บทที่ 2547

เมื่อเย่เฉินขึ้นมาบนเครื่องบิน หานกวางเย่าชี้ไปยังชายผิวขาวที่กำลังตรวจสอบกระเป๋าโดดร่ม แล้วพูดว่า “คุณชาย ท่านนี้คือวาซิล มา
จากรัสเชีย ก่อนหน้านี้เป็นครูฝึกทหารพลร่ม เชี่ยวซาญในการโดตร่มมากว่า 20 ปี เขามีประสบการณ์มากมาย”

ชายชาวรัสเซียที่ถูกเรียกว่าวาซิล ลุกขึ้นยืน เขาทำความเคารพเย่เฉิน และพูดภาษาจีนที่ฟังดูไม่ค่อยเป็นมาตรฐานกับเย่เฉิน “สวัสดีครับ
คุณชายเย! ครั้งนี้ผมมาเป็นครูฝึกโดดร่มให้คุณ ถ้าคุณรู้สึกไม่มั่นใจ เมื่อถึงตอนนั้นผมสามารถพาคุณกระโดดลงไปได้”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วถามว่า “ถ้าผมโดดเอง มีส่วนไหนต้องระวังบ้าง”

วาซิลอธิบายว่า “เดี๋ยวตอนที่เราใกล้ถึงที่หมาย ผมจะเลือกสถานที่กระโดดร่มที่เหมาะสมที่สุดโดยพิจารณาจากความสูง กระแสลม และ
ความเร็วลมรอบๆ จุดหมายปลายทาง ถ้าคุณโดดเอง ต้องโดดตอนที่ผมบอกเท่านั้น”

พูดจบ เขายื่นนาฬิกาข้อมือแบบเฉพาะให้ย่เฉิน และพูดว่า “คุณชายเย่ น่าฬิกาเรือนนี้สามารถตรวจสอบระดับความสูง ณหภูมิ อุณหภูมิ
ร่างกาย อัตราการเต้นของหัวใจ และตำแหน่ง GPS ของคุณได้แบบเรียลไทม์ หลังจากคุณโตตร่ม กางแขนและขาออกอย่างมั่นคง และใช้แขน
ขารักษาทิศทางเอาไว้ ผมจะส่งพิกัด GPS ของคุณในเวลานั้น ใช้วิทยุเพื่อเตือนวิธีควบคุมแขนขา และทิศทางของคุณแบบเรียลไทม์ เพื่อให้
แน่ใจว่าจุดลงของคุณจะไม่ออกนอกทิศทาง”

“นอกจากนี้ ผมได้ตั้งตัวเตือนให้ดีงร่ม ไว้ในนาฬิกาเรือนนี้แล้ว หากคุณถึงความสูงที่กำหนด นาฬิกาจะสั่นและมีเสียง เพื่อเดือนให้ดึงร่ม
เมื่อถึงตอนนั้นคุณสามารถดึงร่มหลัก ในกระเป๋โดดร่ม ให้กางออกได้เลย”

เย่เฉินรับนาฬิกาข้อมือมาใส่ไว้บนข้อมือ วาซิลหยิบกระเป๋าดดร่มที่เตรียมไว้เรียบร้อยขึ้นมา เขาชี้ไปที่ห่วงตรงกันกระเป๋า แล้วพูดว่า “นี่
คือที่ดึงร่มให้กางออก หลังจากถึงระดับความสูง คุณต้องกางร่ม ภายในระยะเวลา 20 วินาที ไม่งั้นจะมีอันตรายถึงซีวิต”

พูดจบ เขาชี้ไปที่สวิตซ์ที่อยู่ด้านขวากระเป๋าโดดร่ม แล้วพูดว่า “อันนี้ ใช้ตัดร่มครับ ถ้ารมหลักไม่กาง หรือเกิดเหตุการณ์ร่มฟันกันกลาง
อากาศ คุณสามารถใช้อันนี้ปลดรมหลักออก จากนั้นร่มสำรองที่อยู่ด้านซ้ายจะกางออก หลังจากตัดร่มหลัก ต้องรีบกางร่มสำรองหันที”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “โอเค ผมจำได้แล้ว กางร่มหลักก่อน ถ้าเกิดเหตุไม่คาดฝัน ให้ตัดร่มหลักก่อน จากนั้นจึงกางร่มสำรอง”
“ถูกต้องครับ” วาซิลพูดอย่างจริงจัง “ถ้าคุณไม่ต้องการให้ผมโดดลงไปด้วย งั้นผมจะติดตามสถานะของคุณแบบเรียลไทม์ เมื่อถึงตอน
นั้นผมจะแนะนำคุณทุกขั้นตอน”

เย่เฉินยิ้มบางๆ “โอเค ผมไม่เคยโดดร่มมาก่อน ไม่มีประสบการณ์ด้วย มีคุณแนะนำ คงราบรื่นขึ้นเยอะ”

วาซิลพยักหน้า เขาตบอกตัวเอง แล้วพูดว่า “คุณชายเย่วางใจได้เลย เมื่อถึงตอนนั้นผมจะทำให้ดีที่สุดเพื่อให้คำแนะนำระยะไกลทั้งหมด
แก่คุณ!”

ขณะนั้น หานกวางเย่าพูดว่า “คุณชายครับ เครื่องบินสามารถขึ้นบินได้แล้วครับ”

เย่เฉินถามว่า “ระยะเวลาบินโดยประมาณ ใช้เวลานานเท่าไร”

หานกวางเย่าพูดว่า “ระยะทางเส้นตรงเพียงร้อยกว่ากิโลเมตรเท่นั้น อีก 5 นาทีเครื่องจะขึ้น หลังจากขึ้นบิน ใช้เวลา 15-20 นาที ก็จะถึง
จุดหมายปลายทางครับ”

“โอเค” เย่เฉินพยักหน้า จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่ “งั้นเตรียมบินได้เลย!”

“ได้ครับคุณชาย!”

หานกวางเย่าเดินเข้าไปในห้องนักบิน หลังจากพูดสั่งสองสามประโยค เครื่องยนต์ค่อยๆ ติดเครื่อง และถอยออกจากโกดังเก็บเครื่องบิน
จากนั้น เครื่องบินเคลื่อนตัวไปจนสุดรันเวย์ ดันไปข้างหน้าอย่างเต็มแรง หลั่งจากสองนาที่ เครื่องบินนำเครื่องขึ้นสู่ท้องฟ้า มุ่งหน้าไปยัง
ซีเรีย