บทที่ 446

“ไม่เป็นไร” คุณท่านซ่งพูดนิ่งๆ ว่า “พอดีว่า จะเอาบัตรเชิญมาให้หมอเทพซือด้วย จะเชิญเขามางานเลี้ยงวันเกิด”

พูดจบก็ชี้ไปทางประตูของจี้ซื่อถัง แล้วก็พูดว่า “ไป พาผมเข้าไปข้างใน”

ในตอนนี้ เฉินเสี่ยวจาวก็กำลังยุ่งอยู่ที่ด้านนอกของจี้ซื่อถัง พอเห็นคุณท่านซ่งมา ก็รีบเดินเข้ามา แล้วพูดอย่างเคารพว่า “คุณท่านซ่ง มาได้อย่างไรคะเนี่ย? ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าคะ?”

คุณท่านซ๋งก็ไอ แล้วยิ้มพูดว่า “คนแก่แล้ว ร่างกายก็แย่ลงทุกวัน ช่วงนี้อากาศเย็นลง ดูเหมือนว่าผมจะป่วยนิดหน่อย ก็เลยมาหาคุณตาคุณเสียหน่อย จะให้จัดยาให้สักหน่อย”

เฉินเสี่ยวจาวก็รีบตอบว่า “เชิญด้านในก่อนเลยค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปตามคุณตาให้”

พูดไป เฉินเสี่ยวจาวก็เชิญคุณท่านซ่งเข้าไป พอคุณท่านซ่งนั่งลง ก็เลยเข้าไปเรียกซือเทียนฉีด้านใน

พอได้ยินว่าคุณท่านซ่งมา ซือเทียนฉีก็เลยรีบวางงานที่ทำอยู่ แล้วรีบเดินออกมา

ซือเทียนฉีมองว่าเย่เฉินเป็นผู้มีพระคุณตลอดเวลา กับคุณท่านซ่งเอง ก็ซาบซึ้งอยู่ไม่น้อย เพราะเขา ตนถึงได้รู้จักกับเย่เฉิน ก็ตอนที่คุณท่านซ่งป่วยหนัก แล้วรับคำเชิญของซ่งหรงวี่ไป เพื่อมาดูอาการของคุณท่านซ่ง

ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ เขาก็คงไม่มีโอกาสได้รู้จักกับเย่เฉิน

ดังนั้น ในใจของเขา ยังจดจำพระคุณของคุณท่านซ่งอยู่ตลอด

ในตอนนี้ ซือเทียนฉีก็เพิ่งเดินออกมา พอคุณท่านซ่งเห็นซือเทียนฉีนั้น ก็อึ้งจนพูดไม่ออก

เขาไม่คิดเลยว่า ซือเทียนฉีจะเปลี่ยนมาหนุ่มขึ้นได้โดยไม่นาน！

ที่พบกันครั้งก่อน ซือเทียนฉีก็เป็นหมอแก่ๆ คนหนึ่ง ผมเผ้าหนวดเคราขาวโพลน แต่ตอนนี้ ผมหงอกก็เปลี่ยนเป็นสีดำกว่าครึ่ง สีดำเงางาม รอยเหี่ยวย่นจากความแก่ชราก็เบาบางลงไปเยอะ ร่างกายที่เหี่ยวแห้งก็มีน้ำมีนวลขึ้นมา เห็นเป็นเลือดฝาด กำลังวังชาเต็มเปี่ยมอย่างเห็นได้ชัด

ซือเทียนฉีในตอนนี้ เดิมทีอายุ70กว่าแล้ว เนื่องจากดูแลตัวเองดี ดังนั้นดูไปแล้วจะเหมือนคนอายุ70 แต่ตอนนี้มองดูแล้ว ซือเทียนฉีเหมือนจะอายุน้อยกว่า60！

ในสายของคุณท่านซ่ง มันเหมือนกับคนแก่กลับกลายเป็นเด็กอีกครั้ง！

เขาไม่เข้าใจ ว่าซือเทียนฉีทำได้อย่างไร ภายในไม่นานก็ทำให้หนุ่มขึ้นได้อย่างมาก?

พอมองๆ เขา แล้วหันมามองตนเอง ตอนนี้ตนเอง80แล้ว อายุต่างกับซือเทียนฉีแค่10ปี แต่ว่า ตนเองเคยล้มป่วยไป ดังนั้น หลังจากที่ตนเองอาการดีขึ้นแล้ว ก็เลยดูทำให้แก่ลงไปมาก

ตอนนี้มาเทียบกับซือเทียนฉีที่หนุ่มขึ้น10ปี ก็เหมือนว่าทั้งสองกันอายุห่างเป็นรุ่น！

คุณท่านซ่งก็นั่งไม่ลงด้วยความตกใจ เขาลุกขึ้นอย่างโซซัดโซเซ แล้วถามอย่างสงสัยว่า “น้องซือ ไม่เจอกันหลายวัน ทำไมคุณ

เปลี่ยนไปขนาดนี้ล่ะ? วันนี้เห็นคุณ เหมือนจะหนุ่มขึ้น20ปีได้เลยนะเนี่ย ไม่ทราบว่ามีวิธีไม่ธรรมดาอะไรมาดูแลสุขภาพหรือเปล่า？！”

ซือเทียนฉีก็รีบยกมือคำนับ แล้วพูดว่า “พี่ซ่ง ที่ผมมีการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ ก็เพราะว่าช่วงนี้มีความโชคดี ได้โชคช่วย”

คุณท่านซ่งได้ยินดังนั้น ในใจก็อิจฉาไม่น้อย เขาก็หวังว่าตนจะมีความโชคดีเหมือนกับ

ซือเทียนฉีบ้าง

ต่อให้เขาจะต้องสูญเสียเงินทองทั้งหมด เขาก็ยอม！

ดังนั้น เขาก็เลยลุงวีถอยออกไปก่อน เหลือเพียงตนเองกับซือเทียนฉี จากนั้นก็ค่อยๆ ถามว่า “น้องซือ ไม่ทราบว่าจะแอบบอกหน่อยได้ไหมว่า ไอ้โชคดีที่ว่านั้น มันได้อย่างไรหรือ?”

ซือเทียนฉีก็พูดขอโทษว่า “ต้องขอโทษพี่ซ่งด้วย ผมได้รับปากคนอื่นไว้ ว่าเรื่องนี้ บอกใครไม่ได้！”

คุณท่านซ่งได้ยินดังนั้น ดวงตาก็เป็นประกาย แล้วพูดถามว่า “ที่น้องบอกว่าเป็นโชควาสนานั้น ใช่อาจารย์เย่หรือเปล่า？！”

————