บทที่ 2727
ตอนนี้ ซูอานสุ้นกำลังทานอาหารเช้าที่โรงอาหารของตระกูลเหออย่างสบายใจ
ตระกูลเหอมีสมาชิกเยอะ สถานที่ทานอาหารก็ใหญ่มาก คนนับร้อยสามารถนั่งทานอาหารด้วยกันภายในโรงอาหารนี้ได้
ตอนนี้ซูอานสุ้นถือชามโจ๊กข้าวโพด ขณะที่กำลังซดอยู่นั้น เขาก็ค่อยๆบดเคี้ยวกากข้าวโพดที่แข็งมาก ปากก็เอาแต่พูดว่า “คิดไม่ถึงว่าอาหาร
หยาบขนาดนี้จะทำเป็นโจ๊กได้ และยังมีรสชาติต่างออกไปด้วย”
พูดจบ เขาก็หยิบซาลาเปาไส้หมูลูกเท่ากำปั้นขึ้นมา กัดเข้าไปหนึ่งคำ ในขณะที่ปากเต็มไปด้วยคราบน้ำมัน เขาก็กัดเนื้อที่ใหญ่เท่าลูกปิงปอง
อีกหนึ่งคำ
“อร่อยๆ ! “ซูอานสู้นกินอย่างเอร์ดอร่อย และเขาก็มีความสุขมาก
การออกมาครั้งนี้ ตนจะต้องทำงานที่คุณท่านมอบหมายให้สำเร็จโดยเร็วที่สุดและราบรื่น ช่วยคุณท่านแก้ปัญหาที่อยู่ตรงหน้า ถือว่าประสบ
ความสำเร็จตั้งแต่เริ่ม
ดังนั้น เขาจึงอารมณ์ดีมาก
ตอนนี้เขาแค่ต้องรอขบวนรถมาถึง แล้วส่งคนของตระกูลเหอไปซูหางทั้งหมด พอถึงเวลานั้นคุณท่านจะต้องสบายใจอย่างแน่นอน
ในขณะที่กำลังวาดฝันสวยงามอยู่นั้น เหอหงเซิ่งกับเหออิงชิ่วก็สาวเท้าเดินมาอย่างรวดเร็ว
ซูอานสู้นงยหน้าขึ้นไปมองทั้งสองคน ทันใดนั้นเขาก็พูดอย่างยิ้มๆด้วยท่าทีแปลกใจ”อั้ยหยา ท่านเหอ! อั้ยหยา! อิงซิ่ว กลับมาแล้วหรอ! ดี
จริงๆเลย! ครั้งนี้ยังสามารถเชิญอิ่งชั่วออกมารับใช้งาน คุณท่านจะต้องดีใจมากแน่ๆ!”
ซูอานสุนค่อนข้างดูถูกคนของตระกูลเหอ ในสายตาของเขา คนตระกูลเหอเป็นคนใช้ของตระกูลชู อีกทั้งยังเป็นคนใช้ที่อาศัยการทุบตีฆ่าตีรัน
ฟันแทงถึงสามารถยืนหยัดได้
สำหรับตนนั้น ถึงจะเป็นคนใช้เหมือนกัน แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นคนใช้ที่มีอำนาจสูงสุด
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ตระกูลซูเลี้ยงสุนัขไว้หลายตัว เขาเป็นตัวที่ตำแหน่งสูงส่งที่สุด
แต่ทว่า สิ่งเดียวที่เขาประเมินค่าเหออิงซิ้วสูง เพราะถึงอย่างไรซะเหออิงซิ่วก็เป็นผู้หญิงของซูโสว่เต้าคุณชายใหญ่แห่งตระกูลซู ถึงแม้จะไม่มี
ชื่อมีเสียงอะไร แต่อย่างน้อยก็ได้ให้กำเนิดลูกสาวให้ซูโสว่เต้าคนหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงมีความเกรงใจเหออิงซิ่วระดับหนึ่ง
สิ่งที่สำคัญไปมากกว่านั้นคือ ตู้ให่ชิงภรรยาคนแรกของซูโสว่เต้าได้ตัดสินใจจะหย่ากับซุโสว่เต้าแล้ว อีกทั้งหลังจากที่ผ่านแผนการอุบัติเหตุ
ทางรถยนต์ของคุณท่าน เธอก็ได้แบ่งแยกเขตแดนตระกูลซ เมื่อเป็นแบบนี้ เหออิงซิ้วก็จะสามารถปรากฏตัวอยู่ในตระกูลเหอได้อย่างเปิดเผย!
