บทที่ 2730 คลายปริศนา
ตอนนี้เหอหงเซิ่ง กำลังอยู่ในหอบรรพบุรุษ โดยปักธูปสามดอกไว้ตรงหน้าพ่อผู้ให้กำเนิด
หอบรรพบุรุษของตระกูลเหอเป็นที่ประดิษฐานบรรพบุรุษเกือบร้อยคน และโดยพื้นฐานแล้วทุกคนที่มีส่วนสำคัญต่อตระกูลเหอจะมีคุณสมบัติ
ที่จะป้ายชื่อไว้ที่นี่
และหนึ่งในนั้น ผู้ที่มีคุณสมบัติต่ำที่สุด ก็คือพ่อผู้ให้กำเนิดของเหอหงเซิ่ง
ดังนั้น เขาจึงปักธูปบูชาจากด้านบนลงด้านล่างทีละท่าน จนมาถึงพ่อของตัวเองที่อยู่ตรงสุดท้าย
มือของเขาพึ่งจุดธูปปักไปที่กระถางธูป ยังไม่ทันได้ช้กมือกลับจากกระถางธูป ก็ได้ยินลูกชายคนเล็กตะโกนอยู่ข้างนอกหอบรรพบุรุษ เขาถึง
กับตกตะลึง ไม่ระหว่างทำให้ก้านธูปทั้งสามดอกหัก
เหออิงซิ่วที่อยู่ข้างๆเห็นอย่างนั้น จึงรีบถามด้วยความเป็นห่วงว่า”พ่อคะ พ่อไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ? ! ”
เหอหงเซิ่งหลับตาและเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูด ด้วยรอยยิ้มขมขื่น”ไม่เป็นไร พี่ใหญ่ของลูกทำเรื่องแบบนี้ ไม่ได้เหนือความคาดหมายของ
พ่อหรอก”
พูดจบ เขาก็พูดอย่างสะท้อนใจว่า”มใช้คำพูดของคนดังก็คือ ฝนจะตก แม่จะแต่งงานก็ห้ามไม่ได้หรอก ช่างเขาเถอะ”
เหออิงซิ่วยังอยากจะพูดอะไร แต่เมื่อคำพูดมาอยู่ตรงมุมปาก เธอก็ต้องกลืนมันกลับไป
ครั้งนี้พี่ใหญ่พาคนออกไปสี่ถึงห้าสิบคน แทบจะพาคนตระกูลเหอออกไปเกินครึ่ง ไม่พูดคงไม่ได้ สิ่งนี้ทำให้ตระกูลเหอเสียหายอย่างร้ายแรง
ถึงพวกเขาจะอยากไป แต่ถ้าคุณท่านออกหน้าล่ะก็ จากความสามารถและความทรงพลังของคุณท่าน ถึงจะพยายามรั้งให้อยู่ต่อไป ก็
สามารถรั้งพวกเขาไว้ทั้งหมด
แต่ทว่า เธอกลับเปลี่ยนใจและความคิด
“คนพวกนี้ในเมื่อสามารถถูกเงินทองหลอกล่อได้ ขืนรั้งพวกเขาต่อไปก็ไม่มีความหมายอะไร? ”
“เหลือสี่ถึงห้าสิบคนไว้ ก็เท่ากับเหลือสี่ถึงห้าสิบคน เป็นดินปืนที่ไม่รู้ว่าจะระเบิดออกมาเมื่อไร”
“มันคงไม่เป็นผลดีอะไร ต่ออนาคตของตระกูลเหอ รังแต่จะเก็บเนื้อร้ายไว้มากขึ้นเรื่อยๆ”
“กลับกัน ครั้งนี้ผ่านการหลอกล่อจากเงินทอง กำจัดสมาชิกที่มีคุณสมบัติไม่เพียงพอสำหรับตระกูลออกไป นี่กลับเป็นเรื่องดีอย่างหนึ่งของตระ
สำหรับเหออิงซิ่ว เธอคิดได้แล้ว ตระกูลเหอในตอนนี้ ผ่นการเปลี่ยนแปลงในเช้านี้ มาวันนี้ได้เปลี่ยนแปลงจนไม่สามารถเอาอดีตมาเปรียบได้
คุณท่านเปิดเส้นลมปราณเส้นที่สี่สำเร็จ การฝึกฝนของเขาเมื่อดูจากบรรพบุรุษที่มีการฝึกฝนสูงสุดในศตวรรษที่ผ่านมา ในสี่ตระกูลศิลปะการ
ต่อสู้ เขาเป็นตำนานที่ไม่มีใครสู้ได้
