ที่ยิ่งสำคัญกว่านั้นคือ เข็มทิศฮวงจุ้ยนี้ เนื่องจากบรรพบุรุษในอดีตให้พรมาเรื่อยๆ สามารถเรียกได้ว่าเป็นเครื่องมือทางธรรมแล้ว ใช้มันมาดูฮวงจุ้ย แยกทิสทางตำแหน่ง ความแม่นยำดีกว่าเข็มทิศทั่วไปอย่างมาก!

ผู้สืบทอดตระกูลไหม้ ล้วนใช้เข็มทิศตลับนี้ทะยานไปเป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ยทั้งนั้น ถ้าหากว่าเข็มทิศตลับนี้หายไป ต่อไปความสามารถในการดูฮวงจุ้ยของผู้สืบทอดตระกูลไหม้ก็จะลดลงอย่างมาก

ดังนั้น เขารีบร้อนพูดกับไหม้เฉิงซินว่า “ทวดครับ พวกเรารีบแจ้งตำรวจกันเถอะครับ!”

ในเวลานี้ เฉินจื๋อข่ายก้าวเท้าเดินเข้ามา เอ่ยปากพูดว่า “ท่านทั้งสองอย่าได้กังวลเกินไปครับ ผมได้ทำการแจ้งตรวจไปแล้วครับ”

ทวดเหลนทั้งสองคนหันหน้าไปมองผู้ที่มาเยือน เห็นว่าอีกฝ่ายใส่ชุดสูทรองเท้าหนัง ดูแล้วไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป ดังนั้นไหม้เฉิงซินจึงถามว่า “คุณท่านนี้ ไม่ทราบว่าคุณคือ?”

เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า “อ้อ ลืมแนะนำตัวไป ผมคือเฉินจื๋อข่าย เป็นผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงครับ”

พูดแล้ว เขาพูดอีกด้วยสีหน้าละอายใจ “เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมที่เป็นผู้ดูแลของโรงแรมรู้สึกเสียใจและละอายใจเป็นอย่างมาก เมื่อรับรู้ว่าเกิดการขโมยขึ้น ผมก็รีบเดินทางมายังที่นี่ทันที และระหว่างทางที่ผมมาก็ได้ให้คนแจ้งตำรวจไปแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นานตำรวจก็จะมาถึงครับ”

พูดแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามกลับว่า “คุณไหม้ครับ ไม่ทราบว่ามรดกสืบทอดชิ้นนั้นของคุณมีค่ามากใช่มั้ยครับ? จะเป็นไปได้มั้ยครับว่ามีคนเล็งมรดกสืบทอดชิ้นนั้นของคุณแล้วจงใจมาทำการปล้นครับ?”

ประโยคนี้ของเฉินจื๋อข่าย ได้ทำการส่งต่อความผิดไปให้กับไหม้เฉิงซินในทันที

นั่นก็คือเย่เฉินเป็นคนสอนเขา

ใช้คำพูดของเย่เฉิน กลยุทธ์นี้เรียกว่า “ย้อนปัญหา”

คุณมาตั้งคำถามกับฉัน? ดี งั้นฉันก็ทำการตั้งคำถามย้อนกลับไปให้คุณ

คุณกล่าวโทษว่าความปลอดภัยของที่ฉันไม่ดี งั้นฉันก็ย้อนกลับไปอย่างคลุมเครือบอกว่าคุณน่าจะถูกคนเล็งตัวไว้ ส่วนใครเล็งตัวคุณไว้ ใจของคุณรู้ดีไปคิดเอาเอง

และที่น่าสนใจก็คือ แม้แต่ตอนที่เข้าห้องของไหม้เฉิงซินว่าจะขโมยอะไรไป เฉินจื๋อข่ายล้วนใช้โทรศัพท์เปิดกล้องให้เย่เฉินดู เย่เฉินเลือกเข็มทิศชิ้นนี้