บทที่ 2656

เยโจงฉวนคิดไม่ถึงจริงๆ เย่เฉินจะยอมรับอย่างง่ายดายแบบบนี้

การเปิดเผยกะทันหันแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจและทำตัวไม่ถูก

ผ่านไปสักพัก เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูด:”เฉินเอ๋อ คุณเลอะเลื่อนไปแล้ว!’

เย่เฉินขมวดคิ้ว:” ฉันเลอะเลื่อนยังไง?”

เย่โจงฉวนถอนหายใจ: คุณเลอะเลื่อนตรงที่คุณไม่ควรลงมือจับตัวซูโสว่เต้า! คุณคิดดูสิ เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลชู เขาหายตัว
ไปจากโรงแรมป้ายจินฮานก่ง พวกเราตระกูลเยไม่ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้เหรอ?”

เย่เฉินถามกลับ:”ทำไม? ซูเฉิงเฟิงโทรหาคุณเหรอ?”

“ใช่!”เย่โจงฉวนพูดด้วยสีหน้าโศกศร้า:”ซูเฉิงเฟิงโทรศัพท์มาด่าฉัน บอกว่าจะทำสงครามกับตระกูลเยให้ถึงที่สุด! คุณรู้หรือเปล่า พวก
เราทั้งสองตระกูลด่ากันตลอดแต่ไม่เคยลงมือต่อสู้กันจริงๆ ครั้งนี้พวกเราทำผิดกฎ ตระกูลซูต้องตอมโต้กลับอย่างป้าคลั่งแน่นอน ถ้าทำเรื่องนี้
ให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ พวกเราจะเป็นฝ่ายผิด และพวกเราไม่มิเหตุผลพอที่จะยืนยันความบริสุทธิ์!”

เย่เฉินหัวเราะ:”คุณโทรมาก็เพื่อพูดเรื่องนี้เหรอ?”

เย่โจงฉวนได้ยินน้ำเสียงดูถูกจากคำพูดของเย่เฉิน เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง:”เฉินเอ่อ ฉันรู้ว่าคุณอารมณ์ไม่ดี และคุณก็ไม่ยอมอดทน
กับเรื่องพวกนี้ด้วย แต่ทำาเรื่องอะไรก็ต้องดูสถานการณ์ด้วย! ตอนนี้ลงมือจับตัวซูโสว่เต้า มันไม่สามารถทำให้ตระกูลซูได้รับความเสียหายจริงๆ
เลย เพราะผู้ชายคนนี้ไม่มีอำนาจและเป็นหุ่นเชิดของพ่อเขา เขาเป็นแค่สัตว์นำโชคเท่านั้น คุณจับตัวเขาไว้ก็ไม่มีประโยชน์? แต่เรื่องนี้กลับเป็น
ข้ออ้างให้ตระกูลซูมากลั่นแกล้งพวกเรา!”

เย่เฉินพูดเขาๆ”ฉันจับตัวเขาไว้ ฉันไม่ได้ทำเอตระกูลเ แต่ฉันต้องการให้เขาต้องชดใช้กันเรื่องในอดีตที่เขาก่อตั้งพันธมิตรต่อต้านตระ
กูลเย สมัยนั้เขากสั่นแกล้งพอของฉัน ฉันก็ต้องกลั่นแกล้งเขาคืน และยังไม่เพียงจะลักพาตัวเขาเท่านั้น รอให้ถึงพิธีไหวับรรพบุรุษ ฉันจะพา
เขาไปคุกเข่าขอโทษต่อหน้าหลุมฝั่งศมของพ่อแม่ เพื่อให้เขายอมรับความผิดของตัวเอง!”

เยโจงฉวนตกตะลึงกับคำพูดของเย่เฉินและเขาก็รีบพูดออกมาทัน!:”คุณ……คุณกำลังจะบิบให้ตระกูลชูทำสงครามกับตระกูลเยให้ตาย
ไปข้างหนึ่งเหรอ! ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันจะไม่จัดพิธิ์ไหว้บรรพบุรุษปีนี้ และฉันไม่อยากจะต่อสู้กับตระกูลชูในตอนนี้ด้วย! เดิมที่ตระกูลซูก็
ทำให้คนที่มีอำนาจจากต้านบนไม่ค่อยพอใจแล้ว พวกเราแค่รออย่างอดทน คนที่มีอำนาจจากต้านบนต้องค่อยๆกตตันตระกูลซูอย่างแน่นอน
พวกเราแค่รอรับผลประโยชน์ก็พอ แต่ถ้าพวกเราทำแบบนี้ เหากับทำให้คนที่มีอำนาจจากด้านบนเยงเบนความสนใจจากตระกูลซู เมื่อเป็น
อย่างนั้นปัญหาและความยุ่งยากทั้งหมดจะตกมาอยู่ที่พวกเรา…..

เย่เฉินหัวเราะและพูด:”คุณท่าน ไม่ต้องกลัาขนาดนี้ได้ เรื่องนี้คุณไมจำเป็นต้องคิดใหมันยุ่งยาก และคุณโปรดวางใจ ซูโสว่เต้าถูกฉัน
ส่งไปประเทศซีเรียแล้ว ไม่มีใดรสามารถหาเขาเจอ และฉันก็ไม่มีทางให้คนภายนอกรู้ตำแหน่งอยู่ของเขา ดังนั้นเรื่องนี้คงไม่ทำให้คุณต้องเจอ
เรื่องลำบาก”

เย่โจงฉวนพูดอย่างจำใจ:”เฉินเอ่อ คุณคิดง่ายจนเกินไป? เพราะเขาหายไปจากโรงแรมป่ายจิ้นช่านกง ถึงแม้คุณจะเก็บกวาดร่องรอย
ทั้งหมดแล้ว แต่พวกเราก็ปฏิเสธเรื่องที่เขาหายตัวไปจากโรงแรมป๋ายจินช่านกงไม่ได้!”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”คุณท่าน คำถามแรกที่คุณถามฉันคืออะไร?”

เย่โจงฉวนถามด้วยความประหลาดใจ:”อะไรคือค่ถามแรกเหรอ?

เย่เฉินพูด”ตอนที่ฉันรับสายโทรศัพท์ คำถามแรกที่คุณถามฉันคืออะไร”

เย่โจงฉวนพูดออกมาทันที”ฉันถามคุณว่า การหายตัวไปของซูโสวเต้า เป็นฝีมือของคุณหรือเปล่า’
เย่เฉินตอบด้วยน้ำเสียงปกติ”อ้อ เรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือของฉัน”

“เอ……เยโจงฉวนพูดไม่ออกทันที และพูดอย่างจำใจว่า:”เฉินเอ่อ คุณพูดแบบนี้ก็ไม่มีประโยช……พราะซูเฉิงเฟิงไม่ใช่เด็กเล็ก ถ้าฉัน
พูดกับเขาแบบนี้ คุณคิดว่าเขาจะเชื่อเหรอ?”

เย่ฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:” เขาไม่เชื่อก็ไม่มีประโยขน์? คุณพูดกับเขาไปเลย ซูโสว่เต้าไม่เคยมาพักที่โรงแรมป่ายจินฮ่านกง”