ประกอบกับยังมีคุณชายเย่ที่เป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติคอยหนุนหลัง จากนี้ไปตระกูลเหอจะต้องเติบโตอย่างรวดเร็วแน่นอน
ก่อนที่จะเริ่มบิน การกำจัดเนื้อร้ายพวกนั้น ถือเป็นการช่วยตระกูลเหอกำจัดขยะ เพื่อรากฐานที่ดียิ่งขึ้นไปของตระกูลเหอในอนาคต
ความจริงเหอหงเซิ่งเองก็คิดแบบนี้เช่นกัน
เขาเอ่ยปากพูดกบเหออิงซิ่วว่า”อิงซิ่ว ลูกไปบอกกับอิงตงนะ ให้เขาอย่าห้ามใครที่อยากออกไป ใครอยากจะไป ก็ให้เขาไป หลังจากนั้นให้เขา
บอกคนที่เหลืออยู่ว่า ให้พวกเขารอพ่อที่ห้องโถง หลังจากที่พ่อไหว้บรรพบุรุษเสร็จ มีเรื่องสำคัญจะประกาศ”
“อิงซิ่วเข้าใจแล้วค่ะ! ”
เหออิงซิ่วรีบออกจากหอบรรพบุรุษ แล้พูดกับเหออิงตง ที่อยู่ยืนอยู่ข้างนอกด้วยสีหน้าร้อนใจ”อิตง พ่อให้พี่มาบอกว่า ใครอยากจะไปก็ให้
เขาไป คนที่ไม่อยากไป ให้ไปรอที่ห้องโถง”
เหออิงตงรีบกล่าวว่า”พี่ครับ ! ครั้งนี้พี่ใหญ่ดึงคนออกไปสี่ห้าสิบคน แทบจะเป็นครึ่งหนึ่งของตระกูลเหอของเราแล้วนะครับ ถ้าให้พวกเขาไป
แบบนี้ ขอแค่มีข่าวรั่วออกไปว่าตระกูลเหอของเรา ก็จะต้องล่มสลายและหลุดจากหนึ่งในนดับสี่ตระกูลศิลปะการต่อสู้.
เหออิงซิ่วยิ้มเบาๆ แล้วพูดอย่างจริงจังว่า”อิงตง ส่งที่นายพูดอาจไม่ใช่หรอก คนพวกนั้นที่ไปในวันนี้ สำหรับตระกูลเหอของเราแล้ว นี่อาจจะ
เป็นเรื่องดีก็ได้ มันก็เหมือนกับมะเร็ง ขอแค่ปอดของคนคนหนึ่งมีเนื้อร้ายที่โตประมาณหนึ่งนิ้ว หมอก็จะแนะนำให้ตัดบริเวณปอดออกไปบางส่วน การ
ตัดมันออกไปไม่ใช่เรื่องไม่ดี กลับกัน มันยังเป็นเรื่องที่ดีมากด้วยซ้ำ”
“แต่ว่า “เหออิงตงพูดอย่างร้อนใจ”พี่ครับ หลักการที่พูดมาผมเข้าใจ แต่พี่ก็บอกแล้วว่า บริเวณปอดพบเนื้อร้าย ตัดปอดออกไปบางส่วนก็
พอแล้ว คนเราในปอดมีห้ากลีบ ตัดออกไปกลีบหนึ่งไม่มีผลกระทบอะไร แต่ถ้าจะต้องตัดออกไปสองสามกลีบล่ะ? จากนี้ก็ต้องอาศัยเครื่องช่วย
หายใจเพื่อให้มีชีวิตต่อไปไม่ใช่หรอ? ”
เหออิงซิ้วที่เห็นเขาปักจิตปักใจแบบนั้น ก็รีบปล่อยความคิดที่จะสื่อสารกับเขา แล้วกล่าวตำหนิว่า”นายพูดเพ้อเจ้ออะไร? ให้แกไปถ่ายทอด
คำสั่ง ก็ไปถ่ายทอดซะ ขืนยังพูดไร้สาระอีก ฉันได้เตะนายกลับไปแน่เชื่อไหม?”

พูดจบ เธอก็ทำท่าทำทางจะเตะ
เดิมทีเหออิงตงต้องการจะโต้แย้งกับพี่สาว แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้เขาก็รีบทิ้งความคิดแบบนี้ แล้วรีบตอบรับอย่างว่าง่าย”ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ
พอใจรึยัง? ”
พูดจบ เขาก็รีบวิ่งกลับไปทันที