บทที่ 2710 รีบกลับไปก่อนรุ่งสาง
เหอหงเซึ่งไม่เข้าใจว่าทำไมเหออิงซิ่วถึงพูดแบบนี้
เขาถามด้วยความประหลาดใจ:”อิงซิ่ว ลูกเป็นอะไรไป? ทำไมจู่ๆถึงเริ่มพูดไร้สาระล่ะ? ลูกบอกว่าทั้งตระกูลเหอก็อาจจะสู้คู่ต่อสู้แค่คนเดียวไม่
ได้ พ่ออยากถามลูกว่า ใครมันจะเก่งขนาดนี้? หรือว่าคุณชายเย่นั้นเหรอ?”
เหออิงซิ่วพูดอย่างจริงจัง:”พ่อคะ หนูไม่ได้พูดไร้สาระจริงๆ เมื่อก่อนเรามีวิสัยทัศน์แคบ และคิดว่าศิลปะการต่อสู้คือจุดแข็งสูงสุด นี่เป็น
ความผิดครั้งใหญ่ อันที่จริง ศิลปะการต่อสู้ที่เราได้แสวงหานั้น ในสายตาผู้คนในระดับที่สูงกว่า อาจจะเทียบมดไม่ได้ด้วยซ้ำ
“สำหรับคุณชายเย่ หนูไม่สามารถคุยกับพ่อทางโทรศัพท์ได้มากนัก แต่หนูสามารถบอกพ่อได้อย่างมั่นใจว่า คุณชายเย่ไม่ใช่คนที่มีความ
ทะเยอทะยานสูงส่งแน่นอน ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตระกูลเหอของเราในอนาคต คือการร่วมมือกับเขา!”
เหอหงเซิ่งพูดถาม:”คุณชายตระกูลเย่ให้เงื่อนไขความร่วมมืออะไรกับเรา? สามารถให้เงินมากถึง2พันล้านต่อปีอย่างตระกูลซูไหม?”
เหออิงซิ่วพูดว่า:”คุณชายเย่ให้เงิน 100 ล้านต่อปีกับตระกูลเหอ รวมถึงทรัพยากรการฝึกฝนบางอย่างที่ไม่สามารถซื้อได้ในราคา 2 พันล้าน”
“หนึ่งร้อยล้าน?”เหอหงเซึ่งหัวเราะเยาะ:”เงินแค่นี้ ก็คือการไล่ขอทานไป? นอกจากนี้ลูกบอกว่าทรัพยากรการฝึกฝนที่ไม่สามารถซื้อได้ในราคา
สองพันล้านอะไรนั้น มันคืออะไร? เป็นยาที่มีมูลค่ากว่าสองพันล้านไหม?”
หงอิงซิ่วพูดอย่างมั่นใจ:”ใช่! ตามการประเมินส่วนตัวของหนู ยาเหล่านี้มีมูลค่าอย่างน้อยหลายพันล้าน ขนาดหลายพันล้านก็อาจจะไม่มีให้
ซื้อ!”
เหอหงเซิ่งรีบถามว่า:”เป็นยาชนิดใดบ้าง? บอกพ่อมาสิ!”
เหออิงซิ่วพูดว่า:”มันเป็นยาวิเศษที่มีผลดีเยี่ยมห้าเม็ด”
“อะไรนะ?”เหอหงเซิ่งตะลึง:”ห้าเม็ด? ลูกแน่ใจเหรอว่าคือยาวิเศษห้าเม็ด ไม่ใช่ยาของรถไฟห้าขบวนเหรอ?”
เหออิงซิ้วพูดอย่างจริงจัง”คือห้าเม็ดจริงๆ ผลของยาทั้งห้านี้ดีมาก เกินจินตนาการ!”

