอบครองตระกูลอู๋ทั้งหมด

แม้ว่าในใจของเขาจะค่อนข้างผิดหวังและหดหู่ แต่ไม่ได้แสดงออกมา

เขาก็เดิบโตมาในตระกูลมหาเศรษฐี ดังนั้นเขาจึงเข้าใจ การต่อสู้ทั้งต่อหน้าและลับหลังระหว่างพี่น้องมหาเศรษฐีเป็นอย่างดี
อยู่ในตระกูลมหาเศรษฐี แทบจะน้อยมากที่จะมิความรักพี่น้องอย่างแท้จริง

เมื่อเปรียบเทียบ ทรัพย์สินหลายหมื่นล้านถึงขนาดหลายแสนล้านเป็นสิ่งที่พวกเขาให้ความสำคัญมากที่สุด

อู่ซินต้องการส่งน้องชายไปที่ต่างประเทศ ไม่ใช่แค่มาจากความห่วงใยน้องชายอย่างแน่นอน

เขาเพียงแค่หวังว่าจะได้ไม่เกิดหายนะขึ้นในภายหลังเท่านั้นเอง

อู่ตงไห่ไม่ได้ชี้ให้เห็น แต่พูดอย่างแผ่วเบาทอดถอนหายใจอย่างสุดขีดว่า: “เสี่ยวซิน น้องชายของแกลำบากมาก แกในฐานะพี่ชาย จะ
ต้องดูแลเขาให้มากหน่อย อย่างอื่นไม่ว่า อย่างน้อยจะต้องดูแลเขาให้ไร้กังวลในเรื่องอาหารเครื่องนุ่งห่มไปตลอดชีวิต”

เมื่ออีซินได้ยินแบบนี้ ในใจก็รู้ในทันทีว่า พ่อเข้าใจเจตนาของตัวเอง

ดังนั้น เขาพูดอย่างแสดงทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า: “พ่อ อวางใจได้เลย ผมจะดูแลเสี่ยวฉีไปตลอดชีวิต”

ตอนที่อู๋ตงให่สองคนพ่อลูกกลับไปที่ซูหาง ซูเฉิงเฟิงก็ตื่นขึ้นจากการนอนหลับ

หลังจากที่ตื่นขึ้นมา เขาก็เรียกพ่อป้านมาในทันที และถามถึงความคืบหน้าของเรื่องนี้