บทที่ 580

นี่เป็นเรื่องที่ยากจะจัดการจริงๆ！

ก่อนหน้านี้ตัวเองไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์นี้มาก่อน ！คิดว่ามันไม่มีอะไรมากไปกว่าหมอจีนเก่าแก่ที่รู้จักกันดีเท่านั้น แม้ว่าไม่สามารถทำร้ายเขาได้ งั้นก็ทำลายร้านของเขาเลยแล้วกัน กดดันเขาสักหน่อย เพื่อให้เขายอมที่จะไปรักษาลูกชายคนเล็กของตัวเอง

แต่คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เรื่องมันวุ่นวายขึ้นที่นี่

แต่ว่า เขาต้องการยาอายุวัฒนะอย่างจริงจัง ในเวลานี้ตาโตเป็นไข่ห่าน ก็ทำได้เพียงชี้ไปทางอู๋ซินที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยใบหน้าที่โมโห : “โธ่เฮ้ย！เรื่องนี้ต้องโทษลูกชายของผมเลย ทำอะไรบุ่มบ่ามไม่คิดให้ดี！เป็นเพราะผมสอนลูกไม่ดีเอง！”

อู๋ซินแสดงท่าทางที่ชักกระตุกออกมา

เขาคิดไม่ถึงจริงๆ จู่ๆตัวเองจะกลายเป็นแพะรับบาปแทนคนอื่น

แม้ว่าในใจจะโมโหมากก็ตาม แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะแสดงความไม่พอใจออกมาแม้แต่น้อย

ในเมื่อพ่อให้ตัวเองแบกรับความผิดนี้ งั้นตัวเองก็ทำได้เพียงกัดฟันแบกรับมัน！

ดังนั้น เขาจึงก้มหน้า พูดออกไปว่า : “ขอโทษ เป็นเพราะฉันหุนหันพลันแล่น ทำลายร้านของหมอเทพซือแล้ว อาจารย์เย่ได้โปรดให้อภัย！”

อู๋ตงไห่ที่อยู่ข้างๆก็รีบเอ่ยพูดทันทีว่า : “อาจารย์เย่ไม่ต้องห่วง ความเสียหายทั้งหมดของหมอเทพซือ ผมจะชดใช้ให้สิบเท่า！”

เย่เฉินพูดอย่างนิ่งๆ : “เรื่องพวกนี้ ไม่ใช่ชดใช้เงินแล้วสามารถแก้ไขปัญหาได้”

อู๋ตงไห่รีบเอ่ยถามทันที : “อาจารย์เย่อยากจะให้แก้ไขยังไง？”

“ฉันเหรอ？” เย่เฉินมองไปที่เขา ยิ้มพร้อมพูดว่า : “วิธีการแก้ปัญหาของฉันง่ายมาก……”

พูดแล้ว เย่เฉินจงใจชะลอจังหวะเล็กน้อย มองไปยังอู๋ซิน

สองฝ่ายต่างก็มองตากัน อู๋ซินตกใจสายตาที่ดุร้ายที่อยู่นัยน์ตาของเย่เฉิน จนลุกลี้ลุกลนแล้ว

เขากำลังคาดเดา ว่าเย่เฉินจะเสนอวิธีการแก้ไขในรูปแบบไหนออกมา ทันใดนั้นเย่เฉินก็ลงมือ คว้าข้อมือขวาของเขา จากนั้นก็ค่อยๆบิด……

ได้ยินแค่เสียงแกร๊กๆ ข้อมือขวาของอู๋ซิน ถูกตัดขาดเลยทันที！

“ห๊ะ！！！”

อู๋ซินกรีดร้องอย่างเจ็บปวด สีหน้าแดงขึ้นทันที แล้วก็เปลี่ยนเป็นขาวซีดอีก……

“ห๊ะ……ขาดแล้ว！ ข้อมือของฉันขาดแล้ว！เย่เฉิน ฉันจะฆ่าแก！”

เย่เฉินโยนมือของเขาที่ถูกตัดออกไปเลย พูดอย่างเยือกเย็นว่า : “ในเมื่อคุณทำลายร้านของซือเทียนฉี งั้นฉันก็จะหักมือของคุณหนึ่งข้าง นี้ถึงเรียกว่าปฏิบัติต่อคนอื่นเสมือนคนอื่นปฏิบัติต่อตน！”

อู๋ซินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ตะโกนพูดว่า : “พ่อ ไอ้เศษสวะนี้มันหักมือของผมแล้ว ฉันจะฆ่าเขา！ฉันจะฆ่าเขา！！！”

อู๋ตงไห่ก็ตกตะลึงเช่นกัน คิดไม่ถึงเลย ว่าเย่เฉินจะลงมือจัดการลูกชายของตัวเอง และลงมือได้โหดเหี้ยมเช่นนี้ เริ่มด้วยการหักมือลูกชายของตัวเองแล้วข้างหนึ่ง

แต่ว่า ในเวลานี้ ในใจของเขาก็ยังคงรอคอยยาอายุวัฒนะนั้น

สำหรับเขาในตอนนี้แล้ว ถ้าเย่เฉินยอมขายยาอายุวัฒนะให้กับเขา เรื่องที่ลูกชายโดนหักมือ เขาก็อดทนไว้ได้ ยอมทนจะกระทั่งตัวเองได้กินยาอายุวัฒนะแล้ว ค่อยคิดบัญชีย้อนหลังกับเย่เฉิน！

ดังนั้น เขาใบหน้าดำคล้ำ เปิดปากพูดออกไปว่า : “อาจารย์เย่ ลูกชายของผมได้ชดใช้กับการพังทลายคลินิกยาของหมอเทพซือแล้ว ตอนนี้คุณก็คงจะขายยาอายุวัฒนะให้กับผมได้แล้วใช่ไหม？”

“เม็ดยาอายุวัฒนะเหรอ……” เย่เฉินนำยาอายุวัฒนะเม็ดนั้นออกมาจากกล่องไม้อันเล็ก ดูอย่างละเอียดที่ด้านหน้าของตัวเอง

ในเวลานี้ อู๋ตงไห่เห็นยาอายุวัฒนะนั่น ดวงตาทั้งสองก็แทบจะถลึงออกมาแล้ว！

เพียงแค่ เขาคิดไม่ถึงว่า ในเวลานี้จู่ๆเย่เฉินจะหัวเราะเบาๆออกมา พูดเยาะเย้ยออกมาว่า : “เมื่อเทียบกับหนึ่งพันล้านของคุณแล้ว ฉันคิดว่าตัวเองกินมันเองยังจะดีกว่า！”

พูดจบ ยื่นมือออกไป นำยาอายุวัฒนะใส่เข้าไปในปาก เคี้ยวสองครั้ง แล้วกลืนมันลงไปเลย！

————