บทที่ 2652

เมื่อได้ยินค่าพูดของเช่อจือซิว ทำให้เฮ่อหย่วนเจียงอึ้งไปเลย

เขาถามออกมาโดยไม่รู้ตัว!”ไม่ชอบผู้หญิง?! เธอไม่ชอบผู้หญิง แล้วเธอชอบผู้ชายเหรอ?!

เฮ่อจือชิวคิดไม่ถึงจริงๆ หลังจากที่ฟอได้ยินคำพูดนั้นแล้ว พอจะมีสีหน้าหาทางตกใจ เธอก็เลยอดไม่ได้ที่จะถาม”อ……พ่อคิดว่าฉันควร
จะชอบผู้หญิงหรือผู้ชายละ?”

เฮ่อหย่วนเจี่ยงรู้สึกดีใจมากๆ และพูดอย่างมีความสุข: จากมุมมองที่ฉันเป็นฟอ เธอจะชอบผู้ชายจะดีกว่า!”

เมื่อพูดจม เขาก็รีบหันไปมองเย่เฉินและพูดทันที”เเฉิน ไม่ต้องแนะนำผู้หญิงที่ชื่อจือหยูแล้ว คุณดูสิว่ายังมีเด็กหนุ่มที่มีความสามารถ
ไหม ถ้ามีละก็ช่วยแนะนำให้จือชิวรู้จักด้วย!

เย่เฉินยิ้มเบาๆ พยักหน้าและพูด:”ได้ ฉันจะคอยสังเกตเรื่องนี้เป็นพิเศษ”

เฮ่อจือซิวพูดด้วยสีหน้เขินอาย:”ฟอ ตอนนี้ฉันยังไม่คิดเรื่องพวกนี้ คุณเย่เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยฉันออกมา ฉันยังต้องโฟกัสเรื่องงานก่อน
เรื่องความรักรออีกสักสองสามปี”

เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยสีหน้าดีใจว่า:”อิ่ม ขอแค่เธอพูดว่เธอชอบผู้ชาย ฉันก็โส่งใจมากๆแล้ว รอสักสองสามปีก็ไม่เป็นไร ฟอไม่ได้ริบ
ร้อน!”

เมื่อพูดจม เขาก็ริบเทเหล้าทันที และพูดกับเย่เฉิน:”เย่เฉิน ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนอาหน่อย วันนี้อามีเรื่องที่ทำให้ดีใจถึงสองเรื่อง มันเป็นเรื่องที่
ดีมากๆ!”

เย่เฉินรู้ว่าทำไมเฮ่อหย่วนเจียงถึงได้ดีใจมากขนาดนี้ เขายกแก้วขึ้นมาและพูดด้วยรอยยิ้ม”ในเมื่อคุณอาเฮ่อดีใจขนาดนี้ งั้นพวกเราดื่ม
หลังจากดิ่มเหลำาไปสักพัก ทำให้เฮ่อหย่วนเจียงมิอาการเมามากขึ้น

เมื่อใกล้ทานอาหารเสร็จ เขาก็เกิดความสับสนทันที

เมื่อเย่เฉินเห็นว่ใกล้จะทานอาหารและเหล้าเสร็จแล้ว เขาก็พูดกับเช่อจื่อชิวว่า”อซิว วันนี้พวกเราพอแค่นี้ก่อนไหม เตี๋ยวฉันจะให้หงห้า
ไปส่งคุณกับคุณอาเฮ่อกลับบ้าน พวกคุณกลับถึงบ้านก้ฟักฝอนเยอะๆ”

เฮ่อจือชิวพยักหน้าเบาๆและถามทันที:”คุณเย่ คืนนี้คุณมีเวลาไหม? ฉันอยากจะเลี้ยงอาหารคุณเพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ”
เย่เฉินโบกมือ:” คืนนี้ไม่สะดวก คุณกลับไปพักผ่อนสักสองวัน จากนั้นพวกเราค่อยนัดเวลาเจอกัน และคุยเรื่องการเตรียมการสำหรับ
ธุรกิจการขนส่งทางทะเลด้วย’

