ความอุดมสมบูรณ์ของปราณทิพย์ ได้ปรับปรุงโครงกระดูกทุกชิ้นของเย่เฉินอย่างสมบูรณ์ ทุกตารางนิ้วของผิวหนัง แม้แต่ทุกเซลล์ ทำให้เย่เฉินรู้สึกเหมือนเกิดใหม่

ก่อนหน้านี้ ปราณทิพย์ภายในร่างกายของเย่ฉินเหลือน้อยลงทุกที และแทบจะไม่มีปราณทิพย์ใดๆในสภาพแวดล้อมรอบๆหลงเหลืออยู่เหลือเลย ดังนั้นปราณทิพย์ทำได้เพียงใช้ไปเรื่อยๆ ไม่มีเสริม

แต่ครั้งนี้ ราวกับคนที่ขาดน้ำมาตลอดทั้งปี ลงไปสู่ทะเลสาบไบคาลโดยตรง ความรู้สึกแบบนั้น เลิศล้ำเกินบรรยาย

เย่เฉินสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจน ว่าร่างกายของตัวเองนั้น ความแข็งแกร่งได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก

ก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้คิดจริงๆ ว่ายาเสริมชี่ปราณนี้จะมีประสิทธิภาพได้ขนาดนี้

เดิมทีคิดว่าประสิทธิภาพของยาอายุวัฒนะนั้นแข็งแกร่งมากแล้ว แต่ตอนนี้เพิ่งเข้าใจ ที่แท้ยาอายุวัฒนะเมื่ออยู่ต่อหน้ายาเสริมชี่ปราณนั้น กลายเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยไปเลย！

อย่ามองว่ายาเสริมชี่ปราณเป็นเพียงยาทิพย์ระดับเริ่มต้น แต่เนื่องจากแฝงไปด้วยปราณทิพย์ จึงเท่ากับการเพิ่มขั้นไปอีกมิติ จะนำมาเปรียบเทียบไม่ได้

ความรู้สึกนี้ เหมือนกอริลล่าและมนุษย์ แม้ว่ายีนส่วนใหญ่จะเหมือนกัน แต่ความแตกต่างเป็นเหมือนร่องน้ำที่ไม่สามารถข้ามไปได้

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง ฤทธิ์ยาของยาเสริมชี่ปราณที่เกินความจำเป็นถึงจะถูกร่างกายของเย่เฉินซึมซับอย่างสมบูรณ์

ทั้งตัวเย่เฉินเหมือนได้เกิดใหม่ มองยาเสริมชี่ปราณที่เหลืออีก 24 เม็ด คิดในใจว่า: “ยาเสริมชี่ปราณนี้กินเพียงแค่เม็ดเดียวก็มีประสิทธิภาพมากมายขนาดนี้ ถ้าเอา 24 เม็ดที่เหลือนี้กินทั้งหมดในคราวเดียว ไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไรนะ?”

เย่เฉินคิดถึงตรงนี้ เขาก็รีบสลัดความคิดที่อันตรายนี้ เลิกสนใจทันที

สาเหตุของสิ่งที่พัฒนาไปจนถึงจุดหนึ่งจะกลับกลายเป็นทางตรงกันข้ามมันชัดเจนมาก ยาเสริมชี่ปราณเม็ดเดียวเมื่อสักครู่ก็ทำให้ร่างกายของตัวเองนั้นไปถึงขีดจำกัดแล้ว แทบจะเกินเลยขีดจำกัดด้วยซ้ำ ถ้าหากกินอีกเม็ดล่ะก็ เกรงว่าร่างกายจะรับไม่ไหว

ดังนั้น เขารวบรวมยาเสริมชี่ปราณที่เหลืออย่างระมัดระวัง

จากนั้น เขาลุกขึ้นมองดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลา กลางคืน 21.00 น.แล้ว

คิดว่าพรุ่งนี้จะไปเย่นจิง เย่เฉินก็รีบเก็บกวาดตรงหน้าอย่างเรียบง่ายสักหน่อย รีบเดินออกจากวิลล่าไป

ทันทีที่เขาเดินออกจากประตูวิลล่า เย่เฉินก็พบว่า ทิวทัศน์ของลานใต้แสงไฟ ดูแตกต่างไปจากตอนแรกที่เข้ามาอย่างมาก!

ขณะที่ตัวเองเพิ่งขับรถเข้ามา หญ้าเขียวในสนามเพิ่งงอกเงยสีเขียวชอุ่มไม่ถึง 10 เซนติเมตร และความถี่ของหญ้าก็ไม่มากจนเกินไป กระจัดกระจาย ต้นไม้ใบเขียวหลายต้น ในสนามแตกกิ่งและใบสีเขียวออกมา

แต่ว่า ในเวลาไม่กี่ชั่วโมง หญ้าในสนามก็เติบโตขึ้นหลายเท่า ความสูงถึงระดับน่องของเย่เฉิน และคาดว่าอย่างน้อยก็ประมาณ 30 เซนติเมตร

และต้นไม้ใบเขียวไม่กี่ต้นในสวนได้แตกหน่อเขียวชอุ่ม กลายเป็นไม้พุ่มเขียวชอุ่มที่มีเฉพาะช่วงกลางฤดูร้อน!

เวลาสั้นๆไม่กี่ชั่วโมง วิวทิวทัศน์ในสวนจากต้นฤดูใบไม้ผลิก้าวกระโดดกลายเป็นกลางฤดูร้อน ทำให้เย่เฉินรู้สึกเสมืออยู่อีกโลกใบหนึ่ง เหมือนว่าตัวเองไม่ได้เข้าไม่แค่สองสามชั่วโมงเท่านั้น แต่ราวกับหลายเดือน

นอกเหนือจากความประหลาดใจนั้น เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะเดินออกไปข้างนอกวิลล่า และมองดูสองข้างทางของทางขึ้นเขา ตอนนี้ สนามหญ้าและต้นไม้ภายใต้แสงไฟยังคงเป็นเหมือนเดิมในต้นฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งแตกต่างจากในสนามโดยสิ้นเชิง

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว คิดกับตัวเอง: “ทำไมถึงมีแค่สวนของฉันคนเดียวเท่านั้นที่มีต้นไม้เจริญงอกงามมากขึ้น?”

ขณะที่สงสัยอยู่ จู่ ๆ เขาก็จำตอนที่กลั่นยาเสริมชี่ปราณ ปราณทิพย์มากมายมีอยู่เต็มภายในวิลล่า ทันทีที่หลังจากถูกกระแสน้ำวนดูดกลับ เขาอดไม่ได้ที่จะไตร่ตรองว่า: “หรือว่าปราณชี่เมื่อสักครู่รั่วไหลไปในสวน ดังนั้นจึงทำให้ในสวนมีต้นไม้เจริญงอกงามมากขึ้นทันที?”