“ผลประโยชน์ที่เป็นรูปธรรมสักอย่างก็ไม่มี!”

“เขาแค่วาดเค้กก้อนโตให้ฉัน ยังไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้กินมันหรือเปล่า!”

“แต่มันไม่ยุติธรรมที่จือหยูจะจับจุดอ่อนของคุณปู่ ฉวยโอกาสให้ได้กิจการใหญ่ๆ เช่นนี้มาอยู่ในมือ มันอยุติธรรมเกินไป!”

…

ในขณะเดียวกัน เย่เฉินและคนอื่นๆ ก็มาถึงเทียนเซียงฝู่

เนื่องจากต้องการดื่มและพูดคุยกันอย่างมีความสุข เย่เฉินจึงต้องเลือกที่นี่อยู่แล้ว

ในอนาคตเขาจะแบ่งปันสมาชิกตระกูลเหอส่วนหนึ่งให้กับหงห้าพอดี เย่เฉินจึงเรียกหงห้าและเฉินจื๋อข่ายมากินข้าวที่นี่เสียเลย

นอกจากนี้ เขายังตั้งใจจะแนะนำเฮ่อหย่วนเจียงและเฮ่อจือชิวให้พวกเขารู้จักกัน

โดยทั่วไปเศรษฐีรุ่นสองจะรู้สึกว่าตัวเองมาถึงจุดสูงสุดในอาชีพการงานแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงชอบซื้อหุ้น จัดการหลายโครงการติดต่อกัน ซึ่งเป็นการดำเนินงานปกติที่สุดของพวกเขา

แต่เย่เฉินแตกต่างจากคนเหล่านั้น

เย่เฉินในฐานะคุณชายของตระกูลเย่ ไม่เพียงแต่ไม่ได้ซื้อหุ้นในเย่นจิงเท่านั้น ตรงกันข้ามกลับไถนาตัดหญ้าอย่างสุขุมในเมืองจินหลิงซึ่งเป็นเมืองรอง แม้ว่าภายนอกจะดูสงบนิ่ง แต่ในความเป็นจริง เขาได้แทรกซึมกำลังของตัวเองเข้าไปในทุกระดับชั้นและทุกตารางนิ้วของที่ดินในเมืองจินหลิงแล้ว

ด้วยวิธีการที่มีหลักขั้นตอนถูกต้องมั่นใจแบบนี้เท่านั้นที่เขาจะได้สร้างรากฐานความสำเร็จ ด้วยวิธีการของเย่เฉิน เขาได้เริ่มหยั่งรากลึกในเมืองต่างๆ ริมแม่น้ำแยงซีก่อน จากนั้นจึงผลักดันธุรกิจไปยังชายฝั่งด้วยการเดินเรือขนส่ง ในอนาคตไม่ว่าสถานการณ์ทางเศรษฐกิจทั้งในและต่างประเทศจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ก็สามารถทำได้ทั้งโจมตีและป้องกัน

สิ่งนี้ทำให้เธอมั่นใจอย่างเต็มที่ในการเข้าร่วมในกิจการของเย่เฉิน

เพราะความยินดี ในที่นี้นอกจากเฮ่อจือชิวแล้ว คนอื่นๆ ก็ดื่มกันอีกหลายแก้ว

วันนี้เย่เฉินก็ดื่มไปไม่น้อย เหล้าหมาวถายที่หงห้าเตรียมมามีดีกรีสูง เย่เฉินเจตนาไม่ใช้ปราณทิพย์สลายแอลกอฮอล์ ปล่อยให้แอลกอฮอล์ในร่างกายถึงปริมาณที่ทำให้เมา

ความรู้สึกของการเมาเล็กน้อยทำให้เขามีความสุขมากขึ้น

เขามีความสุข เพราะเขาเชื่อว่าด้วยความช่วยเหลือของเฮ่อหย่วนเจียงและเฮ่อจือชิวสองพ่อลูก แผนการเดินเรือขนส่งในอนาคตของเขาจะมีเสถียรภาพอย่างแน่นอน!