ภายในห้องไอซียูในตอนนี้ บรรดาญาติของตระกูลเย่ รวมถึงข้าหลวงสองคนของเฮเลน่า ยังคงรอคอยอย่างร้อนรน

ทุกคนต่างคิดว่าเฮเลน่าต้องตายแน่ๆอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้นทุกคนจึงกำลังรอข่าวที่ชัดเจน

เย่โจงฉวนสั่งกำชับเย่เฟิง ขอแค่เฮเลน่าตาย ก็ให้รีบนำคลิปที่ถ่ายเมื่อสักครู่ส่งไปให้พ่อบ้านของราชวงศ์ยุโรปเหนือทันที หลังจากนั้นก็ให้เคลียร์ความสัมพันธ์นี้

แต่ทว่า ในใจของเย่เฟิงยังคงมีความเสียดายอยู่เล็กน้อย

เนื่องจากเฮเลน่าที่เต็มไปด้วยความสวยงาม เป็นค่าครองที่ผู้ชายทุกคนเฝ้าใฝ่ฝันถวิลหา

แต่ตนเองกลับไม่มีโอกาสเชยชมเธอเลยสักครั้ง ซึ่งเป็นการถลุงทำลายเสียเปล่าประโยชน์

เย่ฉางหมิ่นนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงแอบถามเย่โจงฉวนเงียบๆว่า“พ่อคะ ให้เย่เฉินมาไหมคะ？ตอนนั้นเขาสามารถรักษากู้เย้นจงให้หายได้ ร่างกายของเฮเลน่าเขามองออกตั้งแต่แวบแรก เขาอาจจะสามารถหาทางช่วยชีวิตเธอได้ และรักษาเธอให้หายได้！”

เย่โจงฉวนโบกมือไปมา“ไม่ได้！”

เย่ฉางหมิ่นถามอย่างไม่เข้าใจ“ทำไมล่ะคะพ่อ ถ้าเฉินเอ๋อมีวิธีจริงๆ มันก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรอคะ？”

เย่โจงฉวนส่ายหัวไปมาอย่างยืนกราน แล้วกดเสียงต่ำ พูดอย่างเคร่งขรึมว่า“จะทำแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด！ไม่ว่าเฉินเอ๋อจะมีวิธีหรือไม่ วิธีที่สามารถช่วยคนให้รอดจากความตายได้ต้องเป็นอะไรที่ล้ำค่ามากแน่ๆ！จะปล่อยไว้บนตัวของเฮเลน่าอย่างเสียเปล่าไม่ได้！”

พูดถึงตรงนี้ เย่โจงฉวนก็กล่าวอีกว่า“ผู้หญิงคนนี้ปิดบังโรคของตัวเองกับตระกูลเย่มาโดยตลอด เดิมมันเป็นการประสงค์ร้ายอยู่แล้ว ตระกูลเย่ของเราจะใช้วิธีล้ำค่าช่วยชีวิตเธอทำไม？ตอบแทนความคับข้องใจด้วยคุณธรรมงั้นหรอ？เย่โจงฉวนคนอย่างฉันไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้น！”

เย่ฉางหมิ่นเข้าใจความหมายของเย่โจงฉวนทันที จึงรีบกล่าวว่า“พ่อคิดรอบคอบจริงๆ！”

อันที่จริง เย่โจงฉวนพูดสิ่งที่อยู่ในใจของตัวเองออกไปแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น

อีกครึ่งหนึ่งเขายังไม่สามารถพูดออกไปได้ เย่เฉินสามารถช่วยคนให้รอดจากความตาย วิธีทำให้คนแก่กลายเป็นเด็กได้ จนตอนนี้เขายังไม่มีโอกาสได้ทดลองด้วยตัวเอง จะให้คนอย่างเฮเลน่ามีโอกาสได้ใช้วิธีนี้ได้ยังไง？

ระหว่างที่คนในตระกูลเย่กำลังรอคอยข่าวของเฮเลน่าอย่างใจจดใจจ่อ จู่ๆประตูของห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดขึ้น

เย่เฟิงกำลังก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ พอได้ยินเสียงเปิดประตู เขาก็คิดว่าหมอออกมาแล้ว จึงยังคงก้มหน้า แล้วรีบถามว่า“คนตายแล้วใช่ไหม？”

เมื่อสิ้นเสียง เขาถึงพึ่งเงยหน้าขึ้นมา มองเห็นคนที่ออกมาจากบานประตู

สิ่งที่ทำให้เขา รวมถึงคนในตระกูลเย่ และข้าหลวงสองคนคิดไม่ถึงก็คือ คนที่ออกมาจากห้องฉุกเฉิน ก็คือเฮเลน่าคนที่ถูกหมอตัดสินว่าตาย อย่างมากมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงหนึ่งหรือสองชั่วโมง

เมื่อพบว่าคือเฮเลน่า ทุกคนจึงราวกับถูกสายฟ้าฟาด ไม่รู้สึกตัวอยู่นาน

เย่โจงฉวนมองเฮเลน่าด้วยสีหน้าตกใจ แล้วถามโพล่งออกไปว่า“เฮเลน่า？！เธอ……ทำไมเธอ……”

เฮเลน่ามองดูคนของตระกูลเย่ที่อยู่ตรงหน้า ในใจรู้สึกผิดหวังมาก เพราะเมื่อครู่สีหน้าของคนในตระกูลเย่ เธอล้วนจำใส่ใจ

แต่ว่า เธอรู้ดีว่า ตนเองผิดก่อน ไม่สามารถโทษคนของตระกูลเย่ได้

แต่เธอในตอนนี้ไม่สามารถแตกหักกับตระกูลเย่ได้ เพราะในใจของเธอรู้ดีว่า ตอนนี้ที่สามารถช่วยตนได้ มีแค่เย่เฉิน

กระทั่งสามารถกล่าวได้ว่า ตอนนี้คนที่สามารถช่วยแม่ได้ มีแค่เย่เฉินคนเดียว

ดังนั้น เธอจึงมองไปที่เย่โจงฉวน แล้วโค้งเคารพอย่างนอบน้อม พลางกล่าวว่า“ขอบคุณสำหรับความห่วงใยของคุณท่านนะคะ ฉันไม่เป็นไรแล้วค่ะ”

เย่โจงฉวนถึงกับมึนงง เมื่อกี้ใกล้ตายแล้ว ตอนนี้จู่ๆวิ่งออกมาโค้งเคารพตนบอกว่าไม่เป็นอะไรแล้ว นี่มันมหัศจรรย์เกินไปแล้ว？

ในขณะที่กำลังมึนงงอยู่นั้น จู่ๆเขาก็เห็นนิ้วกลางข้างขวาของเฮเลน่า มีรอยฟันสลักบนนั้น เขาถึงรู้ได้ในทันที！

“ฉันลืมเรื่องในวันนี้ที่เสี่ยวเฟิงฟ้องฉันว่า เฉินเอ๋อเคยบอกเฮเลน่าว่า ภ้าเกิดเหตุการณ์อันตรายให้เธอกัดนิ้วกลางข้างขวา จะสามารถช่วยชีวิตของเธอได้ ดูท่า เฉินเอ๋อคงจะไม่ได้พูดไร้สาระจริงๆด้วย！