บทที่544

อู๋ซินรู้สึกโกรธเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่า เขาและพ่ออยู่ต่อหน้าซ่งหวั่นถิง ซ่งหวั่นถิงยังกล้าบอกว่ามีแขกคนสำคัญที่สุด ในเมืองจิงหลิงยังมีใครที่สำคัญมากกว่าตัวเขาเองและพ่อของเขาอีก?

พูดอีกนัยหนึ่งว่า ในเมืองจินหลิงนี้ ศักดิ์ศรีของใครจะยิ่งใหญ่กว่าศักดิ์ศรีของตระกูลอู๋อีก?!

แม้ว่าเขาจะไม่สบอารมณ์มาก แต่อู๋ซินก็ยังคงพูดอย่างเป็นสุภาพบุรุษว่า:"จริงสิหวั่นถิง ผมเตรียมของขวัญให้คุณเป็นพิเศษ ไม่รู้ว่าเธอจะชอบหรือเปล่า"

ซ่งหวั่นถิงขมวดคิ้วและพูดว่า:"คุณชายอู๋ คุณเก็บของขวัญกลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการอะไร คุณไม่ต้องเปลืองเงินขนาดนี้ อีกอย่าง ฉันก็ไม่ควรรับของขวัญของคุณง่ายๆแบบนี้"

อู๋ซินรีบเอากล่องของขวัญที่หลิวกว่างให้ตัวเองออกมา และพูดอย่างจริงจังว่า:"หวั่นถิง เธอเกรงใจกับผมทำไมกัน? ที่สำคัญมีหลายครั้ง ที่ผมเห็นว่าสร้อยข้อมือที่เธอสวมอยู่มันเก่ามาก รู้สึกห่วงเธอเล็กน้อย เธอเป็นลูกคุณหนูตระกูลซ่งที่สง่างาม จะสวมใส่เครื่องประดับที่เรียบง่าย และดูหยาบได้อย่างไร "

เมื่อพูดเช่นนี้ อู๋ซินได้เอาสร้อยข้อมือที่ซื้อออกมาแล้ว และพูดว่า:"หวั่นถิง สร้อยข้อมือนี้เป็นผลงานของอาจารย์เฟ่ยเอ๋อเฉอนักออกแบบเครื่องประดับชาวอิตาลี นี่เป็นหนึ่งเดียวในโลกที่มีมูลค่ากว่า 100 ล้าน ผมซื้อให้คุณโดยเฉพาะ มีเพียงสร้อยข้อมือแบบนั้นเท่านั้นที่สามารถเข้ากับสถานะ และออร่าของเธอ ขยะเส้นนั้นในมือของเธอ ควรจะทิ้งลงถังขยะแล้ว!"

เดิมทีอู๋ซินคิดว่า ผู้หญิงทุกคนในโลกนี้ชอบเครื่องประดับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องประดับล้ำค่า ดังนั้น ซ่งหวั่นถิงจะต้องไม่ได้รับการยกเว้น

เพราะฉะนั้น สร้อยข้อมือเส้นนี้ที่ซื้อมาในราคาสูง จะต้องโดนใจของซ่งหวั่นถิงอย่างแน่นอน

แต่ว่า เขาไม่นึกเลยว่า หลังจากที่ซ่งหวั่นถิงได้ยินคำพูดของเขา สีหน้าหมองลงทันที! มองไปที่ดวงตาของอู๋ซิน ด้วยความโกรธและความรังเกียจอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน!

สร้อยข้อมือที่ข้อมือของตน มันไม่มีค่าอะไรก็จริง และมันดูเหมือนจะเชยหน่อย และเก่าไปหน่อย

แต่!

สร้อยข้อมือนี้ เป็นของที่ระลึกที่แม่ของเธอทิ้งไว้!

เป็นเวลาหลายปีแล้วที่แม่เสียชีวิตไป สร้อยข้อมือเส้นนี้เธอสวมใส่และดูแล้วมันมีความหมายที่ไม่ธรรมดาสำหรับตน!

ในตอนแรก ตนบังเอิญถูกล็อกมังกรในฮวงจุ้ยล็อกโชคลาภ เกือบเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์หลายครั้งมันไม่ทำให้ตัวเองกลัวเลย เว้นเสียว่าทำสร้อยข้อมือเส้นนี้หาย ซึ่งจะทำให้ตัวเองเจ็บปวดมาก และตายทั้งเป็น

และเหตุผลที่ตนเชิญอาจารย์ล่ายที่หลอกคนจากฮ่องกงมา ก็เพื่อที่จะสามารถเปลี่ยนโชคชะตา จากนั้นก็เจอสร้อยข้อมือเส้นนี้

แต่ว่า ครั้งนั้น เธอเกือบจะถูกอาจารย์ล่ายตัวปลอมฆ่า!

หากเย่เฉินไม่ได้มองทะลุหารเผชิญของตัวเองในทันที และช่วยตัวเองแก้ค่ายล็อกมังกร ตัวเองก็อาจจะเสียชีวิตแล้ว

และเหตุผลที่หาสร้อยข้อมือนี้เจอ ก็ต้องขอบคุณเย่เฉิน!

ถ้าไม่มช่เพราะเย่เฉินทำลายค่ายล็อกมังกร ตนจะมีดวง ที่จะหาสร้อยข้อมือนี้กลับมาได้ไง?!

ดังนั้น สำหรับตนแล้วสร้อยข้อมือนี้ มันสำคัญมาก!

แต่ว่า สร้อยข้อมือที่มีความสำคัญต่อตัวเองมาก สร้อยข้อมือที่มอบความรู้สึกและความคิดถึงทั้งหมดที่มีต่อแม่ของเธอนั้น ถูกอู๋ซินมองว่าเป็นขยะ! ยังบอกว่าควรโยนทิ้งลงถังขยะ! แค่นี้ก็ทำให้ซ่งหวั่นถิงโกรธจนแทบระเบิด!

เธอผลักมือของอู๋ซินที่กำลังแกว่งสร้อยข้อมือเพชรออก และพูดอย่างเย็นชาว่า:"อู๋ซิน! สร้อยข้อมือนี้เป็นของที่ระลึกที่แม่ของฉันทิ้งไว้ มันมีค่ามากกว่าชีวิตของฉัน ทำไมนายดูถูกมัน?!"

อู๋ซินตะลึง

แม่งเอ้ย! อะไรกันเนี่ย?

สร้อยข้อมือเน่าๆนี้ กลับเป็นของที่ระลึกที่แม่ของซ่งหวั่นถิงทิ้งไว้งั้นเหรอ? !

นี่มันทำอะไรแล้วผลร้ายกลับมาสู่ตัวเองเหรอเนี่ย!

ในตอนมี่อู๋ซินเครียดมากๆ ไม่รู้จะแก้สถานการณ์ยังไง ซ่งหวั่นถิงก็ปิดประตูรถอย่างโกรธ ๆ เหยียบคันเร่งแล้วขับออกไป

อู๋ซินยืนอยู่คนเดียวด้วยความงุนงง สีหน้าอัปลักษณ์ยิ่งกว่าน้องชายที่กินขี้ทุกชั่วโมงของเขาอีก……