เหอหงเซึ่งฟังแล้วยิ้มเยาะ:”พ่อนึกไม่ออกจริงๆ ว่ามันจะมียาวิเศษอะไรที่มหัศจรรย์จนมีมูลค่าถึงสี่ร้อยล้าน! ลูกรู้รึเปล่าว่าสองพันล้านสามารถ
ซื้อยาที่หายากสามารถซื้อได้มากแค่ไหนไหม? รถไฟห้ากระบวนมันเวอร์เกินไปหน่อย แต่มีรถไฟเต็มขบวนอยู่เสมอนั่นคือวัสดุทางการแพทย์อัน
ล้ำค่าหลายพันต้น มันสามารถสร้างยาบำรุงและน้ำยาช่วยตื่นตัวได้จำนวนมาก เพียงพอสำหรับคนรุ่นใหม่ในตระกูลของเราที่จะใช้ได้ตามต้องการ!
กินแทนข้าวยังได้!”
เหออิงซิ้วส่ายหัวแล้วพูดว่า:”เม้ว่ายาบำรุงชี่และน้ำยาช่วยตื่นตัวจะสามารถกินแทนข้าวแล้วยังไงล่ะ? กินสิบปี ก็อาจจะสู้ยาวิเศษหนึ่งเม็ดไม่
ได้”
เหอหงเซิ่งพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเล็กน้อย:”อิงซิ่ว พ่อรู้ว่าในใจลูกไม่เต็มใจที่จะยอมรับให้ตระกูลเหอร่วมมือกับตระกูลซูอีกครั้ง แต่ลูกไม่ควร
ปฏิเสธความสำเร็จนยิ่งใหญ่บรรพบุรุษของตระกูลเหอเรา เพราะอารมณ์ส่วนตัวของลูก! ยาบำรุงชี้และน้ำยาช่วยตี๋นตัว เป็นหนึ่งในจุดแข็งที่สำคัญ
ที่สุดของตระกูลเอจนถึงตอนนี้ ถ้าไม่มีสองสิ่งนี้ พ่อจะผ่านเส้นลมปราณทั้งสามได้อย่างไร? พ่อจะสร้างสถานะของตระกูลเหอได้อย่างไร? !”
เหออิงซิ่วรีบพูดว่า:”พ่อคะ หนูไม่ได้พูดเรื่อยเปื่อยจริงๆ พอพ่อเห็นยาเม็ดนี้ พ่อก็จะเข้าใจโดยธรรมชาติ
เหอหงเซิ่งไม่เชื่อคำพูดของเหออิงซิ่วเลย ถอนหายใจและพูดว่า:”งซิ่ว พ่อคิดดูแล้ว พอตระกูลซูจ่ายเงิน 2 พันล้าน พ่อจะให้เงินเธออีก 200
ล้านเพื่อเป็นทุนไปหารั่วหลี แบบนี้ลูกก็มีโอกาสหารั่วหลีมากขึ้น ลูกคิดว่าไง?”
เหออิงซิ้วถามอย่างช่วยไม่ได้:”พ่อคะ พ่อตอบตกลงซูอานสุนแล้วใช่ไหม?”
“ใช่”เหอหงเซิ่งพูด:”พ่อตอบตกลงซูอานสุน เดี๋ยวพ่อจะประกาศการตัดสินใจนี้ให้ตระกูลเหอ พ่อจะออกเดินทางไปซูหางตอน 10 โมงเช้าพรุ่ง
เหออิงซิ่วรู้ว่า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอไม่สามารถบอกพ่อของเธอทางโทรศัพท์ได้ และมีหลายอย่างที่ถึงพูดไปเขาก็จะไม่เชื่อ
ตัวอย่างเช่น ถ้าบอกเขาว่า ตอนนี้เส้นลมปราณของเธอมันสมบูรณ์แล้ว เขาจะคิดว่านี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แน่นอน
ถ้าบอกเขาว่ามีคนให้ยาแก่ตัวเอง และแต่กินลงไปหนึ่งเม็ด ก็จะสามารถทำให้กาฝึกฝนก้าวหน้าอย่างกับก้าวกระโดด และถึงขั้นก้าวหน้าใน
เชิงคุณภาพ เขาคงไม่เชื่อว่าทั้งหมดนี้เป็นความจริง
หากคนๆหนึ่ง ถูกจำกัดด้วยความรู้ความเข้าใจโดยธรรมชาติจะให้เขาเชื่อในสิ่งที่อยู่นอกขอบเขตของความรู้ความเข้าใจของเขา มันคงจะ
ยากมาก