ถ้าวันหนึ่งซูโสว่เต้ากลับมา ดีไม่ดีอาจจะอยู่กับเหออิงซิ่วต่อไปก็ได้
ด้วยเหตุนี้ ซูอานสุนจึงมีท่าทีเอาอกเอาใจเหออิงซิ่วอยู่บ้าง
เหออิงซิ้วที่เห็นซูอานสุน จึงทักทายด้วยน้ำเสียงไม่ยินดียินร้าย”สวัสดีค่ะพ่อบ้านซู”
ซูอานส้นหัวเราะอิๆ แล้วรีบพูดขึ้นมาว่า”อิงซิ่ว เราไม่ได้เจอกันหลายปีแล้วนะ”
เหออิงซิ้วพยักหน้า”ใช่ค่ะ ไม่ได้เจอกันหลายปีแล้ว”
ซูอานสุนพูดอย่างยิ้มๆ”คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้แม้แต่เธอก็จะออกมาทำงานใหม่อีกครั้งด้วย เซอร์ไพรส์จริงๆ! ”
เหอหงเซึ่งที่อยู่ข้างๆพูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉยว่า”อานสุน รบกวนคุณกลับไปรายงานกับคุณท่านใหญ่ซูว่า ครั้งนี้ตระกูลเหอจะไม่ขอร่วมงานกับ
ตระกูลชู คุณท่านใหญ่ซูโปรดให้อภัยด้วย”
ซูอานลุ้นที่ได้ยินประโยคนี้ เขาถึงกับเอ่ยถามอย่างอ้าปากตาค้าง”ท่านเหอ คุณมาไม้ไหนกันแน่? ! ขบวนรถบัสใกล้จะมาถึงแล้วนะ! ”
เหอหงเซิ่งนำเช็กจำนวนเงินหนึ่งพันล้านคืนให้กับซอานสุน แล้วพูดอย่างจริงจังว่า”เมื่อกี้ผมว่าผมพูดซัดเจนแล้วนะครับ ครั้งนี้ตระกูลเหอ ไม่
สามารถร่วมงานกับตระกูลซู่ได้ นั่นก็หมายความว่า เราจะไม่ไปซูหาง ดังนั้นเงินก้อนนี้ รบกวนคุณเอากลับไปให้คุณท่าใหญ่ซูด้วย”
ซูอานสุ้นถึงกับร้อนใจในทันที เขาโพล่งออกไปว่า”ท่านเหอ คุณจะกลับไปกลับมาไม่ได้นะ! เราคุยกับดีแล้ว ทำไมถึงเปลี่ยนง่ายๆแบบนี้
ล่ะ? ”
เวลานี้เอง เหออิงฉวนลูกชายคนโตของเหอหงเซิ่งพูดขึ้นมาว่า”พ่อครับ! พ่อบ้านซูพูดถูก ตระกูลเหอของเราเป็นคนพูดจาเชื่อถือได้มาตลอด
ไม่เคยกลับคำ ครั้งนี้เราจะพูดกลับไปกลับมาไม่ได้นะครับ! ”
เหอหงเซึ่งพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา”อิงฉวน แกไม่จำเป็นต้องมายุฉัน ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันไม่มีทางเปลี่ยนแน่! ”
พูดจบ เขาก็มองไปที่ซูอานสู้น แล้วทำมือคารวะ พลางพูดขึ้นมาว่า”อานสุน เดี๋ยวรอรถมาแล้ว รบกวนคุณกลับไปกับรถของคุณด้วย ผมต้อง
ขอโทษ เป็นอย่างสูง! “