บทที่ 512

เย่เฉินยิ้มและเรียกพ่อ จากนั้นก็พบว่าชูหรันและหม่าหลันแม่ยายของเขานั้นไม่ได้อยู่ในห้องนั่งเล่นด้วย จึงถามว่า “ชูหรันกับแม่กลับมาหรือยังครับ？”

“ชูหรันยังไม่กลับมาเลย แต่แม่แกกลับมาแล้วนะ”

เซียวฉางควนโบกมือและพูดว่า “แม่แกกลับมาก็เข้าห้องไปแล้ว บอกว่าไม่ค่อยสบาย ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น อาจเป็นเพระาเล่นไพ่นกกระจอกแล้วแพ้เสียเงินนั่นแหละ！”

เย่เฉินพยักหน้าและถามอย่างจงใจว่า “ท่านไปดูหน่อยไหมครับ？สนใจหน่อยไหมครับ？”

“สนใจอะไรกันล่ะ” เซียวฉางควนเบะปากและพูดว่า “หล่อนน่ะเล่นไพ่นอกกระจอกทั้งวัน น่ารำคาญมากเลย ถ้าแพ้ขึ้นมาจริงๆเกือบหมื่นล่ะก็ ก็ให้หล่อนรู้สึกแย่ไปแล้วกัน รู้สึกแย่ไปสองวันเดี๋ยวหล่อนก็รู้เองว่าคงจะเจียมตัว！”

เย่เฉินหัวเราะ

เกือบหมื่นงั้นเหรอ？

ต้องเอาแปดพันคูณแปดพันต่างหาก！

วันนี้หม่าหลันเสียเงินไปกว่าหกสิบล้าน！

เมื่อเย่เฉินนึกขึ้นได้ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจที่แม่ยายนั้นไร้สมองเสียจริง นายหญิงใหญ่เหล่านั้นเล่นไพ่นกกระจอกกัน แต่ทำให้เสียเงินได้ถึงหกสิบล้าน ต้องเป็นคนงี่เง่าขนาดไหน ถึงจะต้องทำตัวแบบนี้？

……

ในขณะนี้ ที่วิลล่าของตระกูลเซียว

เซียวฉางเฉียนนั้นเหมือนกับเซียวฉางควน เขานั่งสบายบนเก้าอี้พร้อมกับจิบชา ฮัมเพลงเบาๆรอการกลับมาอย่างมีชัยของเฉียนหงเย่น

เซียวฉางเฉียนและเซียวฉางควนนั้นเป็นพี่น้องกัน วิธีการเฉลิมฉลองเมื่อเจอเรื่องดีๆ ก็เกือบจะเหมือนกันทุกอย่าง

เซียวฉางเฉียนกำลังเล่นโทรศัพท์มือถือ และมองมันซ้ำไปซ้ำมากับข้อความวีแชทที่เฉียนหงเย่นนั้นส่งมาเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนนั้นแล้วปากเบี้ยวยิ้มออกมา

ข้อความในวีแชทนั้เขียนไว้ว่า ： สามีจ๊ะ เงินสองล้านที่หม่าหลันนั้นได้ฝากไว้ บ้านสองล้านที่อาศัยอยู่รวมถึงสร้อยข้อมือหยกที่ราคาสี่ถึงห้าล้านหยวนนั้น ได้แพ้เงินให้กับพวกเราหมดแล้ว！แถมยังมีวิลล่าชั้นหนึ่งที่ Tomson Riviera ราคากว่าหนึ่งร้อยสามสิบล้าน ที่ตอนนี้ก็ได้จำนองให้แก่เราแล้ว เย่เฉินกำลังจะส่งสำเนามาให้ พวกเรารวยกันแล้ว！

เซียวฉางเฉียนลองคิดดู แม้ว่าไม่ได้รวมเรื่องจิปาถะทั้งหมด แค่วิลล่าอย่างเดียวสามารถขายต่อได้อย่างน้อยหนึ่งร้อยยี่สิบล้านหยวน เมื่อถึงเวลานั้นครอบครัวของฉันจะแบ่งออกเป็นสี่ส่วนและจะมีเงินเกือบห้าสิบล้าน!

ห้าสิบล้าน แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว！

ถึงตอนนั้น หากรวมเงินสด อสังหาริมทรัพย์ของบ้านอีกทั้งสร้อยข้อมือหยก ก็จะได้มาอีกหลายล้าน ถึงตอนนั้นก็คงมีมากกว่าห้าสิบล้านหยวน！

นอกจากนี้ยังมีเงินฝากขอครอบครัวอีกสิบห้าล้าน รวมแล้วก็ได้หกสิบถึงเจ็ดสิบล้าน！

แม้ว่าตระกูลเซียวจะล่มสลาย เงินนี้ก็เพีงพอที่จะทำให้เขาอยู่รอดไปอีกนาน！

เซียวฉางเฉียนได้วางแผนการใช้เงินไว้แล้ว

ก่อนอื่นเลย ก็ต้องให้นายหญิงใหญ่เซียวแปดล้าน

เพราะสองวันมานี้นายหญิงใหญ่เอาแต่พูดถึงเงินแปดล้าน เซียวฉางเฉียนก็เอาแต่พูดว่ากำลังให้ผู้จัดการไถ่ถอนเงินให้อยู่ ต้องรอก่อนสองวัน อีกทั้งยังสัญญากับหล่อนอีกว่าพรุ่งนี้จะโทรไปหาฝ่ายบัญชีของเซียวซื่อกรุ้ป

แผนของเขาก็คือรอให้เฉียนหงเย่นนั้นไปโกงเงินหม่าหลันก่อน จากนั้นก็ให้เงินนายหญิงใหญ่แปดล้านแล้วค่อยไล่เธออกไป

สำหรับเงินที่เหลือเขาจะเก็บไว้เอง ให้ตายยังไงก็จะไม่ให้นายหญิงใหญ่รู้เรื่องเด็ดขาด เขาจะซื้อวิลล่าก่อน จากนั้นก็รอให้ตระกูลเซียวล้มละลาย จากนั้นก็แค่ย้ายไปอยู่

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้เซียวฉางเฉียนรู้สึกมีความสุขมากอย่างช่วยไม่ได้ แต่เขาก็ถอนหายใจออกมา “หม่าหลันผู้หญิงน่ารังเกียจคนนี้ มีแค่วิลล่าก็กล้าจะมาแหยมกับตนงั้นเหรอ？เย็นลงแล้วล่ะสิ？สมควรโดนจริงๆ！เงินนี้มันเหมาะสมที่จะเอามาชดใช้ให้กับความสูญเสียทางจิตใจของเขา!”

สำหรับเขาแล้ว โดนหม่าหลันหลอกจนทำให้ต้องล้มละลาย เขาไม่มีภาระอะไรในใจเหลืออีกแล้ว

หญิงน่ารังเกียจนี่ ต้องโดนโกหก หลอกมันให้เยอะ หลอกจนให้มันตายไปเลย！

สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับหญิงน่ารังเกียจนี่ก็คือมันมีเงิน จนก็คิดหาทางทำยังให้ ให้ได้เงินทั้งหมดมา เปลี่ยนหล่อนให้กลายเป็นบ่อเงินบ่อทองของตนในระยะยาว！

———