บทที่630

เย่เฉินพยักหน้า

พ่อตาไปจุดบุหรี่แล้ว เขาเลยนั่งคุยโทรศัพท์ในรถ

พอรับสาย เฉินจื๋อข่ายก็รีบพูดว่า:"คุณชาย ผมได้ข่าวว่าคุณมีเรื่องกับบอดี้การ์ดของตระกูลอู๋เหรอครับ?"

เย่เฉินตอบรับ แล้วพูดว่า:"นายได้ข่าวไวดีนี่!"

เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า:"คุณชาย ผมก็ได้ข่าวว่าทั้งห้าคนนี้ได้ก่อเรื่องในป่ายจินฮ่านกง ให้คนไปสืบถึงจะรู้"

พูดไป เฉินจื๋อข่ายก็อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากจางจื่อโจวทั้งห้าคนมาที่ป่ายจินฮ่านกงให้ฟัง

เย่เฉินฟังจบ ก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"หมาทั้งห้าตัวนี้ ไม่นึกเลยว่าสันดานมันไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ เดิมทีฉันคิดว่าพวกมันจะเชื่อฟังหน่อย ถ่อมตัวหน่อย ไม่นึกเลยว่าหักแขนทั้งสองข้างของพวกมันแล้ว ยังสามารถใช้ขาสองข้างมาก่อเรื่องได้อีก!"

เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า:"คุณชาย ตอนนี้พ่อลูกตระกูลอู๋ก็อยู่ที่ป่ายจินฮ่านกง คุณอยากจัดการพวกเขายังไง แค่สั่งมา ผมก็จะไปทำให้ทันที!"

เย่เฉินยิ้ม แล้วพูดว่า:"เอาแบบนี้ นายไปห้องของพวกเขาก่อน หักขาหมาทั้งห้าตัวนี้ ฉันจะดูว่าหลังจากหักแขนขาพวกมันแล้ว จะเอาอะไรไปก่อเรื่องอีก"

เฉินจื๋อข่ายตอบว่า:"ได้ครับคุณชาย!คุณยังมีอะไรจะสั่งอีกไหมครับ?"

เย่เฉินพูดอีกว่า:"แล้วก็อู๋ตงไห่กับอู๋ซิน ฉันยังไม่คิดที่จะฆ่าพวกเขา แต่ว่าก็อย่าปล่อยพวกเขาไปง่ายๆแบบนี้ นายช่วยฉันหักขาของพวกเขาคนละข้าง จากนั้นก็ไล่พวกเขาออกไปจากป่ายจินฮ่านกง!"

"ได้ครับ!"เฉินจื๋อข่ายตอบทันที:"วางใจได้ครับคุณชาย ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้ดีเลยครับ!"

พูดจบ เฉินจื๋อข่ายก็ถามว่า:"จริงสิคุณชาย จะให้ผมบอกกับพวกเขาให้รู้เรื่องไหมครับ ให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาหาเรื่องใครกันแน่?"

"ไม่ต้อง"เย่เฉินพูดนิ่งๆ:"ถ้าให้พวกเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของฉันเข้า พวกเขาอาจจะยอมแพ้แล้วจริงๆ แบบนั้นมันจะไม่สนุก"

พูดไป เย่เฉินก็พูดอีกว่า:"นายจำไว้ ครั้งนี้นายไปสั่งสอนพวกเขา เนื่องจากบอดี้การ์ดของตระกูลอู๋ไปก่อเรื่องที่ป่ายจินฮ่านกง และทำให้ตระกูลเย่เสียหน้าทั้งนั้น"

เฉินจื๋อข่ายตอบทันทีว่า:"ผมเข้าใจแล้วครับคุณชาย"

"อืม เข้าใจแล้ว ก็ไปทำเถอะ"

……

ตอนนี้ในห้องชุดเพรส ซิเดนเชียล อู๋ตงไห่กำลังหน้าบึ้ง มองหมาสวะทั้งหาตัวที่อยู่ตรงหน้า!

ในแง่หนึ่งเขาเกลียดสวะทั้งห้าคนนี้ แม้แต่เย่เฉินก็ไม่สามารถจัดการได้ และในทางกลับกันเขาเกลียดคำที่สลักอยู่บนหัวของคนทั้งห้านี้

ให้ตายเถอะ มันเป็นการดูถูกตระกูลอู๋โดยสิ้นเชิง!

เขาตะโกนบอกจางจื่อโจวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"ฉันจะจัดคนมาทำศัลยกรรมความงามให้พวกนาย ตัดผิวหนังที่หน้าผากออกทั้งหมด และเอาผิวหนังจากส่วนอื่นๆของร่างกายไปปลูกถ่าย จากนั้น จะสามารถลบคำเหล่านี้ได้! "

จางจื่อโจวรีบพยักหน้า และพูดเสียงสั่น "ขอบคุณครับประธานอู๋…… "

อู๋ตงไห่เคยให้ความเคารพและนับถือจางจื่อโจวมาบ้าง แต่ตอนนี้เขามองยังไงก็ไม่ชอบใจ

ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างเย็นชาว่า:"ฉันจะเรียกกลุ่มบอดี้การ์ดใหม่จากตระกูลมา แล้วพวกนายก็สามารถแยกย้ายกันได้ทันที"

"แยกย้ายทันที!"จางจื่อโจวพูดออกมา:"ประธานอู๋ คุณจะไล่พวกเราออกเหรอครับ?"

อู๋ตงไห่ขมวดคิ้วและถามว่า:"ไม่งั้นล่ะ?จะเก็บนายเป็นบอดี้การ์ดอรกเหรอ?นายในตอนนี้ เป็นบอดี้การ์ดได้อีกเหรอ?"

จางจื่อโจวพูดออกมาว่า:"ประธานอู๋ พวกเราพี่น้องห้าคนอยู่กับคุณมานาน และได้ฆ่าผู้คนจำนวนมากเพื่อคุณ ป้องกันภัยพิบัติต่างๆมากมาย และได้รับบาดเจ็บมากมาย วันนี้พวกเราทั้งห้าคนถูกเย่เฉินหักแขน ก็เพื่อทำงานให้คุณเช่นกัน ทำไมตอนนี้คุณถึงซ้ำเติมล่ะ ให้พวกเราแยกย้ายทันที?"

อู๋ตงไห่ถามกลับ:"ทำไม? ไม่แยกย้าย หรือจะให้ฉันเลี้ยงดูพวกนายตอนแก่เหรอ?!"

พูดจบ อู๋ตงไห่ก็พูดอย่างรำคาญว่า:"อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้กับฉัน ถึงเวลาฉันจะให้เงินชดเชยพวกนายคนละห้าแสน ถ้าพวกนายเห็นคุณค่า ก็เอาเงินแล้วไปให้พ้น ถ้าพวกนายไม่เห็นคุณค่า ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!"