เฮ่อจือซิวพูด: ได้ งั้นฉันจะรอข่าวคราวจากคุณ’

ในเวลานี้ เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยความมึนมา:”เเฉิน……คุณ……คุณเป็นผู้มีพระคุณของอาจริง……นอนาคตถ้าธุรกิจการขนส่งทางทะเล
มีเรื่องอะไรให้อาช่วย ……ก็พูดออกมาได้เลย!”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:ได้ครับ คุณอาเฮ่อ คุณโปรดวางใจ นาคตฉันคงต้องรบกวนคุณอย่างแน่นอน’

เช่อหย่วนเงียงพูดกลับทันที:”ไม่ต้องพูดว่ารบกาน? เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องรบกวนเลย? จากไปคงต้องให้คุณช่วยดูแลจือซิวด้วย เด็กคน
ถึงแม้จะฉลาด และมีความรู้สูง แต่เธอยังขาดประสบกรณ์และการเข้าสังคม ฉันกลัวเธอจะมีเป้าหมายที่สูงส่งแต่ความสามารถไม่ถึงและเลือก
เดินทางผิด ดังนั้นคุณไม่ควรดีกับเธอมากจนเกินไป ถ้าเธอทำได้ดีก็โอค แต่ถ้าเธอทำได้ไม่ดี คุณก็ต้องดุด่าด้วย!

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม: คุณอาเฮ่อ ฉันเชื่อว่าจือชิวต้องทำได้ดีอย่างแน่นอน”

เฮ่อหย่วนเจียงถอนหายใจและพูด:” ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี…..’

เมื่อพูดจบ เขาก็มองหน้าเเฉิน และไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง จู่ๆก็ถอนหายใจและพูต”เห้อ! เสียตายจริงๆที่คุณแต่งงานเร็วเกินไป ถ้าคุณมา
เป็นลูกเขยของฉัน ฉันคงไม่ต้องเป็นห่วงเธออีกแล้ว…..

เช่อจือชิวหน้าแดงทันทีและพูด:”พ่อ คุณพูดอะไรนะ……

เฮ่อหย่วนเจียงหัวเราะออกมาและพูต”ฉันดื่มเหล้าเยอะไป ก็เลยพูดมากไปหน่อย!”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม: ในเมื่อคุณดื่มเหล้าไปเยอะ ถ้างั้นฉันจะให้คนส่งคุณกลับไปพักผ่อน’

พูดจบ เย่เฉินก็เรียกหงห้าทันที บอกให้หงห้าเตรียมรถยนต์ และส่งเฮ่อหย่วนเจียงกับเฮ่อจือซิวกลับบ้าน

เมื่อหงห้าขับรถยนต์จากไปแล้ว เย่เฉินก็รู้สึกกลุ้มใจหันที เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรกลับบ้นก่อน หรือควรไปที่โรงแรมป้ายจินานกงเพื่อพัก
ผ่อนสักครู่

ดังนั้น เขาก็เลยโทรศัพท์ให้เฉินอข่ายและถามว่า:”เหล่าเฉิน แม่ของรั่หลีออกเดินทางหรือยัง?”

เฉินจือขายรีบพูดทันที: คุณชาย เมื่อสักครู่ฉันพึ่งได้รับรายงานจากลูกน้อง เหออิงซิ่วได้นั่งเฮลิคอปเตอร์และเดินทางไปที่สนามบินแล้ว
คาดการณ์ว่น่าจะใช้เวลาสามถึงสี่ชั่วโมงก็จะเดินทางถึงเมืองจินหลิง”

เย่เฉินคำนวณเวลาอยู่ชั่ครู่ เวลาสามชั่วโมงกว่าๆมันก็ผ่านไปเร็วเหมือนกัน ตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องกลับไปที่บ้านแล้ว เพราะเวลานี้เซียวชู
หรันที่เป็นภรรยาก็ไม่ได้อยู่ที่บ้น

ดังนั้นเขาก็เลยนั่งแท็กซี่กลับไปที่โรงแรมป้ายจินานกง เขาคิดที่จะพักผ่อนและรอการมาถึงของเหออิงซิ่ว